De voorkeurshabitat-theorie stelt dat de markt voor obligaties is 'gesegmenteerd' naar looptijdstructuur en dat obligatie-obligaties Obligaties zijn vastrentende waarden die worden uitgegeven door bedrijven en overheden om kapitaal aan te trekken. De emittent van de obligatie leent kapitaal van de obligatiehouder en betaalt hem gedurende een bepaalde periode vaste (of variabele) rentevoet. marktinvesteerders hebben voorkeuren voor deze segmenten. Volgens de theorie beleggen beleggers in obligatiemarkten bij voorkeur in een specifiek deel of 'habitat' van de term structuur.
De voorkeurshabitat-theorie werd geïntroduceerd door de Italiaans-Amerikaanse econoom Franco Modigliani en de Amerikaanse economische historicus Richard Sutch in hun paper uit 1966 getiteld "Innovations in Interest Rates Policy". Het is een combinatie van Culbertsons theorie van gesegmenteerde markten Theorie van gesegmenteerde markten De theorie van gesegmenteerde markten stelt dat de markt voor obligaties “gesegmenteerd” is op basis van de termijnstructuur van de obligaties, en dat ze onafhankelijk opereren. en Fisher's verwachtingstheorie Local Expectations Theory In financiën en economie is de Local Expectations Theory een theorie die suggereert dat het rendement van obligaties met verschillende looptijden over de korte beleggingshorizon hetzelfde zou moeten zijn. In wezen is de lokale verwachtingstheorie een van de variaties op de pure verwachtingstheorie.
Wat is de termstructuur?
Termijnstructuur, ook wel bekend als de rentecurve. Yield Curve De Yield Curve is een grafische weergave van de rentetarieven op schulden voor een reeks looptijden. Het toont het rendement dat een belegger verwacht te verdienen als hij zijn geld gedurende een bepaalde periode uitleent. De grafiek toont het rendement van een obligatie op de verticale as en de looptijd op de horizontale as. in grafiekvorm is dit de relatie tussen de rentevoet van een actief (meestal staatsobligaties) en de looptijd ervan. Rentetarief Rentetarief Een rentetarief verwijst naar het bedrag dat door een geldschieter aan een lener in rekening wordt gebracht voor elke vorm van schuld, doorgaans uitgedrukt als een percentage van de hoofdsom. wordt gemeten op de verticale as en de tijd tot volwassenheid wordt gemeten op de horizontale as.
Normaal gesproken zijn rentetarieven en looptijd positief gecorreleerd. Daarom stijgen de rentetarieven met een langere looptijd. Het resulteert erin dat de term structuur een positieve helling aanneemt. De rentecurve wordt voor de obligatiemarkt vaak gezien als een maatstaf voor het vertrouwen in de economie.
1. Gesegmenteerde markten Theorie
De theorie van de gesegmenteerde markten stelt dat de markt voor obligaties 'gesegmenteerd' is op basis van de looptijdstructuur van de obligaties en dat de 'gesegmenteerde' markten min of meer onafhankelijk opereren. Volgens de theorie van de gesegmenteerde markten wordt het rendement van een obligatie met een specifieke termstructuur uitsluitend bepaald door vraag en aanbod Vraag en aanbod De wetten van vraag en aanbod zijn micro-economische concepten die stellen dat in efficiënte markten de geleverde hoeveelheid van een goed en de hoeveelheid die van dat goed wordt gevraagd, is gelijk aan elkaar. De prijs van dat goed wordt ook bepaald door het punt waarop vraag en aanbod aan elkaar gelijk zijn. voor die obligatie en onafhankelijk van het rendement dat obligaties met verschillende looptijdstructuren bieden.
2. Verwachtingstheorie
De verwachtingstheorie beweert dat het rendement op langlopende vastrentende effecten gelijk moet zijn aan het verwachte rendement van een reeks kortlopende vastrentende effecten Vastrentende effecten Vastrentende effecten zijn een soort schuldinstrument dat rendement oplevert in de vorm van reguliere of vaste rentebetalingen en terugbetalingen van de. Daarom kan elk vastrentend effect op lange termijn opnieuw worden gecreëerd met behulp van een reeks kortlopende vastrentende effecten.
