Standaardisatie is het proces van het creëren van normen om het creëren van een goed of dienst te sturen op basis van de consensus van alle relevante partijen in de branche. De normen zorgen ervoor dat goederen of diensten die in een specifieke branche worden geproduceerd, een constante kwaliteit hebben en gelijkwaardig zijn aan andere vergelijkbare producten of diensten in dezelfde branche.
Standaardisatie helpt ook om de veiligheid, interoperabiliteit en compatibiliteit van geproduceerde goederen te waarborgen. Enkele van de partijen die bij de standaardisatieprocessen zijn betrokken, zijn onder meer gebruikers, belangengroepen, overheden, bedrijven. Bedrijf Een bedrijf is een juridische entiteit die is opgericht door individuen, aandeelhouders of aandeelhouders met als doel winst te maken. Bedrijven mogen contracten sluiten, aanklagen en worden vervolgd, activa bezitten, federale en staatsbelastingen afdragen en geld lenen van financiële instellingen. , en normalisatie-instellingen.
Doel van standaardisatie
Het doel van standaardisatie is om te zorgen voor uniformiteit met bepaalde praktijken binnen de branche. Standaardisatie richt zich op het productcreatieproces, bedrijfsvoering, gebruikte technologie en hoe specifieke verplichte processen worden ingesteld of uitgevoerd.
Een voorbeeld van standaardisatie is de Generally Accepted Accounting Principles (GAAP) GAAP GAAP, of Generally Accepted Accounting Principles, is een algemeen erkende reeks regels en procedures die zijn ontworpen om de bedrijfsboekhouding en financiële rapportage te regelen. GAAP is een uitgebreide reeks boekhoudkundige praktijken die gezamenlijk zijn ontwikkeld door de Financial Accounting Standards Board (FASB) en die bedrijven moeten volgen bij het opstellen of rapporteren van hun jaarrekening. Ze zorgen voor uniformiteit in de manier waarop financiële verslagen worden opgesteld en verbeteren de duidelijkheid van de financiële informatie die aan het publiek wordt gepresenteerd.
Standaardisatie van bedrijfsprocessen
De meest voorkomende vorm van standaardisatie is op het gebied van bedrijfsprocessen. Bedrijven met een wereldwijde aanwezigheid of franchises verwijzen doorgaans naar gedetailleerde procesdocumentatie die ervoor zorgt dat de kwaliteit van hun product of dienst hetzelfde is, ongeacht de geografische locatie die een klant bezoekt.
Productiebedrijven
Bedrijven die zich bezighouden met fabricageprocessen, sluiten vaak raamovereenkomsten die ervoor zorgen dat de producten die ze produceren aan dezelfde specificaties voldoen als andere bedrijven in de branche. De standaardisatie kan betrekking hebben op producten die op één geografische locatie of op de wereldmarkt worden verkocht.
Fabrikanten van led- en lcd-televisie volgen bijvoorbeeld bepaalde productnormalisatieregels die ervoor zorgen dat de producten die op de markt worden verkocht, vergelijkbare kenmerken hebben. De normen hebben betrekking op specificaties zoals schermresolutie en -grootte, ingangen (HDMI-poort, USB-poorten, enz.), Internetconnectiviteit, enz. De normen zijn aangepast om in overeenstemming te zijn met de voortdurende vooruitgang in technologie.
Standaardisatie tussen productiebedrijven zorgt ervoor dat klanten vergelijkbare producten krijgen, ongeacht de fabrikant of de geografische locatie van de winkel waar klanten kopen.
Productmarketing
Door producten te standaardiseren die in verschillende staten, landen of continenten verkrijgbaar zijn, zorgt u ervoor dat klanten hetzelfde product of dezelfde dienst ontvangen, ongeacht waar ze het kopen. Dit geldt voor grote merken waar klanten al goed bekend mee zijn, waarbij elke verandering in het product waarschijnlijk onmiddellijk opgemerkt zou worden. Een voorbeeld van een bedrijf dat deze vorm van standaardisatie toepast, is Coca-Cola.
Bedrijven die wereldwijd actief zijn, standaardiseren ook hun advertenties, waarbij ze een uniform ontwerpthema in de verschillende markten handhaven als een manier om het merkimago bij het wereldwijde publiek te versterken. Hetzelfde ontwerpthema en kleurenschema worden toegepast, zelfs als de productverpakking in een andere taal wordt gepresenteerd.
Standaardisatie van handel
Standaardisatie in de handelssector wordt bepaald door de beurzen waarop het effect wordt verhandeld. Dit zorgt voor meer liquiditeit voor beleggers. Het maakt het handelsproces ook hetzelfde voor alle investeerders.
