Een renteswap is een soort derivatencontract waarbij twee tegenpartijen overeenkomen om de ene stroom van toekomstige rentebetalingen te ruilen voor een andere, op basis van een bepaalde hoofdsom. In de meeste gevallen omvatten renteswaps de ruil van een vaste rente voor een variabele rente. Variabele rente Een variabele rente verwijst naar een variabele rente die verandert tijdens de duur van de schuldverplichting. Het is het tegenovergestelde van een vast tarief. .
Net als bij andere soorten swaps worden renteswaps niet verhandeld op openbare beurzen. Aandelenmarkt De aandelenmarkt verwijst naar openbare markten die bestaan voor het uitgeven, kopen en verkopen van aandelen die op een beurs of over-the-counter worden verhandeld. Aandelen, ook wel aandelen genoemd, vertegenwoordigen fractioneel eigendom in een bedrijf - alleen over-the-counter handelsmechanismen Handelsmechanismen verwijzen naar de verschillende methoden waarmee activa worden verhandeld. De twee belangrijkste soorten handelsmechanismen zijn koersgestuurde en ordergestuurde handelsmechanismen (OTC).
Vaste rente versus variabele rente
Renteswaps omvatten doorgaans de uitwisseling van één stroom toekomstige betalingen op basis van een vaste rentevoet voor een andere reeks toekomstige betalingen die zijn gebaseerd op een variabele rentevoet. Het begrijpen van de concepten van leningen met vaste rente versus leningen met variabele rente is dus cruciaal voor het begrijpen van renteswaps.
Een vaste rentevoet is een rentetarief op een schuld of ander effect dat gedurende de gehele looptijd van het contract of tot de vervaldatum van het effect ongewijzigd blijft. Daarentegen fluctueren variabele rentetarieven in de loop van de tijd, waarbij de renteveranderingen meestal gebaseerd zijn op een onderliggende referentie-index. Obligaties met variabele rente worden vaak gebruikt in renteswaps, waarbij de rente van de obligatie is gebaseerd op de London Interbank Offered Rate (LIBOR). Kort gezegd is het LIBOR-tarief een gemiddeld rentetarief dat de leidende banken die deelnemen aan de interbancaire markt in Londen elkaar in rekening brengen voor kortlopende leningen.
Het LIBOR-tarief is een veelgebruikte maatstaf voor het bepalen van andere rentetarieven die geldverstrekkers in rekening brengen voor verschillende soorten financiering.
Hoe werkt een renteswap?
Kort gezegd vinden renteswaps plaats wanneer twee partijen - waarvan de ene vaste rentebetalingen ontvangt en de andere variabele rentebetalingen ontvangt - onderling overeenkomen dat zij de leningovereenkomst van de andere partij verkiezen boven die van henzelf. De partij die wordt betaald op basis van een variabele rente, besluit dat ze de voorkeur geeft aan een gegarandeerde vaste rente, terwijl de partij die betalingen met een vaste rente ontvangt gelooft dat de rente kan stijgen en om van die situatie te profiteren als deze zich voordoet - om hogere rentebetalingen verdienen - ze zouden liever een variabele rente hebben, een die zal stijgen als en wanneer er een algemene opwaartse trend is in de rentetarieven.
Bij een renteswap zijn de enige dingen die daadwerkelijk worden geruild de rentebetalingen. Een renteswap is, zoals eerder opgemerkt, een derivatencontract. De partijen nemen geen eigendom over van de schuld van de andere partij. In plaats daarvan maken ze slechts een contract om elkaar het verschil in afbetalingen van de lening te betalen, zoals gespecificeerd in het contract. Ze wisselen geen schuldvorderingen uit en betalen niet het volledige bedrag aan rente dat verschuldigd is op elke rentebetalingsdatum - alleen het verschil dat verschuldigd is als gevolg van het swapcontract.
Een goed renteswapcontract vermeldt duidelijk de voorwaarden van de overeenkomst, inclusief de respectieve rentetarieven die elke partij door de andere partij moet betalen, en het betalingsschema (bijvoorbeeld maandelijks, driemaandelijks of jaarlijks). Bovendien vermeldt het contract zowel de startdatum als de vervaldatum van de swapovereenkomst, en dat beide partijen tot de vervaldatum aan de voorwaarden van de overeenkomst gebonden zijn.
Merk op dat hoewel beide partijen bij een renteswap krijgen wat ze willen - de ene partij krijgt de risicobescherming van een vaste rente, terwijl de andere de blootstelling krijgt aan potentiële winst van een variabele rente - uiteindelijk zal de ene partij een financiële beloning oogsten terwijl de andere lijdt financieel verlies. Als de rente tijdens de looptijd van de swapovereenkomst stijgt, zal de partij die de variabele rente ontvangt, profiteren en de partij die de vaste rente ontvangt verlies lijden. Omgekeerd, als de rentetarieven dalen, zal de partij die het gegarandeerde vaste renterendement krijgt, profiteren, terwijl de partij die betalingen ontvangt op basis van een variabele rente het bedrag van de ontvangen rentebetalingen zal zien dalen.
Voorbeeld - een renteswapcontract in actie
Laten we eens kijken hoe een renteswapovereenkomst er precies uit kan zien en hoe deze zich in de praktijk afspeelt.
In dit voorbeeld sluiten bedrijven A en B een renteswapovereenkomst met een nominale waarde van $ 100.000. Onderneming A is van mening dat de rentetarieven de komende jaren waarschijnlijk zullen stijgen en streeft ernaar blootstelling te verkrijgen om mogelijk te profiteren van een rendement op variabele rentetarieven dat zou stijgen als de rentetarieven inderdaad stijgen. Onderneming B ontvangt momenteel een variabel renterendement, maar is pessimistischer over de vooruitzichten voor rentetarieven, aangezien het zeer waarschijnlijk is dat deze in de komende twee jaar zullen dalen, wat hun renterendement zou verlagen. Onderneming B wordt gemotiveerd door de wens om risicobescherming te verzekeren tegen mogelijke dalende tarieven, in de vorm van een vast rentetarief voor de periode.