Leer meer over vastrentende effecten met de cursus Fixed Income Fundamentals van Finance!
Voorkeurshabitats bij beleggen
De voorkeurshabitat-theorie stelt dat beleggers in obligatiemarkten een voorkeur hebben voor beleggingstermijnen. Beleggingshorizon Beleggingshorizon is een term die wordt gebruikt om aan te geven hoelang een belegger zijn portefeuille wil behouden voordat hij zijn effecten met winst verkoopt. De beleggingshorizon van een persoon wordt beïnvloed door verschillende factoren. De belangrijkste bepalende factor is echter vaak de hoeveelheid risico die de belegger heeft, en een dergelijke voorkeur bepaalt de helling van de termstructuur. Beleggers op de obligatiemarkten hebben een premie nodig om buiten hun 'voorkeurshabitat' te beleggen.
Een belegger die bijvoorbeeld de voorkeur geeft aan kortlopende obligaties boven langlopende obligaties, zal alleen in langlopende obligaties beleggen als deze een aanzienlijk hoger rendement opleveren dan kortlopende obligaties. Omgekeerd zal een belegger die langlopende obligaties verkiest boven kortlopende obligaties, alleen in kortlopende obligaties beleggen als deze een aanzienlijk hoger rendement opleveren dan langlopende obligaties.
Daarom zouden beleggersvoorkeuren die kortlopende obligaties verkiezen boven langlopende obligaties aanleiding geven tot de standaard opwaarts aflopende rentecurve, terwijl beleggersvoorkeuren die langlopende obligaties prefereren boven kortlopende obligaties aanleiding zouden geven tot de omgekeerde rentecurve Inverted Yield Curve Een omgekeerde rentecurve geeft vaak de aanloop naar een recessie of economische vertraging aan. De rentecurve is een grafische weergave van de relatie tussen het rentetarief dat wordt betaald door een actief (meestal staatsobligaties) en de looptijd. . Toen de voorkeurshabitattheorie voor het eerst werd gepropageerd, was een stijgende opbrengstcurve de norm. Zo stond de korte termijn bekend als de favoriete habitat voor beleggers in obligatiemarkten.
Aanvullende bronnen
Finance is de officiële aanbieder van de Financial Modelling and Valuation Analyst (FMVA) ™ FMVA®-certificering Sluit je aan bij 350.600+ studenten die werken voor bedrijven als Amazon, JP Morgan en Ferrari-certificeringsprogramma, ontworpen om iedereen om te vormen tot een financiële analist van wereldklasse.
Om uw kennis van financiële analyse te blijven leren en ontwikkelen, raden we de onderstaande aanvullende bronnen ten zeerste aan!
- Grondbeginselen van vastrentende waarden
- Obligatieratings Obligatierating Obligatieratings zijn een weergave van de kredietwaardigheid van bedrijfs- of staatsobligaties. De ratings worden gepubliceerd door kredietbeoordelaars en geven evaluaties van de financiële kracht van een obligatie-uitgever en het vermogen om de hoofdsom en rente van de obligatie terug te betalen volgens het contract.
- Aandelen versus vastrentende aandelen versus vastrentende aandelen versus vastrentende waarden. Aandelen- en vastrentende producten zijn financiële instrumenten met zeer belangrijke verschillen die elke financiële analist zou moeten kennen. Beleggingen in aandelen bestaan doorgaans uit aandelen of aandelenfondsen, terwijl vastrentende waarden doorgaans bestaan uit bedrijfs- of staatsobligaties.
- Verhandelbare effecten Verhandelbare effecten Verhandelbare effecten zijn onbeperkte financiële instrumenten op korte termijn die worden uitgegeven voor aandelen of voor schuldeffecten van een beursgenoteerde onderneming. De uitgevende vennootschap creëert deze instrumenten met het uitdrukkelijke doel om fondsen te werven om de bedrijfsactiviteiten en expansie verder te financieren.
