De terugverdientijd geeft aan hoe lang het duurt voordat een bedrijf een investering terugverdient. Met dit type analyse kunnen bedrijven alternatieve investeringsmogelijkheden vergelijken en beslissen over een project dat de investering in de kortst mogelijke tijd terugverdient, als dat criterium voor hen belangrijk is.
Een bedrijf kan bijvoorbeeld besluiten om te investeren in een actief met een initiële kostprijs van $ 1 miljoen. In de komende vijf jaar ontvangt het bedrijf dan positieve kasstromen die in de loop van de tijd afnemen. Wat is de terugverdientijd? Zoals blijkt uit de onderstaande grafiek, wordt de initiële investering volledig gecompenseerd door positieve kasstromen ergens tussen periode 2 en 3.
Formule terugverdientijd
Om precies te weten wanneer de terugbetaling plaatsvindt, kan de volgende formule worden gebruikt:
Door de formule op het voorbeeld toe te passen, nemen we de initiële investering tegen zijn absolute waarde. De cumulatieve kasstromen voor de begin- en sluitingsperiode zijn respectievelijk $ 900.000 en $ 1.200.000. Dit komt omdat, zoals we opmerkten, de initiële investering ergens tussen periode 2 en 3 wordt terugverdiend. Het toepassen van de formule levert het volgende op:
De terugverdientijd van dit project is daarmee 2,33 jaar. De beslissingsregel met behulp van de terugverdientijd is om de tijd die nodig is voor het terugverdienen van de investering te minimaliseren.
Download de gratis sjabloon
Voer uw naam en e-mailadres in het onderstaande formulier in en download nu de gratis sjabloon!
Met behulp van de terugverdientijd
In wezen wordt de terugverdientijd op dezelfde manier gebruikt als een break-evenanalyse, contributiemarge-ratio. De contributiemarge-ratio is de omzet van een bedrijf, minus variabele kosten, gedeeld door de omzet. De ratio kan worden gebruikt voor break-even-analyse en het vertegenwoordigt het marginale voordeel van het produceren van nog een eenheid. maar in plaats van het aantal eenheden om de vaste kosten te dekken, houdt het rekening met de hoeveelheid tijd die nodig is om een investering terug te verdienen.
Gezien zijn aard wordt de terugverdientijd vaak gebruikt als een eerste analyse die zonder veel technische kennis kan worden begrepen. Het is gemakkelijk te berekenen en wordt vaak de "achterkant van de envelop" -berekening genoemd. Het is ook een eenvoudige risicomaatstaf, omdat het laat zien hoe snel geld uit een investering kan worden terugverdiend. Er zijn echter aanvullende overwegingen waarmee rekening moet worden gehouden bij het uitvoeren van het kapitaalbudgetteringsproces.
Nadeel 1: winstgevendheid
Hoewel de terugverdientijd ons laat zien hoe lang het duurt voordat de investering terugverdiend is, laat het niet zien wat de terugverdientijd is. Verwijzend naar ons voorbeeld: kasstromen gaan door na periode 3, maar zijn niet relevant in overeenstemming met de beslissingsregel in de terugbetalingsmethode.
Voortbouwend op het vorige voorbeeld kan het bedrijf een tweede optie hebben om te investeren in een ander project dat de volgende kasstromen biedt:
Het andere project zou een terugverdientijd van 4,25 jaar hebben, maar zou een hoger investeringsrendement opleveren dan het eerste project. Alleen op basis van de terugverdientijd zou het bedrijf echter het eerste project boven dit alternatief selecteren. De implicaties hiervan zijn dat bedrijven kunnen kiezen voor investeringen met kortere terugverdientijden, ten koste van de winstgevendheid.
