De aandelenmarkt verwijst naar openbare markten die bestaan voor het uitgeven, kopen en verkopen van aandelen die op een effectenbeurs of over-the-counter worden verhandeld. Voorraden Voorraad Wat is een voorraad? Een persoon die aandelen in een bedrijf bezit, wordt een aandeelhouder genoemd en komt in aanmerking om een deel van de resterende activa en inkomsten van het bedrijf te claimen (mocht het bedrijf ooit worden ontbonden). De termen "aandelen", "aandelen" en "eigen vermogen" worden door elkaar gebruikt. , ook bekend als aandelen, vertegenwoordigen fractioneel eigendom in een bedrijf, en de aandelenmarkt is een plaats waar beleggers eigendom van dergelijke activa kunnen kopen en verkopen Financiële activa Financiële activa verwijzen naar activa die voortvloeien uit contractuele overeenkomsten over toekomstige kasstromen of uit eigen-vermogensinstrumenten van een andere entiteit. Een sleutel .Een efficiënt functionerende aandelenmarkt wordt als cruciaal beschouwd voor de economische ontwikkeling, omdat het bedrijven de mogelijkheid geeft om snel toegang te krijgen tot kapitaal van het publiek.
Doelstellingen van de aandelenmarkt - Kapitaal- en investeringsinkomsten
De aandelenmarkt dient twee zeer belangrijke doelen. De eerste is om kapitaal te verschaffen. Netto werkkapitaal. Netto werkkapitaal (NWC) is het verschil tussen de huidige activa van een bedrijf (na aftrek van contanten) en kortlopende verplichtingen (na aftrek van schulden) op de balans. Het is een maatstaf voor de liquiditeit van een bedrijf en zijn vermogen om te voldoen aan kortetermijnverplichtingen en voor fondsactiviteiten van het bedrijf. De ideale positie is om bedrijven die ze kunnen gebruiken om hun bedrijf te financieren en uit te breiden. Als een bedrijf een miljoen aandelen uitgeeft die in eerste instantie voor $ 10 per aandeel worden verkocht, levert dat het bedrijf $ 10 miljoen aan kapitaal op dat het kan gebruiken om zijn bedrijf te laten groeien (minus de kosten die het bedrijf betaalt voor een investeringsbank om de aandelen te beheren). aanbod). Door aandelen aan te bieden in plaats van het kapitaal te lenen dat nodig is voor uitbreiding,het bedrijf vermijdt schulden en rentelasten over die schuld.
Het secundaire doel van de aandelenmarkt is om beleggers - degenen die aandelen kopen - de mogelijkheid te geven om te delen in de winsten van beursgenoteerde bedrijven. Beleggers kunnen op twee manieren profiteren van het kopen van aandelen. Sommige aandelen betalen regelmatig dividend (een bepaald bedrag per aandeel dat iemand bezit). De andere manier waarop beleggers kunnen profiteren van het kopen van aandelen, is door hun aandelen met winst te verkopen als de aandelenkoers stijgt ten opzichte van hun aankoopprijs. Als een belegger bijvoorbeeld aandelen van een bedrijf koopt voor $ 10 per aandeel en de prijs van het aandeel vervolgens stijgt tot $ 15 per aandeel, kan de belegger 50% winst op zijn investering behalen door zijn aandelen te verkopen.
Geschiedenis van de aandelenhandel
Hoewel de aandelenhandel in Antwerpen al halverwege de 16e eeuw dateert, wordt algemeen erkend dat de moderne aandelenhandel begint met de handel in aandelen van de Oost-Indische Compagnie in Londen.
De vroege dagen van investeringshandel
Gedurende de 17e eeuw hebben Britse, Franse en Nederlandse regeringen charters verstrekt aan een aantal bedrijven die Oost-India in de naam hebben opgenomen. Alle goederen die uit het oosten werden meegebracht, werden over zee vervoerd, met risicovolle reizen die vaak werden bedreigd door zware stormen en piraten. Om deze risico's te beperken, zochten reders regelmatig investeerders om financieringsonderpand voor een reis aan te bieden. In ruil daarvoor ontvingen investeerders een deel van het geldelijke rendement dat werd behaald als het schip met succes terugkwam, geladen met te koop aangeboden goederen. Dit zijn de vroegste voorbeelden van vennootschappen met beperkte aansprakelijkheid (LLC's), en velen bleven maar lang genoeg bij elkaar voor één reis.
