De Noord-Amerikaanse vrijhandelsovereenkomst (NAFTA) is een overeenkomst die drie Noord-Amerikaanse landen, namelijk de Verenigde Staten, Canada en Mexico, samenbracht om een handelsblok in Noord-Amerika te vormen. De overeenkomst had tot doel de handelskosten te verlagen en van Noord-Amerika een concurrerend handelsblok op de wereldmarkt te maken.
NAFTA is 's werelds grootste handelsovereenkomst, waarbij de drie lidstaten een bruto binnenlands product (bbp) rapporteren Bruto binnenlands product (bbp) bruto binnenlands product (bbp) is een standaardmaatstaf voor de economische gezondheid van een land en een indicator van zijn levensstandaard . Ook kan het bbp worden gebruikt om de productiviteitsniveaus tussen verschillende landen te vergelijken. van meer dan $ 20 biljoen. Door de overeenkomst kwamen de drie ondertekenende leden overeen om de handelsbelemmeringen die tussen hen bestonden weg te nemen en de investeringsmogelijkheden voor kleine en middelgrote ondernemingen (kmo's) Kleine en middelgrote ondernemingen (kmo's) kmo's of kleine en middelgrote ondernemingen te vergroten , worden over de hele wereld anders gedefinieerd. Het land waarin een bedrijf actief is, biedt de Verenigde Staten, Canada en Mexico.
Overzicht
- De Noord-Amerikaanse vrijhandelsovereenkomst (NAFTA) is een handelsovereenkomst die op 1 januari 1994 van kracht werd en die de handel tussen de Verenigde Staten, Canada en Mexico aanmoedigt.
- Door de overeenkomst werden de meeste tarifaire en niet-tarifaire handelsbelemmeringen tussen de handelslanden opgeheven.
- NAFTA is de grootste vrijhandelsovereenkomst ter wereld, met een bruto binnenlands product van de deelnemende landen van meer dan $ 20 biljoen.
Geschiedenis van de Noord-Amerikaanse vrijhandelsovereenkomst
Het idee om de Noord-Amerikaanse vrijhandelszone tot stand te brengen, werd voor het eerst voorgesteld door de Amerikaanse president Ronald Reagan als onderdeel van zijn presidentiële campagne in 1980. Het voorstel van president Reagan was geïnspireerd op het succes van de Europese Economische Gemeenschap Eurozone Alle landen van de Europese Unie die de euro hebben ingevoerd als hun nationale munteenheid vormt een geografische en economische regio die bekend staat als de eurozone. De eurozone vormt een van de grootste economische regio's ter wereld. Negentien van de 28 landen in Europa gebruiken de euro die handelsactiviteiten tussen de lidstaten stimuleerde.
Voorstanders van de Noord-Amerikaanse vrijhandelszone voerden aan dat de vrijhandelszone de handel en productie voor bedrijven zou verhogen en miljoenen banen zou creëren in de lidstaten. De deelnemende landen zouden ook profiteren van een vermindering of opheffing van handelsbelemmeringen die tussen de drie landen bestonden.
De bespreking voor een gemeenschappelijke handelszone werd in 1985 geïnitieerd door de Canadese premier Brian Mulroney met een voorstel om een vrijhandelsovereenkomst tussen Canada en de VS te formuleren. De onderhandelingen begonnen in 1986 en de twee landen ondertekenden de overeenkomst in 1988. De overeenkomst tussen Canada en de VS trad in werking op 1 januari 1989.
In 1990 startte de toenmalige Mexicaanse president Carlos Salinas besprekingen met de Verenigde Staten om toe te treden tot de Noord-Amerikaanse vrijhandelszone. Bijgevolg begon Reagans opvolger, president George Bush, in 1991 met onderhandelingen over een Noord-Amerikaanse handelsovereenkomst die de Verenigde Staten, Mexico en Canada zou verenigen.
In 1992 ondertekenden president Bush (VS), premier Brian Mulroney (Canada) en president Salinas (Mexico) de Noord-Amerikaanse vrijhandelsovereenkomst. De partijen ondertekenden ook twee aanvullende overeenkomsten over arbeids- en milieubescherming. De wetgevende macht van de drie landen bekrachtigde de overeenkomst in 1993 en werd actief op 1 januari 1994.
Hoogtepunten / bepalingen van NAFTA
Hieronder volgen de belangrijkste bepalingen van de Noord-Amerikaanse vrijhandelsovereenkomst:
1. Tariefafschaffing voor in aanmerking komende goederen
Vóór de NAFTA waren er tarieven voor goederen die naar Mexico werden geëxporteerd. Tarief Een tarief is een vorm van belasting die wordt geheven op geïmporteerde goederen of diensten. Tarieven zijn een veel voorkomend element in de internationale handel. De primaire doelstellingen zijn het opleggen van 30% of meer, waarbij in de VS geproduceerde goederen hogere tarieven worden geheven dan de rechten die worden geheven op Mexicaanse goederen die naar de Verenigde Staten worden geëxporteerd. NAFTA heeft de onevenwichtigheid in de handel aangepakt door een deel van de tarieven onmiddellijk te verwijderen, terwijl andere tarieven over een periode van 15 jaar werden afgebouwd.
De invoer uit de deelnemende landen kreeg de status 'begunstigde natie', waardoor staten of provinciale regeringen geen tarieven voor dergelijke goederen mochten opleggen. De overeenkomst verzekerde belastingvrije toegang tot een groot aantal gebieden, zoals bouw, engineering, vervaardigde goederen, advies, gezondheidszorgbeheer, boekhouding, enz.
