Productiekosten verwijzen naar de totale kosten die een bedrijf maakt om een specifieke hoeveelheid van een product te produceren of een dienst aan te bieden. Productiekosten kunnen zaken omvatten als arbeid, grondstoffen of verbruiksartikelen. In de economie worden de productiekosten gedefinieerd als de uitgaven die worden gedaan om de productiefactoren zoals arbeid, land en kapitaal te verkrijgen die nodig zijn in het productieproces van een product.
De productiekosten voor een motorvoertuigband kunnen bijvoorbeeld uitgaven omvatten zoals rubber, arbeid die nodig is om het product te produceren en diverse fabricagematerialen. In de dienstverlenende sector kunnen de productiekosten de materiële kosten voor het leveren van de dienst met zich meebrengen, evenals de arbeidskosten die worden betaald aan de werknemers die belast zijn met het verlenen van de dienst.
Soorten productiekosten
Er zijn verschillende soorten productiekosten die bedrijven kunnen maken tijdens het vervaardigen van een product of het aanbieden van een dienst. Ze omvatten het volgende:
1. Vaste kosten
Vaste kosten zijn uitgaven die niet veranderen met de hoeveelheid geproduceerde output. Dit betekent dat de kosten ongewijzigd blijven, zelfs als er geen productie is of als het bedrijf zijn maximale productiecapaciteit heeft bereikt. Een restaurantbedrijf moet bijvoorbeeld zijn maandelijkse, driemaandelijkse of jaarlijkse huur betalen, ongeacht het aantal klanten dat het bedient. Andere voorbeelden van vaste kosten zijn onder meer salarissen. Beloning Beloning is elke vorm van vergoeding of betaling die een persoon of werknemer ontvangt als betaling voor hun diensten of het werk dat ze doen voor een organisatie of bedrijf. Het omvat het basissalaris dat een werknemer ontvangt, samen met andere soorten betalingen die tijdens het werk worden opgebouwd, en lease van apparatuur.
Vaste kosten zijn doorgaans in de tijd beperkt en worden alleen vastgesteld in relatie tot de productie gedurende een bepaalde periode. Op de lange termijn zijn de productiekosten van een product variabel en zullen ze van de ene periode naar de andere veranderen.
2. Variabele kosten
Variabele kosten zijn kosten die veranderen met de veranderingen in het productieniveau. Dat wil zeggen, ze stijgen als het productievolume toeneemt en afnemen als het productievolume afneemt. Als het productievolume nul is, worden er geen variabele kosten gemaakt. Voorbeelden van variabele kosten zijn onder meer verkoopcommissies. Commissie Commissie verwijst naar de vergoeding die aan een werknemer wordt betaald na het voltooien van een taak, die vaak bestaat uit de verkoop van een bepaald aantal producten of diensten, energiekosten, grondstoffen en directe arbeidskosten.
In een kledingfabriek kunnen de variabele kosten bijvoorbeeld grondstoffen omvatten die in het productieproces worden gebruikt en directe arbeidskosten. Als de grondstoffen en directe arbeidskosten die worden gemaakt bij de productie van overhemden $ 9 per eenheid bedragen en het bedrijf 1000 eenheden produceert, dan zijn de totale variabele kosten $ 9.000.
3. Totale kosten
De totale kosten omvatten zowel variabele als vaste kosten. Het houdt rekening met alle kosten die gemaakt worden tijdens het productieproces of bij het aanbieden van een dienst. Stel bijvoorbeeld dat een textielbedrijf productiekosten van $ 9 per shirt maakt en de afgelopen maand 1.000 eenheden heeft geproduceerd. Het bedrijf betaalt ook een huur van $ 1.500 per maand. De totale kosten omvatten de variabele kosten van $ 9.000 ($ 9 x 1.000) en vaste kosten van $ 1.500 per maand, waarmee de totale kosten op $ 10.500 komen.
4. Gemiddelde kosten
De gemiddelde kosten verwijzen naar de totale productiekosten gedeeld door het aantal geproduceerde eenheden. Het kan ook worden verkregen door de gemiddelde variabele kosten en de gemiddelde vaste kosten bij elkaar op te tellen. Het management gebruikt gemiddelde kosten om beslissingen te nemen over de prijsstelling van zijn producten voor maximale omzet of winst.
