Een gedwongen verkoopwaarde is de schatting van het bedrag dat een bedrijf zou ontvangen als het zijn activa stuk voor stuk zou verkopen tijdens een onvoorziene of oncontroleerbare gebeurtenis. De taxateur gaat ervan uit dat het bedrijf zijn activa binnen korte tijd moet verkopen op een onmiddellijke veiling Veiling Een veiling is een systeem voor het kopen en verkopen van goederen of diensten door ze aan te bieden om te bieden, mensen in staat te stellen te bieden en te verkopen aan de hoogste bieder. De bieders strijden tegen elkaar.
De rush-factor betekent dat het bedrijf uiteindelijk minder compensatie voor het item in de uitverkoop zal accepteren dan onder normale zakelijke omstandigheden. Een gedwongen verkoop vindt plaats als reactie op een economische gebeurtenis. Systematisch risico Systematisch risico is dat deel van het totale risico dat wordt veroorzaakt door factoren waarop een specifiek bedrijf of individu geen invloed heeft. Systematisch risico wordt veroorzaakt door factoren die buiten de organisatie liggen. Alle beleggingen of effecten zijn onderhevig aan systematisch risico en daarom is het een niet-diversifieerbaar risico. rechtsorde of wijzigingen in regelgeving.
De gedwongen verkoop van effecten
Bij het verhandelen van effecten Verhandelbare effecten Verhandelbare effecten zijn onbeperkte financiële instrumenten op korte termijn die worden uitgegeven voor aandelen of voor schuldbewijzen van een beursgenoteerd bedrijf. De uitgevende onderneming creëert deze instrumenten met het uitdrukkelijke doel om fondsen te werven om de bedrijfsactiviteiten en expansie verder te financieren. wat de marge betreft, eisen beursvennootschappen dat hun klanten de margevereisten in acht nemen. Dit betekent dat de klanten hun marges boven de eisen van het bedrijf moeten houden. In het geval dat de rekening in waarde daalt tot onder de minimum margevereiste, zal de broker een margin call doen aan de cliënt. De margestorting informeert hen dat de rekening onder de marges is en dat ze meer geld op de rekening moeten storten of een deel van hun effecten moeten verkopen om de marge te verhogen.
Als de cliënt na ontvangst van de waarschuwing niet aan de margevereiste voldoet, heeft de makelaar het recht om de effecten gedwongen te liquideren. Ze kunnen de liquidatie bereiken door alle openstaande posities te sluiten en te verkopen. Makelaars nemen hun toevlucht tot gedwongen liquidatie om zichzelf te beschermen tegen mogelijke verliezen als gevolg van de marginale rekeningen. Als ze de huidige posities niet verkopen, zullen ze worden blootgesteld aan beleggingen met dalende waarde en kunnen ze dus verliezen lijden op die rekeningen.
Hoe de gedwongen verkoopwaarde te bepalen
Bij het bepalen van het bedrag dat een bedrijf zou opbrengen bij een gedwongen verkoop, schat een taxateur het bedrag dat elk bezit dat eigendom is van het bedrijf zou kosten als ze op een veiling zouden worden verkocht. De veiling is gebaseerd op een kort tijdsbestek van ongeveer 60-90 dagen, wat slechts een kleine groep kopers aantrekt. De taxateur somt vervolgens de geschatte waarde op van alle activa. Soorten activa Veel voorkomende soorten activa zijn onder meer vlottende, vaste, fysieke, immateriële, operationele en niet-operationele activa. Correct identificeren en komen tot de totale gedwongen verkoopwaarde. De waarde vertegenwoordigt de minimumwaarde die het bedrijf zou krijgen als het al zijn activa op een veiling zou verkopen.
Wanneer de waarde van gedwongen verkoop de voorkeur heeft
Er zijn bepaalde gevallen waarin het gebruik van gedwongen verkoopwaarde een goed idee is voor een bedrijf. Een van deze gevallen is wanneer het bedrijf problemen heeft en binnen korte tijd kapitaal moet verkrijgen. Het bedrijf zal zijn machines en uitrusting verkopen zoals ze zijn, zonder ze te hoeven repareren of onderhouden voor wederverkoop. De kopers zullen de activa kopen tegen een prijs die lager is dan de reële marktwaarde, met het plan om ze in hun eigen bedrijf te gebruiken of ze te onderhouden en ze tegen een hogere prijs opnieuw te verkopen.
