Een overnamebod is een voorstel dat een investeerder doet aan de aandeelhouders van een beursgenoteerd bedrijf Private vs Public Company Het belangrijkste verschil tussen een privaat vs publiek bedrijf is dat de aandelen van een beursgenoteerd bedrijf worden verhandeld op een beurs, terwijl een privaat bedrijf aandelen zijn dat niet. . Het bod is om hun aandelen aan te bieden of te verkopen voor een specifieke prijs op een vooraf bepaald tijdstip. In sommige gevallen kan het openbaar bod door meer dan één persoon worden gedaan, zoals een groep investeerders of een ander bedrijf. Offertes zijn een veelgebruikte manier om het ene bedrijf door een ander over te nemen.
Een openbaar bod is een voorwaardelijk bod om een groot aantal aandelen te kopen tegen een prijs die doorgaans hoger is dan de huidige prijs van het aandeel. Het basisidee is dat de investeerder of groep individuen die het bod uitbrengt, bereid is de aandeelhouders een premie te betalen Controlepremie Controlepremie verwijst naar een bedrag dat een koper bereid is te betalen boven de reële marktwaarde van aandelen om te winnen. een controlerend eigendomsbelang in een beursgenoteerd bedrijf. Bepalen hoeveel te bieden als zeggenschapspremie - ook wel overnamepremie genoemd - is een belangrijke overweging bij fusies en overnames. - een hogere prijs dan de marktprijs - voor hun aandelen, maar het voorbehoud is dat ze een bepaald minimumaantal aandelen moeten kunnen kopen. Anders wordt het voorwaardelijke bod geannuleerd. In de meeste gevallen,degenen die een openbaar bod verlengen, willen ten minste 50% van de aandelen van het bedrijf verwerven om de controle over het bedrijf over te nemen.
Hoe een aanbesteding werkt
Omdat de partij die de aandelen wil kopen, bereid is de aandeelhouders een aanzienlijke premie te bieden boven de huidige marktprijs per aandeel, hebben de aandeelhouders een veel grotere prikkel om hun aandelen te verkopen.
Bekijk dit voorbeeld om een beter begrip te krijgen van hoe dit werkt. Een investeerder benadert de aandeelhouders van bedrijf A wiens aandelen voor $ 15 per aandeel worden verkocht. De investeerder biedt de aandeelhouders $ 25 dollar per aandeel, maar het bod wordt gedaan op voorwaarde dat de investeerder meer dan 50% van de totale uitstaande aandelen van bedrijf A kan verwerven.
Het is ook belangrijk op te merken dat openbare biedingen kunnen worden gedaan en uitgevoerd zonder dat de raad van bestuur van het doelbedrijf de aandeelhouders toestemming geeft om te verkopen. De persoon (personen) die de aandelen willen verwerven, benadert / benaderen de aandeelhouders rechtstreeks. Als het bestuur van het doelbedrijf de deal niet goedkeurt, vormt het overnamebod in feite een 'vijandige overname Vijandige overname Een vijandige overname bij fusies en overnames (M&A) is de overname van een doelbedrijf door een ander bedrijf (aangeduid als de overnemende partij) door rechtstreeks naar de aandeelhouders van het doelbedrijf te gaan, hetzij door een openbaar bod uit te brengen, hetzij door middel van een stem bij volmacht. Het verschil tussen een vijandige en een vriendelijke ”poging.
Reglement inzake openbare aanbiedingen
Offertes zijn onderworpen aan strikte regelgeving in de Verenigde Staten. De regelgeving dient als een middel om investeerders te beschermen en fungeert ook als een reeks principes die bedrijven stabiliseren waarop de bieders gericht zijn. De regels geven de bedrijven houvast om op eventuele overnamepogingen in te kunnen spelen. Er zijn veel regels voor openbare inschrijvingen; er zijn er echter twee die als de strengste opvallen.
De Williams Act is een wijziging van de Securities Exchange Act van 1934 De Securities Act van 1933 De Securities Act van 1933 was de eerste grote federale effectenwet die werd aangenomen na de beurscrash van 1929. De wet wordt ook wel de Truth in Securities Act genoemd, de Federal Securities Act of de Act van 1933. Het werd uitgevaardigd op 27 mei 1933 tijdens de Grote Depressie. ... de wet was bedoeld om een aantal van de misstanden recht te zetten. De laatste wet wordt tot op heden beschouwd als een van de belangrijkste effectenwetten die ooit in de VS zijn uitgevaardigd. De Williams Act werd pas in 1968 aan de Securities Exchange Act toegevoegd, toen senator Harrison A. Williams uit New Jersey de wijziging voorstelde.
