Sinds de publicatie van 'The Intelligent Investor' door Benjamin Graham is wat algemeen bekend staat als 'waardebeleggen' uitgegroeid tot een van de meest gerespecteerde en meest gevolgde methoden voor aandelenselectie. Aandelenbeleggingsstrategieën Aandelenbeleggingsstrategieën behoren tot de verschillende typen van het investeren in aandelen. Deze strategieën zijn namelijk waarde-, groei- en indexbeleggen. De strategie die een investeerder kiest, wordt beïnvloed door een aantal factoren, zoals de financiële situatie van de investeerder, investeringsdoelen en risicotolerantie. . Beroemde investeerder Warren Buffet Warren Buffett - EBITDA Warren Buffett staat erom bekend dat hij niet van EBITDA houdt. Warren Buffett wordt gecrediteerd omdat hij zei: "Denkt het management dat de tandenfee betaalt voor CapEx?", Terwijl hij in feite een mix van groei- en waardebeleggingsprincipes toepast,heeft publiekelijk veel van zijn ongeëvenaarde succes in de beleggingswereld toegeschreven aan het volgen van Grahams basisadvies bij het evalueren en selecteren van aandelen voor zijn portefeuille.
Maar aangezien de markten in meer dan een halve eeuw zijn veranderd, geldt dat ook voor waardebeleggen. In de loop der jaren is Grahams oorspronkelijke waardebeleggingsstrategie op verschillende manieren aangepast, aangepast en uitgebreid door beleggers en marktanalisten, met als doel de prestaties van een waardebeleggingsbenadering voor beleggers te verbeteren. Zelfs Graham bedacht zelf aanvullende statistieken en formuleringen om de werkelijke waarde van een aandeel nauwkeuriger te bepalen.
In deze gids bieden we een aantal aandelenwaarderingsbenaderingen en maatstaven die u kunt overwegen om te gebruiken om te bepalen of het huidige prijsaandeel van een aandeel een goede aankoop met "waarde" vertegenwoordigt. Houd er echter rekening mee dat wanneer u een bedrijf en zijn aandelenkoers evalueert, u de cijfers moet interpreteren in het licht van zaken als specifieke bedrijfstakken en algemene economische omstandigheden.
Bovendien vereist een goede aandelenanalyse dat u altijd oude en huidige financiële statistieken bekijkt. Analyse van financiële overzichten Hoe u analyse van financiële overzichten uitvoert. Deze gids leert u een analyse van de financiële overzichten van de winst-en-verliesrekening, de balans en het kasstroomoverzicht uit te voeren, inclusief marges, ratio's, groei, liquiditeit, hefboomwerking, rendement en winstgevendheid. met het oog op de toekomst, te projecteren hoe goed u denkt dat een bedrijf vooruit zal gaan, gezien de huidige financiën, activa, passiva, marktpositie en uitbreidingsplannen.
Het is ook belangrijk om te voorkomen dat je verdwaalt in een puur numerieke analyse tot het punt waarop je het bos door de bomen uit het oog verliest, om zo te zeggen. Niet-numerieke "waarde" -factoren die beleggers niet over het hoofd mogen zien, omvatten zaken als hoe effectief het management van een bedrijf de doelen bereikt en het bedrijf vooruit helpt op een manier die consistent is met het nastreven van zijn bedrijfsmissie. Een bedrijf laat op dit moment misschien een indrukwekkende winstgevendheid zien, maar in de overdreven competitieve markt van vandaag zal een bedrijf dat zijn voortgang niet zorgvuldig in kaart brengt, plant en beoordeelt (en indien nodig herroutert) uiteindelijk bijna altijd overschaduwd worden door een bedrijf dat is het doen van die dingen.
Waardebeleggen versus groei-beleggen
Voordat we verder gaan met het beoordelen van traditioneel waardebeleggen en vervolgens kijken naar enkele van de nieuwere, alternatieve waardebeleggingsstrategieën, is het belangrijk op te merken dat "waardebeleggen" en "groei-beleggen" niet twee tegenstrijdige of elkaar uitsluitende benaderingen zijn voor het kiezen van aandelen. Het basisidee van waardebeleggen - het selecteren van momenteel ondergewaardeerde aandelen waarvan u verwacht dat ze in de toekomst in waarde zullen stijgen - is zeker gericht op verwachte groei.