De Oost-Indische Compagnie
De oprichting van de East India Company in Londen leidde uiteindelijk tot een nieuw investeringsmodel, waarbij importerende bedrijven aandelen aanboden die in wezen een fractioneel eigendomsbelang in het bedrijf vertegenwoordigden, en die investeerders daarom investeringsrendementen boden op de opbrengsten van alle reizen die een bedrijf financierde, in plaats van slechts op een enkele reis. Het nieuwe bedrijfsmodel maakte het voor bedrijven mogelijk om grotere investeringen per aandeel te vragen, waardoor ze gemakkelijk hun scheepvaartvloten konden vergroten. Investeren in dergelijke bedrijven, die vaak tegen concurrentie werden beschermd door royaal uitgegeven charters, werd erg populair vanwege het feit dat investeerders potentieel enorme winsten op hun investeringen konden realiseren.
De eerste aandelen en de eerste ruil
Bedrijfsaandelen werden op papier uitgegeven, waardoor investeerders heen en weer konden handelen met andere investeerders, maar gereguleerde beurzen bestonden niet tot de oprichting van de London Stock Exchange (LSE) in 1773. Hoewel er een aanzienlijke hoeveelheid financiële onrust volgde op de onmiddellijke oprichting van de LSE wist de wisselhandel in het algemeen te overleven en te groeien gedurende de 19e eeuw.
Het begin van de New York Stock Exchange
Betreed de New York Stock Exchange (NYSE), opgericht in 1792. Hoewel niet de eerste op Amerikaanse bodem - die eer gaat naar de Philadelphia Stock Exchange (PSE) - groeide de NYSE snel uit tot de dominante effectenbeurs in de Verenigde Staten, en uiteindelijk in de wereld. De NYSE nam een fysiek strategische positie in, gelegen tussen enkele van de grootste banken en bedrijven van het land, en niet te vergeten in een belangrijke scheepvaarthaven. De beurs stelde noteringsvereisten voor aandelen vast, en aanvankelijk nogal forse vergoedingen, waardoor het zelf snel een welvarende instelling kon worden.
Moderne aandelenhandel - het veranderende gezicht van wereldwijde beurzen
In eigen land zag de NYSE meer dan twee eeuwen een magere concurrentie, en de groei werd voornamelijk aangewakkerd door een steeds groeiende Amerikaanse economie. De LSE bleef de Europese markt voor aandelenhandel domineren, maar de NYSE werd de thuisbasis van een voortdurend groeiend aantal grote bedrijven. Andere grote landen, zoals Frankrijk en Duitsland, ontwikkelden uiteindelijk hun eigen beurzen, hoewel deze vaak vooral werden gezien als springplank voor bedrijven die op weg waren naar notering aan de LSE of NYSE.
Aan het einde van de 20e eeuw breidde de aandelenhandel zich uit naar vele andere beurzen, waaronder de NASDAQ, die een favoriete thuisbasis werd van snelgroeiende technologiebedrijven en steeds belangrijker werd tijdens de hausse in de technologiesector in de jaren tachtig en negentig. De NASDAQ ontstond als de eerste uitwisseling tussen een web van computers die elektronisch transacties uitvoerden. Elektronische handel maakte het hele handelsproces tijd- en kostenefficiënter. Naast de opkomst van de NASDAQ kreeg de NYSE te maken met toenemende concurrentie van beurzen in Australië en Hong Kong, het financiële centrum van Azië.
De NYSE fuseerde uiteindelijk met Euronext, dat in 2000 tot stand kwam door de fusie van de beurzen van Brussel, Amsterdam en Parijs. Door de fusie tussen NYSE en Euronext in 2007 is de eerste trans-Atlantische beurs ontstaan.
Hoe aandelen worden verhandeld - beurzen en OTC
De meeste aandelen worden verhandeld op beurzen zoals de New York Stock Exchange (NYSE) of de NASDAQ. Beurzen bieden in wezen de markt om het kopen en verkopen van aandelen onder beleggers te vergemakkelijken. Beurzen worden gereguleerd door overheidsinstanties, zoals de Securities and Exchange Commission (SEC) in de Verenigde Staten, die toezicht houden op de markt om beleggers te beschermen tegen financiële fraude en om de wisselmarkt soepel te laten functioneren.
