Het proces van standaardisering van de rapportageperioden van financiële overzichten Drie financiële overzichten De drie financiële overzichten zijn de winst-en-verliesrekening, de balans en het kasstroomoverzicht. Deze drie kernuitspraken worden ingewikkeld genoemd kalenderisering. Om vergelijkbare bedrijven 'gelijk' te maken, moeten de financiële gegevens van elk bedrijf gestandaardiseerd zijn, zodat er een eerlijke vergelijkingsbasis is. Als u bijvoorbeeld een reeks bedrijven onderzoekt met boekjaren die eindigen op 31 maart, 30 juni en 30 september en het bedrijf dat u analyseert volgt een fiscaal jaar Boekjaar (FY) Een fiscaal jaar (FY) is een 12 maand of Een periode van 52 weken die door overheden en bedrijven wordt gebruikt voor boekhoudkundige doeleinden om financiële jaarverslagen op te stellen. Een boekjaar (FY) volgt niet noodzakelijk het kalenderjaar.Het kan een periode zijn zoals 1 oktober 2009 - 30 september 2010. eindigend op 30 juni, moet u kalenderindeling zijn op basis van het bedrijf dat u waardeert. In dat geval moet u de boekjaren van de andere bedrijven aanpassen zodat ze eindigen op 30 juni om de vergelijking te vergemakkelijken.
Bij het publiceren van financiële rapporten baseren de meeste bedrijven hun jaarrekening op een fiscaal jaar dat eindigt op 31 december. Sommige bedrijven volgen echter een fiscaal jaar dat eindigt op een andere datum, bijvoorbeeld 31 maart, 30 juni of een andere tijd van het jaar. . (Merk op dat het standaardpraktijk is dat een fiscaal jaar altijd eindigt op de laatste dag van een kalendermaand.) Wanneer een bedrijf echter van plan is zijn prestaties te vergelijken met vergelijkbare bedrijven, moet het rekening houden met elk verschil in het fiscale jaar tussen de bedrijven. Het vergelijken van de financiële gegevens van bedrijven met verschillende boekjaren zal resulteren in onnauwkeurige resultaten. Sommige bedrijven ervaren piekmaanden op bepaalde tijden van het jaar, en als sommige maanden buiten beschouwing worden gelaten, geeft dat waarschijnlijk een verkeerde indruk van de werkelijke financiële positie van het bedrijf.
Formule
De formule voor kalenderisering van financiële gegevens is als volgt:
Waar:
FY is het fiscale jaar
Maand # is de maand waarin het boekjaar van het bedrijf eindigt
Boekjaar versus kalenderjaar
Sommige landen en bedrijven baseren hun fiscale jaar op het standaard kalenderjaar, terwijl andere een ander fiscaal jaar volgen zoals bepaald door de overheid. Het kalenderjaar begint op 1 januari (nieuwjaarsdag) en eindigt op 31 december (oudejaarsavond), met 365 dagen in elk jaar (366 dagen eenmaal per vier jaar - schrikkeljaar). De belangrijkste soorten kalenderjaren zijn de islamitische en de gregoriaanse kalender. Dit laatste is het meest gebruikte kalenderjaar ter wereld.
Aan de andere kant is een fiscaal jaar een periode van 12 maanden die wordt gebruikt voor het berekenen en opstellen van jaarrekeningen door bedrijven en overheden over de hele wereld. Kerncijfers zoals de balans Balans De balans is een van de drie fundamentele financiële staten. Deze verklaringen zijn essentieel voor zowel financiële modellering als boekhouding. De balans toont de totale activa van het bedrijf en hoe deze activa worden gefinancierd, hetzij via schulden of eigen vermogen. Activa = passiva + eigen vermogen, kasstroomoverzicht en winst- en verliesrekening Resultatenrekening De resultatenrekening is een van de belangrijkste financiële overzichten van een bedrijf die hun winst en verlies over een bepaalde periode weergeeft.De winst of het verlies wordt bepaald door alle opbrengsten te nemen en alle kosten van zowel operationele als niet-operationele activiteiten af te trekken. Deze verklaring is een van de drie verklaringen die worden gebruikt in zowel corporate finance (inclusief financiële modellering) als boekhouding. een specifieke periode beslaan die is gekozen als de officiële boekhoudperiode. De boekhoudperiode moet worden voorbereid voor een periode van 12 opeenvolgende maanden. Dit helpt een bedrijf om belangrijke financiële statistieken te verkrijgen en te begrijpen hoe het aan het einde van het jaar presteert.Dit helpt een bedrijf om belangrijke financiële statistieken te verkrijgen en te begrijpen hoe het aan het einde van het jaar presteert.Dit helpt een bedrijf om belangrijke financiële statistieken te verkrijgen en te begrijpen hoe het aan het einde van het jaar presteert.
De meest gebruikte boekjaren door bedrijven en overheden over de hele wereld zijn:
- 1 januari tot 31 december
- 1 april tot 31 maart
- 1 juli tot 30 juni
- 1 oktober - 30 september
Landen als China, Japan, Duitsland, Singapore, Frankrijk, Rusland en de Verenigde Arabische Emiraten gebruiken de Gregoriaanse kalender (1 januari tot 31 december) als hun fiscale jaar. India, Canada en het Verenigd Koninkrijk volgen een ander fiscaal jaar, dat loopt van 1 april tot 31 maart. Het fiscale jaar van de federale regering van de Verenigde Staten begint op 1 oktober en eindigt op 30 september, terwijl de verschillende deelstaatregeringen hun eigen fiscale jaar bepalen. . Overheden gebruiken de tijdlijn van het fiscale jaar om begrotingen voor te bereiden en wetten te maken, zodat belastingbetalers hun aangiften binnen de aangegeven financiële periode kunnen indienen. In de meeste landen mogen bedrijven een ander fiscaal jaar hanteren dan dat van de overheid.
