Junk-obligaties, ook wel high-yieldobligaties genoemd, zijn obligaties die door de drie grote ratingbureaus een rating lager dan investment grade hebben (zie onderstaande afbeelding). Ongewenste obligaties dragen een hoger risico op wanbetaling Marktrisicopremie De marktrisicopremie is het extra rendement dat een belegger verwacht als hij een risicovolle marktportefeuille aanhoudt in plaats van risicovrije activa. dan andere obligaties, maar ze betalen een hoger rendement om ze aantrekkelijk te maken voor beleggers. De belangrijkste emittenten van dergelijke obligaties zijn kapitaalintensieve bedrijven met hoge schuldratio's. Kosten van schulden De kosten van schulden zijn het rendement dat een bedrijf biedt aan zijn debiteuren en crediteuren. Kosten van schulden worden gebruikt in WACC-berekeningen voor waarderingsanalyses. of jonge bedrijven die nog geen sterke kredietwaardigheid hebben.
Wanneer u een obligatie koopt, leent u geld aan de emittent in ruil voor periodieke rentebetalingen. Zodra de obligatie vervalt, moet de emittent de hoofdsom volledig aan beleggers terugbetalen. Maar als de uitgevende instelling een hoog risico op wanbetaling heeft, is het mogelijk dat de rentebetalingen niet volgens plan worden uitbetaald. Dergelijke obligaties bieden dus hogere opbrengsten om beleggers te compenseren voor het extra risico.
Afbeelding: Finance's gratis inleiding tot de cursus Corporate Finance.
Marktanalisten gebruiken de markt voor junk-obligaties soms om een indicatie te krijgen van de toestand van de economie. Als meer investeerders ze kopen, wijst hun bereidheid om risico's te nemen op optimisme over de economie. Omgekeerd, als beleggers terugdeinzen voor hoogrentende obligaties, dan is dat een teken dat ze risicomijdend zijn. Risico-averse definitie Iemand die risico-avers is, heeft het kenmerk of de eigenschap dat hij liever verlies wil vermijden dan winst te maken. Dit kenmerk wordt meestal gehecht aan beleggers of marktpartijen die de voorkeur geven aan beleggingen met een lager rendement en relatief bekende risico's boven beleggingen met een potentieel hoger rendement, maar ook met een hogere onzekerheid en meer risico. Dit duidt op een pessimistische kijk op de huidige toestand van de economie.Deze omstandigheid kan worden gebruikt om een inkrimping van de conjunctuurcyclus of een bearmarkt te voorspellen.
Geschiedenis van ongewenste obligaties
De regering van de Verenigde Staten begon in de jaren 1780 junk-obligaties te gebruiken als een manier om een onbewezen regering te financieren. Destijds was het risico op wanbetaling groot. Daarom waren niet veel internationale geldschieters bereid geld te lenen, tenzij de investering een hoog rendement opleverde.
Rommelobligaties keerden terug in de vroege jaren 1900 als een vorm van financiering van startups. Bedrijven als General Motors en IBM bevonden zich op dat moment nog in de beginfase. Weinig banken waren bereid krediet te verlenen aan bedrijven zonder trackrecord. In de jaren zeventig en tachtig beleefde de markt voor junk-obligaties een hausse als gevolg van gevallen engelenbedrijven. Fallen angels Fallen Angel Een fallen angel is een obligatie met een investment grade rating, maar is sindsdien gedegradeerd tot junk-status als gevolg van de afnemende financiële positie van de emittent. De obligatie wordt naar beneden bijgesteld door een of meer van de drie grote ratingdiensten: Fitch, Moody's en Standard & Poor's (S&P). zijn bedrijven die eerder obligaties van beleggingskwaliteit hebben uitgegeven, maar die een daling van hun kredietwaardigheid hebben ondervonden.
Onderzoek gepubliceerd door Braddock Hickman, Thomas Atkinson en Orina Burrell heeft ook bijgedragen aan de hausse van de jaren 70 tot 80. Uit het onderzoek bleek dat junkbonds een hoger rendement opleverden dan nodig was om het extra risico te compenseren. Drexel Burnham gebruikte dit onderzoek om een grote markt voor junk-obligaties op te bouwen. Hun investeringen in rommelobligaties groeiden tussen 1979 en 1989 van $ 10 miljard tot $ 189 miljard. Het gemiddelde rendement bedroeg 14,5%, terwijl de wanbetalingen slechts 2,2% waren. Helaas kreeg de markt een klap nadat Drexel ten val werd gebracht door illegale handelsactiviteiten. Drexel werd uiteindelijk tot faillissement gedwongen.
De recente hoogrentende obligatiemarkt
De markt voor junk-obligaties in de Verenigde Staten is tussen 2009 en 2015 met 80% gestegen, met een geschatte waarde van $ 1,3 biljoen. Dit was na de wereldwijde financiële crisis van 2008, toen hoogrentende obligaties werden gekoppeld aan de ineenstorting van subprime-hypotheken. De markt groeide gestaag in 2013 toen de Federal Reserve Federal Reserve (The Fed) De Federal Reserve de centrale bank van de Verenigde Staten is en de financiële autoriteit achter 's werelds grootste vrijemarkteconomie. kondigde aan dat het zou beginnen met het afbouwen van de kwantitatieve versoepeling. Als gevolg van de waargenomen verbeterde economische omstandigheden en minder gevallen van wanbetaling, toonden beleggers hernieuwde belangstelling voor junk-obligaties. Tegen september 2015 begonnen de rommelobligaties echter weer in beroering te komen, met meer dan 15% op een verontrustend niveau.Ze bleven dalen in 2016 toen beleggers weer gingen beleggen in obligaties van beleggingskwaliteit te midden van de economische onzekerheid die werd voortgedreven door onstabiele aandelenkoersen.
