Een Giffen-goed, een concept dat veel wordt gebruikt in de economie, verwijst naar een goed waarvan mensen meer consumeren naarmate de prijs stijgt. Daarom vertoont een Giffen-goed een opwaarts hellende vraagcurve en schendt het de fundamentele wet van de vraag Vraagcurve De vraagcurve is een lijn die laat zien hoeveel eenheden van een goed of dienst tegen verschillende prijzen zullen worden gekocht. De prijs wordt uitgezet op de verticale (Y) -as terwijl de hoeveelheid op de horizontale (X) -as wordt uitgezet. .
Het is belangrijk op te merken dat alle Giffen-goederen inferieure goederen zijn, maar niet alle inferieure goederen zijn Giffen-goederen.
Geschiedenis van Giffen Good
De term Giffen good is vernoemd naar de Schotse econoom Sir Robert Giffen. De term Giffen good is ontwikkeld door de econoom nadat hij in het arme Victoriaanse tijdperk had opgemerkt dat de prijsstijging van een basisvoedsel de vraag naar dat specifieke voedsel deed toenemen.
De intuïtie achter een Giffen Good
Het concept van een Giffen-goed klinkt contra-intuïtief - waarom zou een individu meer van een goed consumeren als de prijs stijgt?
Beschouw een arm gezin met een maximale maandelijkse uitgave. Budgettering Budgettering is de tactische uitvoering van een businessplan. Om de doelen in het strategisch plan van een bedrijf te bereiken, hebben we een soort budget nodig dat het businessplan financiert en maatstaven en prestatie-indicatoren vaststelt. op voedsel voor $ 400 en een minimum consumptie van granen van 50 kg. Het huishouden verbruikt twee goederen om aan de vraag naar graanconsumptie te voldoen: rijst en tarwe.
- Rijst wordt als een inferieur product beschouwd, is goedkoper dan zijn vervangingsmiddelen en vertegenwoordigt een groot deel van de bestedingen van het huishouden.
- Tarwe wordt als een normaal goed beschouwd.
Het volgende illustreert de consumptie van rijst en tarwe door het huishouden:
Overweeg een scenario waarin de prijs van rijst stijgt tot $ 6. In deze situatie zou het huishouden om het huidige verbruik te behouden $ 440 moeten uitgeven:
Om ervoor te zorgen dat het huishouden zijn totale uitgaven op $ 400 zou houden, zou het daarom meer rijst en minder tarwe moeten consumeren om aan zijn consumptievraag te voldoen:
Zoals we opmerkten, steeg de vraag naar rijst van 40 kg naar 43 kg ondanks de prijsstijging. Daarom is rijst een voorbeeld van een Giffen-goed.
Voorwaarden voor een Giffen Good
Zoals opgemerkt in het bovenstaande voorbeeld, zijn er bepaalde voorwaarden voor een Giffen-goed:
1. Het goede moet inferieur zijn
Het goede moet een inferieur goed zijn, want het gebrek aan budget zorgt voor een toename van het verbruik. Bij een begrotingstekort zal de consument meer van het inferieure goed consumeren.
Zoals aangegeven in het bovenstaande voorbeeld, zal het huishouden, aangezien rijst een inferieur goed is, meer rijst consumeren om op het huishoudbudget van $ 400 te blijven.
2. Het goed moet een groot percentage van het totale verbruik uitmaken
Het totale bedrag dat aan het goed wordt besteed, moet groot zijn in verhouding tot het budget van de consument. Alleen in een dergelijk scenario zal een prijsstijging een significant inkomenseffect creëren.
Zoals aangegeven in het bovenstaande voorbeeld, vertegenwoordigt rijst 80% van de gevraagde hoeveelheid granen. Bovendien vormt rijst de helft van de gezinsuitgaven.
3. Er moet een gebrek zijn aan nabije vervangende goederen
Het goed moet ofwel een gebrek aan directe vervangers hebben, ofwel het vervangende goed. Vervangende producten Vervangende producten bieden consumenten keuzes bij het nemen van aankoopbeslissingen door even goede alternatieven aan te bieden, waardoor het nut toeneemt. Vanuit het perspectief van een bedrijf creëren vervangende producten echter rivaliteit. Als gevolg hiervan kunnen bedrijven hoge marketing- en promotiekosten maken wanneer concurrenten hogere kosten moeten hebben dan het goede. Zelfs als de prijs van het goed stijgt, moet het huidige goed nog steeds een aantrekkelijke optie zijn voor de consument. Met andere woorden, het substitutie-effect dat wordt gecreëerd door de stijging van de prijs van dat goed, moet kleiner zijn dan het inkomenseffect dat wordt gecreëerd door de hogere kostenvereiste.
Zoals aangegeven in het voorwoord van het bovenstaande voorbeeld, is rijst goedkoper dan zijn vervangers.
Praktisch voorbeeld van een Giffen-goed: Hunan en Gansu
In 2007 voerden Harvard-economen Robert Jensen en Nolan Miller een experiment uit waarbij ze twee provincies in China bestudeerden: Hunan en Gansu. In Hunan is rijst het stalgoed, terwijl in Gansu het stalgoed tarwe is.
Het experiment gaf aan dat:
- In Hunan was het gedrag van Giffen te zien - door de prijs van rijst te verlagen door middel van een subsidie, nam de vraag naar rijst af, terwijl het schrappen van de subsidie de vraag naar rijst verhoogde.
- In Gansu was het gedrag van Giffen relatief zwakker vanwege de beschikbaarheid van vervangende goederen en het feit dat huishoudens zo arm waren dat ze alleen basisvoedsel consumeerden.
Lees hier de volledige paper.
Aanvullende bronnen
Finance is de officiële aanbieder van de wereldwijde Financial Modelling & Valuation Analyst (FMVA) ™ FMVA®-certificering Sluit je aan bij 350.600+ studenten die werken voor bedrijven als Amazon, JP Morgan en Ferrari-certificeringsprogramma, ontworpen om iedereen te helpen een financiële analist van wereldklasse te worden . Om uw carrière verder te ontwikkelen, zijn de onderstaande aanvullende financiële bronnen nuttig:
- Geaggregeerde vraag en aanbod Geaggregeerde vraag en aanbod Geaggregeerde vraag en aanbod verwijst naar het concept van vraag en aanbod, maar toegepast op macro-economische schaal. Het totale aanbod en de totale vraag worden beide uitgezet tegen het totale prijsniveau in een land en de totale hoeveelheid uitgewisselde goederen en diensten
- Inflatie Inflatie Inflatie is een economisch concept dat verwijst naar verhogingen van het prijsniveau van goederen gedurende een bepaalde periode. De stijging van het prijsniveau betekent dat de valuta in een bepaalde economie koopkracht verliest (dat wil zeggen dat er minder kan worden gekocht met hetzelfde bedrag).
- Invisible Hand Invisible Hand Het concept van de "onzichtbare hand" werd bedacht door de Schotse verlichtingsdenker Adam Smith. Het verwijst naar de onzichtbare marktkracht die een vrije markt in evenwicht brengt met de niveaus van vraag en aanbod door daden van eigenbelangrijke individuen.
- Inelastische vraag Inelastische vraag Inelastische vraag is wanneer de vraag van de koper niet zo veel verandert als de prijs verandert. Wanneer de prijs met 20% stijgt en de vraag met slechts 1% daalt, wordt gezegd dat de vraag inelastisch is.