Consolidatie van financiële overzichten en boekjaar
Kalenderisering van jaarrekeningen vindt ook plaats wanneer een moedermaatschappij een geconsolideerde jaarrekening presenteert aan haar belanghebbenden. De moedermaatschappij moet alle jaarrekeningen consolideren, ook die van haar dochterondernemingen. Als de dochtermaatschappijen andere boekjaren gebruiken dan die van de moedermaatschappij, dan moeten deze worden aangepast aan het boekjaar van de moedermaatschappij. Het consolideren van financiële overzichten met verschillende boekjaren zou geen zin hebben en zou leiden tot onnauwkeurige financiële statistieken.
Stel bijvoorbeeld dat moederbedrijf ABC twee dochterondernemingen bezit, X en Y, en dat het boekjaar loopt van 1 april tot 31 maart, terwijl een van de dochterondernemingen een boekjaar gebruikt dat begint op 1 juli en dat het boekjaar van de andere dochteronderneming van 1 januari tot 31 december. Bij het consolideren van de jaarrekeningen van deze drie bedrijven, is de eerste stap om de verslagen van dochterondernemingen X en Y aan te passen aan het boekjaar dat loopt van 1 april tot 31 maart. De moedermaatschappij zal ook verplicht zijn om noteer dat de financiële staten van de dochterondernemingen werden opgesteld voor het boekjaar, om consolidatie mogelijk te maken.
Kalenderisering versus afgelopen twaalf maanden (LTM)
Zowel calendarization als Last Twelve months (LTM) LTM (Last Twelve months) LTM (Last Twelve months), ook wel bekend als achterlopende of voortschrijdende twaalf maanden, is een tijdsbestek dat vaak wordt gebruikt in verband met financiële ratio's zoals inkomsten of rendement op eigen vermogen ( ROE), om de prestaties van een bedrijf te evalueren tijdens de onmiddellijk voorafgaande periode van 12 maanden. worden gebruikt in vergelijkbare analyse. Een vergelijkbare bedrijfsanalyse omvat het vergelijken van de bedrijfsstatistieken van beursgenoteerde bedrijven in een referentiegroep binnen een bedrijfstak. Bedrijven in een referentiegroep worden gecategoriseerd op basis van factoren zoals bedrijfstak, omvang, hefboomwerking en groeikenmerken. Een vergelijkbare analyse is essentieel bij het uitvoeren van bedrijfswaarderingen.
Terwijl kalenderisering de gegevens van financiële overzichten voor een boekjaar aanpast, gebruikt LTM de gegevens van de voorgaande 12 maanden om financiële statistieken zoals inkomsten, EBITDA of omzet te berekenen. Hoewel de laatste 12 maanden een relatief korte periode kunnen zijn om de prestaties van een bedrijf te evalueren, is het een waardevol hulpmiddel om de meest recente prestaties en huidige trends van het bedrijf te bepalen. De LTM-cijfers zijn doorgaans recenter dan de financiële jaarverslagen en worden daarom als een betrouwbaarder instrument beschouwd, aangezien ze mogelijk misleidende kortetermijnstatistieken zoals kwartaalrapporten elimineren.
Bij het gebruik van LTM-cijfers moeten beleggers differentiëren tussen de cijfers en de meest recente rapporten van het bedrijf voor het boekjaar. De LTM verwijst naar de voorafgaande 12 maanden vanaf het moment dat de jaarrekening is gedateerd. Als de jaarrekening bijvoorbeeld dateert van juni 2017, beslaat de laatste 12 maanden de periode die begint van 1 juli 2016 tot 30 juni 2017. Met kalendervorming wordt het boekjaar echter aangepast aan het boekjaar van de moedermaatschappij of het waarderingsbedrijf. dat er een “schone” vergelijkingsbasis is.
Gerelateerde metingen
Bedankt voor het lezen van de financiële gids voor kalenderisering. Raadpleeg de volgende gratis bronnen voor financiën voor meer informatie over financiële overzichten en rapportage.
- YOY (jaar op jaar) Analyse YoY (jaar op jaar) YoY staat voor jaar op jaar en is een soort financiële analyse die wordt gebruikt voor het vergelijken van tijdreeksgegevens. Handig voor het meten van groei, het detecteren van trends
- Analyse van financiële overzichten Analyse van financiële overzichten Hoe analyse van financiële overzichten uit te voeren. In deze gids leert u een analyse van de financiële overzichten van de resultatenrekening, de balans en het kasstroomoverzicht uit te voeren, inclusief marges, ratio's, groei, liquiditeit, hefboomwerking, rendement en winstgevendheid.
- Earnings Season Earnings Season Het winstseizoen is de tijd waarin beursgenoteerde bedrijven hun financiële resultaten op de markt bekendmaken. De tijd valt aan het einde van elk kwartaal, dwz vier keer per jaar voor Amerikaanse bedrijven. Bedrijven in andere regio's hebben verschillende rapportageperiodes, zoals Europa, waar bedrijven halfjaarlijks rapporteren.
- Vergelijkbare bedrijfsanalyse Vergelijkbare bedrijfsanalyse Hoe een vergelijkbare bedrijfsanalyse uit te voeren. Deze gids laat u stap voor stap zien hoe u een vergelijkbare bedrijfsanalyse ("Comps") opbouwt, inclusief een gratis sjabloon en vele voorbeelden. Comps is een relatieve waarderingsmethode die naar ratio's van vergelijkbare beursgenoteerde bedrijven kijkt en deze gebruikt om de waarde van een ander bedrijf af te leiden