Hoe worden junk-obligaties beoordeeld?
Emittenten van obligaties Bedrijfsinformatie Juridische bedrijfsinformatie over Corporate Finance Institute (Finance). Deze pagina bevat belangrijke juridische informatie over financiën, waaronder geregistreerd adres, belastingnummer, ondernemingsnummer, oprichtingsakte, bedrijfsnaam, handelsmerken, juridisch adviseur en accountant. krijgen kredietwaardigheidsbeoordelingen afhankelijk van de waarschijnlijkheid dat zij hun financiële verplichtingen nakomen of in gebreke blijven. De kredietwaardigheid van obligaties wordt beoordeeld door de drie grote ratingbureaus: Standard and Poor's (S&P), Fitch en Moody's. Obligaties die een hogere kredietwaardigheid krijgen, worden als 'investment grade' beschouwd en zijn het meest gewild bij beleggers. Obligaties met een lage kredietwaardigheid staan bekend als non-investment grade of junk bonds. Vanwege het hogere risico op wanbetaling,ze betalen doorgaans 4 tot 6 punten hogere rentetarieven dan obligaties van beleggingskwaliteit.
Op basis van de kredietwaardigheid van twee van de drie grote ratingbureaus, zijn junk bonds obligaties met een "Baa" -rating of lager bij Moody's en een "BBB" -rating of lager bij S&P. Obligaties met een 'C'-rating brengen een hoger risico op wanbetaling met zich mee, terwijl een' D'-rating aangeeft dat de obligatie in gebreke is. De meeste beleggers kopen junk-obligaties via onderlinge fondsen of op de beurs verhandelde fondsen. Beleggingsfondsen helpen het risico van beleggen in junk-obligaties te verminderen door een gediversifieerde obligatieportefeuille aan te bieden. Het rendement van obligaties onder beleggingskwaliteit fluctueert in de tijd, afhankelijk van de emittenten en de algemene toestand van de economie.
Voordelen
Beleggers in junk-obligaties genieten doorgaans een hoger rendement in vergelijking met andere vastrentende beleggingen. Omdat ze vaak worden uitgegeven met een looptijd van 10 jaar, hebben junk-obligaties de mogelijkheid om het beter te doen als de kredietwaardigheid van de emittent verbetert voordat de obligatie vervalt. Als de kredietwaardigheid van de uitgevende instelling verbetert, stijgt de waarde van de obligatie en dit leidt tot een hoger rendement voor de houders ervan. Beleggers in obligaties krijgen ook voorrang op aandeelhouders tijdens liquidatie, waardoor ze het voordeel hebben om in geval van wanbetaling tenminste een deel van hun investering terug te verdienen.
Nadelen
Ongewenste obligaties hebben een grotere kans op wanbetaling dan andere soorten obligaties. In het geval dat een bedrijf in gebreke blijft, lopen de obligatiehouders het risico 100% van hun investering te verliezen. Als de kredietwaardigheid van een bedrijf verder verslechtert, daalt de waarde van de obligaties. Wanneer de rente op obligaties van beleggingskwaliteit stijgt, worden rommelobligaties minder aantrekkelijk voor beleggers. Tijdens recessies hebben junk-obligaties het meest te lijden, aangezien beleggers massaal naar meer conservatieve investeringen - "veilige havens" gaan.
Andere bronnen
Bedankt voor het lezen van de Finance-gids voor ongewenste obligaties. Finance is de officiële aanbieder van de wereldwijde Financial Modelling & Valuation Analyst (FMVA) ™ FMVA®-certificering Sluit je aan bij 350.600+ studenten die werken voor bedrijven als Amazon, JP Morgan en Ferrari-certificeringsprogramma, ontworpen om iedereen te helpen een financiële analist van wereldklasse te worden . Om te blijven leren en uw carrière vooruit te helpen, zijn de onderstaande aanvullende bronnen nuttig:
- Obligatie-emittenten Obligatie-emittenten Er zijn verschillende soorten obligatie-emittenten. Deze emittenten van obligaties creëren obligaties om geld van obligatiehouders te lenen, die op de vervaldag worden terugbetaald.
- Prijsstelling obligaties Prijsbepaling obligaties De prijsstelling van obligaties is de wetenschap van het berekenen van de uitgifteprijs van een obligatie op basis van de coupon, nominale waarde, het rendement en de looptijd. Obligatieprijzen stellen beleggers in staat
- Debt Capital Markets Debt Capital Markets (DCM) Debt Capital Markets (DCM) -groepen zijn verantwoordelijk voor het rechtstreeks verstrekken van advies aan zakelijke emittenten over het aantrekken van schulden voor overnames, herfinanciering van bestaande schulden of herstructurering van bestaande schulden. Deze teams opereren in een snel veranderende omgeving en werken nauw samen met een adviespartner
- Investeren: een gids voor beginners Investeren: een gids voor beginners De gids Investeren voor beginners in financiën leert u de basisprincipes van beleggen en leert u hoe u aan de slag kunt. Lees meer over verschillende strategieën en technieken om te handelen, en over de verschillende financiële markten waarin u kunt beleggen.