De waarderingsmethode voor gedwongen verkoop zou echter niet ideaal zijn voor een gezond bedrijf dat zijn activa afstoot. Het bedrijf kan de veilingperiode verlengen om een grotere groep kopers aan te trekken die bereid zijn meer te betalen voor een actief dat is onderhouden en in perfecte staat verkeert. Bovendien geeft het verlengen van de veilingperiode het bedrijf meer tijd om de activa te repareren en te onderhouden om hun waardering te verhogen.
Ordelijke liquidatiewaarde versus gedwongen verkoopwaarde versus reële marktwaarde
Naast het gebruik van de gedwongen verkoopwaardering, kunnen taxateurs ook alternatieve waarderingsmethoden gebruiken, zoals de reële marktwaarde en de ordelijke liquidatiewaarde.
Ordelijke liquidatiewaarde
De ordelijke liquidatiewaarde is gebaseerd op de aanname dat de verkoper een redelijke hoeveelheid tijd heeft om een actief aan de hoogste bieder te verkopen. De verkoper gebruikt een verkoopkanaal met de grootste pool van kopers met de mogelijkheid om het actief tegen een relatief hoger tarief te kopen.
Gedwongen verkoopwaarde
Met de gedwongen verkoopwaarde wordt de verkoper gedwongen om de apparatuur, gebouwen en andere activa te verkopen. De koper maakt gebruik van de economische gebeurtenis van de verkoper om de verkoop van de activa binnen korte tijd af te dwingen, en de praktijk trekt een lagere verkoopwaarde aan in vergelijking met de andere methoden. Vanwege de urgentie die gepaard gaat met de gedwongen verkoopmethode, is de waarde van de activa meestal lager dan de reële marktwaarde en de ordelijke liquidatiewaarde.
Eerlijke marktwaarde
Aan de andere kant verwijst de reële marktwaarde naar de waarde die het bedrijf zou krijgen als het zijn activa tegen een eerlijke marktprijs zou verkopen. Het is gebaseerd op de veronderstelling dat het actief op de open markt wordt verkocht en dat noch de verkoper, noch de koper wordt gedwongen tot de transactie.
Door de drie waarderingsmethoden te vergelijken, haalt de methode van gedwongen verkoop de laagste waarde op, gevolgd door de methode van ordelijke liquidatie, terwijl de methode van de reële marktwaarde de hoogste waarde biedt, aangezien de activa op de open markt worden verkocht en toegankelijk zijn voor een groot aantal kopers.
Gerelateerde metingen
Bedankt voor het lezen van Finance's uitleg over gedwongen verkoopwaarde. Finance is de officiële aanbieder van de wereldwijde Financial Modelling & Valuation Analyst (FMVA) ™ FMVA®-certificering Sluit je aan bij 350.600+ studenten die werken voor bedrijven als Amazon, JP Morgan en Ferrari-certificeringsprogramma, ontworpen om iedereen te helpen een financiële analist van wereldklasse te worden . Om uw carrière verder te ontwikkelen, zijn de onderstaande aanvullende financiële bronnen nuttig:
- Afschrijvingsmethoden Afschrijvingsmethoden De meest voorkomende soorten afschrijvingsmethoden zijn onder meer lineair, dubbel degressief, productie-eenheden en de som van jarencijfers. Er zijn verschillende formules om de afschrijving van een actief te berekenen. Afschrijvingskosten worden in de boekhouding gebruikt om de kostprijs van een materieel vast actief over zijn gebruiksduur te verdelen.
- Onderhandelde verkoop Onderhandelde verkoop Een onderhandelde verkoop is een techniek om obligaties aan te bieden waarbij de uitgevende entiteit en een geïnteresseerde underwriter met de koper onderhandelen over de voorwaarden van de verkoop. Het heeft soms de voorkeur boven concurrerende biedingen vanwege de snelheid, flexibiliteit, efficiëntie en het niveau van vertrouwelijkheid tussen de uitgevende instelling en de onderschrijver.
- Materiële vaste activa (materiële vaste activa) Materiële vaste activa (materiële vaste activa) Materiële vaste activa (materiële vaste activa) is een van de belangrijkste vaste activa op de balans. Materiële vaste activa worden beïnvloed door investeringen, afschrijvingen en overnames / afstotingen van vaste activa. Deze activa spelen een sleutelrol bij de financiële planning en analyse van de activiteiten en toekomstige uitgaven van een bedrijf
- Verkoop- en koopovereenkomst Verkoop- en koopovereenkomst De verkoop- en koopovereenkomst (SPA) vertegenwoordigt het resultaat van belangrijke commerciële en prijsonderhandelingen. In wezen bevat het de overeengekomen elementen van de deal, bevat het een aantal belangrijke beschermingen voor alle betrokken partijen en biedt het het wettelijke kader om de verkoop van een onroerend goed te voltooien.
