Een uitgave in de boekhouding is het geld dat een bedrijf besteedt, of de kosten die worden gemaakt, om inkomsten te genereren. In wezen vertegenwoordigen de boekhoudkosten de kosten van zakendoen; ze zijn de som van alle activiteiten die (hopelijk) een winst opleveren.
Het is belangrijk om het verschil tussen "kosten" en "kosten" te begrijpen, aangezien ze elk een verschillende betekenis hebben in de boekhouding. De kostprijs is de geldelijke maatstaf (contant geld) die is opgegeven om een actief te kopen. Een uitgave is een kost die is vervallen of is opgenomen in activiteiten die helpen inkomsten te genereren. Opbrengst Opbrengsten zijn de waarde van alle verkopen van goederen en diensten die door een bedrijf in een periode zijn erkend. Inkomsten (ook wel verkoop of inkomsten genoemd) vormen het begin van de winst-en-verliesrekening van een bedrijf en worden vaak beschouwd als de 'toplijn' van een bedrijf. . Daarom zijn alle uitgaven kosten, maar niet alle kosten zijn uitgaven.
Wat is een uitgave?
Een uitgave wordt op de volgende manieren gedefinieerd:
- Een uitgave in kantoorbenodigdheden verbruikt het geld (actief)
- Een aankoop in materiële vaste activa (materiële vaste activa) materiële vaste activa (materiële vaste activa) is een van de belangrijkste vaste activa op de balans. Materiële vaste activa worden beïnvloed door investeringen, afschrijvingen en overnames / afstotingen van vaste activa. Deze activa spelen een sleutelrol in de financiële planning en analyse van de activiteiten van een bedrijf en toekomstige uitgaven (bijvoorbeeld een machine of een gebouw) verlagen de boekwaarde van het actief door de jaren heen door afschrijvingskosten
- Een vooruitbetaalde uitgave, zoals vooruitbetaalde huur, is een actief dat in contanten verandert naarmate de huur elke maand wordt opgebruikt
Een overzicht van alle kosten is opgenomen in de winst-en-verliesrekening. Resultatenrekening De winst-en-verliesrekening is een van de belangrijkste financiële overzichten van een bedrijf die hun winst en verlies over een bepaalde periode weergeeft. De winst of het verlies wordt bepaald door alle opbrengsten te nemen en alle kosten van zowel operationele als niet-operationele activiteiten af te trekken. Deze verklaring is een van de drie verklaringen die worden gebruikt in zowel corporate finance (inclusief financiële modellering) als boekhouding. als inhoudingen van de totale inkomsten. Omzet minus kosten is gelijk aan de totale nettowinst van een bedrijf over een bepaalde periode.
In het dubbele boekhoudsysteem zijn uitgaven een van de vijf belangrijkste groepen waarin financiële transacties worden gecategoriseerd. Andere categorieën omvatten het eigen vermogen Eigen vermogen Eigen vermogen wordt gedefinieerd als het deel van de totale waarde van de activa van een bedrijf dat kan worden opgeëist door de eigenaren (eenmanszaak of partnerschap) en door de aandeelhouders (als het een bedrijf is). Het wordt berekend door alle verplichtingen af te trekken van de totale waarde van een actief (eigen vermogen = activa - passiva). , activa, passiva en inkomsten. Uitgaven in dubbele boekhouding worden geboekt als een afschrijving op een specifieke onkostenrekening. Er wordt een overeenkomstige creditboeking gemaakt die een actief zal verminderen of een verplichting zal verhogen.
De aankoop van een actief zoals grond of uitrusting wordt niet als een eenvoudige uitgave beschouwd, maar eerder als een kapitaaluitgave. Activa worden gedurende hun gehele gebruiksduur als last opgenomen door middel van afschrijving en amortisatie. Afschrijving Afschrijving verwijst naar het aflossen van een schuld door middel van geplande, vooraf bepaalde kleinere betalingen. In bijna elk gebied waar de term afschrijving van toepassing is, worden deze betalingen gedaan in de vorm van hoofdsom en rente. De term hangt ook nauw samen met het concept van afschrijving. .
