Opgelegde budgettering, ook wel top-down budgettering genoemd Top-down budgettering Top-down budgettering verwijst naar een budgetteringsmethode waarbij het senior management een budget op hoog niveau voor het bedrijf opstelt. Het senior management van het bedrijf stelt het budget op op basis van de doelstellingen en geeft het vervolgens door aan de afdelingsmanagers voor implementatie. , is het proces waarbij het topmanagement van een bedrijf een budget opstelt en dit vervolgens oplegt aan managers op lager niveau voor implementatie. Het begint bovenaan, waar het budget wordt opgesteld door het senior management volgens de doelen die het bedrijf in de volgende financiële periode wil bereiken.
Hoewel de lagere managers wellicht suggesties mogen doen in het budgetteringsproces, heeft het topmanagement de discretie om te beslissen of ze de suggesties al dan niet opnemen in de budgetvoorbereiding. Zodra het budget klaar is, wordt het doorgegeven aan de afzonderlijke afdelingen, waar de afdelingsmanagers hun afdelingsbudgetten moeten voorbereiden zodat ze passen binnen de toewijzingen van het management.
Het opgelegde budgetteringsproces
Het volgende is het basisproces dat bedrijven volgen bij het opstellen van een opgelegd budget:
1. Doelstelling door topmanagement
Het opstellen van een opgelegd budget begint met het formuleren van de algemene doelstellingen voor het jaar door het topmanagement. Topmanagers bepalen de doelstellingen die het bedrijf wil bereiken in termen van inkomsten, winsten en kosten. Vaste en variabele kosten Kosten zijn iets dat op verschillende manieren kan worden geclassificeerd, afhankelijk van de aard ervan. Een van de meest populaire methoden is classificatie op basis van vaste kosten en variabele kosten. Vaste kosten veranderen niet met stijgingen / dalingen van het productievolume, terwijl de variabele kosten uitsluitend afhankelijk zijn.
Het management stelt de doelstellingen vast op basis van eerdere trends, prestaties uit het verleden, economische omstandigheden, salarisverhoging / -daling, wijzigingen in wetgeving, enz. Het management kan input vragen van de afdelingsmanagers, maar de gegeven suggesties kunnen al dan niet in overweging worden genomen bij het opstellen van het budget .
2. Goedkeuring van de financiële afdeling
Het ontwerpbegrotingsvoorstel wordt vervolgens naar de financiële afdeling gestuurd voor toewijzing aan de verschillende afdelingen. De financieel manager gebruikt eerdere uitgavenrecords om toewijzingen aan afzonderlijke afdelingen te doen.
Als de marketingafdeling bijvoorbeeld in het afgelopen jaar 15% van het totale operationele budget heeft ontvangen, zal de financieel manager een uitgavenbudget van 15% toewijzen van het totale budget voor bedrijfskosten dat is bepaald door het topmanagement.
3. Toewijzingen aan afdelingen en opstellen van afdelingsbudgetten
Nadat de financiële afdeling toewijzingen aan de afdelingen heeft gedaan, zijn de afdelingsmanagers verplicht om gedetailleerde budgetten op te stellen binnen de toewijzingslimieten. De lagere managers moeten laten zien hoe hun afdelingen de gebudgetteerde inkomsten zullen genereren en hoeveel kosten ze zullen maken om de inkomsten te genereren.
De uitgaven mogen niet hoger zijn dan de toewijzing van de financiële afdeling voor die specifieke afdeling. Het budget op afdelingsniveau omvat de verwachte verkopen in termen van hoeveelheden, personeelsbehoeften, evenals de verwachte uitgaven zoals aanschaf van apparatuur Kapitaaluitgaven Kapitaaluitgaven verwijzen naar fondsen die door een bedrijf worden gebruikt voor de aankoop, verbetering of onderhoud van lange -term activa om de efficiëntie of capaciteit van het bedrijf te verbeteren. Activa op lange termijn zijn meestal fysiek en hebben een gebruiksduur van meer dan één boekhoudperiode. , salarisadministratie en kantoorbenodigdheden.
4. Beoordeling van de afdelingsbudgetten door de financiële afdeling
Nadat de afdelingsmanagers klaar zijn met het opstellen van hun budgetten, leggen ze deze ter beoordeling terug aan de financiële afdeling. De financieel manager wil graag weten of de afdelingsbudgetten in overeenstemming zijn met de algemene doelstelling van het bedrijf. Als een afdeling bedrijfskosten bevat die niet noodzakelijk worden geacht, zal de financieel manager het budget terugsturen voor herziening.
Soms overschrijdt het budget van een afdeling de toewijzing. Als dit een goede reden is, kan de financieel manager de budgettoewijzing voor die afdeling verhogen, terwijl de budgetten van andere afdelingen worden verlaagd om het totale budget in evenwicht te brengen.
