Politieke economie is een sociale wetenschap die productie, handel en hun relatie met de wet en de overheid bestudeert. Het is de studie van hoe economische theorieën verschillende sociaaleconomische systemen beïnvloeden, zoals socialisme Socialisme versus kapitalisme In een economie vertegenwoordigen socialisme versus kapitalisme tegengestelde stromingen, en hun centrale argumenten hebben betrekking op de rol van de overheid in de economie en gelijkheid tussen de burgers en het communisme, samen met de totstandkoming en uitvoering van openbaar beleid.
Verschillende groepen in de economie volgen hun eigen theorie over hoe de economie moet worden ontwikkeld; daarom is politieke economie een complex terrein dat een breed scala aan politieke belangen omvat. In eenvoudige bewoordingen verwijst politieke economie naar het advies dat economen aan de regering geven over algemeen economisch beleid of over bepaalde specifieke voorstellen van politici.
Onderdelen van politieke economie
De politieke economie is opgesplitst in twee secties: klassieke politieke economie en moderne politieke economie . Klassieke politieke economie bestudeert de werken van filosofen als Machiavelli, Adam Smith en Karl Marx. Moderne politieke economie bestudeert daarentegen het werk van moderne filosofen, economen en politicologen zoals John Maynard Keynes, Milton Freidman en Friedrich Hayek.
De studie van politieke economie wordt beïnvloed door speltheorie, Speltheorie Speltheorie is een wiskundig raamwerk dat is ontwikkeld om problemen aan te pakken met conflicterende of samenwerkende partijen die in staat zijn rationele beslissingen te nemen, aangezien het gaat om verschillende groepen die strijden om eindige middelen en macht die beoordelen welk beleid zal de meest gunstige resultaten opleveren. Het heeft ook betrekking op het vermogen van de economie om de gewenste resultaten te behalen. De studie van politieke economie concentreert zich op drie hoofdgebieden:
1. Interdisciplinaire studie
Vanuit een interdisciplinair standpunt richt de politieke economie zich op economie. Wat is economie? Economie komt van het oude Griekse woord "oikonomikos" of "oikonomia." Oikonomikos betekent letterlijk 'de taak om een huishouden te beheren'. Franse mercantilisten gebruikten 'economie politique' of politieke economie als een term voor zaken die met openbaar bestuur te maken hadden. , sociologie en politieke wetenschappen om te begrijpen hoe economische systemen, politieke instellingen en het milieu elkaar beïnvloeden en beïnvloeden. De drie gebieden in interdisciplinaire studie omvatten economische modellen van politieke processen, de internationale politieke economie en hoe deze internationale betrekkingen beïnvloedt, en de toewijzing van middelen in verschillende economische systemen.
2. Nieuwe politieke economie
De nieuwe politieke economie beschouwt economisch beleid als een overtuiging of handeling die verder moet worden besproken, in plaats van als een kader dat moet worden geanalyseerd. Het verenigt de ideologieën van de klassieke economie en nieuwe ontwikkelingen op het gebied van politiek en economie. De aanpak verwerpt oude idealen over agentschappen en de belangen van staten en markten en beoogt politieke debatten over maatschappelijke wensen en behoeften aan te moedigen.
3. Internationale politieke economie
Internationale politieke economie studie, ook bekend als mondiale politieke economie, analyseert de relatie tussen economie en internationale betrekkingen. Het gebruikt ideeën uit de economie, sociologie en politieke wetenschappen. Internationale politieke economie richt zich op hoe staten en instellingen mondiale economische interacties gebruiken om politieke systemen vorm te geven.
Gedrag van de politieke economie
Politieke economen zijn erg geïnteresseerd in winsten en verliezen die worden gemaakt met de uitvoering van een bepaald beleid. Het geeft hen een idee welke groepen het beleid ondersteunen en welke groepen niet. Ze onderzoeken ook hoe individuen hun nut vergroten door deel te nemen aan politieke activiteiten.
Kapitaal en arbeid worden gebruikt om politieke processen te beïnvloeden en beleidsresultaten te genereren met de meeste voordelen. Het politieke gedrag in een economie wordt gevormd door:
1. Belangen
Ze omvatten de belangen van individuen en groepen die hun macht kunnen gebruiken om beleid te beïnvloeden. Individuen in de regering hebben de neiging hun eigen economische en politieke belangen te behartigen, wat hen zal helpen de macht te behouden. Mensen buiten de regering zijn vaak meer bezorgd over de uitkomst van het gevoerde economisch beleid.
