Desinflatie wordt gebruikt om de vertraging van prijsinflatie te beschrijven. Inflatie Inflatie is een economisch concept dat verwijst naar stijgingen van het prijsniveau van goederen gedurende een bepaalde tijdsperiode. De stijging van het prijsniveau betekent dat de valuta in een bepaalde economie koopkracht verliest (dat wil zeggen dat er minder kan worden gekocht met hetzelfde bedrag). . Met andere woorden, het is een afname van de inflatie. De term moet niet worden verward met deflatie. Deflatie. Deflatie is een daling van het algemene prijsniveau van goederen en diensten. Anders gezegd, deflatie is een negatieve inflatie. Wanneer het zich voordoet, groeit de waarde van valuta in de loop van de tijd. Zo kunnen meer goederen en diensten worden gekocht voor hetzelfde bedrag. , die wordt gebruikt om een negatief inflatiepercentage te beschrijven.
Desinflatie versus deflatie
De termen desinflatie en deflatie worden vaak door elkaar gehaald. De definities van de twee termen staan hieronder tegenover elkaar, gevolgd door een diagram dat inflatie, desinflatie en deflatie illustreert:
Desinflatie : een situatie waarin de inflatie langzamer toeneemt.
Deflatie : een situatie waarin de inflatie negatief is (dwz een daling van de prijzen van goederen en diensten in de economie).
Zoals geïllustreerd door de grafiek:
- Periodes van stijgende inflatie worden inflatie genoemd
- Periodes van afnemende inflatie worden desinflatie genoemd
- Perioden van negatieve inflatie worden deflatie genoemd
Een gemakkelijke manier om snel onderscheid te maken tussen deflatie en desinflatie is dat de eerste altijd negatief is, terwijl de laatste positief is maar afneemt. Zoals de grafiek laat zien, staat een afnemende jaar-op-jaar-jaar-op-jaar (jaar-op-jaar) jaar-op-jaar voor jaar-op-jaar en is een soort financiële analyse die wordt gebruikt voor het vergelijken van tijdreeksgegevens. Nuttig voor het meten van groei, het detecteren van trends inflatie wordt desinflatie genoemd, terwijl een negatieve inflatie deflatie wordt genoemd.
Primaire oorzaken van desinflatie
Het is belangrijk op te merken dat inflatie wordt veroorzaakt door een toename van het aanbod van geld in de economie. Daarom is een vertraging van de geldhoeveelheid van de economie door een krapper monetair beleid een onderliggende oorzaak van desinflatie.
In sommige gevallen kan tijdens een economische recessie ook een vertraging van de inflatie optreden. In een recessie kunnen bedrijven bijvoorbeeld afzien van het verhogen van hun prijsniveaus om meer klanten te werven (wat desinflatie veroorzaakt).
CPI als maatstaf voor het bepalen van desinflatie
Een veel gebruikte maatstaf voor inflatie wordt de consumentenprijsindex (CPI) Consumentenprijsindex (CPI) genoemd. De consumentenprijsindex (CPI) is een maatstaf voor het totale prijsniveau in een economie. De CPI bestaat uit een bundel van veel gekochte goederen en diensten. De CPI meet de veranderingen in de koopkracht van de valuta van een land en het prijsniveau van een mand met goederen en diensten. . De CPI meet de veranderingen in het prijsniveau van consumptiegoederen en -diensten en is een van de meest nauwkeurig bekeken economische statistieken onder investeerders en de Federal Reserve. De procentuele verandering in de CPI wordt gebruikt als een maatstaf voor de inflatie.
Stel dat de CPI voor respectievelijk 2016, 2017 en 2018 als volgt was:
- CPI voor 2016: 101,7
- CPI voor 2017: 102,3
- CPI voor 2018: 102,6
Als we de procentuele verandering van CPI van elk jaar nemen, kan het jaarlijkse inflatiepercentage worden bepaald. Met 2016 als basisjaar was de inflatie voor 2017 0,6% (102,3 / 101,7 - 1) en de inflatie voor 2018 0,3% (102,5 / 102,3 - 1). Aangezien de inflatiecijfers voor 2017 en 2018 respectievelijk 0,6% en 0,3% bedroegen, duidt dit op een periode van desinflatie.
Voorbeeld van desinflatie
De volgende zijn de CPI's van een hypothetische economie voor meerdere jaren. Als analist wil uw manager weten of de economie tussen 2013 en 2017 inflatie, desinflatie of deflatie heeft gekend:
- CPI voor 2013: 100
- CPI 2014: 101
- CPI voor 2015: 102,1
- CPI voor 2016: 102,9
- CPI voor 2017: 103,3
Om te bepalen of de economie inflatie, desinflatie of deflatie heeft gekend, moeten we eerst de inflatie over elk jaar bepalen door de jaarlijkse verandering in CPI tussen jaren te bepalen. Dit geeft ons het inflatiepercentage voor elke tijdsperiode. Met 2013 als basis (start) jaar:
- Inflatie van 2013 tot 2014: 101/100 - 1 = 1%
- Inflatie van 2014 tot 2015: 102,1 / 101 - 1 = 1,1%
- Inflatie van 2015 tot 2016: 102,9 / 102,1 - 1 = 0,8%
- Inflatie van 2016 tot 2017: 103,3 / 102,9 - 1 = 0,4%
Van 2013 tot 2015 kende de economie een stijgende inflatie. De inflatie was 1% van 2013 tot 2014 en 1,1% van 2014 tot 2015.
Vanaf 2015 heeft het land te maken gehad met desinflatie. De inflatie was 0,8% van 2015 tot 2016 en daalde verder tot 0,4% van 2016 tot 2017.
Aanvullende bronnen
Finance is de officiële aanbieder van de wereldwijde Financial Modelling & Valuation Analyst (FMVA) ™ FMVA®-certificering Sluit je aan bij 350.600+ studenten die werken voor bedrijven als Amazon, JP Morgan en Ferrari-certificeringsprogramma, ontworpen om iedereen te helpen een financiële analist van wereldklasse te worden . Om uw carrière verder te ontwikkelen, zijn de onderstaande aanvullende financiële bronnen nuttig:
- Geaggregeerde vraag en aanbod Geaggregeerde vraag en aanbod Geaggregeerde vraag en aanbod verwijst naar het concept van vraag en aanbod, maar toegepast op macro-economische schaal. Het totale aanbod en de totale vraag worden beide uitgezet tegen het totale prijsniveau in een land en de totale hoeveelheid uitgewisselde goederen en diensten
- Consumentensurplus Consumentensurplus Consumentensurplus, ook wel kopersoverschot genoemd, is de economische maatstaf voor het voordeel van een klant. Van een overschot is sprake wanneer de bereidheid van de consument om voor een product te betalen groter is dan de marktprijs.
- Economische depressie Economische depressie Een economische depressie is een gebeurtenis waarbij een economie in een staat van financiële onrust verkeert, vaak het resultaat van een periode van negatieve activiteit op basis van het bruto binnenlands product (BBP) van het land. Het is veel erger dan een recessie, waarbij het BBP aanzienlijk daalt en meestal jaren aanhoudt.
- Kwantiteitstheorie Geldhoeveelheidstheorie De hoeveelheidstheorie van geld verwijst naar het idee dat de beschikbare hoeveelheid geld (geldhoeveelheid) in hetzelfde tempo groeit als het prijsniveau op de lange termijn. Als de rente daalt of de belastingen dalen en de toegang tot geld minder beperkt wordt, worden consumenten minder gevoelig voor prijsveranderingen