De twee bedrijven gaan een tweejarig renteswapcontract aan met de gespecificeerde nominale waarde van $ 100.000. Bedrijf A biedt bedrijf B een vaste rente van 5% in ruil voor het ontvangen van een variabele rente van het LIBOR-tarief plus 1%. Het huidige LIBOR-tarief aan het begin van de renteswapovereenkomst is 4%. Om te beginnen staan de twee bedrijven dus op gelijke voet, waarbij beide 5% ontvangen: bedrijf A heeft het vaste tarief van 5% en bedrijf B krijgt het LIBOR-tarief van 4% plus 1% = 5%.
Stel nu dat de rentetarieven inderdaad stijgen, waarbij de LIBOR-rente aan het einde van het eerste jaar van de renteswapovereenkomst is gestegen tot 5,25%. Laten we verder aannemen dat in de swapovereenkomst staat dat rentebetalingen jaarlijks worden gedaan (dus het is tijd dat elk bedrijf zijn rentebetaling ontvangt), en dat de variabele rente voor bedrijf B zal worden berekend aan de hand van het geldende LIBOR-tarief op het moment dat rentebetalingen zijn verschuldigd.
Bedrijf A is bedrijf B het vastrentende rendement van $ 5.000 (5% van $ 100.000) verschuldigd. Aangezien de rentetarieven zijn gestegen, zoals blijkt uit het feit dat de benchmark LIBOR-rente is gestegen tot 5,25%, is bedrijf B bedrijf A $ 6.250 (5,25% plus 1% = 6,25% van $ 100.000) verschuldigd. Om de moeite en kosten te vermijden dat beide partijen het volledige aan elkaar verschuldigde bedrag betalen, wordt in de voorwaarden van de swapovereenkomst bepaald dat alleen het netto verschil in betalingen aan de betreffende partij moet worden betaald. In dit geval zou bedrijf A $ 1.250 ontvangen van bedrijf B. Bedrijf A heeft geprofiteerd van het aanvaarden van het extra risico dat inherent is aan het aanvaarden van een variabele rente.
Bedrijf B heeft een verlies geleden van $ 1.250, maar heeft nog steeds gekregen wat het wilde: bescherming tegen een mogelijke rentedaling. Laten we eens kijken hoe de zaken eruit zouden zien als de rentemarkt in de tegenovergestelde richting was bewogen. Wat als aan het einde van het eerste jaar van hun overeenkomst het LIBOR-tarief was gedaald tot 3,75%? Met zijn vastrentende rendement zou bedrijf B nog steeds $ 5.000 verschuldigd zijn door bedrijf A. Bedrijf B zou bedrijf echter slechts $ 4.750 verschuldigd zijn (3,75% plus 1% = 4,75%; 4,75% van $ 100.000 = $ 4,750). Dit zou worden opgelost door bedrijf A $ 250 te betalen aan bedrijf B ($ 5.000 minus $ 4.750 = $ 250). In dit scenario heeft bedrijf A een klein verlies geleden en bedrijf B een voordeel.
Risico's van renteswaps
Renteswaps zijn een effectief type derivaat dat op een aantal verschillende manieren voordeel kan opleveren voor beide partijen die erbij betrokken zijn. Swapovereenkomsten brengen echter ook risico's met zich mee.
Een opmerkelijk risico is dat van het tegenpartijrisico. Omdat de betrokken partijen doorgaans grote bedrijven of financiële instellingen zijn, is het tegenpartijrisico doorgaans relatief laag. Maar mocht het gebeuren dat een van de twee partijen in gebreke blijft en niet aan zijn verplichtingen uit de renteswapovereenkomst kan voldoen, dan is het voor de andere partij moeilijk om te incasseren. Het zou een afdwingbaar contract hebben, maar het volgen van de juridische procedure zou wel eens een lange en bochtige weg kunnen zijn.
Alleen al het omgaan met de onvoorspelbare aard van variabele rentetarieven voegt ook een inherent risico toe voor beide partijen bij de overeenkomst.
Gerelateerde metingen
Raadpleeg de volgende gratis financiële bronnen voor meer informatie en om uw carrière vooruit te helpen:
- Te betalen rente Te betalen rente Te betalen rente is een passiefrekening die op de balans van een bedrijf wordt weergegeven en die het bedrag aan rentelasten vertegenwoordigt dat tot op heden is aangegroeid, maar dat op de balansdatum niet is betaald. Het vertegenwoordigt het bedrag aan rente dat momenteel verschuldigd is aan kredietverstrekkers en is doorgaans een kortlopende verplichting
- Kosten van schulden Kosten van schulden De kosten van schulden zijn het rendement dat een bedrijf biedt aan zijn debiteuren en crediteuren. Kosten van schulden worden gebruikt in WACC-berekeningen voor waarderingsanalyses.
- Schema van schulden Schema van schulden In een schema van schulden worden alle schulden die een bedrijf heeft in een schema op basis van de looptijd en het rentetarief weergegeven. Bij financiële modellen stromen de rentelasten
- Verhouding schuld / eigen vermogen Verhouding schuld / eigen vermogen De verhouding schuld / eigen vermogen is een hefboomratio die de waarde van de totale schuld en financiële verplichtingen berekent ten opzichte van het totale eigen vermogen van de aandeelhouders.