Nadeel 2: Risico en de tijdswaarde van geld
Een ander probleem met de terugverdientijd is dat er niet expliciet korting wordt gegeven op de risico- en alternatieve kosten die aan het project zijn verbonden. In sommige opzichten suggereert een kortere terugverdientijd een lagere risicoblootstelling, aangezien de investering eerder wordt terugbetaald. Verschillende projecten kunnen echter zelfs in dezelfde periode aan verschillende risiconiveaus worden blootgesteld. Projectrisico wordt vaak bepaald door de WACC te schatten. WACC WACC is de gewogen gemiddelde kapitaalkosten van een bedrijf en vertegenwoordigt de gemengde kapitaalkosten, inclusief eigen vermogen en schulden. De WACC-formule is = (E / V x Re) + ((D / V x Rd) x (1-T)). Deze gids geeft een overzicht van wat het is, waarom het wordt gebruikt, hoe het moet worden berekend, en biedt ook een downloadbare WACC-calculator
Intern rendement (IRR)
Als alternatief voor kijken naar hoe snel een investering wordt terugbetaald, en gezien het bovenstaande overzicht van de nadelen, kan het voor bedrijven beter zijn om te kijken naar de interne rentabiliteit (IRR) Interne rentevoet (IRR) De interne rentabiliteit (IRR) is de disconteringsvoet die de netto contante waarde (NPV) van een project nul maakt. Met andere woorden, het is het verwachte samengestelde jaarlijkse rendement dat op een project of investering zal worden verdiend. bij het vergelijken van projecten.
Financiële analisten zullen financiële modellen en IRR-analyses uitvoeren om de aantrekkelijkheid van verschillende projecten te vergelijken. Door vrije kasstromen te voorspellen Free Cash Flow (FCF) Free Cash Flow (FCF) meet het vermogen van een bedrijf om te produceren waar investeerders het meest om geven: beschikbare contanten worden op een discretionaire manier in de toekomst verdeeld, het is dan mogelijk om de XIRR te gebruiken XIRR versus IRR Waarom XIRR versus IRR gebruiken? XIRR wijst specifieke datums toe aan elke individuele cashflow, waardoor deze nauwkeuriger is dan IRR bij het bouwen van een financieel model in Excel. functie in Excel om te bepalen welke discontovoet de netto contante waarde van het project op nul zet (de definitie van IRR).
Omdat IRR geen rekening houdt met het risico, moet het in samenhang met de terugverdientijd worden bekeken om te bepalen welk project het aantrekkelijkst is.
Zoals u in het onderstaande voorbeeld kunt zien, wordt een DCF-model gebruikt om de terugverdientijd in kaart te brengen (middelste grafiek hieronder).
Bron: Financiële modelleringcursussen online.
Gerelateerde metingen
Finance is de officiële leverancier van de Financial Modelling & Valuation Analyst FMVA®-certificering Sluit je aan bij 350.600+ studenten die werken voor bedrijven als Amazon, JP Morgan en Ferrari en met een missie om je te helpen je carrière vooruit te helpen. Om door te gaan met leren en uw vaardigheden te ontwikkelen, zijn deze aanvullende gratis financiële bronnen nuttig:
- Return on Investment ROI-formule (Return on Investment) Return on investment (ROI) is een financiële ratio die wordt gebruikt om het voordeel te berekenen dat een investeerder zal ontvangen in verhouding tot zijn investeringskosten. Het wordt meestal gemeten als het nettoresultaat gedeeld door de oorspronkelijke kapitaalkosten van de investering. Hoe hoger de ratio, hoe groter de verdiende uitkering.
- Capital Asset Pricing Model Capital Asset Pricing Model (CAPM) Het Capital Asset Pricing Model (CAPM) is een model dat de relatie beschrijft tussen het verwachte rendement en het risico van een effect. CAPM-formule laat zien dat het rendement van een effect gelijk is aan het risicovrije rendement plus een risicopremie, gebaseerd op de bèta van dat effect
- Analyse van financiële overzichten Analyse van financiële overzichten Hoe analyse van financiële overzichten uit te voeren. In deze gids leert u een analyse van de financiële overzichten van de resultatenrekening, de balans en het kasstroomoverzicht uit te voeren, inclusief marges, ratio's, groei, liquiditeit, hefboomwerking, rendement en winstgevendheid.
- Opbrengstherkenning Formule Opbrengstherkenning Principe Het opbrengstverantwoordingsprincipe dicteert het proces en de timing waarmee opbrengsten worden geregistreerd en erkend als een item in de jaarrekening van een bedrijf. Theoretisch zijn er meerdere momenten waarop inkomsten door bedrijven kunnen worden erkend.