Uitgaven in kasboekhouding en transactieboekhouding
Uitgaven worden in de boeken opgenomen op basis van het door het bedrijf gekozen boekhoudsysteem, hetzij op transactiebasis, hetzij op kasbasis. Volgens de accrual-methode Accrual Principle Het accrual-principe is een boekhoudkundig concept dat vereist dat transacties worden geregistreerd in de periode waarin ze plaatsvinden, ongeacht de periode waarin de werkelijke kasstromen uit de transactie worden ontvangen. Het idee achter het opbouwprincipe is dat financiële gebeurtenissen gepaard gaan met het matchen van inkomsten, de kosten voor het goed of de dienst worden geregistreerd wanneer de wettelijke verplichting is voltooid; dat is wanneer de goederen zijn ontvangen of de dienst is uitgevoerd.
Bij kasboekhouding worden de kosten pas geregistreerd wanneer de werkelijke contanten zijn betaald. Een energiekost die bijvoorbeeld in april is gemaakt maar in mei is betaald, wordt in april als last geboekt volgens de methode op transactiebasis, maar in mei als last onder de contante methode, aangezien dit is wanneer het geld daadwerkelijk wordt betaald.
Accrual accounting is gebaseerd op het matching-principe dat ervoor zorgt dat nauwkeurige winsten worden weergegeven voor elke boekhoudperiode. De inkomsten voor elke periode worden vergeleken met de kosten die zijn gemaakt om die inkomsten tijdens dezelfde boekhoudperiode te verdienen. Uitgaven voor verkoopprovisies worden bijvoorbeeld geregistreerd in de periode waarin de gerelateerde verkopen worden gerapporteerd, ongeacht wanneer de commissie daadwerkelijk is betaald.
Soorten uitgaven
Uitgaven zijn van invloed op alle financiële overzichten, maar hebben de meeste invloed op de resultatenrekening. Ze verschijnen in de resultatenrekening onder vijf hoofdrubrieken, zoals hieronder vermeld:
1. Kosten van verkochte goederen (COGS)
Kosten van verkochte goederen (COGS) Kosten van verkochte goederen (COGS) De kosten van verkochte goederen (COGS) zijn een maatstaf voor de "directe kosten" die worden gemaakt bij de productie van goederen of diensten. Het omvat materiaalkosten, directe arbeidskosten en directe fabriekskosten en is rechtevenredig met de omzet. Naarmate de inkomsten stijgen, zijn er meer middelen nodig om de goederen of dienst te produceren. COGS zijn vaak de kosten van het verwerven van grondstoffen en het omzetten in afgewerkte producten. Het omvat geen verkoop- en administratiekosten gemaakt door het hele bedrijf, noch rentelasten of verliezen op buitengewone posten.
- Voor productiebedrijven omvat COGS directe arbeid, directe materialen en productieoverhead.
- Voor een servicebedrijf wordt dit kosten van services genoemd in plaats van COGS.
- Voor een bedrijf dat zowel goederen als diensten verkoopt, worden dit verkoopkosten genoemd.
Voorbeelden van COGS zijn onder meer direct materiaal, directe kosten, afschrijvingskosten en productieoverhead.
2. Bedrijfskosten - Verkoop / algemeen en administr
Bedrijfskosten houden verband met de verkoop van goederen en diensten en omvatten verkoopsalarissen, advertenties en winkelhuur.
Algemene kosten omvatten kosten die worden gemaakt tijdens het runnen van de kern van het bedrijf en omvatten salarissen van managers, R&D, reizen en training en IT-kosten.
3. Financiële kosten
Dit zijn kosten die worden gemaakt door het lenen of verdienen van inkomsten uit financiële beleggingen. Het zijn uitgaven die buiten de kernactiviteiten van het bedrijf vallen. Voorbeelden zijn onder meer vergoedingen voor het genereren van leningen en rente op geleend geld.
4. Buitengewone kosten
Buitengewone kosten zijn kosten die worden gemaakt voor grote eenmalige gebeurtenissen of transacties die buiten de normale bedrijfsactiviteiten van het bedrijf vallen. Ze omvatten het ontslaan van werknemers, het verkopen van land of het afstoten van een aanzienlijk actief.