Het doel van het bedrijf zou moeten zijn om de gemiddelde kosten per eenheid te minimaliseren, zodat het de winstmarge kan verhogen zonder de kosten te verhogen.
5. Marginale kosten
Marginale kosten zijn de kosten voor het produceren van één extra eenheid output. Het toont de stijging van de totale kosten als gevolg van de productie van nog een producteenheid. Aangezien de vaste kosten constant blijven, ongeacht een eventuele toename van de output, worden de marginale kosten voornamelijk beïnvloed door veranderingen in de variabele kosten. Het management van een bedrijf is afhankelijk van marginale kosten om beslissingen te nemen over de toewijzing van middelen, waarbij wordt gestreefd naar het toewijzen van productiemiddelen op een manier die optimaal winstgevend is.
Als het bedrijf bijvoorbeeld de productiecapaciteit wil verhogen, zal het de marginale kosten vergelijken met de marginale inkomsten die worden gerealiseerd door nog een eenheid output te produceren. Marginale kosten variëren met het volume van de geproduceerde output. Ze worden beïnvloed door verschillende factoren, zoals prijsdiscriminatie Prijsdiscriminatie Prijsdiscriminatie verwijst naar een prijsstrategie die consumenten verschillende prijzen in rekening brengt voor identieke goederen of diensten. Verschillende soorten prijzen, externe effecten, informatieasymmetrie en transactiekosten.
Hoe de kosten berekenen?
De eerste stap bij het berekenen van de kosten die gemoeid zijn met het maken van een product, is het bepalen van de vaste kosten. De volgende stap is het bepalen van de variabele kosten van het productieproces. Voeg vervolgens de vaste kosten en variabele kosten toe en deel de totale kosten door het aantal geproduceerde artikelen om de gemiddelde kosten per eenheid te krijgen.
Om winst te maken moet de verkoopprijs hoger zijn dan de kosten per eenheid. Het instellen van een prijs die lager is dan de kostprijs per eenheid leidt tot verliezen. Het is daarom van cruciaal belang dat het bedrijf al zijn kosten nauwkeurig kan inschatten.
Aanvullende bronnen
Finance is de officiële aanbieder van de Financial Modelling and Valuation Analyst (FMVA) ™ FMVA®-certificering Sluit je aan bij 350.600+ studenten die werken voor bedrijven als Amazon, JP Morgan en Ferrari-certificeringsprogramma, ontworpen om iedereen om te vormen tot een financiële analist van wereldklasse.
Om uw kennis van financiële analyse te blijven leren en ontwikkelen, raden we de onderstaande aanvullende financiële bronnen ten zeerste aan:
- Asymmetrische informatie Asymmetrische informatie Asymmetrische informatie is, zoals de term suggereert, ongelijke, disproportionele of scheefstaande informatie. Het wordt meestal gebruikt met betrekking tot een soort zakelijke deal of financiële overeenkomst waarbij de ene partij over meer of meer gedetailleerde informatie beschikt dan de andere.
- Kostenstructuur Kostenstructuur Kostenstructuur verwijst naar de soorten kosten die een bedrijf maakt, en bestaat doorgaans uit vaste en variabele kosten. De vaste kosten blijven ongewijzigd
- Vaste en variabele kosten Vaste en variabele kosten Kosten kunnen op verschillende manieren worden geclassificeerd, afhankelijk van de aard ervan. Een van de meest populaire methoden is classificatie op basis van vaste kosten en variabele kosten. Vaste kosten veranderen niet met stijgingen / dalingen van het productievolume, terwijl de variabele kosten uitsluitend afhankelijk zijn
- Negatieve externe effecten Negatieve externe effecten Negatieve externe effecten treden op wanneer het product en / of de consumptie van een goed of dienst een negatief effect heeft op een derde partij buiten de markt. Bij een gewone transactie zijn twee partijen betrokken, namelijk de consument en de producent, die de eerste en de tweede partij bij de transactie worden genoemd.
