De theorie van liquiditeitsvoorkeur stelt dat agenten op financiële markten een voorkeur voor liquiditeit vertonen. Formeel, als U (Asset A)> U (Asset B) en r A = r B , dan L (Asset A)> L (Asset B), waarbij:
- U (Asset A) is het nut van een belegger om actief A aan te houden
- U (Asset B) is het nut van een belegger om actief B aan te houden
- r A is het rendement gegenereerd door activum A
- r B is het rendement gegenereerd door activum B
- L (Asset A) is de liquiditeit van Asset A
- L (Asset B) is de liquiditeit van Asset B
Volgens de theorie van liquiditeitsvoorkeur wordt een belegger geconfronteerd met twee activa die hetzelfde rendement bieden. uitgedrukt als een percentage. Deze gids leert dat de meest voorkomende formules altijd de meer liquide activa zullen kiezen. De term liquiditeitsvoorkeur werd geïntroduceerd door de Engelse econoom John Maynard Keynes in zijn boek uit 1936, "The General Theory of Employment, Interest, and Money". Keynes noemde de totale vraag naar geld in de economie liquiditeitsvoorkeur.
De keynesiaanse monetaire theorie en de LM-curve
Volgens Keynes General Theory wordt de korte rente bepaald door vraag en aanbod van geld. Geld aanhouden is de alternatieve kosten Opportuniteitskosten zijn een van de belangrijkste concepten in de studie van economie en komen veel voor in verschillende besluitvormingsprocessen. De alternatieve kosten zijn de waarde van het op een na beste alternatief dat is gederfd. om dat geld niet te investeren in kortlopende obligaties. De vraag naar geld is een functie van de korte rente en staat bekend als de liquiditeitspreferentiefunctie.
De geldhoeveelheid is meestal een vaste hoeveelheid die wordt vastgesteld door een centrale bankautoriteit Federal Reserve (de Fed). De Federal Reserve is de centrale bank van de Verenigde Staten en is de financiële autoriteit achter 's werelds grootste vrijemarkteconomie. . L (r, Y) is een liquiditeitspreferentiefunctie als en wanneer, waarbij r de korte rente is en Y het productieniveau in de economie.
Formeel is de liquiditeitsgeldcurve (LM) de verzameling punten in de ruimte output - rentevoet zodanig dat de geldmarkt in evenwicht is. Als alternatief kunnen we zeggen dat de LM-curve veranderingen in de vraag of het aanbod van geld in kaart brengt met veranderingen in de korte rente. Rentetarief Een rentetarief verwijst naar het bedrag dat een kredietgever aan een kredietnemer in rekening brengt voor elke vorm van schuld, in het algemeen uitgedrukt als percentage van de hoofdsom. .
De theorie van liquiditeitsvoorkeur en een stijgende rentecurve
Volgens de Theory of Liquidity Preference wordt de korte rente in een economie bepaald door vraag en aanbod Vraag en aanbod. De wetten van vraag en aanbod zijn micro-economische concepten die stellen dat in efficiënte markten de geleverde hoeveelheid van een goed en de hoeveelheid die van dat goed wordt gevraagd, is gelijk aan elkaar. De prijs van dat goed wordt ook bepaald door het punt waarop vraag en aanbod aan elkaar gelijk zijn. voor het meest liquide bezit in de economie - geld. Het concept, uitgebreid naar de obligatiemarkt, geeft een duidelijke verklaring voor de opwaarts aflopende rentecurve. Aangezien beleggers strikt de voorkeur geven aan liquiditeit, moet het rendement van langlopende obligaties groter zijn dan het rendement van kortlopende obligaties om beleggers over te halen langlopende obligaties te kopen boven kortlopende obligaties.
Formeel als U (Asset A)> U (Asset B) en L (Asset A)> L (Asset B), daarna r A > r B . Het verschil in rentetarieven wordt de liquiditeitspremie of de termijnpremie genoemd. Een veelgebruikte maatstaf voor de term premie is de 10-2 spread.
De voorkeurshabitat-theorie
De Theorie van Liquiditeitsvoorkeur is een speciaal geval van de Preferred Habitat Theory waarin de voorkeurshabitat het korte uiteinde van de term structuur is. De Preferred Habitat Theory stelt dat de markt voor obligaties 'gesegmenteerd' is op basis van de looptijdstructuur van de obligaties, en dat deze 'gesegmenteerde' markten aan elkaar zijn gekoppeld op basis van de voorkeuren van beleggers in obligatiemarkten.
Volgens de Preferred Habitat Theory beleggen beleggers in obligatiemarkten bij voorkeur in een specifiek deel of 'habitat' van de termstructuur. De theorie werd geïntroduceerd door de Italiaans-Amerikaanse econoom Franco Modigliani en de Amerikaanse economisch historicus Richard Sutch in hun paper uit 1966 getiteld "Innovations in Interest Rates Policy".
Meer middelen
Finance is de officiële aanbieder van de Financial Modelling and Valuation Analyst (FMVA) ™ FMVA®-certificering Sluit je aan bij 350.600+ studenten die werken voor bedrijven als Amazon, JP Morgan en Ferrari-certificeringsprogramma, ontworpen om iedereen om te vormen tot een financiële analist van wereldklasse.
Om uw kennis van financiële analyse te blijven leren en ontwikkelen, raden we de onderstaande aanvullende bronnen ten zeerste aan:
- Omgekeerde rentecurve Omgekeerde rentecurve Een omgekeerde rentecurve geeft vaak de aanloop naar een recessie of economische vertraging aan. De rentecurve is een grafische weergave van de relatie tussen het rentetarief dat wordt betaald door een actief (meestal staatsobligaties) en de looptijd.
- Investeren: een gids voor beginners Investeren: een gids voor beginners De gids Investeren voor beginners in financiën leert u de basisprincipes van beleggen en leert u hoe u aan de slag kunt. Lees meer over verschillende strategieën en technieken om te handelen, en over de verschillende financiële markten waarin u kunt beleggen.
- Belangrijkste spelers op de kapitaalmarkten Belangrijkste spelers op de kapitaalmarkten In dit artikel geven we een algemeen overzicht van de belangrijkste spelers en hun respectievelijke rollen op de kapitaalmarkten. De kapitaalmarkten bestaan uit twee soorten markten: primaire en secundaire. Deze gids geeft een overzicht van alle grote bedrijven en carrières op de kapitaalmarkten.
- Keynesiaanse economische theorie Keynesiaanse economische theorie De keynesiaanse economische theorie is een economische stroming die in grote lijnen stelt dat overheidsingrijpen nodig is om economieën te helpen uit de recessie te komen. Het idee komt voort uit de economische cycli van hoogconjunctuur die kunnen worden verwacht van vrijemarkteconomieën en positioneert de regering als een 'tegenwicht'