Hoewel de overgrote meerderheid van de aandelen op beurzen wordt verhandeld, worden sommige aandelen over-the-counter (OTC) verhandeld, waar kopers en verkopers van aandelen gewoonlijk handelen via een dealer, of "market maker", die specifiek met de aandelen te maken heeft. OTC-aandelen zijn aandelen die niet voldoen aan de minimumprijs of andere vereisten om aan beurzen te worden genoteerd.
OTC-aandelen zijn niet onderworpen aan dezelfde openbare rapportagevoorschriften als aandelen die aan beurzen zijn genoteerd, dus het is voor beleggers niet zo eenvoudig om betrouwbare informatie te verkrijgen over de bedrijven die dergelijke aandelen uitgeven. Aandelen op de OTC-markt worden doorgaans veel dunner verhandeld dan op de beurs verhandelde aandelen, wat betekent dat beleggers vaak te maken hebben met grote spreads tussen bied- en laatkoersen voor een OTC-aandeel. Op de beurs verhandelde aandelen zijn daarentegen veel meer liquide, met relatief kleine bied-laatspreads.
Effectenbeursspelers - Investeringsbanken, effectenmakelaars en investeerders
Er zijn een aantal vaste deelnemers aan de beurs.
Investeringsbanken behandelen de beursintroductie (IPO) Initial Public Offering (IPO) Een beursintroductie (IPO) is de eerste verkoop van aandelen die door een bedrijf aan het publiek zijn uitgegeven. Voorafgaand aan een IPO wordt een bedrijf beschouwd als een privébedrijf, meestal met een klein aantal investeerders (oprichters, vrienden, familie en zakelijke investeerders zoals venture capitalists of angel-investeerders). Lees wat een beursintroductie is van aandelen die optreedt wanneer een bedrijf voor het eerst besluit om een beursgenoteerd bedrijf te worden door aandelen aan te bieden.
Hier is een voorbeeld van hoe een IPO werkt. Een bedrijf dat naar de beurs wil gaan en aandelen wil aanbieden, benadert een investeringsbank. Lijst met de beste investeringsbanken Lijst van de 100 beste investeringsbanken ter wereld, alfabetisch gesorteerd. De belangrijkste investeringsbanken op de lijst zijn Goldman Sachs, Morgan Stanley, BAML, JP Morgan, Blackstone, Rothschild, Scotiabank, RBC, UBS, Wells Fargo, Deutsche Bank, Citi, Macquarie, HSBC, ICBC, Credit Suisse, Bank of America Merril Lynch om op te treden als de “underwriter” van de eerste aandelenemissie van het bedrijf. De investeringsbank, na onderzoek van de totale waarde van het bedrijf en rekening houdend met het percentage van het eigendom dat het bedrijf wenst af te staan in de vorm van aandelen, zorgt voor de eerste uitgifte van aandelen op de markt in ruil voor een vergoeding, terwijl het bedrijf een garantie van een vastgestelde minimumprijs per aandeel.Het is daarom in het belang van de investeringsbank om ervoor te zorgen dat alle aangeboden aandelen worden verkocht tegen de hoogst mogelijke prijs.
Aandelen die bij IPO's worden aangeboden, worden meestal gekocht door grote institutionele beleggers zoals pensioenfondsen of beleggingsfondsen.
De IPO-markt staat bekend als de primaire of initiële markt. Zodra een aandeel op de primaire markt is uitgegeven, vindt alle handel in de aandelen daarna plaats via de effectenbeurzen op de zogenaamde secundaire markt. De term "secundaire markt" is een beetje misleidend, aangezien dit de markt is waar de overgrote meerderheid van de aandelenhandel dagelijks plaatsvindt.
Effectenmakelaars, die al dan niet ook optreden als financieel adviseur, kopen en verkopen aandelen voor hun klanten, die zowel institutionele beleggers als individuele particuliere beleggers kunnen zijn.
Aandelenonderzoeksanalisten Aandelenonderzoeksanalist Een aandelenonderzoeksanalist biedt onderzoeksdekking van beursgenoteerde bedrijven en distribueert dat onderzoek naar klanten. We behandelen het salaris van analisten, de functieomschrijving, de toegangspunten in de branche en mogelijke loopbaantrajecten. kunnen in dienst zijn van beursvennootschappen, beleggingsfondsen, hedgefondsen of investeringsbanken. Dit zijn personen die beursgenoteerde bedrijven onderzoeken en proberen te voorspellen of de aandelen van een bedrijf waarschijnlijk zullen stijgen of dalen.