5. Niet-operationele kosten
Dit zijn kosten die niet terug te koppelen zijn aan bedrijfsopbrengsten. Rentelasten Rentelasten Rentelasten komen voort uit een bedrijf dat financiert door middel van schulden of financiële leasing. Rente wordt gevonden in de winst-en-verliesrekening, maar kan ook worden berekend via het schuldoverzicht. Het schema moet alle grote schulden van een bedrijf op de balans weergeven en de rente berekenen door de meest voorkomende niet-operationele kosten te vermenigvuldigen. Rente zijn de kosten om geld te lenen. Voor leningen van banken is meestal rentebetaling vereist, maar dergelijke betalingen genereren geen bedrijfsinkomsten. Daarom worden ze geclassificeerd als niet-operationele kosten.
Niet-contante uitgaven
Het enige doel van een niet-contante uitgave is om de nettowinst en uiteindelijk de belastingen te verlagen. Het is geen categorie in de resultatenrekening. Afschrijving is het meest voorkomende type niet-contante uitgave, omdat het voldoet aan de definitie dat een uitgave het eigen vermogen vermindert door het actief op te gebruiken. Afschrijvingen resulteren ook in andere niet-contante effecten, zoals:
- Een debitering op een afschrijvingsrekening verhoogt het rekeningsaldo
- Een creditering van een tegenactiefrekening zoals geaccumuleerde afschrijving Gecumuleerde afschrijving Gecumuleerde afschrijving is het totale bedrag aan afschrijvingskosten dat aan een specifiek activum is toegewezen sinds het activum in gebruik is genomen. Het is een tegenactiva-rekening - een negatieve activarekening die het saldo op de activarekening compenseert waaraan hij normaal gesproken is gekoppeld. verhoogt het saldo van de afschrijvingsrekening
- Op de resultatenrekening neemt de boekwaarde van het actief af met hetzelfde bedrag als de geaccumuleerde afschrijving.
Uitgaven zijn resultatenrekeningen die de debetzijde van een tegenrekening verhogen. Wanneer de uitgave wordt geboekt, wordt een overeenkomstig krediet geboekt op een actief of passief.
Meer middelen
Bedankt voor het lezen van de financiële gids voor accountkosten. Finance is de officiële aanbieder van de Financial Modelling and Valuation Analyst (FMVA) ™ FMVA®-certificering Sluit je aan bij 350.600+ studenten die werken voor bedrijven als Amazon, JP Morgan en Ferrari-certificeringsprogramma, ontworpen om iedereen om te vormen tot een financiële analist van wereldklasse.
Om uw kennis van financiële analyse te blijven leren en ontwikkelen, raden we de onderstaande aanvullende financiële bronnen ten zeerste aan:
- Kapitaaluitgaven Kapitaaluitgaven Kapitaaluitgaven verwijzen naar fondsen die door een bedrijf worden gebruikt voor de aankoop, verbetering of instandhouding van langetermijnactiva om de efficiëntie of capaciteit van het bedrijf te verbeteren. Activa op lange termijn zijn meestal fysiek en hebben een gebruiksduur van meer dan één boekhoudperiode.
- Kasstroomoverzicht Kasstroomoverzicht Een kasstroomoverzicht (officieel het kasstroomoverzicht genoemd) bevat informatie over hoeveel geld een bedrijf heeft gegenereerd en gebruikt gedurende een bepaalde periode. Het bevat 3 secties: kasstroom uit bedrijfsactiviteiten, kasstroom uit investeringen en kasstroom uit financiering.
- O & O-uitgaven kapitaliseren O & O-uitgaven kapitaliseren Gids voor O & O-kapitalisatie versus O & O-uitgaven. Volgens de GAAP zijn bedrijven verplicht om onderzoek en ontwikkeling (R&D) te betalen in het jaar dat ze worden besteed. Voor veel bedrijven leidt dit tot grote volatiliteit in winst- en rendementsberekeningen, en tot een ontoereikende meting van activa of geïnvesteerd vermogen. De praktijk heeft impact
- Goodwill Goodwill In de boekhouding is goodwill een immaterieel actief. Het concept van goodwill speelt een rol wanneer een bedrijf dat een ander bedrijf wil overnemen, bereid is een prijs te betalen die aanzienlijk hoger is dan de reële marktwaarde van de nettoactiva van het bedrijf. De elementen waaruit het immaterieel actief van goodwill bestaat
