Onteigening verwijst naar een overheid die eigendommen in privébezit overneemt, met of zonder toestemming van de eigenaren, ten behoeve van het grote publiek. Vastgoed kan worden onteigend voor de aanleg van wegen, luchthavens en andere infrastructuurprojecten. De overheid kan ook eigendommen in een sterk vervuilde omgeving onteigenen om de bewoners te verplaatsen naar een plek met een schoner milieu.
Omdat de overheid eigendommen in beslag neemt voor algemeen nut, is toestemming van de eigenaren niet vereist. Ze moeten echter een "rechtvaardige vergoeding" krijgen voor hun eigendom. Over het algemeen moet alleen een vergoeding gelijk zijn aan de marktwaarde. Marktwaarde Marktwaarde wordt meestal gebruikt om te beschrijven hoeveel een actief of bedrijf waard is op een financiële markt. Het wordt onderling bepaald door de marktdeelnemers en van het onroerend goed, maar het bedrag wordt door de eigenaren mogelijk niet als redelijk beschouwd.
Wanneer de overheid bijvoorbeeld beslag legt op de woning van een verhuurder, zal deze niet alleen een vergoeding vragen voor de woning maar ook voor de huurderving die verloren gaat. De marktwaarde is echter mogelijk niet voldoende om de gederfde huurinkomsten te dekken.
Overzicht
- Onteigening verwijst naar een overheid die eigendommen in privébezit overneemt, met of zonder toestemming van de eigenaren, ten behoeve van het grote publiek.
- Eigenaren moeten eerlijk worden gecompenseerd, met een bedrag dat gelijk is aan de marktwaarde van het onroerend goed.
- Het internationaal recht staat regeringen ook toe om eigendommen van buitenlandse entiteiten op hun binnenlands grondgebied te onteigenen, mits aan bepaalde criteria wordt voldaan.
Het proces van onteigening
Onteigening bestaat uit de volgende stappen:
1. Veroordeling
Wanneer een overheid privé-eigendom in beslag neemt voor openbaar gebruik, staat dit bekend als veroordeling. De grondwetten van de meeste landen staan hun regeringen toe dit te doen. De Amerikaanse grondwet geeft bijvoorbeeld het recht van eminent domein aan overheidsinstanties op federaal, staats- en gemeentelijk niveau. Het stelt hen in staat de eigendomsrechten te verwerven van elk onroerend goed voor openbaar gebruik na betaling van een passende vergoeding aan de vorige eigenaren.
2. Beoordeling
Bij een taxatie moet de overheid de marktwaarde van het in beslag genomen onroerend goed beoordelen om het bedrag van de schadevergoeding te schatten. De beoordeling Beoordeling Een beoordeling is in feite een manier om een onbevooroordeelde analyse of evaluatie van een bedrijfsmiddel, een bedrijf of organisatie uit te voeren, of om een prestatie te beoordelen aan de hand van een bepaalde reeks normen of criteria. Uitgevoerd door een gekwalificeerde taxateur, wordt een taxatie meestal gedaan wanneer een onroerend goed of actief wordt verkocht en de waarde ervan moet worden bepaald, moet worden uitgevoerd door een neutrale derde partij.
3. Aanbieding
Zodra de huidige marktwaarde van het verworven onroerend goed is geschat, biedt de overheid de vorige eigenaren wat zij als een passend bedrag aan compensatie beschouwt.
4. Onderhandelen
Als de eigenaren van onroerend goed ontevreden zijn over de hoogte van de schadevergoeding of de oorzaak van de onteigening, kunnen ze de overheid in beide gevallen voor de rechtbank dagen.
Onteigening van buitenlandse eigendommen
Het internationale recht staat regeringen toe eigendommen van buitenlandse entiteiten op hun binnenlands grondgebied te onteigenen, mits aan de volgende voorwaarden wordt voldaan:
- Het bezit moet in beslag worden genomen voor algemeen nut.
- De inbeslagneming mag niet discriminerend zijn.
- Het optreden van de staat moet in overeenstemming zijn met internationale normen voor de omgang met buitenlandse personen en eigendommen.
- De staat moet een eerlijke vergoeding bieden.