De verschillen tussen waardebeleggen en groei-beleggingsstrategieën zijn meestal meer een kwestie van het benadrukken van verschillende financiële maatstaven (en tot op zekere hoogte een verschil in risicotolerantie, waarbij groei-beleggers doorgaans bereid zijn hogere risiconiveaus te accepteren). Uiteindelijk hebben waardebeleggen, groei-investeringen of elke andere elementaire benadering van aandelenevaluatie hetzelfde einddoel: aandelen kiezen die een belegger het best mogelijke rendement op zijn investering opleveren.
De basisprincipes van traditioneel waardebeleggen
Ben Graham wordt geprezen als de "vader" van waardebeleggen. In 'The Intelligent Investor' stelde Graham een methode voor en legde deze uit voor het screenen van aandelen die hij ontwikkelde om zelfs de meest onervaren beleggers te helpen bij het selecteren van hun aandelenportefeuille. Dat is in feite een van de belangrijkste aantrekkingskracht van Graham's benadering van waardebeleggen - het feit dat het niet overdreven ingewikkeld of gecompliceerd is en daarom gemakkelijk kan worden gebruikt door de gemiddelde belegger.
Zoals bij elk type investeringsstrategie, omvat de waarde-investeringsstrategie van Graham enkele basisconcepten die ten grondslag liggen aan of de basis of basis vormen voor de strategie. Voor Graham was een sleutelbegrip dat van intrinsieke waarde - met name de intrinsieke waarde van een bedrijf of zijn aandelen. De essentie van waardebeleggen is het gebruik van een aandelenanalysemethode om de werkelijke waarde van het aandeel te bepalen, met het oog op het kopen van aandelen waarvan de huidige aandelenkoers onder de werkelijke waarde of waarde ligt.
Waardebeleggers passen in wezen dezelfde logica toe als zorgvuldige shoppers, bij het zoeken naar aandelen die 'een goede koop' zijn, die verkopen voor een prijs die lager is dan de werkelijke waarde die ze vertegenwoordigen. Een waardebelegger gaat op zoek naar wat volgens hem ondergewaardeerde aandelen zijn en pikt die op, in de overtuiging dat de markt de aandelenkoers uiteindelijk zal 'corrigeren' naar een hoger niveau dat de werkelijke waarde nauwkeuriger weergeeft.
Graham's basisbenadering van waardebeleggen
Graham's benadering van waardebeleggen was gericht op het ontwikkelen van een eenvoudig proces voor aandelenscreening dat de gemiddelde belegger gemakkelijk zou kunnen gebruiken. Over het algemeen slaagde hij erin de zaken redelijk eenvoudig te houden, maar aan de andere kant is klassiek waardebeleggen iets meer betrokken dan alleen het vaak aangehaalde refrein van: 'Koop aandelen met een koers / boekwaarde-verhouding (P / B). van minder dan 1,0. "
De richtlijn voor P / B-ratio's voor het identificeren van ondergewaardeerde aandelen is in feite slechts een van de criteria die Graham gebruikte om hem te helpen ondergewaardeerde aandelen te identificeren. Er is een argument onder liefhebbers van waardebeleggers over de vraag of men een 10-puntscriteria-checklist moet gebruiken die Graham heeft gemaakt, een langere 17-punten-checklist, een destillatie van een van de criterialijsten die meestal in de vorm van of een checklist met vijf punten, of een van de twee aandelenselectiemethoden met één criterium die Graham ook bepleitte.
In een poging om zoveel mogelijk verwarring te voorkomen, gaan we hier de belangrijkste criteria presenteren die Graham zelf het belangrijkst vond bij het identificeren van aandelen met een goede waarde, dat wil zeggen die met een intrinsieke waarde die hoger is dan hun marktprijs.
1) Een waardeaandeel moet een P / B-ratio van 1,0 of lager hebben; de P / B-ratio is belangrijk omdat deze een vergelijking vertegenwoordigt van de aandelenkoers met de activa van een bedrijf. Een belangrijke beperking van de P / B-ratio is dat deze het beste functioneert wanneer deze wordt gebruikt om kapitaalintensieve bedrijven te beoordelen, maar minder effectief is wanneer deze wordt toegepast op niet-kapitaalintensieve bedrijven.
Opmerking : in plaats van te zoeken naar een absolute P / B-ratio lager dan 1,0, kunnen beleggers eenvoudig zoeken naar bedrijven met een P / B-ratio die relatief lager is dan de gemiddelde P / B-ratio van vergelijkbare bedrijven in hun branche of marktsector.