Standaardisatie op de optiemarkten betekent bijvoorbeeld dat beurzen normen vaststellen als een manier om de minimale handelsgrondslagen voor contracten vast te stellen. Bij de handel in opties, elk optiecontract Opties: calls en putten Een optie is een vorm van derivatencontract dat de houder het recht geeft, maar niet de verplichting, om een actief tegen een bepaalde datum (vervaldatum) tegen een bepaalde prijs te kopen of verkopen (uitoefenprijs). Er zijn twee soorten opties: oproepen en putten. Amerikaanse opties kunnen worden uitgeoefend op elk moment dat een belegger 100 aandelen van de onderliggende aandelen bezit.
Op de futures-handelsmarkt hangt de grootte van het futures-contract af van het type activa dat wordt verhandeld. Futurescontracten zijn beschikbaar voor verschillende soorten activa, zoals grondstoffen, valuta's en beursindexen.
Effecten van standaardisatie
Enkele van de effecten van standaardisatie zijn onder meer:
Bedrijven
Wanneer concurrerende bedrijven hun producten en diensten standaardiseren, verschuift de concurrentie van geïntegreerde systemen naar de individuele componenten. Dit betekent dat bedrijven waarvan het belangrijkste verkoopargument het geïntegreerde systeem is, van strategie moeten veranderen om zich te concentreren op de afzonderlijke componenten van het systeem.
Bedrijven kunnen een concurrentievoordeel creëren door componenten of subsystemen van het geïntegreerde systeem aan andere bedrijven te verkopen die compatibel zijn met hun bedrijfsmodel.
Verbruikers
Een van de voordelen die consumenten uit standaardisatie halen, is een grotere compatibiliteit en interoperabiliteit tussen producten. Wanneer communicatiegadgets en -diensten bijvoorbeeld gestandaardiseerd zijn, kunnen consumenten informatie delen met een groot aantal mensen die niet beperkt zijn door een specifieke dienst of product.
Ook kunnen consumenten de componenten van een systeem op elkaar afstemmen op hun specifieke voorkeuren. Standaardisatie kan echter ook nadelige gevolgen hebben voor de consument. Ten eerste betekent dit dat de opties voor consumenten beperkt zullen zijn. Bovendien kan normalisatie producenten ervan weerhouden consumenten meer waarde te bieden dan hun concurrenten, omdat zij door de normen worden beperkt.
Technologie
Het effect van standaardisatie op technologie is gemengd en kan zowel positieve als negatieve resultaten opleveren. Het positieve effect van standaardisatie is dat het kan helpen incompatibele technologieën op de markt te verwijderen die de groei van technologie vertragen. Er zal steeds meer gebruik worden gemaakt van gestandaardiseerde technologie, wat de groei van de technologische industrie zal stimuleren. Een bekend voorbeeld van gestandaardiseerde technologie is dat van softwareprogramma's die compatibel zijn met het Windows-besturingssysteem.
Aan de andere kant beperkt standaardiseringstechnologie de innovatieve kwaliteit van nieuwe en bestaande technologieën.
Andere bronnen
Finance biedt de Financial Modelling & Valuation Analyst (FMVA) ™ FMVA®-certificering Sluit je aan bij 350.600+ studenten die werken voor bedrijven als Amazon, JP Morgan en Ferrari-certificeringsprogramma voor diegenen die hun carrière naar een hoger niveau willen tillen. Om te blijven leren en uw carrière vooruit te helpen, zijn de volgende financiële bronnen nuttig:
- Zakelijke levenscyclus Zakelijke levenscyclus De zakelijke levenscyclus is de voortgang van een bedrijf in fasen in de tijd, en is meestal onderverdeeld in vijf fasen: lancering, groei, shake-out, volwassenheid en verval.
- Inventaris Inventaris Inventaris is een lopende activarekening die op de balans wordt aangetroffen en die bestaat uit alle grondstoffen, onderhanden werk en afgewerkte goederen die een bedrijf heeft verzameld. Het wordt vaak beschouwd als het meest illiquide van alle vlottende activa - daarom wordt het uitgesloten van de teller bij de snelle berekening van de ratio.
- Marginale neiging om te consumeren Marginale neiging om te consumeren De marginale neiging om te consumeren (MPC) verwijst naar hoe gevoelig consumptie in een bepaalde economie is voor verenigde veranderingen in inkomensniveaus. MPC als concept werkt vergelijkbaar met prijselasticiteit, waar nieuwe inzichten kunnen worden verkregen door te kijken naar de omvang van de verandering in consumptie
- Solow-groeimodel Solow-groeimodel Het Solow-groeimodel is een exogeen model van economische groei dat veranderingen in het productieniveau in een economie in de loop van de tijd analyseert als gevolg van veranderingen in de bevolkingsgroei, de spaarquote en de snelheid van technologische vooruitgang.