Fondsbeheerders of portefeuillemanagers, waaronder hedgefondsbeheerders, beleggingsfondsenbeheerders en exchange-traded fund (ETF) Trading & Investing De handels- en investeringsgidsen van Finance zijn bedoeld als zelfstudiemateriaal om te leren handelen in uw eigen tempo. Blader door honderden artikelen over handelen, beleggen en belangrijke onderwerpen voor financiële analisten. Lees meer over activaklassen, obligatieprijzen, risico en rendement, aandelen en aandelenmarkten, ETF's, momentum, technische managers, zijn belangrijke beursdeelnemers omdat ze grote hoeveelheden aandelen kopen en verkopen. Als een populair beleggingsfonds besluit om zwaar te investeren in een bepaald aandeel, is die vraag naar alleen het aandeel vaak groot genoeg om de prijs van het aandeel merkbaar hoger te maken.
Beursindexen
De algemene prestatie van de aandelenmarkt wordt gewoonlijk gevolgd en weerspiegeld in de prestatie van verschillende beursindexen. Aandelenindexen zijn samengesteld uit een selectie van aandelen die zijn ontworpen om weer te geven hoe aandelen in het algemeen presteren. De beursindexen zelf worden verhandeld in de vorm van optie- en termijncontracten, die ook op gereglementeerde beurzen worden verhandeld.
Een van de belangrijkste beursindexen zijn de Dow Jones Industrial Average (DJIA) Dow Jones Industrial Average (DJIA) De Dow Jones Industrial Average (DJIA), ook vaak aangeduid als 'de Dow Jones' of gewoon 'de Dow', is er een van de meest populaire en algemeen erkende beursindexen, de Standard & Poor's 500 Index (S&P 500), de Financial Times Stock Exchange 100 Index (FTSE 100), de Nikkei 225 Index, de NASDAQ Composite Index en de Hang Seng Index .
Bull and Bear Markets en short selling
Twee van de basisconcepten van de aandelenmarkt zijn "bull" en "bear" markten. De term bullmarkt wordt gebruikt om te verwijzen naar een aandelenmarkt waarin de prijs van aandelen over het algemeen stijgt. Dit is het type markt waarin de meeste beleggers gedijen, aangezien de meerderheid van de aandelenbeleggers kopers van aandelen zijn in plaats van short-sellers. Er bestaat een bearmarkt wanneer de aandelenkoersen over het algemeen in prijs dalen.
Beleggers kunnen zelfs in dalende markten nog steeds profiteren door middel van short selling. Short selling is de praktijk van het lenen van aandelen die de belegger niet bezit van een beursvennootschap die wel aandelen van de aandelen bezit. De belegger verkoopt vervolgens de geleende aandelen op de secundaire markt en ontvangt het geld uit de verkoop van dat aandeel. Als de aandelenkoers daalt zoals de belegger hoopt, kan de belegger winst maken door een voldoende aantal aandelen te kopen om aan de makelaar het aantal geleende aandelen terug te geven tegen een totale prijs die lager is dan wat hij ontving voor de verkoop van aandelen van het aandeel. eerder tegen een hogere prijs.
Als een belegger bijvoorbeeld van mening is dat de aandelen van bedrijf 'A' waarschijnlijk zullen dalen ten opzichte van de huidige prijs van $ 20 per aandeel, kan de belegger een zogeheten margin deposito neerleggen om 100 aandelen van de aandelen van te lenen. zijn makelaar. Hij verkoopt die aandelen vervolgens voor $ 20 per stuk, de huidige prijs, wat hem $ 2.000 oplevert. Als het aandeel vervolgens daalt tot $ 10 per aandeel, kan de belegger 100 aandelen kopen om terug te keren naar zijn makelaar voor slechts $ 1.000, waardoor hij een winst van $ 1.000 heeft.
Aandelen analyseren - marktkapitalisatie, winst per aandeel en financiële ratio's
Beursanalisten en beleggers kunnen naar verschillende factoren kijken om de waarschijnlijke toekomstige richting van een aandeel aan te geven, zowel opwaarts als neerwaarts in prijs. Hier is een overzicht van enkele van de meest bekeken variabelen voor aandelenanalyse.
De marktkapitalisatie of marktkapitalisatie van een aandeel is de totale waarde van alle uitstaande aandelen van het aandeel. Een hogere marktkapitalisatie duidt meestal op een bedrijf dat meer ingeburgerd en financieel gezond is.