2) De koers-winstverhouding (P / E-ratio) Prijs-winstverhouding De koers-winstverhouding (P / E-ratio) is de relatie tussen de aandelenkoers van een bedrijf en de winst per aandeel. Het geeft investeerders een beter idee van de waarde van een bedrijf. De K / W toont de verwachtingen van de markt en is de prijs die u moet betalen per eenheid van huidige (of toekomstige) inkomsten die minder dan 40% van de hoogste K / W van het aandeel in de afgelopen vijf jaar zou moeten zijn.
3) Zoek naar een aandelenkoers die lager is dan 67% (tweederde) van de tastbare boekwaarde per aandeel EN minder dan 67% van de huidige netto-inventariswaarde (NCAV) van het bedrijf.
Opmerking : het criterium aandeel-prijs-NCAV wordt soms gebruikt als een op zichzelf staand instrument om ondergewaardeerde aandelen te identificeren. Graham beschouwde de NCAV van een bedrijf als een van de meest nauwkeurige weergaven van de werkelijke intrinsieke waarde van een bedrijf.
4) De totale boekwaarde van een bedrijf moet hoger zijn dan de totale schuld.
Opmerking : een gerelateerde, of misschien een alternatieve financiële maatstaf hiervoor is het onderzoeken van de basisschuldratio - de huidige ratio - die op zijn minst groter zou moeten zijn dan 1,0 en hopelijk hoger dan 2,0.
5) De totale schuld van een bedrijf mag niet meer bedragen dan tweemaal de NCAV, en de totale kortlopende schulden en langlopende schulden mogen niet groter zijn dan het totale eigen vermogen van het bedrijf.
Beleggers kunnen experimenteren met het gebruik van de verschillende criteria van Graham en zelf bepalen welke van de waarderingsmaatstaven of richtlijnen zij essentieel en betrouwbaar achten. Er zijn enkele beleggers die nog steeds alleen een onderzoek van de P / B-ratio van een aandeel gebruiken om te bepalen of een aandeel al dan niet ondergewaardeerd is. Anderen zijn sterk, zo niet uitsluitend, afhankelijk van het vergelijken van de huidige aandelenkoers met de NCAV van het bedrijf. Meer voorzichtige, conservatieve beleggers mogen alleen aandelen kopen die alle door Graham voorgestelde screeningstests doorstaan.
We denken dat u zult merken dat het opnemen van ten minste een deel van de waardebeleggingsstrategie van Graham in uw portefeuilleselectieproces uw algehele beleggingsprestaties in aandelen zal verbeteren.
Alternatieve methoden om waarde te bepalen
Waardebeleggers blijven Graham en zijn meetwaarden voor waardebeleggen aandacht schenken. Door de ontwikkeling van nieuwe invalshoeken voor het berekenen en beoordelen van waarde zijn er echter ook alternatieve methoden voor het identificeren van ondergeprijsde voorraden ontstaan.
Een steeds populairder wordende statistiek is de Discounted Cash Flow (DCF) -formule Discounted Cash Flow DCF-formule De DCF-formule met verdisconteerde cashflow is de som van de cashflow in elke periode gedeeld door één plus de disconteringsvoet verhoogd tot de macht van de periode # . In dit artikel wordt de DCF-formule opgesplitst in eenvoudige termen met voorbeelden en een video van de berekening. De formule wordt gebruikt om de waarde van een bedrijf te bepalen.
DCF en omgekeerde DCF-waardering
Veel accountants en andere financiële professionals zijn fervente fans geworden van DCF-analyse DCF-modeltraining Gratis gids Een DCF-model is een specifiek type financieel model dat wordt gebruikt om een bedrijf te waarderen. Het model is simpelweg een voorspelling van de onbenutte vrije cashflow van een bedrijf. DCF is een van de weinige financiële maatstaven die rekening houden met de tijdswaarde van geld - het idee dat geld dat nu beschikbaar is waardevoller is dan hetzelfde bedrag dat op een bepaald moment in de toekomst beschikbaar is, omdat al het geld dat nu beschikbaar is, kan worden geïnvesteerd en daardoor gebruikt om meer geld te genereren.
DCF-analyse maakt gebruik van toekomstige vrije kasstroom (FCF) Vrije kasstroom (FCF) Vrije kasstroom (FCF) meet het vermogen van een bedrijf om te produceren waar beleggers het meest om geven: beschikbare contanten worden op een discretionaire manier verdeeld, projecties en disconteringspercentages die worden berekend gebruik maken van de gewogen gemiddelde kapitaalkosten (WACC) WACC WACC is de gewogen gemiddelde kapitaalkosten van een bedrijf en vertegenwoordigt de gemengde kapitaalkosten, inclusief eigen vermogen en schulden. De WACC-formule is = (E / V x Re) + ((D / V x Rd) x (1-T)). Deze gids geeft een overzicht van wat het is, waarom het wordt gebruikt, hoe het moet worden berekend, en biedt ook een downloadbare WACC-calculator om de huidige waarde van een bedrijf te schatten, met als achterliggend idee dat de intrinsieke waarde ervan grotendeels afhankelijk is van de het vermogen van het bedrijf om cashflow te genereren.
