Kantiaanse ethiek is een reeks universele morele principes die van toepassing zijn op alle mensen, ongeacht de context of situatie. Immanuel Kant, een Duitse filosoof, noemt de principes categorische imperatieven, die worden gedefinieerd door hun moraliteit en vrijheidsniveau.
Wie was Immanuel Kant?
Immanuel Kant (Pruisen, 1724-1804) was een van de meest invloedrijke intellectuelen op het gebied van politieke filosofie. Tegenwoordig zijn rechtssystemen in democratieën fundamenteel gebaseerd op Kants geschriften. Het werk van de filosoof geeft een overtuigend verslag van een enkele set morele principes die kunnen worden gebruikt om rechtvaardige instellingen te ontwerpen om de samenleving perfect te besturen. De Verenigde Naties, eeuwen nadat Kants eerste boek werd gepubliceerd, zijn grotendeels gebaseerd op zijn visie van een internationale regering die natiestaten met elkaar verbindt en vrede handhaaft.
Categorische imperatieven in kantiaanse ethiek
Een hypothetische imperatief is een morele verplichting die alleen van toepassing is bij het nastreven van een vooraf bepaald doel. Een student studeert bijvoorbeeld om goede cijfers te halen. Hypothetische imperatieven zijn onafhankelijk van moraliteit. Kant stelt dat onze morele plichten worden gedreven door categorische imperatieven. De regels zijn categorisch omdat ze universeel toepasbaar zijn, voor elke persoon, in elke situatie, ongeacht hun persoonlijke doelen en remmingen. Ze zijn noodzakelijk omdat een mens geneigd kan zijn zich niet aan een morele gedragscode te houden. Ethische besluitvorming Ethische besluitvorming in de financiële wereld is een besluitvormingsideologie die gebaseerd is op een onderliggende morele filosofie van goed en kwaad. Ethische beslissing, omdat het alleen maar menselijk is om plezier te zoeken en pijn te verminderen.
Kant leidt een test af om een categorische imperatief te bepalen. Hij zegt: "Handel alleen in overeenstemming met die stelregel waardoor je tegelijkertijd kunt willen dat het een universele wet wordt." Het betekent dat een idee alleen zichtbaar kan worden gemaakt als het op iedereen wordt toegepast. Het bedriegen van een test kan alleen moreel zijn als het bedriegen van alle anderen tijdens een test gerechtvaardigd is. In praktische zin zal een massaal bedrogschandaal echter het vertrouwen in het systeem van meritocratie uitroeien, wat zal leiden tot het uiteenvallen van onderwijsinstellingen.
Kortom, het bedriegen van een test is immoreel. Volgens de kantiaanse ethiek zijn categorische imperatieven contra-intuïtief in die zin dat, hoewel mensen geneigd zijn om uit eigenbelang te handelen, hun daden moeten worden gedreven door hun plicht jegens de mensheid. Kant beschouwde zelfverbetering en behoud als een onweerlegbare verplichting die op iedereen rust. Daarom is onproductiviteit, zelfmoord of enige vorm van zelfvernietiging inherent immoreel.
Kants definitie van moraliteit
Kants moraalfilosofie is een deontologische normatieve theorie, dat wil zeggen dat hij het utilitaire idee verwerpt dat de juistheid van een handeling een functie is van hoe vruchtbaar de uitkomst ervan is. Hij zegt dat het motief (of middel), en niet het gevolg (of doel), van een handeling de morele waarde ervan bepaalt. Om ethisch te leven, mag men nooit een ander mens behandelen als een middel voor een hoger doel. Mensen zijn, vanwege hun unieke vermogen om te redeneren, anders dan andere vormen van fysiek bestaan.
Kant schreef dat "zonder rationaliteit het universum een verspilling zou zijn, tevergeefs en zonder doel". De enige manier om een dergelijk bewustzijn te behouden, dat uniek is voor het universum of in ieder geval de aarde, is door alle mensen als doelen op zichzelf te behandelen. Het is oké om voedsel te eten om de honger te stillen, maar stelen is verkeerd omdat het de eigenaar haar privébezit ontneemt.
