Inferieure goederen zijn een soort goederen waarvan de vraag een omgekeerde relatie vertoont met het inkomen van de consument. Beloning Beloning is elk type compensatie of betaling die een persoon of werknemer ontvangt als betaling voor hun diensten of het werk dat ze doen voor een organisatie of bedrijf. Het omvat het basissalaris dat een werknemer ontvangt, samen met andere soorten betalingen die tijdens het werk worden opgebouwd, namelijk. Het betekent dat de vraag naar de goederen afneemt naarmate het inkomen van de consument toeneemt of de economie toeneemt (wat over het algemeen het inkomen van de bevolking zal verhogen).
De consumptie van inferieure goederen wordt over het algemeen geassocieerd met mensen in de lagere sociaaleconomische klassen. Demografie Demografie verwijst naar de sociaaleconomische kenmerken van een populatie die bedrijven gebruiken om de productvoorkeuren en het koopgedrag van klanten te identificeren. Met de kenmerken van hun doelmarkt kunnen bedrijven een profiel opbouwen voor hun klantenbestand. . Ondanks de associatie met de lage inkomensdelen van de bevolking, is er geen direct verband tussen de goederen en de ervaren lage kwaliteit ervan. Sommige inferieure goederen kunnen producten van goede kwaliteit zijn, maar kunnen worden geleverd met vervangende producten met een hogere prijs. De betaalbaarheid van de goederen is een belangrijk kenmerk dat consumenten met een laag inkomen aantrekt.
Inferieure goederen en consumentengedrag
De vraag naar inferieure goederen wordt vooral bepaald door consumentengedrag. Vanwege hun betaalbaarheid worden dergelijke goederen geconsumeerd door consumenten met een laag inkomen. Wanneer het inkomen van een consument echter stijgt, kan hij of zij de duurdere vervangers betalen. De verschuiving kan worden verklaard door verschillende redenen, zoals hogere kwaliteit (bijv. Instant noodle vs. vlees), extra functies (bijv. Basistelefoon vs. smartphone) of meer prestigieuze sociaaleconomische status (bijv. Gewone kleding vs. designerkleding ).
Bovendien zullen niet alle consumenten de consumptie verminderen Marginale neiging tot consumptie De marginale neiging tot consumptie (MPC) verwijst naar hoe gevoelig de consumptie in een bepaalde economie is voor geüniformeerde veranderingen in inkomensniveaus. MPC als concept werkt vergelijkbaar met prijselasticiteit, waar nieuwe inzichten kunnen worden verkregen door te kijken naar de omvang van de verandering in de consumptie van inferieure goederen met een toename van het inkomen. Fastfood is een voorbeeld. Sommige mensen geven de voorkeur aan fastfood en zullen hun consumptie niet verminderen vanwege hun persoonlijke voorkeuren.
Tegelijkertijd verschilt het consumentengedrag tussen landen en geografische regio's. Consumentengedrag wordt bepaald door verschillende factoren, waaronder de heersende tradities en geografische of klimaatkenmerken. Daarom kunnen bepaalde goederen in de ene geografische regio als inferieur worden beschouwd, terwijl in de andere regio dezelfde goederen als normaal worden beschouwd.
Finance's Course on Behavioral Finance Fundamentals onderzoekt hoe menselijk gedrag het vakgebied Finance beïnvloedt.
Voorbeelden
Voorbeelden van inferieure goederen kunnen per regio verschillen. Niettemin zijn de meest voorkomende voorbeelden:
- Goedkope boodschappen (diepvriesproducten, ingeblikt voedsel, instantnoedels, enz.)
- Fast food
- Openbaar vervoer
Gerelateerde metingen
Finance biedt de Financial Modelling & Valuation Analyst (FMVA) ™ FMVA®-certificering Sluit je aan bij 350.600+ studenten die werken voor bedrijven als Amazon, JP Morgan en Ferrari-certificeringsprogramma voor diegenen die hun carrière naar een hoger niveau willen tillen. Om te blijven leren en uw carrière vooruit te helpen, zijn de volgende financiële bronnen nuttig:
- Formule consumentensurplus Formule consumentensurplus Consumentensurplus is een economische meting om het voordeel (dwz het overschot) te berekenen van wat consumenten bereid zijn te betalen voor een goed of dienst ten opzichte van de marktprijs. De formule van het consumentensurplus is gebaseerd op een economische theorie van marginaal nut.
- Koopkrachtpariteit Koopkrachtpariteit Het concept van koopkrachtpariteit (PPP) wordt gebruikt om multilaterale vergelijkingen te maken tussen het nationale inkomen en de levensstandaard van verschillende landen. Koopkracht wordt gemeten aan de hand van de prijs van een bepaalde korf met goederen en diensten. Pariteit tussen twee landen impliceert dus dat een munteenheid in één land zal kopen
- Schaarste Schaarste Schaarste, ook bekend als schaarste, is een economische term die wordt gebruikt om te verwijzen naar een kloof tussen onvoldoende middelen en de vele theoretische behoeften waarvan mensen verwachten dat die door de genoemde bron zullen worden vervuld. Als gevolg hiervan worden mensen gedwongen te beslissen hoe ze een schaars goed kunnen toewijzen
- Vraag en aanbod Vraag en aanbod De wetten van vraag en aanbod zijn micro-economische concepten die stellen dat in efficiënte markten de geleverde hoeveelheid van een goed en de hoeveelheid die van dat goed wordt gevraagd, aan elkaar gelijk zijn. De prijs van dat goed wordt ook bepaald door het punt waarop vraag en aanbod aan elkaar gelijk zijn.