2. Opstellen van normen
De ondertekenaars van NAFTA hebben ook aanbevolen normen op te stellen voor gezondheid, veiligheid en industrie. De leden kwamen ook overeen om de snelheid van inspecties en certificeringen van exportproducten aan de grens te verhogen en het gebruik van nationale normen als handelsbelemmering te elimineren.
De overeenkomst voorzag ook in administratieve, civiele en strafrechtelijke sancties die zouden worden opgelegd aan bedrijven die de overeengekomen douaneprocedures en normvereisten overtreden.
3. Opheffing van niet-tarifaire belemmeringen
Afgezien van de afschaffing van tarieven, kwamen de ondertekenaars van NAFTA overeen om de grensverwerking en vergunningsvereisten te stroomlijnen en de wachttijd voor het inklaren van goederen te verkorten. De lidstaten kwamen overeen hun grens en binnenland open te stellen voor andere leden om handelsactiviteiten te vergemakkelijken.
4. Aanvullende overeenkomsten
NAFTA omvatte twee belangrijke aanvullende overeenkomsten die de bezorgdheid wegnamen dat bedrijven hun productie- en productiefaciliteiten zouden verplaatsen naar andere deelnemende landen om gebruik te maken van lagere lonen en soepele gezondheids- en veiligheidsvoorschriften voor werknemers.
De eerste overeenkomst was de Noord-Amerikaanse overeenkomst inzake arbeidssamenwerking (NAALC) die fabrieksarbeiders beschermde tegen mogelijk banenverlies. De tweede overeenkomst was de Noord-Amerikaanse overeenkomst inzake milieusamenwerking (NAAEC). De NAAEC werd ondertekend om milieuproblemen door milieuactivisten aan te pakken over de mogelijke gevolgen van snelle industrialisatie in Mexico vanwege het gebrek aan ervaring met het handhaven van milieuregels.
5. Bescherming van intellectuele eigendomsrechten
De NAFTA bevatte ook bepalingen die de bescherming van intellectuele eigendomsrechten, zoals computersoftware en chemische productie, verhoogden. De deelnemende landen kwamen overeen regels af te dwingen die de intellectuele eigendomsrechten van andere leden zouden beschermen en strafmaatregelen te nemen tegen industriële diefstal.
6. Beslechting van handelsgeschillen
De handelsovereenkomst bevatte regels voor het oplossen van handelsgeschillen tussen investeerders, bedrijven en deelnemende landen. De overeenkomst vereiste dat handelaren eerlijke concurrentie moesten bevorderen en alle bepalingen van het verdrag moesten handhaven.
Het NAFTA-secretariaat is belast met het nemen van maatregelen om geschillen tussen bedrijven op te lossen. Als partijen niet tevreden zijn met de uitkomst van het proces, stelt het secretariaat een panel in om het geschil te beoordelen en ervoor te zorgen dat de partijen tot een minnelijke oplossing komen.
Kritiek op NAFTA
Een van de punten van kritiek op de NAFTA betreft de vernietiging van Amerikaanse banen. Critici beweren dat de overeenkomst ertoe heeft geleid dat Amerikaanse banen naar Mexico zijn verhuisd, zelfs nadat de deelnemende landen de Noord-Amerikaanse overeenkomst inzake arbeidssamenwerking hadden ondertekend.
De overeenkomst trof duizenden Amerikaanse werknemers nadat Amerikaanse bedrijven hun productiefaciliteiten naar Mexico hadden verplaatst om te profiteren van de lagere lonen en versoepelde gezondheids- en veiligheidsregels voor werknemers. Bovendien leidde de overeenkomst volgens de critici tot aantasting van het milieu door de snelle industrialisatie in Mexico.
Aanvullende bronnen
Finance biedt de Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ CBCA ™ -certificering De Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ -accreditatie is een wereldwijde standaard voor kredietanalisten die betrekking heeft op financiën, boekhouding, kredietanalyse, cashflowanalyse, convenantmodellering, lening terugbetalingen, en meer. certificeringsprogramma voor diegenen die hun carrière naar een hoger niveau willen tillen. Bekijk de aanvullende relevante bronnen hieronder om te blijven leren en uw kennisbasis te ontwikkelen:
- Handelsbalans Handelsbalans (BOT) De handelsbalans (BOT), ook wel de handelsbalans genoemd, verwijst naar het verschil tussen de monetaire waarde van de invoer en uitvoer van een land over een bepaalde periode. Een positieve handelsbalans duidt op een handelsoverschot, terwijl een negatieve handelsbalans duidt op een handelstekort.
- Belemmeringen voor toegang Belemmeringen voor toegang Barrières voor toegang zijn de obstakels of belemmeringen die het voor nieuwe bedrijven moeilijk maken om een bepaalde markt te betreden. Dit kunnen technologische uitdagingen, overheidsvoorschriften, patenten, opstartkosten of onderwijs- en licentievereisten zijn.
- Gemeenschappelijke markt Gemeenschappelijke markt Een gemeenschappelijke markt is een formele overeenkomst waarbij een groep wordt gevormd tussen verschillende landen waarin elke lidstaat een gemeenschappelijk extern tarief hanteert. Op een gemeenschappelijke markt staan landen ook vrije handel en vrij verkeer van arbeid en kapitaal tussen de leden van de groep toe. Deze handelsregeling is bedoeld om alle leden een groter economisch voordeel te bezorgen
- Regionale handelsovereenkomsten Regionale handelsovereenkomsten Regionale handelsovereenkomsten verwijzen naar een verdrag dat door twee of meer landen is ondertekend om het vrije verkeer van goederen en diensten over de grenzen van haar leden te stimuleren. De overeenkomst bevat interne regels die de lidstaten onderling volgen.