2. Ideeën
Naast economische en politieke belangen worden ideeën beschouwd als een belangrijke invloed op het beleid. Aangenomen wordt dat individuen zelfzuchtig en rationeel zijn en dat ze niet in staat zijn om de uitkomsten van alle beschikbare keuzes te beoordelen.
Ideologie stelt een individu in staat te beslissen wat hij moet doen om consistent te blijven met zijn fundamentele waarden en overtuigingen. Door ideologie in economische modellen op te nemen, kan sommige politieke actie worden geleid door andere factoren dan eigenbelang. Sommige mensen willen de politiek ingaan, simpelweg omdat ze een verandering in de wereld willen aanbrengen.
3. Instellingen
Er zijn politieke regels die de grondwet omvatten en bepalen hoe leiders worden gekozen en hoe een nieuw beleid kan worden geïmplementeerd. Instellingen helpen bij het structureren van prikkels waarmee individuen en groepen in de economie worden geconfronteerd.
Politieke economie theorie
De theorieën van de moderne econoom zijn opgesplitst in drie ideologieën, namelijk:
1. Liberalisme
De liberale ideologie komt voort uit het concept van arbeid en ruil en het gebruik van land, arbeid en kapitaal Kapitaal Kapitaal is alles dat iemands vermogen om waarde te genereren vergroot. Het kan worden gebruikt om waarde te verhogen over een breed scala aan categorieën, zoals financieel, sociaal, fysiek, intellectueel, enz. In het bedrijfsleven en economie zijn de twee meest voorkomende soorten kapitaal financieel en menselijk. om duurzame goederen te produceren. Liberale economen zijn van mening dat economie iedereen ten goede kan komen en dat de samenleving vooruit kan gaan met de verbetering van de levensstandaard.
Ze denken dat de behoeften van de gemeenschap in plaats van die van individuen het belangrijkst zijn voor de besluitvorming. Ze geloven ook in gelijke kansen voor iedereen en houden zich bezig met de structuur van een civiele samenleving.
2. Marxisme
Het marxisme stelt dat ongelijkheid slecht is en dat rijkdom wordt gegenereerd door arbeid en ruil. Het ondersteunt niet het privébezit van hulpbronnen, waarvan het gelooft dat het tot ongelijkheid leidt en alleen de behoeften van de elite begunstigt en niet van de hele samenleving.
3. Economisch nationalisme
Dit is de overtuiging dat de staat alle macht bezit en dat individuen moeten werken om gebruik te maken van de economische voordelen. De ideologie stelt dat de overheid alle middelen moet beheersen en dat individuen onwetend zijn en geen samenhangende samenleving kunnen creëren zonder een sterke staat.
De politieke economie geeft ons dus inzicht in hoe een land en huishouden worden beheerd en bestuurd door rekening te houden met zowel de politieke als de economische factoren die met elk verband houden.
Gerelateerde metingen
Finance biedt de Financial Modelling & Valuation Analyst (FMVA) ™ FMVA®-certificering Sluit je aan bij 350.600+ studenten die werken voor bedrijven als Amazon, JP Morgan en Ferrari-certificeringsprogramma voor diegenen die hun carrière naar een hoger niveau willen tillen. Om te blijven leren en uw carrière vooruit te helpen, zijn de volgende financiële bronnen nuttig:
- Globalisering Globalisering Globalisering is de eenwording en interactie van individuen, regeringen, bedrijven en landen in de wereld. Het is bereikt door de
- Juridisch monopolie Juridisch monopolie Een wettelijk monopolie, ook wel bekend als een wettelijk monopolie, is een bedrijf dat door de wet wordt beschermd tegen concurrenten. Met andere woorden, een wettelijk monopolie is een bedrijf dat een overheidsmandaat krijgt om als monopolie te opereren.
- Laissez-faire Laissez-faire Laissez-faire is een Franse uitdrukking die zich vertaalt naar "laat ons met rust". Het verwijst naar een politieke ideologie die de praktijk van overheidsinterventie in een economie verwerpt. Verder wordt de staat gezien als een obstakel voor economische groei en ontwikkeling.
- Reaganomics Reaganomics Reaganomics verwijst naar het economisch beleid van de Amerikaanse president Ronald Reagan tijdens zijn presidentschap in de jaren tachtig. Het beleid werd ingevoerd om een lange periode van trage economische groei, hoge werkloosheid en hoge inflatie te bestrijden die plaatsvond onder presidenten Gerald Ford en Jimmy Carter.
