De keynesiaanse economische theorie is een economische stroming die in grote lijnen stelt dat overheidsingrijpen nodig is om economieën te helpen uit de recessie te komen. Het idee komt voort uit de economische cycli van hoog en laag die van vrijemarkteconomieën kunnen worden verwacht. positioneert de regering als een 'tegenwicht' om de omvang van deze cycli te beheersen.
De theorie is in de jaren veertig ontwikkeld door de Britse econoom John Maynard Keynes (1883-1946). Keynes staat ook bekend om zijn werk over economie in oorlogstijd en heeft bijgedragen aan de oprichting van het Internationaal Monetair Fonds (IMF) en de Wereldbank.
John M. Keynes (Bron: Biography Online)
Overheidsingrijpen
Volgens de Keynesian Economic Theory zijn er drie belangrijke maatstaven die overheden nauwlettend in de gaten moeten houden: rentetarieven, belastingtarieven en sociale programma's.
Rentetarieven
Rentetarieven Rentetarief Een rentetarief verwijst naar het bedrag dat door een geldschieter aan een lener in rekening wordt gebracht voor elke vorm van schuld, doorgaans uitgedrukt als een percentage van de hoofdsom. , of de kosten van het lenen van geld, spelen een cruciale rol bij het mogelijk maken van economische welvaart.
In tijden van welvaart (of “boom” -cycli) stelt de Keynesiaanse Economische Theorie dat centrale banken Federal Reserve (de Fed) De Federal Reserve de centrale bank van de Verenigde Staten is en de financiële autoriteit is achter 's werelds grootste vrijemarkteconomie. zou de rentetarieven moeten verhogen om meer inkomsten van kredietnemers te genereren. Het beheersen van de omvang van een economische hoogconjunctuur is belangrijk omdat te veel investeringen in de publieke en private sector zouden kunnen leiden tot een afname van de geldhoeveelheid en als gevolg daarvan een ernstige recessie. De Keynesiaanse economische theorie zet centrale en commerciële banken er ook toe aan om kasreserves op te bouwen als gevolg van renteverhogingen om zich voor te bereiden op toekomstige recessies.
In tijden van recessie (of “buste” cycli) zet de theorie regeringen ertoe aan de rentetarieven te verlagen in een poging om leningen aan te moedigen. Investeringen in de particuliere sector zullen dus de productie helpen versterken en de economie uit de recessie drijven. Anders dan in hoogconjunctuur, moeten banken de omvang van de crisiscyclus agressief bestrijden om ervoor te zorgen dat de economie zich binnen een redelijk tijdsbestek herstelt.
BELASTINGTARIEVEN
Inkomstenbelastingen zijn de belangrijkste inkomstenbron van de overheid om initiatieven van de publieke sector te financieren, zoals infrastructuur, gezondheidszorg, sociale programma's, enz.
In tijden van welvaart (of "boom" -cycli) stelt de Keynesiaanse Economische Theorie dat regeringen de inkomstenbelastingtarieven moeten verhogen om deel te nemen aan de groei van de economische activiteit. Dergelijke tijden zijn ook ideaal om nieuwe overheidsinitiatieven te lanceren, zoals een herindeling van het belastingstelsel of een herziening van het gezondheidszorgstelsel, aangezien zij minder risico lopen op mislukking. Regeringen kunnen ervoor kiezen om geheel nieuwe belastingen in te voeren die voorheen niet bestonden om nog meer inkomsten te genereren uit stijgende lonen. Om het initiatief te helpen aanvullen, kunnen regeringen ook proportioneel kleinere belastingvoordelen bieden. Belastingschild Een belastingschild is een toegestane aftrek van het belastbaar inkomen dat resulteert in een verlaging van de verschuldigde belastingen. De waarde van deze schilden is afhankelijk van het effectieve belastingtarief voor het bedrijf of individu. Gemeenschappelijke kosten die aftrekbaar zijn, zijn onder meer afschrijving,hypotheekbetalingen en rentelasten om de consumentenbestedingen te stimuleren.
In tijden van economische recessie (of “buste” cycli) stelt de Keynesiaanse Economische Theorie dat regeringen de inkomstenbelastingtarieven voor individuen en bedrijven moeten verlagen. Zo zou de particuliere sector over extra financieel kapitaal beschikken om in projecten te investeren en de economie vooruit te helpen. De hoop hier is dat de kasreserves die tijdens economische hoogconjunctuur zijn gegenereerd, de dip in de overheidsopbrengsten zouden helpen opvangen.
Sociale programma's
In tijden van welvaart (of “boom” -cycli) stelt de Keynesiaanse Economische Theorie dat regeringen hun uitgaven voor sociale programma's moeten verminderen, omdat ze niet langer nodig zouden zijn tijdens hoogconjunctuur. Sociale programma's zijn gericht op het verstrekken van vaardigheidstrainingen aan individuen om de arbeidsmarkt te stimuleren met een instroom van geschoolde arbeiders. In welvarende economische tijden wordt aangenomen dat de economie een bloeiende beroepsbevolking heeft, waardoor extra investeringen niet noodzakelijkerwijs nodig zijn.
In tijden van economische recessie (of “buste” cycli) stelt de Keynesiaanse Economische Theorie dat regeringen hun uitgaven voor sociale programma's moeten verhogen om de arbeidsmarkt te stimuleren met een instroom van geschoolde arbeidskrachten. De gedachte is dat een stijging van het aanbod van geschoolde arbeidskrachten de lonen zou doen dalen, waardoor bedrijven productievere werknemers kunnen krijgen zonder significante kostenstijgingen. De economie zou dus langzaam uit een recessie kunnen komen door middel van een sterke beroepsbevolking.
De onderstaande tabel geeft een korte samenvatting van de Keynesiaanse economische theorie:
Meer middelen
Finance biedt de Financial Modelling & Valuation Analyst (FMVA) ™ FMVA®-certificering Sluit je aan bij 350.600+ studenten die werken voor bedrijven als Amazon, JP Morgan en Ferrari-certificeringsprogramma voor diegenen die hun carrière naar een hoger niveau willen tillen. Raadpleeg de volgende financiële bronnen voor meer informatie over gerelateerde onderwerpen:
- Normatieve economie Normatieve economie Normatieve economie is een stroming die gelooft dat economie als onderwerp waardeverklaringen, oordelen en meningen over economisch beleid, uitspraken en projecten moet doorstaan. Het beoordeelt situaties en resultaten van economisch gedrag als moreel goed of slecht.
- Koopkrachtpariteit Koopkrachtpariteit Het concept van koopkrachtpariteit (PPP) wordt gebruikt om multilaterale vergelijkingen te maken tussen het nationale inkomen en de levensstandaard van verschillende landen. Koopkracht wordt gemeten aan de hand van de prijs van een bepaalde korf met goederen en diensten. Pariteit tussen twee landen impliceert dus dat een munteenheid in één land zal kopen
- Kwantitatieve versoepeling Kwantitatieve versoepeling Kwantitatieve versoepeling (QE) is een monetair beleid voor het drukken van geld, dat wordt uitgevoerd door de centrale bank om de economie te stimuleren. De centrale bank creëert
- Vraag en aanbod Vraag en aanbod De wetten van vraag en aanbod zijn micro-economische concepten die stellen dat in efficiënte markten de geleverde hoeveelheid van een goed en de hoeveelheid die van dat goed wordt gevraagd, aan elkaar gelijk zijn. De prijs van dat goed wordt ook bepaald door het punt waarop vraag en aanbod aan elkaar gelijk zijn.
