De term "seculiere stagnatie" verwijst naar een toestand van weinig of geen economische groei - met andere woorden, een omgeving waarin de economie in wezen stagneert. 'Seculier' betekent in deze context gewoon 'lange termijn'. De term is uitgevonden door Alvin Hansen in de jaren 1930, tijdens de Grote Depressie. De Grote Depressie De Grote Depressie was een wereldwijde economische depressie die plaatsvond van eind jaren twintig tot de jaren dertig. Decennia lang gingen er debatten over de oorzaak van de economische catastrofe, en economen blijven verdeeld over een aantal verschillende stromingen. , en werd grotendeels nieuw leven ingeblazen door Lawrence Summers.
Summers is een keynesiaanse econoom die eerder de functie van hoofdeconoom van de Wereldbank bekleedde. Hij was ook minister van Financiën onder president Bill Clinton en als directeur van de Nationale Economische Raad onder president Barack Obama.
Figuur 1. Sectorale saldi in de Amerikaanse economie 1990-2017
Overzicht
- De theorie van seculiere stagnatie werd voor het eerst naar voren gebracht in de jaren dertig, tijdens de Grote Depressie, en meer recentelijk nieuw leven ingeblazen door econoom Lawrence Summers, die als economisch adviseur diende in zowel de regering van Clinton als die van Obama.
- De belangrijkste principes van de theorie zijn dat het gebrek aan investeringen, als gevolg van een toegenomen neiging tot sparen, en het ontbreken van een agressief (dat wil zeggen, hoge uitgaven) overheidsbelastingbeleid de belangrijkste oorzaken zijn van een toestand van economische stagnatie, waar sprake is van weinig waarneembare economische groei.
- Tegenstanders van de seculiere stagnatietheorie beweren dat de vermeende toestand van overdreven sparen in de theorie grotendeels een mythe is en dat de echte boosdoener die economische groei tegenhoudt, meer overheidsregulering en fiscale interventie is.
Een staat van seculiere stagnatie?
Summers schreef talrijke artikelen naar aanleiding van de wereldwijde financiële crisis van 2008. 2008-2009 Wereldwijde financiële crisis De wereldwijde financiële crisis van 2008-2009 verwijst naar de enorme financiële crisis waarmee de wereld van 2008 tot 2009 werd geconfronteerd. De financiële crisis eiste zijn tol van individuen en instellingen over de hele wereld. wereldbol, met miljoenen Amerikanen die diep onder de indruk zijn. Financiële instellingen begonnen te zinken, velen werden opgeslorpt door grotere entiteiten, en de Amerikaanse regering werd gedwongen om reddingsoperaties aan te bieden om zijn opvatting te ondersteunen dat de economie zich in een staat van seculiere stagnatie bevindt, waarbij hij er terecht op wees dat het herstel tijdens het presidentschap van Obama het traagst was herstel van een recessie in de geschiedenis. De economische groei bleef in de loop der jaren ver achter bij de projecties van het Amerikaanse Congressional Budget Office,en de rentetarieven zijn buitensporig laag gebleven - zelfs negatief in de Europese Unie. Economische Unie Een economische unie is een van de verschillende soorten handelsblokken. Het verwijst naar een overeenkomst tussen landen waardoor producten, diensten en werknemers vrijelijk de grenzen kunnen overschrijden. De vakbond heeft tot doel interne handelsbarrières tussen de lidstaten op te heffen, met als doel economisch alle lidstaten ten goede te komen. - Voor meerdere jaren.- Voor meerdere jaren.- Voor meerdere jaren.
Summers 'Theory of Secular Stagnation
Summers legde zijn theorie van seculiere stagnatie in het kort uit in een artikel uit 2016, "The Age of Secular Stagnation". In het artikel stelt hij: “In deze visie lijden de economieën van de industriële wereld onder een onbalans als gevolg van een toenemende neiging tot sparen en een afnemende neiging tot investeren. Het resultaat is dat buitensporige besparingen een rem vormen op de vraag, waardoor de groei en inflatie afnemen, en het onevenwicht tussen sparen en beleggen verlaagt de reële rentetarieven. " Hij stelt verder dat deze neiging tot hamsteren in plaats van investeren het gevolg is van "toename van de ongelijkheid en van het aandeel van het inkomen dat naar de rijken gaat ... en een grotere accumulatie van activa door buitenlandse centrale banken en soevereine vermogensfondsen."
Summers voegt er verder aan toe dat aanzienlijke economische groei nu alleen het resultaat is van, "... gevaarlijke leenniveaus die zich vertalen in ... onhoudbare investeringsniveaus (die in het geval van de financiële crisis van 2008 naar voren kwamen als een huizenzeepbel)" - met andere woorden , als een ernstige overdreven reactie op de algemene neiging om te sparen in plaats van te investeren.
De oplossing voor seculiere stagnatie
Summers dringt aan op een tweeledige aanpak om het probleem van seculiere stagnatie op te lossen, waarbij beide kanten gericht zijn op het vergroten van de vraagzijde van de economie. Het eerste dat hij voorstelt, is het fiscaal beleid van de overheid dat agressief besteedt, met name aan zaken als infrastructuur en de ontwikkeling van alternatieve energiebronnen. Voorstanders van de seculiere stagnatietheorie uiten weinig tot geen bezorgdheid over de toenemende overheidsschuld, en suggereren in feite dat het noodzakelijk is om de economische groei te ondersteunen.
Het is echter vermeldenswaard dat de acties van de regering-Obama, waaronder massale overheidsinvesteringen in alternatieve energie, resulteerden in weinig meer dan een verhoogde federale schuld zonder enige merkbare verbetering van de economie. Zo is er bijvoorbeeld de beruchte Obama-investering van $ 535 miljoen in Solyndra, een zonne-energiebedrijf dat uiteindelijk alleen maar failliet ging.
