De nominale rentevoet verwijst naar de rentevoet vóór inflatiecorrectie. Inflatie Inflatie is een economisch concept dat verwijst naar stijgingen van het prijsniveau van goederen gedurende een bepaalde periode. De stijging van het prijsniveau betekent dat de valuta in een bepaalde economie koopkracht verliest (dat wil zeggen dat er minder kan worden gekocht met hetzelfde bedrag). . Het verwijst ook naar het tarief dat is gespecificeerd in het leningscontract zonder correctie voor compounding. De nominale rente staat in contrast met de reële rente met betrekking tot de inflatiecorrectie en de effectieve rente met betrekking tot de samengestelde aanpassing.
Nominale rentetarieven kunnen worden beïnvloed door verschillende factoren, waaronder vraag en aanbod Vraag en aanbod De wetten van vraag en aanbod zijn micro-economische concepten die stellen dat in efficiënte markten de geleverde hoeveelheid van een goed en de gevraagde hoeveelheid van dat goed gelijk zijn aan elk andere. De prijs van dat goed wordt ook bepaald door het punt waarop vraag en aanbod aan elkaar gelijk zijn. van geld, de actie van de federale overheid, het monetaire beleid van de centrale bank, en vele anderen.
Centrale banken passen de nominale korte rente toe als instrument van monetair beleid. Tijdens een economische recessie wordt het nominale tarief verlaagd om economische activiteiten te stimuleren. Tijdens inflatoire periodes wordt het nominale tarief verhoogd.
Overzicht
- In tegenstelling tot de reële rente, verwijst de nominale rente naar de rentevoet vóór inflatiecorrectie.
- Volgens het Fisher-effect is de nominale rente gelijk aan de reële rente plus de verwachte inflatie.
- In tegenstelling tot de effectieve rentevoet, verwijst de nominale rentevoet naar het tarief dat is gespecificeerd in het leningscontract zonder correctie voor samengestelde rente.
Nominale rentevoet versus reële rentevoet
Rentetarief is de kosten van het lenen of het teruggeven van leningen vanwege de tijdswaarde van geld Tijdswaarde van geld De tijdswaarde van geld is een fundamenteel financieel concept dat stelt dat geld in het heden meer waard is dan hetzelfde geldbedrag ontvangen in de toekomst. Dit is waar omdat geld dat u op dit moment heeft, kan worden geïnvesteerd en rendement kan opleveren, waardoor er in de toekomst een groter bedrag wordt gecreëerd. (Ook met toekomst. Het tarief staat bekend als het nominale tarief, dat staat in het leningscontract. Een nominaal rentetarief bestaat uit twee delen: een reële rente en een inflatiepremie .
Naarmate een economie meegroeit met de inflatie, neemt de koopkracht van elke dollar in de loop van de tijd af. Het rendement dat een geldschieter verdient voor elke dollar die hij eerder heeft uitgeleend, is dus eigenlijk lager dan het tarief dat in het contract staat vermeld. Rendement Rendement Rendement Het Rendement (ROR) is de winst of het verlies van een investering over een bepaalde periode, in verhouding tot de initiële kosten van de investering, uitgedrukt als een percentage. Deze gids leert de meest voorkomende formules na aanpassing van de nominale rente voor inflatie, ook wel de reële rente genoemd. Het is belangrijk voor een geldschieter om de reële rente van een obligatie te begrijpen.
Aanpassing van de inflatie van het nominale rentetarief
Het Fisher-effect beschrijft de relatie tussen inflatie en nominale of reële rente door middel van de onderstaande vergelijking:
(1 + ik) = (1 + R) (1 + h)
Waar:
- i - Nominale rentevoet
- R - Reële rentevoet
- h - Verwachte inflatie
In een stabiele economie die in een gematigd tempo groeit, is de inflatie doorgaans laag. Met een laag inflatiepercentage kan een vereenvoudigde versie van de Fisher-vergelijking worden geïmplementeerd. Hierin staat dat de nominale rente ongeveer gelijk is aan de reële rente plus de inflatie ( i = R + h ).
Een obligatiebelegger verwacht bijvoorbeeld een reële rente van 5%, wanneer de markt een verwachte inflatie van 3% laat zien. De belegger dient daarom op zoek te gaan naar een obligatie met een aangegeven (nominale) rente van 8% (5% + 3%).