Kant pleit voor een stringente notie van moraliteit, die eist dat deugd universeel is. Stelen is immoreel, ongeacht iemands omstandigheden. Moord is zelfs in het geval van zelfverdediging verkeerd. Het is deze objectiviteit die Kants meest opmerkelijke maar betwiste idee blijft, aangezien het de basis van de beschaving sinds Aristoteles uitdaagt.
Kant is echter geen masochist of anarchist. Hij begrijpt dat, wil een beschaving bestaan, een student zichzelf moet gebruiken als een middel om goede cijfers te halen en haar professor als een middel om kennis te vergaren. Hier introduceert hij het idee dat respect essentieel is voor de mensheid, dat verschilt van gevoelens als liefde, sympathie of altruïsme. Respect discrimineert niet zoals liefde. De een is menselijk en daarom verdient men respect. Kant noemde het de formule voor de mensheid, en het blijft verreweg zijn minst controversiële formulering.
Autonomie en vrijheid
De kritiek op de zuivere rede wordt beschouwd als het meest uitgebreide verslag van de bepaling van de vrije wil in de geschiedenis. Kant sprak over vrijheid niet als een universele wet die in concreto is vastgelegd, maar als iets dat men zelf heeft gemaakt. Dat wil zeggen dat deugdzaam handelen simpelweg omdat men bang is voor een straf, zelfvernietigend is.
De vrije wil gaat verder dan de pessimistische kijk op een 'vrijheid van' externe actoren en wordt een 'vrijheid' om autonoom morele eisen te bepalen en op te leggen. Het lijkt op het idee van vrijheid van Jean Jacques Rousseau. Wanneer iemand handelt in overeenstemming met haar verlangens of intuïtie, handelt ze eenvoudigweg om een behoefte te bevredigen. Dit maakt iemand een slaaf van de impuls, en voor Kant is vrijheid het tegenovergestelde van noodzaak. Zijn idee van vrijheid is daarom anders dan libertarisme, dat predikt dat men de vrijheid moet bezitten om te doen wat ze wil.
Critici beweren dat autonomie ruimte schept voor subjectiviteit, aangezien verschillende principes een beslissende autoriteit kunnen hebben over verschillende mensen. Kants antwoord is eenvoudig: rationaliteit is universeel, ongeacht iemands persoonlijke ervaringen en omstandigheden. Zolang moraliteit wordt afgeleid van rede, moet er een redelijk objectief gevoel zijn van wat deugdzaam is en wat niet.
Aanvullende bronnen
Finance is de officiële aanbieder van de Financial Modelling and Valuation Analyst (FMVA) ™ FMVA®-certificering Sluit je aan bij 350.600+ studenten die werken voor bedrijven als Amazon, JP Morgan en Ferrari-certificeringsprogramma, ontworpen om iedereen om te vormen tot een financiële analist van wereldklasse.
Om uw kennis van financiële analyse te blijven leren en ontwikkelen, raden we de onderstaande aanvullende financiële bronnen ten zeerste aan:
- Bedrijfsethiek Bedrijfsethiek Om het simpel te houden, zijn bedrijfsethiek de morele principes die als richtlijnen dienen voor de manier waarop een bedrijf zichzelf en zijn transacties gedraagt. In
- Ethisch dilemma Ethisch dilemma Een ethisch dilemma (ethische paradox of moreel dilemma) is een probleem in het besluitvormingsproces tussen twee mogelijke opties, geen van
- Ethische versus wettelijke normen Ethische versus wettelijke normen Ethische versus wettelijke normen: wat is het verschil? Het nemen van beslissingen die zowel ethisch zijn als de wetten respecteren, is iets wat beleggingsprofessionals doen
- Moreel gevaar Moreel gevaar Moreel gevaar verwijst naar de situatie die ontstaat wanneer een individu de kans krijgt om te profiteren van een deal of situatie, wetende dat alle risico's en