Beursgenoteerde bedrijven zijn door regelgevende instanties voor de beurs verplicht om regelmatig winstrapporten te verstrekken. Deze rapporten, die driemaandelijks en jaarlijks worden uitgegeven, worden zorgvuldig in de gaten gehouden door marktanalisten als een goede indicator van hoe goed de zaken van een bedrijf ervoor staan. Een van de belangrijkste factoren die in winstrapporten worden geanalyseerd, zijn de winst per aandeel (EPS) van het bedrijf, die de winst van het bedrijf weergeeft, verdeeld over al zijn uitstaande aandelen.
Analisten en investeerders onderzoeken ook vaak een aantal financiële ratio's die bedoeld zijn om de financiële stabiliteit, winstgevendheid en groeipotentieel van een beursgenoteerd bedrijf aan te geven. Hieronder volgen enkele van de belangrijkste financiële ratio's die beleggers en analisten in overweging nemen:
Koers / winstverhouding (P / E) : de verhouding tussen de aandelenkoers van een bedrijf en de winst per aandeel. Een hogere koers-winstverhouding Prijs-winstverhouding De koers-winstverhouding (koers-winstverhouding) is de relatie tussen de aandelenkoers van een bedrijf en de winst per aandeel. Het geeft investeerders een beter idee van de waarde van een bedrijf. De P / E toont de verwachtingen van de markt en is de prijs die u moet betalen per eenheid van huidige (of toekomstige) inkomsten die aangeeft dat investeerders bereid zijn om hogere prijzen per aandeel te betalen voor de aandelen van het bedrijf, omdat ze verwachten dat het bedrijf zal groeien en aandelenkoers stijgen.
Verhouding tussen schuld en eigen vermogen : dit is een fundamentele maatstaf voor de financiële stabiliteit van een bedrijf, omdat het laat zien welk percentage van de activiteiten van een bedrijf wordt gefinancierd met schulden in vergelijking met welk percentage wordt gefinancierd door aandelenbeleggers. Een lagere verhouding tussen vreemd en eigen vermogen De financiële artikelen van Finance Finance zijn bedoeld als zelfstudiegidsen om belangrijke financiële concepten online in uw eigen tempo te leren. Blader door honderden artikelen! , wat wijst op primaire financiering van investeerders, verdient de voorkeur.
Rendement op eigen vermogen (ROE) -ratio : het rendement op eigen vermogen Rendement op eigen vermogen (ROE) Het rendement op eigen vermogen (ROE) is een maatstaf voor de winstgevendheid van een bedrijf waarbij het jaarlijkse rendement (nettoresultaat) van een bedrijf wordt gedeeld door de waarde van de totale aandeelhouderswaarde. eigen vermogen (dwz 12%). ROE combineert de winst-en-verliesrekening en de balans terwijl het nettoresultaat of de winst wordt vergeleken met het eigen vermogen. (ROE) -ratio wordt beschouwd als een goede indicator van het groeipotentieel van een bedrijf, omdat het het nettoresultaat van het bedrijf laat zien in verhouding tot de totale aandeleninvestering in het bedrijf.
Winstmarge: Er zijn verschillende winstmarge-ratio's waar beleggers rekening mee kunnen houden, inclusief bedrijfswinstmarge Bedrijfsmarge De bedrijfsmarge is gelijk aan het bedrijfsresultaat gedeeld door de omzet. Het is een winstgevendheidsratio die de inkomsten meet na het dekken van de operationele en niet-operationele kosten van een bedrijf. Ook wel rendement op omzet en nettowinstmarge genoemd Nettowinstmarge Nettowinstmarge (ook bekend als 'Winstmarge' of 'Nettowinstmarge-ratio') is een financiële ratio die wordt gebruikt om het winstpercentage te berekenen dat een bedrijf uit zijn totaal haalt. omzet. Het meet het bedrag aan nettowinst dat een bedrijf behaalt per dollar aan inkomsten. . Het voordeel van het kijken naar de winstmarge in plaats van alleen naar een absoluut dollarwinstcijfer, is dat het laat zien wat de procentuele winstgevendheid van een bedrijf is. Bijvoorbeeld,een bedrijf kan een winst van $ 2 miljoen laten zien, maar als dat zich vertaalt in een winstmarge van 3%, kan elke significante daling van de inkomsten de winstgevendheid van het bedrijf in gevaar brengen.