De essentiële berekening van een DCF-analyse is als volgt:
Fair Value = de ondernemingswaarde van het bedrijf - de schuld van het bedrijf
( Ondernemingswaarde is een alternatieve maatstaf voor marktkapitalisatiewaarde. Het vertegenwoordigt marktkapitalisatie + schuld + preferente aandelen - totale geldmiddelen, inclusief kasequivalenten).
Als de DCF-analyse van een bedrijf een waarde per aandeel oplevert die hoger is dan de huidige aandelenkoers, wordt het aandeel als ondergewaardeerd beschouwd.
DCF-analyse Leid me door een DCF De vraag, help me door een DCF-analyse, komt vaak voor bij investeringsbankinterviews. Leer hoe u de vraag kunt beantwoorden met de gedetailleerde antwoordgids van Finance. Bouw een 5-jarige prognose van de vrije cashflow zonder winstoogmerk, bereken een eindwaarde en verdisconter al die cashflows tot de huidige waarde met behulp van WACC. is bijzonder geschikt voor het evalueren van bedrijven met stabiele, relatief voorspelbare kasstromen, aangezien de primaire zwakte van DCF-analyse is dat deze afhangt van nauwkeurige schattingen van toekomstige kasstromen.
Sommige analisten geven er de voorkeur aan om omgekeerde DCF-analyse te gebruiken om de onzekerheid van toekomstige kasstroomprojecties te overwinnen. Omgekeerde DCF-analyse begint met een bekende hoeveelheid - de huidige aandelenkoers - en berekent vervolgens de kasstromen die nodig zijn om die huidige waardering te genereren. Zodra de vereiste cashflow is bepaald, is het evalueren van de aandelen van het bedrijf als ondergewaardeerd of overgewaardeerd net zo eenvoudig als het maken van een oordeel over hoe redelijk (of onredelijk) het is om te verwachten dat het bedrijf in staat zal zijn om het vereiste bedrag aan cashflows te genereren dat nodig is om de huidige aandelenkoers ondersteunen of bevorderen.
Een ondergewaardeerd aandeel wordt geïdentificeerd wanneer een analist vaststelt dat een bedrijf gemakkelijk meer dan voldoende cashflow kan genereren en behouden om de huidige aandelenkoers te rechtvaardigen.
Een nieuwe prijs-winstverhouding
Het absolute P / E-model van Katsenelson
Het model van Katsenelson, ontwikkeld door Vitally Katsenelson, is een ander alternatief analyse-instrument voor waardebelegging dat als bijzonder ideaal wordt beschouwd voor het evalueren van bedrijven met sterk positieve, gevestigde winstscores. Het Katsenelson-model is erop gericht beleggers een betrouwbaardere P / E-ratio te bieden, ook wel bekend als 'absolute P / E'.
Het model past de traditionele P / E-ratio aan in overeenstemming met verschillende variabelen, zoals winstgroei, dividendrendement en voorspelbaarheid van de winst. De formule is als volgt:
Absolute PE = (winstgroeipunten + dividendpunten) x [1 + (1 - bedrijfsrisico)] x [1 + (1 - financieel risico)] x [1 + (1 - winstzichtbaarheid)]
De winstgroeipunten worden bepaald door te beginnen met een niet-groei P / E-waarde van 8 en vervolgens 0,65 punten toe te voegen voor elke 100 basispunten, het verwachte groeipercentage neemt toe totdat u 16% bereikt. Boven de 16% worden 0,5 punten toegevoegd voor elke 100 basispunten in de verwachte groei.
Het geproduceerde absolute P / E-nummer wordt vervolgens vergeleken met het traditionele P / E-nummer. Als het absolute P / E-nummer hoger is dan de standaard P / E-ratio, dan geeft dat aan dat het aandeel ondergewaardeerd is. Het is duidelijk dat hoe groter de discrepantie tussen de absolute P / E en de standaard P / E, hoe beter de voorraad is. Als de absolute P / E van een aandeel bijvoorbeeld 20 is, terwijl de standaard P / E-ratio slechts 11 is, is de werkelijke intrinsieke waarde van het aandeel waarschijnlijk veel hoger dan de huidige aandelenkoers, aangezien het absolute P / E-getal aangeeft dat beleggers zijn waarschijnlijk bereid om veel meer te betalen voor de huidige inkomsten van het bedrijf.
