De verhouding schuld / beschikbaar inkomen op de kredietmarkt is een financiële maatstaf die wordt gebruikt om de financiële omstandigheden in huishoudens te meten. Huishouden Een huishouden verwijst naar een sociale eenheid van mensen die onder één dak samenwonen en middelen delen, zelfs als ze geen verband houden met elkaar. In de VS,. De ratio vergelijkt het totale bedrag aan schulden van huishoudens met het beschikbare inkomen (na belastingen) van de huishoudens. De verhouding tussen schuld en beschikbaar inkomen op de kredietmarkt wordt ook wel de verhouding tussen schuld en beschikbaar inkomen van huishoudens genoemd.
Formule voor de verhouding tussen schuld en beschikbaar inkomen op de kredietmarkt
Waar:
- Kredietmarktschuld verwijst naar de huidige waarde van alle bestaande hypotheekleningen. Hypotheek Een hypotheek is een lening - verstrekt door een hypotheekverstrekker of een bank - waarmee een persoon een huis kan kopen. Hoewel het mogelijk is om leningen af te sluiten om de volledige kosten van een huis te dekken, is het gebruikelijker om een lening te krijgen voor ongeveer 80% van de waarde van het huis. , huishoudelijke kredietlijnen en niet-hypotheekleningen van alle huishoudens.
- Het besteedbaar inkomen verwijst naar het inkomen na belastingen dat door alle huishoudens wordt verdiend.
Praktisch voorbeeld
Er zijn vijf huishoudens in land A. De kredietmarktschuld en het beschikbare inkomen van elk huishouden worden hieronder weergegeven. Wat is de kredietmarktschuld ten opzichte van het beschikbare inkomen voor land A?
Om de verhouding tussen de kredietmarktschuld en het beschikbare inkomen voor land A te bepalen, tellen we de kredietmarktschuld over alle huishoudens op en delen deze door de som van het beschikbare inkomen over alle huishoudens. De berekeningen worden hieronder weergegeven:
Totale kredietmarktschuld = $ 250.000 + $ 450.000 + $ 30.000 + $ 150.000 + $ 650.000 = $ 1.530.000
Totaal beschikbaar inkomen = $ 120.000 + $ 200.000 + $ 40.000 + $ 150.000 + $ 1.000.000 = $ 1.510.000
Kredietmarkt schuld / beschikbaar inkomen ratio = $ 1.530.000 / $ 1.510.000 x 100 = 101,32%
Hoe te interpreteren
De verhouding tussen schuld en beschikbaar inkomen op de kredietmarkt meet het vermogen van huishoudens om hun bestaande schuld met hun beschikbaar inkomen te beheren. De ratio kan worden geïnterpreteerd als het dollarbedrag aan kredietmarktschuld per dollar besteedbaar inkomen van het huishouden. In het bovenstaande voorbeeld hebben huishoudens in land A een kredietmarktschuld van $ 1,01 per dollar besteedbaar inkomen.
Een hogere ratio wordt vaak als ongewenst en riskant gezien. Hoe hoger de ratio, des te gevoeliger zijn huishoudens voor ongunstige veranderingen in de economische omstandigheden. Bekijk de twee onderstaande scenario's om dit feit te illustreren:
Veronderstel eenvoudigheidshalve dat schuld in beide landen een jaarlijkse rentevoet van 5% heeft. Effectieve jaarlijkse rentevoet De effectieve jaarlijkse rentevoet (EAR) is de rentevoet die wordt gecorrigeerd voor samengestelde rente over een bepaalde periode. Simpel gezegd, de effectieve waarde op de totale uitstaande kredietmarktschuld en dat alle huishoudens in beide landen homogeen zijn. Als zodanig zouden huishoudens in land B een groter kredietrisico lopen, aangezien zij een relatief lager besteedbaar inkomen zouden zien om hun rentebetalingen te betalen.
De toegenomen rentelast kan ertoe leiden dat huishoudens (1) hun consumptie verminderen. Consumptie Consumptie wordt gedefinieerd als het gebruik van goederen en diensten door een huishouden. Het is een component in de berekening van het Bruto Binnenlands Product (BBP). Macro-economen gebruiken consumptie doorgaans als een maatstaf voor de algehele economie. en uitgaven, (2) hun spaargeld verminderen, of (3) hun aflossingsbedrag verlagen. Dit zou een negatief effect hebben op de economie, aangezien verminderde consumptie en bestedingen de economie zouden vertragen.
Tegen de achtergrond van stijgende rentetarieven, is een hoge ratio zorgwekkend om te zien - de stijgende rentetarieven kunnen huishoudens ertoe aanzetten hun schulden niet af te lossen. Beleidsmakers letten daarom goed op de ratio bij het bepalen van het rentebeleid.
Tot slot is de ratio een maatstaf voor de relatieve financiële kwetsbaarheid van huishoudens. Een hogere ratio duidt op een hoger kredietrisico van huishoudens, terwijl een lagere ratio op een lager kredietrisico van huishoudens duidt. De ratio moet in overweging worden genomen met de huidige macro-economische omstandigheden om te bepalen of de ratio zorgwekkend is of niet.
Een land met een ratio van 180% met een renteklimaat van 0% zou bijvoorbeeld aanzienlijk minder zorgwekkend zijn dan een ander land met een ratio van 180% maar in een renteklimaat van 10%.
Aanvullende bronnen
Finance is de officiële aanbieder van de Financial Modelling and Valuation Analyst (FMVA) ™ FMVA®-certificering Sluit je aan bij 350.600+ studenten die werken voor bedrijven als Amazon, JP Morgan en Ferrari-certificeringsprogramma, ontworpen om iedereen om te vormen tot een financiële analist van wereldklasse.
Om uw kennis van financiële analyse te blijven leren en ontwikkelen, raden we de onderstaande aanvullende financiële bronnen ten zeerste aan:
- Formule consumentensurplus Formule consumentensurplus Consumentensurplus is een economische meting om het voordeel (dwz het overschot) te berekenen van wat consumenten bereid zijn te betalen voor een goed of dienst ten opzichte van de marktprijs. De formule van het consumentensurplus is gebaseerd op een economische theorie van marginaal nut.
- Economische indicatoren Economische indicatoren Een economische indicator is een maatstaf die wordt gebruikt om de algehele gezondheidstoestand van de macro-economie te beoordelen, meten en evalueren. Economische indicatoren
- Bruto binnenlands product (bbp) Bruto binnenlands product (bbp) Het bruto binnenlands product (bbp) is een standaardmaatstaf voor de economische gezondheid van een land en een indicator van de levensstandaard. Ook kan het bbp worden gebruikt om de productiviteitsniveaus tussen verschillende landen te vergelijken.
- Koopkrachtpariteit Koopkrachtpariteit Het concept van koopkrachtpariteit (PPP) wordt gebruikt om multilaterale vergelijkingen te maken tussen het nationale inkomen en de levensstandaard van verschillende landen. Koopkracht wordt gemeten aan de hand van de prijs van een bepaalde korf met goederen en diensten. Pariteit tussen twee landen impliceert dus dat een munteenheid in één land zal kopen
