De kapitaalrekening wordt gebruikt om financiële transacties binnen een land te verantwoorden en te meten die geen actief effect hebben op de spaargelden, productie of inkomen van dat land. De kapitaalrekening vormt - samen met de lopende en financiële rekeningen - de betalingsbalans van het land. Betalingsbalans De betalingsbalans is een overzicht dat de transacties bevat die door inwoners van een bepaald land met de rest van de wereld in een bepaalde tijd zijn gedaan periode. Het geeft een overzicht van alle betalingen en ontvangsten van bedrijven, particulieren en de overheid. , die uitgebreid registreert en verantwoordt voor elke financiële transactie die een land aangaat.
Verdere analyse van de kapitaalrekening
Het Bureau of Economic Analysis (BEA) is belast met het meten van transacties op kapitaalrekeningen binnen de Verenigde Staten. De transacties zijn niet eenvoudig te meten, aangezien er geen consistent bewijs van hun bestaan is in de reguliere boekhoudkundige rapporten die de BEA ontvangt. Dit komt doordat transacties op kapitaalrekeningen zonder enige regelmaat plaatsvinden en over het algemeen groot van omvang zijn.
Soms worden ze opgenomen in de reguliere rapporten van de BEA. Wanneer dat het geval is, moet de BEA de transacties nauwkeurig verantwoorden in het grootboek van de kapitaalrekening. Dit wordt gedaan zodat het bruto nationaal product (bnp) bruto nationaal product bruto nationaal product (bnp) een maatstaf is voor de waarde van alle goederen en diensten die door de inwoners en bedrijven van een land worden geproduceerd. Het schat de waarde van de eindproducten en diensten die worden vervaardigd door de inwoners van een land, ongeacht de productielocatie. en bruto binnenlands product (bbp) bruto binnenlands product (bbp) bruto binnenlands product (bbp) is een standaardmaatstaf voor de economische gezondheid van een land en een indicator van zijn levensstandaard. Ook kan het bbp worden gebruikt om de productiviteitsniveaus tussen verschillende landen te vergelijken. rapporten worden er niet door beïnvloed.
Zoals hierboven vermeld, is de kapitaalrekening een onderdeel van het betalingsbalansysteem. Zodra een kapitaalrekeningtransactie elk type inkomen begint te genereren, moet deze worden verplaatst naar een van de andere twee delen binnen het systeem. Als de transacties inkomsten genereren uit de verkoop van goederen of diensten, worden ze op de lopende rekening geboekt. Als ze inkomsten genereren uit investeringen, worden ze overgebracht naar de financiële rekening.
Subaccounts van kapitaalrekening
Er zijn twee primaire subaccounts binnen de kapitaalrekening:
1. Kapitaaloverdracht
In de subrekening voor kapitaaloverdracht zijn er drie secties of delegaties voor transacties:
- Vergeving van schulden - Het enige deel van de schuld dat wordt vermeld, is de hoofdsom en eventuele rentebetalingen. Rentelasten Rentelasten komen voort uit een bedrijf dat financiert door middel van schulden of kapitaallease. Rente wordt gevonden in de winst-en-verliesrekening, maar kan ook worden berekend via het schuldoverzicht. Het schema moet een overzicht geven van alle grote schulden die een bedrijf op zijn balans heeft, en de rente berekenen door de achterstallige schulden te vermenigvuldigen. Toekomstige rentebetalingen worden niet in de waardering opgenomen.
- Verzekerde, catastrofale schade - Inclusief zeldzame, grote verzekeringsuitkeringen van buitenlandse verzekeringsmaatschappijen. Het is de verantwoordelijkheid van de BEA om bij elke transactie te bepalen of het redelijk is om een catastrofaal verlies te noemen.
- Het derde deel van de subrekening voor kapitaaloverdracht is zeer specifiek en behandelt expliciet de overdracht van Amerikaanse overheidsactiva door de Panamakanaalcommissie rechtstreeks aan de Panamese Republiek.
2. Verwerving / verkoop van niet-geproduceerde, niet-financiële activa
De tweede subrekening - verwerving / verkoop van niet-geproduceerde, niet-financiële activa - meet de aan- en verkoop van zowel materiële als immateriële activa.
Materiële activa omvatten zaken als rechten op natuurlijke hulpbronnen, waaronder het recht om mineralen en edele metalen te delven of om olie te boren bij boorlocaties op zee.
Immateriële activa zijn alles van waarde dat niet fysiek kan worden gehanteerd, waaronder zaken als intellectuele eigendomsrechten, handelsmerken, patenten en auteursrechten.
Belang van de kapitaalrekening
De kapitaalrekening is belangrijk omdat deze een overzicht maakt van transacties die momenteel geen inkomen genereren. De belangrijkste moeilijkheid met kapitaalrekeningen is echter dat ze niet de meest betrouwbare manier zijn om een reële waarde te verkrijgen voor elke afzonderlijke transactie, omdat veel niet worden geregistreerd of in de war raken, vooral als ze naar andere delen van de betalingsbalans gaan. systeem.
Aanvullende bronnen
Finance is de officiële aanbieder van de wereldwijde Financial Modelling & Valuation Analyst (FMVA) ™ FMVA®-certificering Sluit je aan bij 350.600+ studenten die werken voor bedrijven als Amazon, JP Morgan en Ferrari-certificeringsprogramma, ontworpen om iedereen te helpen een financiële analist van wereldklasse te worden . Om uw carrière verder te ontwikkelen, zijn de onderstaande aanvullende financiële bronnen nuttig:
- Formule consumentensurplus Formule consumentensurplus Consumentensurplus is een economische meting om het voordeel (dwz het overschot) te berekenen van wat consumenten bereid zijn te betalen voor een goed of dienst ten opzichte van de marktprijs. De formule van het consumentensurplus is gebaseerd op een economische theorie van marginaal nut.
- Fiscaal beleid Fiscaal beleid Fiscaal beleid verwijst naar het begrotingsbeleid van de overheid, waarbij de overheid haar uitgaven- en belastingtarieven binnen de economie manipuleert. De overheid gebruikt deze twee instrumenten om de economie te monitoren en te beïnvloeden. Het is de zusterstrategie van het monetair beleid.
- Normale goederen Normale goederen Normale goederen zijn een soort goederen waarvan de vraag een directe relatie vertoont met het inkomen van een consument. Het betekent dat de vraag naar dergelijke goederen toeneemt met
- Schaarste Schaarste Schaarste, ook bekend als schaarste, is een economische term die wordt gebruikt om te verwijzen naar een kloof tussen onvoldoende middelen en de vele theoretische behoeften waarvan mensen verwachten dat die door de genoemde bron zullen worden vervuld. Als gevolg hiervan worden mensen gedwongen te beslissen hoe ze een schaars goed kunnen toewijzen
