De de minimis-belastingregel is een wet die de behandeling en verantwoording van kleine marktkortingen regelt. Vertaald "over minimale dingen", bepaalt het de minimis-bedrag of de marktkorting op een obligatie wordt belast als meerwaarde. Kapitaalwinst Een meerwaarde is een toename van de waarde van een actief of investering als gevolg van de prijsstijging van het actief of de investering . Met andere woorden, de winst doet zich voor wanneer de huidige of verkoopprijs van een actief of investering hoger is dan de aankoopprijs. of gewoon inkomen.
De de minimis-belastingregel stelt dat als een korting minder dan 0,25% per jaar bedraagt - tussen de gekochte tijd en de vervaldatum - de korting als te klein wordt beschouwd en vrijgesteld van belasting.
Vermogenswinstbelasting versus gewone inkomstenbelasting
Vermogenswinstbelasting (CGT): De vermogenswinstbelasting is een vorm van belasting die wordt toegepast wanneer winst wordt behaald uit de verkoop van niet-inventarisactiva zoals obligaties en onroerend goed. In de VS worden kortetermijnwinsten (activa die binnen een jaar worden gekocht en verkocht) zwaarder belast dan de gewone inkomstenbelasting.
Gewone inkomstenbelasting: de gewone inkomstenbelasting is een vorm van belasting die wordt toegepast op een verscheidenheid aan zaken zoals salarissen, lonen, provisies, enz. royalty's en zelfs gokwinsten.
Hoe u kunt bepalen welke vorm van belasting wordt betaald
Hieronder staan de wiskundige stappen die moeten worden genomen om te bepalen of een obligatie onderworpen is aan vermogenswinstbelasting of gewone inkomstenbelasting met betrekking tot de de minimis-regel.
1. Vermenigvuldig de nominale waarde (obligatiekoers bij uitgifte) met 0,25%.
2. Neem het bovenstaande resultaat en vermenigvuldig dit met het aantal volledige jaren tussen het moment waarop u de contante waarde hebt gekocht en de vervaldatum.
3. Trek het resultaat af van de nominale waarde. Het zal de minimis-drempel bepalen. Het onderstaande diagram laat zien hoe de aankoopprijs en de de minimis-drempel verband houden met belastingen.
Voorbeeld met berekening
U krijgt een 15-jarige obligatie met een nominale waarde van $ 1.500, en deze vervalt in zes jaar. Welke vorm van belasting wordt geheven zodra de obligatie is verkocht? De stappen worden hieronder weergegeven:
1. $ 1.500 x .0025 = $ 3,75
2. $ 3,75 * 6 jaar = 22,50
3. $ 1.5000 - $ 22,75 = $ 1.447,50 (de minimis-drempel)
De berekening daarboven de de minimis-drempel is $ 1.477,50. Met de figuur kunnen we op basis van de aankoopprijs bepalen welke vorm van belasting wordt toegepast.
Als de aankoopprijs hoger is dan $ 1.477,50, wordt deze behandeld als vermogenswinstbelasting. Als de aankoopprijs lager is dan $ 1.477,50, wordt deze behandeld als gewone inkomstenbelasting.
De Minimis Fringe-voordelen
De minimis-belastingregel is ook van toepassing op secundaire arbeidsvoorwaarden die door werkgevers worden aangeboden. Aangezien de aangeboden de minimis-voordelen zo klein zijn, zal het onredelijk zijn om er verantwoording over te houden en zijn ze vrijgesteld van belasting. Dit zijn enkele van de belangrijkste de minimis-voordelen:
- Snacks en koffie die naar de werkplek worden gebracht om het moreel van de werknemer te verhogen Moreel van de werknemer Het moreel van de werknemer wordt gedefinieerd als de algemene tevredenheid, vooruitzichten en gevoelens van welzijn die een werknemer op de werkplek heeft. Met andere woorden, het verwijst naar hoe tevreden medewerkers zich voelen over hun werkomgeving. Het moreel van werknemers is belangrijk voor veel bedrijven vanwege het directe effect op
- Vakantiegeschenken die het bedrijf aanbiedt voor hun werknemers
- Kaartjes voor speciale werkevenementen of bepaalde gelegenheden
- Persoonlijk gebruik van kantoorapparatuur, zoals het kopieerapparaat
- Incidentele maaltijdvergoeding voor uitstekende medewerkers
- Transportkosten voor werknemers die ervoor kiezen om over te werken
- Cocktailparty's of speciale evenementen die worden georganiseerd om de motivatie van medewerkers te stimuleren
De minimis-voordelen kunnen geen tastbare geldwaarde aannemen. Met andere woorden, geld kan niet als geschenk worden gegeven om het moreel te verhogen zonder dat het wordt belast. Vanwege de frequentie en de lage geldwaarde van de hierboven genoemde items, vermijden de minimis-voordelen belasting.