Het Ben Graham-nummer
U hoeft niet per se weg te kijken van Ben Graham om een alternatieve waarde-investeringsmaatstaf te vinden. Graham heeft zelf een alternatieve waardebepalingsformule ontwikkeld die beleggers kunnen kiezen om te gebruiken: het Ben Graham Number.
De formule voor het berekenen van het Ben Graham-getal is als volgt:
Ben Graham-getal = de vierkantswortel van [22,5 x (winst per aandeel (EPS)) x (boekwaarde per aandeel)]
Het Ben Graham-nummer voor een aandeel met een winst per aandeel van $ 1,50 en een boekwaarde van $ 10 per aandeel komt bijvoorbeeld uit op $ 18,37.
Graham was over het algemeen van mening dat de P / E-ratio van een bedrijf niet hoger mocht zijn dan 15 en dat de koers-boekwaarde (P / B) -ratio niet hoger mocht zijn dan 1,5. Dat is waar de 22,5 in de formule van is afgeleid (15 x 1,5 = 22,5). Met de waarderingsniveaus die tegenwoordig gebruikelijk zijn, kan de maximaal toegestane P / E echter worden verschoven naar ongeveer 25.
Nadat u het Ben Graham-getal van een aandeel hebt berekend - dat is ontworpen om de werkelijke intrinsieke waarde per aandeel van het bedrijf weer te geven - vergelijkt u het met de huidige aandelenkoers van het aandeel.
- Als de huidige aandelenkoers lager is dan het Ben Graham-nummer, geeft dit aan dat het aandeel ondergewaardeerd is en kan worden beschouwd als een aankoop.
- Als de huidige aandelenkoers hoger is dan het Ben Graham-nummer, lijkt het aandeel overgewaardeerd en geen veelbelovende koopkandidaat.
Het komt neer op
Waardebeleggers zijn altijd op zoek naar ondergewaardeerde aandelen met korting om winst te maken met minimaal risico. Er zijn verschillende tools en benaderingen die beleggers kunnen gebruiken om te proberen de werkelijke waarde van een aandeel te bepalen en of deze al dan niet past bij hun beleggingsportefeuille.
Het beste aandelenwaarderingsproces is nooit zomaar een wiskundige formule waarin men getallen inplugt en in ruil daarvoor een solide, gegarandeerde bepaling krijgt van een bepaald aandeel als een "goede" of "slechte" investering. Hoewel er belangrijke formules voor aandelenwaardering en financiële maatstaven zijn waarmee u rekening moet houden, is het proces van het evalueren van een aandeel als een mogelijke toevoeging aan uw beleggingsportefeuille uiteindelijk deels kunst en deels wetenschap - en deels een vaardigheid die alleen met tijd en oefening onder de knie kan worden.
Gerelateerde metingen
- Investeren: een gids voor beginners Investeren: een gids voor beginners De gids Investeren voor beginners in financiën leert u de basisprincipes van beleggen en leert u hoe u aan de slag kunt. Lees meer over verschillende strategieën en technieken om te handelen, en over de verschillende financiële markten waarin u kunt beleggen.
- Aandelenbeleggingsstrategieën Aandelenbeleggingsstrategieën Aandelenbeleggingsstrategieën hebben betrekking op de verschillende soorten beleggen in aandelen. Deze strategieën zijn namelijk waarde-, groei- en indexbeleggen. De strategie die een investeerder kiest, wordt beïnvloed door een aantal factoren, zoals de financiële situatie van de investeerder, investeringsdoelen en risicotolerantie.
- Technische analyse: een handleiding voor beginners Technische analyse - een handleiding voor beginners Technische analyse is een vorm van investeringswaardering die prijzen uit het verleden analyseert om toekomstige prijsacties te voorspellen. Technische analisten zijn van mening dat de collectieve acties van alle deelnemers aan de markt nauwkeurig alle relevante informatie weergeven en daarom voortdurend een eerlijke marktwaarde aan effecten toekennen.
- Aandelengrafieken lezen Aandelengrafieken lezen Als u actief in aandelen gaat handelen als belegger op de aandelenmarkt, dan moet u weten hoe u aandelengrafieken moet lezen. Zelfs handelaren die voornamelijk fundamentele analyse gebruiken om aandelen te selecteren om in te beleggen, gebruiken nog steeds vaak technische analyse van de koersbewegingen om specifieke koop en verkoop te bepalen,
