Renterisico is de kans op een daling van de waarde van een actief als gevolg van onverwachte fluctuaties in rentetarieven. Renterisico houdt meestal verband met vastrentende activa (bijv. Obligaties Obligaties Obligaties zijn vastrentende effecten die worden uitgegeven door bedrijven en overheden om kapitaal aan te trekken. De uitgevende instelling van de obligatie leent kapitaal van de obligatiehouder en verricht vaste betalingen aan hen tegen een vaste (of variabele) rente voor een bepaalde periode.) in plaats van met aandelenbeleggingen. De rente is een van de belangrijkste drijvende krachten achter de prijs van een obligatie.
De huidige rente en de prijs van een obligatie vertonen een omgekeerde relatie. Met andere woorden, wanneer de rente stijgt, daalt de prijs van een obligatie.
Kansrisico begrijpen
De omgekeerde relatie tussen de rente en de obligatiekoersen kan worden verklaard door opportuniteitsrisico. Door obligaties te kopen, gaat een belegger ervan uit dat als de rente stijgt, hij of zij de mogelijkheid zal opgeven om de obligaties met een aantrekkelijker rendement te kopen. Rendement of Rendement (ROR) is de winst of het verlies van een investering ten opzichte van een periode in verhouding tot de initiële investeringskosten, uitgedrukt als een percentage. Deze gids leert de meest voorkomende formules. Telkens wanneer de rente stijgt, neemt de vraag naar bestaande obligaties met een lager rendement af naarmate er nieuwe investeringsmogelijkheden ontstaan (er worden bijvoorbeeld nieuwe obligaties met een hoger rendement uitgegeven).
Hoewel de prijzen van alle obligaties worden beïnvloed door renteschommelingen, varieert de omvang van de verandering tussen obligaties. Verschillende obligaties vertonen verschillende prijsgevoeligheden voor renteschommelingen. Het is dus absoluut noodzakelijk om de looptijd van een obligatie te evalueren terwijl het renterisico wordt beoordeeld.
Over het algemeen zijn obligaties met een kortere looptijd. Obligatieprijzen. Obligatieprijzen zijn de wetenschap waarmee de uitgifteprijs van een obligatie wordt berekend op basis van de coupon, nominale waarde, het rendement en de looptijd. Door de prijsstelling van obligaties dragen beleggers een kleiner renterisico in vergelijking met obligaties met langere looptijden. Langlopende obligaties impliceren een grotere kans op renteschommelingen. Daarom dragen ze een hoger renterisico.
Hoe het renterisico te verminderen?
Net als bij andere soorten risico's, kan het renterisico worden gemitigeerd. De meest voorkomende instrumenten voor renteverlaging zijn:
1. Diversificatie Diversificatie Diversificatie is een techniek om portefeuillemiddelen of kapitaal toe te wijzen aan een verscheidenheid aan beleggingen. Het doel van diversificatie is om verliezen te beperken
Als een obligatiehouder bang is voor renterisico's die de waarde van zijn portefeuille negatief kunnen beïnvloeden, kan hij zijn bestaande portefeuille diversifiëren door effecten toe te voegen waarvan de waarde minder onderhevig is aan renteschommelingen (bijv. Aandelen). Als de belegger een portefeuille met alleen obligaties heeft, kan hij de portefeuille diversifiëren door een combinatie van kortlopende en langlopende obligaties op te nemen.
2. Afdekking Afdekkingsregeling Afdekkingsregeling verwijst naar een investering die tot doel heeft het niveau van toekomstige risico's te verminderen in het geval van een ongunstige prijsbeweging van een actief. Hedging biedt een soort verzekeringsdekking ter bescherming tegen verliezen als gevolg van een investering.
Het renterisico kan ook worden beperkt door verschillende afdekkingsstrategieën. Deze strategieën omvatten doorgaans de aankoop van verschillende soorten derivaten. De meest voorkomende voorbeelden zijn renteswaps, opties Opties: calls en puts. een bepaalde prijs (uitoefenprijs). Er zijn twee soorten opties: oproepen en putten. Amerikaanse opties kunnen op elk moment worden uitgeoefend, futures en rentetermijncontracten (FRA's).
Meer middelen
Bedankt voor het lezen van de Finance-gids over renterisico's. Finance is de officiële aanbieder van de Financial Modelling and Valuation Analyst (FMVA) ™ FMVA®-certificering Sluit je aan bij 350.600+ studenten die werken voor bedrijven als Amazon, JP Morgan en Ferrari-certificeringsprogramma, ontworpen om iedereen om te vormen tot een financiële analist van wereldklasse. Om uw kennis van financiële analyse te blijven leren en ontwikkelen, raden we de onderstaande aanvullende financiële bronnen ten zeerste aan:
- Diversificatie Diversificatie Diversificatie is een techniek om portefeuillemiddelen of kapitaal toe te wijzen aan een verscheidenheid aan beleggingen. Het doel van diversificatie is om verliezen te beperken
- Floating Rate Note Floating Rate Note Een floating rate note (FRN) is een schuldinstrument waarvan de couponrente is gekoppeld aan een benchmarkrente zoals LIBOR of de US Treasury Bill-rente. De couponrente op een nota met variabele rente is dus variabel. Het is doorgaans samengesteld uit een variabele benchmarkrente + een vaste spread.
- LIBOR LIBOR LIBOR, een afkorting van London Interbank Offer Rate, verwijst naar het rentetarief dat Britse banken aan andere financiële instellingen in rekening brengen voor een kortlopende lening met een looptijd van één dag tot twaalf maanden in de toekomst. LIBOR fungeert als benchmarkingbasis voor korte rentetarieven
- Value at Risk (VAR) Value at Risk (VaR) Value at Risk (VaR) schat het risico van een investering. VaR meet het potentiële verlies dat gedurende een bepaalde periode in een beleggingsportefeuille kan optreden.