Andere veelgebruikte financiële ratio's zijn onder meer rendement op activa Rendement op activa en ROA-formule ROA-formule. Return on Assets (ROA) is een type return on investment (ROI) -maatstaf die de winstgevendheid van een bedrijf meet in verhouding tot de totale activa. Deze ratio geeft aan hoe goed een bedrijf presteert door de winst (netto-inkomen) die het genereert te vergelijken met het kapitaal dat het in activa heeft geïnvesteerd. (ROA), dividendrendement, koers / boekwaarde (P / B) -ratio, huidige ratio Finance Finance's Finance-artikelen zijn bedoeld als zelfstudiegidsen om belangrijke financiële concepten online in uw eigen tempo te leren. Blader door honderden artikelen! , en de voorraadomzetratio Voorraadomzet Voorraadomzet, of de voorraadomzetratio, is het aantal keren dat een bedrijf zijn voorraad goederen verkoopt en vervangt gedurende een bepaalde periode.Het houdt rekening met de kosten van verkochte goederen, in verhouding tot de gemiddelde voorraad voor een jaar of in een bepaalde periode. .
Twee basisbenaderingen voor beleggen op de aandelenmarkt: waardebeleggen en groei-beleggen
Er zijn talloze methoden voor aandelenselectie die analisten en investeerders gebruiken, maar ze zijn vrijwel allemaal een of andere vorm van de twee basisstrategieën voor het kopen van aandelen, namelijk waarde- of groei-investeringen.
Waardebeleggers Aandelenbeleggen: een gids voor waardebeleggen Sinds de publicatie van "The Intelligent Investor" door Ben Graham is wat algemeen bekend staat als "waardebeleggen" een van de meest gerespecteerde en meest gevolgde methoden voor aandelenselectie geworden. beleggen doorgaans in gevestigde bedrijven die gedurende een lange periode een stabiele winstgevendheid hebben laten zien en die regelmatig dividendinkomsten kunnen bieden. Waardebeleggen is meer gericht op het vermijden van risico's dan groei-beleggen, hoewel waardebeleggers wel aandelen proberen te kopen als ze de aandelenkoers als een ondergewaardeerd koopje beschouwen.
Groei-investeerders Aandelenbeleggen: een gids voor groei-investeerders Investeerders kunnen profiteren van nieuwe groei-investeringsstrategieën om nauwkeuriger in te spelen op aandelen of andere investeringen die een bovengemiddeld groeipotentieel bieden. zoeken naar bedrijven met een uitzonderlijk hoog groeipotentieel, in de hoop een maximale koersstijging van het aandeel te realiseren. Ze zijn doorgaans minder bezorgd over dividendinkomsten en zijn eerder bereid om te investeren in relatief jonge bedrijven. Technologieaandelen genieten vanwege hun hoge groeipotentieel vaak de voorkeur van groeibeleggers.
Aanvullende bronnen
Terwijl nieuwe investeringsgebieden zoals forex trading en cryptocurrencies blijven ontstaan, blijft aandelenhandel de meest populaire vorm van beleggen wereldwijd onder zowel institutionele als individuele beleggers.
- Soorten markten - dealers, makelaars, beurzen Typen markten - dealers, makelaars, beurzen Markten zijn onder meer makelaars, dealers en wisselmarkten. Elke markt opereert onder verschillende handelsmechanismen, die de liquiditeit en controle beïnvloeden. De verschillende soorten markten maken verschillende handelskenmerken mogelijk, die in deze gids worden beschreven
- Handelsmechanismen Handelsmechanismen Handelsmechanismen verwijzen naar de verschillende methoden waarmee activa worden verhandeld. De twee belangrijkste soorten handelsmechanismen zijn koersgestuurde en ordergestuurde handelsmechanismen
- Investeren: een gids voor beginners Investeren: een gids voor beginners De gids Investeren voor beginners in financiën leert u de basisprincipes van beleggen en leert u hoe u aan de slag kunt. Lees meer over verschillende strategieën en technieken om te handelen, en over de verschillende financiële markten waarin u kunt beleggen.
- Aandelenbeleggingsstrategieën Aandelenbeleggingsstrategieën Aandelenbeleggingsstrategieën hebben betrekking op de verschillende soorten beleggen in aandelen. Deze strategieën zijn namelijk waarde-, groei- en indexbeleggen. De strategie die een investeerder kiest, wordt beïnvloed door een aantal factoren, zoals de financiële situatie van de investeerder, investeringsdoelen en risicotolerantie.
