Een negatief convenant, ook wel een restrictief convenant genoemd, is een convenant dat een partij beperkt in het uitvoeren van bepaalde acties. Soms houdt de overeenkomst een vorm van compensatie in. Beloning Beloning is elke vorm van vergoeding of betaling die een persoon of werknemer ontvangt als betaling voor hun diensten of het werk dat ze doen voor een organisatie of bedrijf. Het omvat het basissalaris dat een werknemer ontvangt, samen met andere soorten betalingen die tijdens het werk worden opgebouwd, en die aan de partij die met de beperking instemt. Negatieve convenanten worden als legaal beschouwd, maar sommige van hun bepalingen blijken het vermogen van een partij om zakelijke activiteiten normaal uit te voeren, te beperken.
Zo beperken niet-concurrentiebedingen de ene partij bij het concurreren in een economische activiteit die de economische activiteiten van een andere partij rechtstreeks zal beïnvloeden. In dergelijke gevallen moet de persoon die het niet-concurrentiebeding ondertekent een of andere vorm van compensatie ontvangen die relatief gelijk is aan de waarde van wat wordt opgegeven. Negatieve convenanten zijn te vinden in arbeidsovereenkomsten, fusies en overnames Fusies Overnames M & A-proces Deze gids leidt u door alle stappen in het M & A-proces. Lees hoe fusies en overnames en deals worden voltooid. In deze gids schetsen we het acquisitieproces van begin tot eind, de verschillende soorten overnemers (strategische versus financiële aankopen), het belang van synergieën en transactiekosten, obligatiedocumenten en landgebruik.
Soorten negatieve verbonden
Een negatief convenant kan worden gevonden in aparte overeenkomsten of als onderdeel van een groter contract of overeenkomst. Ze worden vaak gebruikt door bedrijven bij het aannemen van nieuw personeel of onafhankelijke contractanten. Tijdens fusies en overnames kan van de verkoper worden verlangd dat hij een negatief convenant ondertekent dat directe concurrentie of het vrijgeven van essentiële informatie over het bedrijf verhindert.
De volgende zijn de belangrijkste soorten negatieve convenanten:
1. Niet-concurrerende overeenkomst
In een arbeidsovereenkomst beperkt een niet-concurrentiebeding een werknemer de rechtstreekse concurrentie met de werkgever voor een bepaalde periode en binnen een bepaald geografisch gebied. Idealiter voorkomt deze bepaling dat een werknemer het bedrijf van de werkgever verlaat en een soortgelijk bedrijf naast de deur start, vooral nadat hij training heeft gevolgd. bij fusies en overnames (M&A), en / of het bereiken van organisatorische excellentie. Corp Dev streeft ook naar kansen die de waarde van het bedrijfsplatform van het bedrijf benutten. en ervaring op kosten van de werkgever.De meeste niet-concurrentiebedingen beperken de concurrentie van werknemers met het bedrijf voor een periode van zes maanden en kan soms oplopen tot twee jaar. In sommige staten, zoals Californië, is er een permanent verbod op niet-concurrentiebedingen vanwege de mogelijke negatieve effecten die ze hebben op de handel en de concurrentie.
Niet-concurrentiebedingen worden ook gebruikt bij zakelijke verkopen. Wanneer een nieuwe eigenaar het eigendom van een bedrijf overneemt, moet de vorige eigenaar mogelijk een niet-concurrentiebeding ondertekenen. De overeenkomst beperkt de oorspronkelijke eigenaar van het concurreren met de nieuwe eigenaar in hetzelfde bedrijf voor een bepaalde periode en binnen een bepaalde geografische locatie. De nieuwe eigenaar moet echter voldoende tegenprestatie bieden (in geld of andere voordelen) om de oorspronkelijke eigenaar te compenseren voor het gederfde inkomen.
2. Non-solicitation-overeenkomst
Een non-solicitation-overeenkomst is een negatief convenant dat de ene partij ervan weerhoudt om werknemers of klanten van een andere partij te werven. Als een werknemer een organisatie verlaat, verbiedt de non-solicitation-overeenkomst hem / haar zaken te doen bij klanten met wie de werknemer namens de werkgever zaken heeft gedaan. Dergelijke overeenkomsten zijn niet beperkt in tijd en geografische locatie, zoals het geval is bij niet-concurrentiebedingen.
De non-solicitation agreement is ook van toepassing in de beroepspraktijk waar het voor consultants en professionals verboden is zaken te doen bij de huidige cliënten van hun voormalige werkgever. Deze professionals zijn onder meer accountants, accountants, voedingsdeskundigen, ingenieurs, elektriciens, artsen, enz. Ze hebben nauwe relaties opgebouwd met de klanten van hun voormalige werkgever en kunnen in de verleiding komen om zaken te doen bij de klanten van hun voormalige werkgever.
3. Geheimhoudingsverklaring
Een geheimhoudingsverklaring Non-disclosure Agreement (NDA) Een geheimhoudingsovereenkomst (NDA) is een document dat wordt uitgewisseld tussen een potentiële koper en een verkoper in de beginfase van een fusies en overnames. een partij beperkt in het openbaar maken van eigendomsinformatie, handelsgeheimen, innovaties of andere informatie die de feitelijke eigenaar gebruikt bij de normale bedrijfsvoering.
Consultants in een IT-bedrijf kunnen bijvoorbeeld toegang krijgen tot bepaalde eigendomsgegevens, zoals geheime formules en toegangscodes, en de werkgever kan van hen verlangen dat ze een vertrouwelijkheidsovereenkomst ondertekenen om te voorkomen dat de gegevens buiten het bedrijf worden gebruikt. De overeenkomst kan ook worden gebruikt bij het inschakelen van onafhankelijke contractanten die geen fulltime werknemer van het bedrijf zijn.