5. Werkelijke toewijzing van het budget
Zodra de financieel manager ervan overtuigd is dat het budget klaar is voor implementatie, wordt het budget in het financiële systeem van het bedrijf geladen om het gemakkelijk te kunnen volgen. De werkelijke maandelijkse inkomsten en uitgaven per afdeling worden vergeleken met de gebudgetteerde inkomsten en uitgaven.
Daarna worden rapporten gegenereerd met eventuele afwijkingen of afspraken met het budget. Het topmanagement gebruikt deze rapportages om te bepalen welke afdelingen het goed doen en welke traag de gestelde doelen halen.
Voordelen van opgelegde budgettering
Hieronder staan enkele voordelen van het gebruik van het opgelegde budgetteringsproces ten opzichte van andere vormen van budgettering:
1. Meer efficiëntie
Een van de voordelen van het gebruik van opgelegde budgettering is de efficiëntie die een organisatie behaalt. Wanneer een afdeling een toewijzing krijgt van de financiële afdeling, moet ze uitzoeken hoe ze dat budget gaat gebruiken om de gestelde doelen en doelstellingen van die afdeling te bereiken. De afdelingshoofden zullen voorzichtig zijn met hoe ze het geld gebruiken. De prudente benadering zal helpen om verspilling en toewijzingen aan onnodige uitgaven te verminderen.
2. Sneller en goedkoper proces
Opgelegde budgettering kost minder tijd dan bottom-up budgettering, omdat alleen de input van belangrijke besluitvormers mogelijk is. Bij bottom-up budgettering is het van belang dat de ondergeschikte medewerkers bijdragen aan de budgetvoorbereiding op afdelingsniveau. Het zal veel tijd en moeite kosten voordat het definitieve budget klaar is.
Opgelegde budgettering laat slechts input toe van een paar mensen die toegang hebben tot belangrijke informatie over de prestaties van het bedrijf en daarom beter in staat zijn om suggesties te doen.
3. Betere financiële controle
Opgelegde budgettering geeft het management een betere controle over de financiën van het bedrijf. Het management begint met het evalueren van de financiële behoeften van het bedrijf en het uitgavenbudget dat nodig is om aan zijn behoeften te voldoen en inkomsten te genereren. Het geeft hen een betere controle om te bepalen hoeveel van het totale budget naar specifieke afdelingen gaat, afhankelijk van prestaties uit het verleden en omzetprognoses.
Beperkingen van opgelegde budgettering
Hieronder volgen enkele van de beperkingen van het gebruik van opgelegde budgettering:
1. Gebrek aan motivatie
Wanneer lager personeel niet betrokken is bij het proces van budgetvoorbereiding, zullen ze zich gedemotiveerd voelen omdat hun inbreng niet nodig is. Dit kan leiden tot spanning en productiviteitsverlies.
2. Afname van de prestaties
Opgelegde budgettering vereist dat afdelingen hun budgetten voorbereiden binnen de grenzen van de aan hen toegewezen bedragen. Dit betekent dat een afdeling die aanvullende financiering nodig heeft om zijn activiteiten te financieren, moet werken met de middelen die zijn toegewezen door het topmanagement. Managers op een lager niveau kunnen het zelfs gebruiken als een excuus om de door het management opgelegde omzetdoelstellingen niet te halen.
Gerelateerde metingen
Finance biedt de Financial Modelling & Valuation Analyst (FMVA) ™ FMVA®-certificering Sluit je aan bij 350.600+ studenten die werken voor bedrijven als Amazon, JP Morgan en Ferrari-certificeringsprogramma voor diegenen die hun carrière naar een hoger niveau willen tillen. Om te blijven leren en uw carrière vooruit te helpen, zijn de volgende financiële bronnen nuttig:
- Hoofd Begroting Hoofd Begroting De persoon die eindverantwoordelijk is voor het opstellen en opstellen van de Begroting voor een project staat bekend als Hoofd Begroting voor dat project. De begroting zelf is een document met de verwachte inkomsten en uitgaven in verband met een project.
- Best practices voor kapitaalbudgettering Best practices voor kapitaalbudgettering Kapitaalbudgettering verwijst naar het besluitvormingsproces dat bedrijven volgen met betrekking tot welke kapitaalintensieve projecten ze moeten uitvoeren. Dergelijke kapitaalintensieve projecten kunnen van alles zijn: van het openen van een nieuwe fabriek tot een aanzienlijke uitbreiding van het personeelsbestand, het betreden van een nieuwe markt of het onderzoek en de ontwikkeling van nieuwe producten.
- Balansposten projecteren Balansposten projecteren Balansposten projecteren omvat het analyseren van werkkapitaal, materiële vaste activa, vreemd vermogen en netto-inkomen. In deze gids wordt uitgelegd hoe u moet berekenen
- Soorten budgetten Soorten budgetten Er zijn vier gangbare soorten budgetteringsmethoden die bedrijven gebruiken: (1) incrementeel, (2) op activiteiten gebaseerd, (3) waardevoorstel en (4) op nul gebaseerd. De