Summers pleit ook voor verminderde overheidsregulering van bedrijven als middel om de economie te stimuleren. Hij was een groot voorstander van de intrekking van de Glass-Steagall Act Glass-Steagall Act. De Glass-Steagall Act, ook wel bekend als de Banking Act van 1933, is een stuk wetgeving die investeringen en commercieel bankieren van elkaar scheidt. De wet kwam als een noodreactie op de massale bankfaillissementen tijdens de Grote Depressie, aangezien men dacht dat speculatie door commerciële banken had bijgedragen aan de crash in de jaren negentig, die voorheen commerciële en investeringsbankactiviteiten had gescheiden - waardoor banken er een moesten kiezen. of de andere, maar hen ervan weerhoudt om op beide gebieden te werken. Summers heeft echter ook het schijnbaar tegenstrijdige standpunt dat de economie zou hebben geprofiteerd van de Dodd-Frank Act,waardoor de overheidsregulering van financiële instellingen drastisch toenam, en vele jaren eerder in de wet werd omgezet.
Problemen met de theorie
Lang niet alle economen omarmen de theorie van seculiere stagnatie. Politiek gezien is het een zeer beladen mening, omdat het pleit voor een steeds grotere overheidsschuld als de "enige" manier om iets te behouden dat in de buurt komt van volledige werkgelegenheid en economische groei.
Er zijn verschillende duidelijke problemen met de theorie. Om te beginnen hadden de jaren onmiddellijk voorafgaand aan de financiële crisis van 2008 volgens de eigen grondbeginselen van de theorie gekenmerkt moeten worden door hoge werkloosheid en een trage economische groei, maar dat was niet zo. Ten tweede is de fundamentele bewering van de theorie dat de economische stagnatie voortkomt uit een neiging tot sparen in plaats van investeren, zeer twijfelachtig. Diverse onderzoeken geven aan dat de spaarquote in feite aanzienlijk lager is dan in de jaren tachtig en negentig, die periodes van hoogconjunctuur waren.
Bovendien voerde Summers de afgelopen jaren aan dat de toestand van seculiere stagnatie zo ernstig was dat geen enkele hoeveelheid economische stimuleringsmaatregelen de economie naar volledige werkgelegenheid kon terugbrengen. In feite steeg de arbeidsparticipatie onder de regering-Trump echter tot recordhoogtes over de hele linie, en zonder een fiscaal beleid te voeren met meer overheidsgeldstimulansen.
Tegenstanders van de theorie beweren dat stagnatie van de economische groei in de eerste plaats het gevolg is van overregulering door de overheid, zoals geïllustreerd door de Dodd-Frank Act Dodd-Frank Act The Dodd-Frank Act, of de Wall Street Reform and Consumer Protection Act van 2010, werd tijdens de regering-Obama in wet omgezet als reactie op de financiële crisis van 2008. Ze probeerde belangrijke wijzigingen in de financiële regelgeving door te voeren en nieuwe overheidsinstanties op te richten die de verschillende clausules in de wet moesten implementeren. en de Affordable Care Act. Dit lijkt te worden ondersteund door het feit dat onder de meer laissez-faire benadering van de regering-Trump, is het investeringspercentage gestegen en is het tempo van de economische groei aanzienlijk toegenomen, en nadert steeds meer de 3,0% bbp-groei die de economie gedurende de volledige acht jaar van Obama's presidentschap ontging.
Aanvullende bronnen
Finance is de officiële aanbieder van de Financial Modelling and Valuation Analyst (FMVA) ™ FMVA®-certificering Sluit je aan bij 350.600+ studenten die werken voor bedrijven als Amazon, JP Morgan en Ferrari-certificeringsprogramma, ontworpen om iedereen om te vormen tot een financiële analist van wereldklasse.
Om te blijven leren en uw kennis van de financiële sector te blijven ontwikkelen, raden we de onderstaande aanvullende financiële bronnen ten zeerste aan:
- Dallas getrimd gemiddelde Dallas getrimd gemiddelde De Dallas getrimde gemiddelde, in de volksmond bekend als de getrimde gemiddelde PCE-inflatie, is een maatstaf voor de kerninflatie van de prijsindex voor persoonlijke verbruiksuitgaven (PCE). Het wordt de Dallas Trimmed Mean genoemd omdat het wordt geschat door het personeel van de Federal Reserve Bank of Dallas.
- Economische depressie Economische depressie Een economische depressie is een gebeurtenis waarbij een economie in een staat van financiële onrust verkeert, vaak het resultaat van een periode van negatieve activiteit op basis van het bruto binnenlands product (BBP) van het land. Het is veel erger dan een recessie, waarbij het BBP aanzienlijk daalt en meestal jaren aanhoudt.
- Keynesiaanse economische theorie Keynesiaanse economische theorie De keynesiaanse economische theorie is een economische stroming die in grote lijnen stelt dat overheidsingrijpen nodig is om economieën te helpen uit de recessie te komen. Het idee komt voort uit de economische cycli van hoogconjunctuur die kunnen worden verwacht van vrijemarkteconomieën en positioneert de regering als een 'tegenwicht'
- Stagflatie Stagflatie Stagflatie is een economische gebeurtenis waarin het inflatiecijfer hoog is, de economische groei vertraagt en de werkloosheid gestaag hoog blijft. Deze ongunstige combinatie wordt gevreesd en kan een dilemma zijn voor regeringen, aangezien de meeste maatregelen om de inflatie te verlagen de werkloosheid kunnen verhogen