De Minimus Safe Harbor
De minimis-veilige haven verwijst naar een jaarlijkse verkiezing van belastingaangifte die belastingbetalers in staat stelt een verscheidenheid aan aankopen af te trekken die gewoonlijk door belasting worden beïnvloed.
Hiermee kunnen bedrijven die financiële overzichten opstellen, tot $ 2.500 aftrekken. Het cijfer kan oplopen tot $ 5.000 als een bedrijf een toepasselijke financiële verklaring (AFS) gebruikt. Een AFS is elk type financiële verklaring dat is geregistreerd door de Securities and Exchange Commission (SEC) of wordt gecontroleerd door een CPA-bedrijf.
Waarom kosten in plaats van kapitaliseren?
Tijdens het proces van het maken van de jaarrekening aan het einde van het jaar, worden accountants geconfronteerd met de beslissing om kosten als last toe te rekenen of te activeren. Zoals hierboven vermeld, legt de de minimis safe harbour de nadruk op het toerekenen van kosten van activa als last. Dit is waarom:
- Kapitalisatie: wanneer een bedrijf kosten activeert, wordt deze gericht op kapitaaluitgaven. De kostprijs wordt als een actief op de balans geboekt, maar zal onderhevig zijn aan afschrijvingskosten. In het algemeen verlaagt kapitalisatie het toekomstige netto-inkomen van een bedrijf.
- Uitgaven: wanneer kosten als kosten worden opgenomen, worden deze toegevoegd aan de winst- en verliesrekening van het bedrijf en afgetrokken van de omzet, waardoor de winst afneemt . Het lijkt misschien niet gunstig, maar door de kosten als last te boeken, wordt de totale belastingdruk op de inkomstenbelasting verlaagd. In het algemeen verlaagt de lasten de totale activa en het eigen vermogen. Eigen vermogen In de financiële sector is het eigen vermogen de marktwaarde van de activa van aandeelhouders nadat alle schulden zijn afbetaald. In de boekhouding verwijst eigen vermogen naar de boekwaarde van het eigen vermogen op de balans, die gelijk is aan activa minus passiva. De term "eigen vermogen" in financiën en boekhouding komt overeen met het concept van eerlijke en gelijke behandeling van een bedrijf.
Gerelateerde metingen
Finance biedt de Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ CBCA ™ -certificering De Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ -accreditatie is een wereldwijde standaard voor kredietanalisten die betrekking heeft op financiën, boekhouding, kredietanalyse, cashflowanalyse, convenantmodellering, lening terugbetalingen, en meer. certificeringsprogramma voor diegenen die hun carrière naar een hoger niveau willen tillen. Bekijk de aanvullende relevante bronnen hieronder om te blijven leren en uw kennisbasis te ontwikkelen:
- Kortingsfactor Kortingsfactor Bij financiële modellen is een kortingsfactor een decimaal getal vermenigvuldigd met een cashflowwaarde om deze terug te verdisconteren naar de huidige waarde. De factor neemt toe
- Securities and Exchange Commission (SEC) Securities and Exchange Commission (SEC) De Amerikaanse Securities and Exchange Commission, of SEC, is een onafhankelijke instantie van de Amerikaanse federale overheid die verantwoordelijk is voor de uitvoering van federale effectenwetten en het voorstellen van effectenregels. Het is ook verantwoordelijk voor het onderhoud van de effectenindustrie en de aandelen- en optiebeurzen
- Belasting op vermogenswinsten Belasting op vermogenswinsten Belasting op vermogenswinsten is een belasting die wordt geheven over vermogenswinst of de winst die een persoon maakt door activa te verkopen. De belasting wordt pas geheven als het actief in contanten is omgezet, en niet als het nog in handen is van een investeerder.
- Belastbaar inkomen Belastbaar inkomen Belastbaar inkomen verwijst naar de vergoeding van een persoon of bedrijf die wordt gebruikt om de belastingplicht te bepalen. Het totale inkomen of het bruto inkomen wordt gebruikt als basis om te berekenen hoeveel het individu of de organisatie de overheid verschuldigd is voor het specifieke belastingtijdvak.