Negatieve convenanten in arbeidsovereenkomsten
De meest voorkomende negatieve convenanten in arbeidsovereenkomsten zijn niet-concurrentiebeding Niet-concurrentiebeding. Een niet-concurrentiebeding is een convenant tussen een werkgever en werknemer dat verhindert dat de werknemer informatie gebruikt die is geleerd tijdens arbeidsovereenkomsten en geheimhoudingsovereenkomsten. De overeenkomsten verbieden werknemers bepaalde acties te ondernemen die hun werkgever kunnen benadelen, hetzij tijdens of na het dienstverband.
Werkgevers voeren negatieve convenanten in om de investeringen die zij door opleiding en ervaring in werknemers hebben gedaan veilig te stellen. De werkgever kan de werknemers ook toegang geven tot gevoelige informatie. In dat geval zorgt de geheimhoudingsovereenkomst ervoor dat deze vertrouwelijke informatie niet in handen van de concurrent komt.
Negatieve convenanten bij obligatie-uitgiften
Bij een obligatie-uitgifte zijn de kenmerken van de obligatie en de verantwoordelijkheden van de emittent vervat in een document dat de trust indenture wordt genoemd. Het document beschrijft de negatieve convenanten waaraan de obligatie-emittent moet voldoen zodra de obligatie is uitgegeven aan beleggers.
Een van deze beperkingen is dat de uitgever van obligaties niet meer schulden mag uitgeven totdat de andere zijn vervallen. In sommige trustcontracten moet de emittent een verhouding tussen schuld en eigen vermogen aanhouden. Verhouding tussen schuld en eigen vermogen. De verhouding tussen schuld en eigen vermogen is een hefboomratio die de waarde van de totale schuld en financiële verplichtingen berekent ten opzichte van het totale eigen vermogen van de aandeelhouder. van niet meer dan één.
Ook kan de emittent van de obligatie worden beperkt in het uitkeren van dividend. Dividend Een dividend is een aandeel in de winst en ingehouden winsten die een bedrijf aan zijn aandeelhouders uitkeert. Wanneer een bedrijf winst maakt en ingehouden winsten opbouwt, kunnen die winsten ofwel worden herbelegd in het bedrijf of als dividend aan aandeelhouders worden uitgekeerd. voorbij een bepaalde limiet. De kredietverstrekkers voeren de bepalingen in om het risico van wanbetaling bij het tijdig betalen van hoofdsom en rente te verminderen.
Problemen met negatieve convenanten
Een van de belangrijkste problemen bij de uitvoering van negatieve convenanten is handhaving. De convenanten zijn bedoeld om te voorkomen dat werkgevers of bedrijven hun klanten, werknemers en eigendomsinformatie verliezen. Wanneer deze daden echter worden gepleegd, duurt het handhavingsproces lang om te voltooien, aangezien advocaten de feiten verdedigen in een rechtbank, terwijl de schade al is aangericht.
Het proces wordt ook kostbaar omdat de gerechtelijke procedure lang kan duren. Het verhoogt het bedrag dat moet worden betaald aan advocaten die de werkgever vertegenwoordigen, die ook de eiser is in de zaak die aan de rechtbank wordt voorgelegd.
Wat is een bevestigend verbond?
Een bevestigend convenant, ook wel een positief convenant genoemd, is een belofte die vereist dat een partij zich houdt aan specifieke voorwaarden van de overeenkomst. Het is het tegenovergestelde van een negatief convenant, dat vereist dat een partij iets niet doet.
Een voorbeeld van een bevestigend convenant is een overeenkomst tussen een hypotheekverstrekker en een lener, waarbij deze laatste het onderpand dat voor de lening is gebruikt, moet behouden totdat de lening volledig is volgestort. Bij een obligatie-uitgifte beschermt een bevestigend convenant zowel de belangen van de uitgevende instelling als die van de obligatiehouder.
Aanvullende bronnen
Finance is de officiële aanbieder van de Financial Modelling and Valuation Analyst (FMVA) ™ FMVA®-certificering Sluit je aan bij 350.600+ studenten die werken voor bedrijven als Amazon, JP Morgan en Ferrari-certificeringsprogramma, ontworpen om iedereen om te vormen tot een financiële analist van wereldklasse.
Om te blijven leren en uw carrière vooruit te helpen, raden we de onderstaande aanvullende financiële bronnen ten zeerste aan:
- Obligatie-emittenten Obligatie-emittenten Er zijn verschillende soorten obligatie-emittenten. Deze emittenten van obligaties creëren obligaties om geld van obligatiehouders te lenen, die op de vervaldag worden terugbetaald.
- Schuldconvenanten Schuldconvenanten Schuldconvenanten zijn beperkingen die kredietverstrekkers (schuldeisers, schuldeisers, investeerders) stellen aan leningsovereenkomsten om de acties van de lener (debiteur) te beperken.
- Letter of Intent Letter of Intent (LOI) Download de Letter of Intent (LOI) -sjabloon van Finance. Een LOI schetst de voorwaarden en overeenkomsten van een transactie voordat de definitieve documenten worden ondertekend. De belangrijkste punten die doorgaans in een intentieverklaring worden opgenomen, zijn onder meer: transactieoverzicht en structuur, tijdlijn, due diligence, vertrouwelijkheid, exclusiviteit
- Materiële niet-openbare informatie Materiële niet-openbare informatiemateriaal Niet-openbare informatie is informatie die de marktwaarde of verhandeling van een effect zou beïnvloeden en die niet onder het algemene publiek is verspreid. Het wordt beschouwd als voorkennis. Informatie wordt als "wezenlijk" beschouwd als de verspreiding ervan onder het publiek de marktprijs zou kunnen beïnvloeden