De Williams Act stelt vereisten vast voor elk individu, elke groep of elk bedrijf dat aandelen wil verwerven met als uiteindelijk doel de controle over het bedrijf in kwestie te verwerven. De wet is bedoeld om een eerlijke kapitaalmarkt voor alle deelnemers tot stand te brengen. Het is ook verantwoordelijk om de raad van bestuur van een bedrijf de tijd te geven die ze nodig hebben om te bepalen of het overnamebod gunstig of schadelijk is voor het bedrijf en zijn aandeelhouders, en om het voor hen gemakkelijker te maken om het bod te blokkeren.
De tweede opvallende verordening is Regulation 14E, opgesteld door de Amerikaanse Securities and Exchange Commission (SEC). Deze verordening stelt regels op die moeten worden gevolgd door de persoon (personen) die het grootste deel van de aandelen van een bedrijf willen verwerven via een openbaar bod. Een van die regels maakt het voor iedereen illegaal om een bod uit te brengen als ze niet helemaal zeker weten of ze de financiële middelen zullen hebben om de deal te bezegelen. Dit komt omdat hierdoor de prijs van de aandelen aanzienlijk zou fluctueren en het gemakkelijker zou worden om de prijs op de markt te manipuleren. De verordening heeft ook betrekking op een aantal andere kwesties, waaronder:
- Aanvullende praktijken voor openbare biedingen die niet legaal zijn
- Effectentransacties op basis van materiële, niet-openbare informatie wanneer biedingen op tafel liggen
- Transacties die verboden zijn wanneer een deelaanbieding is gedaan
- Verbod op transacties buiten het openbare bod
Belangrijkste leerpunten
Offertes kunnen ongelooflijk vruchtbaar zijn voor de investeerder, de groep of het bedrijf dat het grootste deel van de aandelen van een bedrijf wil verwerven. Als ze worden gedaan zonder medeweten van de raad van bestuur van het bedrijf, worden ze gezien als een vorm van vijandige overname. Het is belangrijk dat bedrijven aandacht besteden aan de regels en voorschriften die van toepassing zijn op dergelijke aanbiedingen. De regelgeving helpt gerichte bedrijven het aanbod af te wijzen als het gecontra-indiceerd is voor hun bedrijf.
Aanvullende bronnen
Finance biedt de Financial Modelling & Valuation Analyst (FMVA) ™ FMVA®-certificering Sluit je aan bij 350.600+ studenten die werken voor bedrijven als Amazon, JP Morgan en Ferrari-certificeringsprogramma voor diegenen die hun carrière naar een hoger niveau willen tillen. Om te blijven leren en uw carrière vooruit te helpen, zijn de volgende financiële bronnen nuttig:
- Definitieve koopovereenkomst Definitieve koopovereenkomst Een definitieve koopovereenkomst (DPA) is een juridisch document waarin de voorwaarden zijn vastgelegd tussen twee bedrijven die een overeenkomst aangaan voor een fusie, overname, afstoting, joint venture of enige vorm van strategische alliantie. Het is een wederzijds bindend contract
- Kruipende Overname Kruipende Overname Bij fusies en overnames (M&A) is een Kruipende Overname, ook wel Creeping Tender Offer genoemd, de geleidelijke aankoop van de aandelen van het doelbedrijf. De strategie van een sluipende overname is om geleidelijk aandelen van het doelwit te verwerven via de open markt, met als doel een controlerend belang te verwerven.
- Letter of Intent Letter of Intent (LOI) Download de Letter of Intent (LOI) -sjabloon van Finance. Een LOI schetst de voorwaarden en overeenkomsten van een transactie voordat de definitieve documenten worden ondertekend. De belangrijkste punten die doorgaans in een intentieverklaring worden opgenomen, zijn onder meer: transactieoverzicht en structuur, tijdlijn, due diligence, vertrouwelijkheid, exclusiviteit
- Revlon-regel Revlon-regel De Revlon-regel behandelt belangenconflicten waarbij de belangen van de raad van bestuur in strijd zijn met hun fiduciaire plicht. Concreet is de Revlon-regel ontstaan uit een vijandige overname. Voorafgaand aan de overname zelf is het de taak van de raad van bestuur om de onderneming te beschermen tegen de overname. Zodra het