Het nominale rentepercentage kan ook worden berekend via onderstaande formule. De twee berekeningsmethoden geven een vergelijkbaar resultaat.
i = (1 + R) (1 + h) - 1 = (1 + 5%) (1 + 3%) - 1 = 8,15%
Volgens het Fisher Effect zal de reële rente dalen als het inflatiepercentage stijgt en de nominale rente constant blijft. Het reële rendement van de geldverstrekker daalt door een snellere koopkrachtdaling. Als de nominale rente en de verwachte inflatie beide in hetzelfde tempo stijgen, wat betekent dat de inflatiepremie wordt gecompenseerd, blijft de reële rente ongewijzigd.
Nominale rentevoet versus effectieve rentevoet
De nominale rentevoet verwijst naar de periodieke rentevoet vermenigvuldigd met het aantal perioden in een jaar. Er wordt geen rekening gehouden met de samenstelling. Daarom zijn nominale rentetarieven niet altijd vergelijkbaar, tenzij ze dezelfde samengestelde perioden omvatten.
Effectieve rentevoet wordt beschouwd als een nauwkeurigere maatstaf voor rente. Het wordt berekend op basis van de nominale rentevoet en de samengestelde perioden. Verschillende effectieve rentetarieven kunnen direct worden vergeleken, aangezien ze zijn aangepast om het effect van samengestelde rente weer te geven.
Samengestelde aanpassing van de nominale rentevoet
Het verband tussen een nominaal tarief en een effectief tarief met een afzonderlijke aanpassing van de samengestelde periode wordt hieronder weergegeven:
Als de rente continu wordt verhoogd,
Waar:
- i - Nominale rentevoet
- r - Effectieve rentevoet
- n - Aantal samengestelde perioden per jaar
- e - Natuurlijke blokbasis (2.71828…)
De nominale en effectieve rentetarieven zijn niet altijd verschillend. Als de samengestelde periode precies één jaar is, zijn het nominale tarief en het effectieve tarief hetzelfde. Overweeg een obligatie met een jaarlijkse rente van 5%, die jaarlijks wordt samengesteld. Het nominale rentepercentage van de obligatie is 5% (met een periodiek rentepercentage van 5% en één samengestelde periode per jaar). De effectieve rente is eveneens 5%.
Zolang de samengestelde periode korter is dan één jaar, is de effectieve rente hoger dan de nominale rente. Bij dezelfde nominale rente geldt dat hoe korter de samengestelde periode (meer samengestelde perioden per jaar), hoe hoger de effectieve rente is, en de continu samengestelde obligatie biedt de hoogste effectieve rente.
In het bovenstaande voorbeeld is het effectieve tarief 5,095% als de rente van 5% driemaandelijks wordt samengesteld, 5,116% voor maandelijkse samengestelde rente en 5,127% voor continue samengestelde rente. De berekening is hieronder weergegeven:
Aanvullende bronnen
Finance is de officiële aanbieder van de wereldwijde Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ CBCA ™ -certificering De Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ -accreditatie is een wereldwijde standaard voor kredietanalisten die betrekking heeft op financiën, boekhouding, kredietanalyse en cashflowanalyse , convenantmodellering, terugbetalingen van leningen en meer. certificeringsprogramma, ontworpen om iedereen te helpen een financiële analist van wereldklasse te worden. Om uw carrière verder te ontwikkelen, zijn de onderstaande aanvullende bronnen nuttig:
- Toepasselijk federaal tarief Toepasselijk federaal tarief (AFR) Het toepasselijke federale tarief (AFR) is het rentetarief dat van toepassing is op persoonlijke leningen. Volgens de Amerikaanse wetgeving is dit het minimumtarief dat van toepassing is op dergelijke leningen.
- Continu samengestelde rente Continu samengestelde rente Continu samengestelde rente is rente die wordt berekend op basis van de initiële hoofdsom, evenals alle andere rente die wordt verdiend. Het idee is dat de opdrachtgever op elk moment rente ontvangt, in plaats van op een bepaald moment op een discrete manier.
- Effectieve jaarlijkse rentevoet Effectieve jaarlijkse rentevoet De effectieve jaarlijkse rentevoet (EAR) is de rentevoet die wordt aangepast voor samengestelde rente over een bepaalde periode. Simpel gezegd, het effectieve
- Recessie Recessie Recessie is een term die wordt gebruikt om een vertraging van de algemene economische activiteit aan te duiden. In de macro-economie worden recessies officieel erkend na twee opeenvolgende kwartalen van negatieve bbp-groeicijfers.