Ook wel nationalisatie genoemd, onteigening van buitenlands eigendom is van twee soorten:
1. Directe onteigening
Directe onteigening vindt plaats wanneer er een juridische eigendomsoverdracht plaatsvindt. Samen met het onroerend goed geven de buitenlandse eigenaren ook alle opbrengsten op die van hun investering in het onroerend goed konden worden verwacht.
De binnenlandse overheid neemt zowel het eigendom van het onroerend goed over, als het recht om het commercieel te gebruiken. De buitenlandse investeerder moet een vergoeding ontvangen die gelijk is aan de werkelijke marktwaarde van de investering.
2. Indirecte onteigening
Bij indirecte onteigening behoudt de buitenlandse investeerder het eigendomsrecht op het onroerend goed, maar ziet hij af van het recht om enig rendement uit de investering te halen. De binnenlandse overheid neemt het onroerend goed niet absoluut in beslag, maar verwerft het recht om alle inkomsten uit commercialisering van het onroerend goed te behouden.
In tegenstelling tot zijn directe tegenhanger, wordt indirecte onteigening niet als onwettig beschouwd als de staat geen compensatie biedt aan de buitenlandse investeerder. Het is omdat soms indirecte onteigening niet eens als onteigening wordt beschouwd. Aangezien er geen juridische overdracht van eigendom is Akte Een akte kan worden gedefinieerd als elk schriftelijk juridisch document of instrument dat een bepaalde natuurlijke persoon zeggenschap of bepaalde rechten geeft over een, kan de staat weigeren dergelijke beperkingen voor de buitenlandse investeerder te erkennen als onteigend van aard. .
De investeerder kan hiervoor een rechtszaak aanspannen bij een rechtbank, die de situatie als onteigening zal moeten identificeren. Zelfs als de investeerder de zaak wint, wordt het bedrag van de vergoeding niet bepaald door de marktwaarde van het onroerend goed.
Praktisch voorbeeld
Bekijk het volgende voorbeeld om het verschil tussen de twee soorten onteigening beter te begrijpen. Investeerder A heeft de nationaliteit van land X en bezit een stuk grond in land Y.
Situatie 1 (directe onteigening) : de regering van land Y neemt het land in beslag en legt er een snelweg en een tolhuisje op.
Situatie 2 (indirecte onteigening) : De regering van land Y vaardigt een verordening uit om een snelweg en een tolhuisje op het land aan te leggen, en ontneemt A de inkomsten uit het tolhuisje. Het eigendom van de grond blijft echter bij A.
Situatie 3 (geen onteigening) : Investeerder A legt een snelweg en een tolhuisje aan op het perceel.
Gerelateerde metingen
Finance is de officiële aanbieder van de wereldwijde Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ CBCA ™ -certificering De Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ -accreditatie is een wereldwijde standaard voor kredietanalisten die betrekking heeft op financiën, boekhouding, kredietanalyse en cashflowanalyse , convenantmodellering, terugbetalingen van leningen en meer. certificeringsprogramma, ontworpen om iedereen te helpen een financiële analist van wereldklasse te worden. Om uw carrière verder te ontwikkelen, zijn de onderstaande aanvullende financiële bronnen nuttig:
- Overheidsuitgaven Overheidsuitgaven Overheidsuitgaven verwijzen naar geld dat door de publieke sector wordt besteed aan het verwerven van goederen en het leveren van diensten zoals onderwijs, gezondheidszorg, sociale bescherming en defensie.
- Negatieve externe effecten Negatieve externe effecten Negatieve externe effecten treden op wanneer het product en / of de consumptie van een goed of dienst een negatief effect heeft op een derde partij buiten de markt. Bij een gewone transactie zijn twee partijen betrokken, namelijk de consument en de producent, die de eerste en de tweede partij bij de transactie worden genoemd.
- ESG (Environmental, Social, and Governance) ESG (Environmental, Social and Governance) Environmental, Social en Governance (ESG) zijn de criteria die samen het kader vormen voor het beoordelen van de impact van de duurzaamheid en
- Schadeloosstelling Schadeloosstelling Schadeloosstelling is een wettelijke overeenkomst door een partij om een andere partij onberispelijk - niet aansprakelijk - te houden voor mogelijke verliezen of schade.
