Een achtervang is een financiële regeling die een secundaire financieringsbron creëert voor het geval de primaire bron niet voldoende is om aan de huidige behoeften te voldoen. Het kan ook worden gezien als een verzekeringspolis die de ontoereikendheid van een financieringsbron dekt.
De backstop kan verschillende vormen aannemen in verschillende contexten. Hieronder volgen drie toepassingen die in latere secties in detail zullen worden besproken:
- Backstop bij acceptatie
- Backstop voor private equity
- Backstop in financieel beheer
Backstop in Underwriting
Het meest voorkomende gebruik van een achtervang is het onderschrijven van aandelenemissies of beursintroducties (IPO's). Voorafgaand aan een IPO wordt een bedrijf beschouwd als een privébedrijf, meestal met een klein aantal investeerders (oprichters, vrienden, familie en zakelijke investeerders zoals venture capitalists of angel-investeerders). Lees wat een IPO is. Bij een IPO geeft een bedrijf dat eigen vermogen wil aantrekken, zijn aandelen uit aan het publiek. De uitgiften worden gegarandeerd door een investeringsbank of een groep investeringsbanken.
Als een bedrijf niet al zijn aandelen aan het publiek kan verkopen, zorgt de underwriter voor een backstop-voorziening. Volgens de bepaling zal de onderschrijver de resterende aandelen kopen die niet door het publiek zijn gekocht.
Een dergelijke regeling wordt verstrekt in ruil voor een backstop-vergoeding, die doorgaans wordt berekend als een percentage van de totale uitgifte.
Voorbeeld
Denk aan een bedrijf dat eigen vermogen wil aantrekken en 500 aandelen uitgeeft. Van de 500 worden slechts 400 aandelen door het publiek gekocht. Als het bedrijf geen backstop-regeling is aangegaan, moet het met een lager bedrag werken.
Aan de andere kant kan het bedrijf een kleine vergoeding betalen en de resterende aandelen verkopen aan de underwriters. Daardoor zullen ze beter aan hun financieringsbehoeften kunnen voldoen. De volgende tabellen illustreren de twee scenario's:
Backstop voor private equity
Een private-equityfirma maakt doorgaans gebruik van de leveraged buyout (LBO) Leveraged Buyout (LBO) Een leveraged buyout (LBO) is een transactie waarbij een bedrijf wordt verworven met schulden als belangrijkste bron van tegenprestatie. Een LBO-transactie vindt meestal plaats wanneer een private-equityfirma (PE) zoveel mogelijk leent van een verscheidenheid aan kredietverstrekkers (tot 70-80% van de aankoopprijs) om een intern renterendement te behalen IRR> 20% -methode om het doel te verwerven bedrijven. Volgens de LBO-methode financiert het bedrijf de aankoop van het doelwit met voornamelijk schulden en draagt het restant bij in de vorm van eigen vermogen.
Een private equity backstop, ook wel bekend als de full equity backstop, is een regeling waarbij een private-equityfirma ermee instemt om het doelbedrijf te kopen door tot 100% eigen vermogen bij te dragen in het geval het niet de vereiste schuld kan aantrekken om de aankoop te financieren.
De private-equityfirma past een dergelijke strategie toe met een aanzienlijk potentieel verlies voor zichzelf. Het is belangrijk omdat het essentieel is om een groter deel van de schuld te gebruiken in vergelijking met eigen vermogen in een LBO-strategie. Daarom maakt een backstop met volledige equity meestal gebruik van een agressief instrument voor houding tijdens onderhandelingen. Onderhandelingstactiek Onderhandelen is een dialoog tussen twee of meer mensen met als doel een consensus te bereiken over een of meer problemen waar een conflict bestaat. Goede onderhandelingstactieken zijn belangrijk voor onderhandelende partijen om te weten dat hun partij kan winnen of om een win-winsituatie voor beide partijen te creëren. om de deal aantrekkelijker te maken voor het doelbedrijf en de inzet voor de concurrentie te verhogen.
Backstop in Financieel Management
Een andere belangrijke toepassing van de backstop is in het dagelijkse financiële beheer van een bedrijf. De backstop heeft doorgaans de vorm van een doorlopende kredietfaciliteit. Een doorlopende kredietfaciliteit is een eenvoudig kortlopend kredietarrangement waarbij de kredietnemer een bepaald bedrag mag lenen tot een maximum per jaar of een kortere periode.
Een doorlopende kredietfaciliteit Doorlopende kredietfaciliteit Een doorlopende kredietfaciliteit is een kredietlijn die wordt afgesloten tussen een bank en een bedrijf. Het wordt geleverd met een vastgesteld maximumbedrag en kan worden gebruikt als achtervang om eventuele tekorten aan middelen op te vangen die op korte termijn kunnen ontstaan.
In de onderstaande tabel wordt het bedrijf bijvoorbeeld geconfronteerd met een tekort van $ 1.000 in jaar 3. Het bedrijf kan de doorlopende kredietfaciliteit gebruiken als een secundaire financieringsbron om $ 1.000 te lenen en aan al zijn financiële verplichtingen voor het jaar te voldoen. Daarom fungeert een doorlopende kredietfaciliteit als een achtervang voor de financieringsbehoeften op korte termijn van het bedrijf.
Aanvullende bronnen
Finance is de officiële aanbieder van de wereldwijde Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ CBCA ™ -certificering De Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ -accreditatie is een wereldwijde standaard voor kredietanalisten die betrekking heeft op financiën, boekhouding, kredietanalyse en cashflowanalyse , convenantmodellering, terugbetalingen van leningen en meer. certificeringsprogramma, ontworpen om iedereen te helpen een financiële analist van wereldklasse te worden. Om uw carrière verder te ontwikkelen, zijn de onderstaande aanvullende financiële bronnen nuttig:
- Overbruggingsfinanciering Overbruggingsfinanciering Overbruggingsfinanciering is een vorm van tijdelijke financiering die bedoeld is om de kortetermijnkosten van een bedrijf te dekken tot het moment waarop reguliere langetermijnfinanciering
- Bulletlening Bulletlening Een bulletlening is een type lening waarbij de geleende hoofdsom aan het einde van de looptijd wordt terugbetaald. In sommige gevallen zijn de rentelasten
- Commerciële leningsovereenkomst Commerciële leningsovereenkomst Een commerciële leningsovereenkomst verwijst naar een overeenkomst tussen een lener en een geldschieter wanneer de lening voor zakelijke doeleinden is. Elke keer dat er een substantieel bedrag wordt geleend, moet een persoon of organisatie een leningsovereenkomst aangaan. De geldschieter zorgt voor het geld, op voorwaarde dat de lener instemt met alle leningsvoorwaarden
- Schuldenconvenant Schuldenconvenanten Schuldconvenanten zijn beperkingen die kredietverstrekkers (schuldeisers, schuldeisers, investeerders) stellen aan leningsovereenkomsten om het handelen van de lener (schuldenaar) te beperken.
