De basisgegevensstructuren van Python in Python omvatten lijst, set, tuples en woordenboek. Elk van de datastructuren is uniek op zijn eigen manier. Datastructuren zijn 'containers' die gegevens organiseren en groeperen op type.
De datastructuren verschillen op basis van veranderlijkheid en volgorde. Veranderlijkheid verwijst naar het vermogen om een object te veranderen nadat het is gemaakt. Veranderlijke objecten kunnen worden gewijzigd, toegevoegd of verwijderd nadat ze zijn gemaakt, terwijl onveranderlijke objecten niet kunnen worden gewijzigd nadat ze zijn gemaakt. Order heeft in deze context betrekking op de vraag of de positie van een element kan worden gebruikt om toegang te krijgen tot het element.
Korte samenvatting
- Lijsten, sets en tuples zijn de basisgegevensstructuren in de programmeertaal Python.
- Een van de verschillende punten tussen de datastructuren is de veranderlijkheid, de mogelijkheid om een object te veranderen nadat het is gemaakt.
- Lijsten en tuples zijn de meest bruikbare gegevenstypen, en ze zijn in vrijwel elk Python-programma te vinden.
Python-gegevensstructuren - lijsten
Een lijst wordt gedefinieerd als een geordende verzameling items en het is een van de essentiële gegevensstructuren bij het gebruik van Python om een project te maken. De term "geordende collecties" betekent dat elk item in een lijst wordt geleverd met een volgorde die ze uniek identificeert. De volgorde van de elementen is een inherent kenmerk dat gedurende de hele levensduur van de lijst constant blijft.
Omdat alles in Python als een object wordt beschouwd, is het maken van een lijst in wezen het maken van een Python-object van een specifiek type. Bij het maken van een lijst moeten alle items in de lijst tussen vierkante haken worden geplaatst en gescheiden door komma's om Python te laten weten dat er een lijst is gemaakt. Een voorbeeldlijst kan als volgt worden geschreven:
List_A = [item 1, item 2, item 3… .., item n]
Lijsten kunnen worden genest
Een lijst kan worden genest, wat betekent dat deze elk type object kan bevatten. Het kan een andere lijst of een sublijst bevatten - die vervolgens zelf andere sublijsten kan bevatten. Er is geen limiet aan de diepte waarmee lijsten kunnen worden genest. Een voorbeeld van een geneste lijst is als volgt:
List_A = [item 1, list_B, item 3… .., item n]
Lijsten zijn veranderlijk
Lijsten die in Python zijn gemaakt, kwalificeren als veranderlijk omdat ze zelfs nadat ze zijn gemaakt, kunnen worden gewijzigd. Een gebruiker kan naar eigen inzicht elementen uit een lijst zoeken, toevoegen, verplaatsen, verplaatsen en verwijderen. Bij het vervangen van elementen in een lijst, hoeft het aantal toegevoegde elementen niet gelijk te zijn aan het aantal elementen, en Python zal zichzelf naar behoefte aanpassen.
Het stelt je ook in staat om een enkel element in een lijst te vervangen door meerdere elementen. Veranderlijkheid stelt de gebruiker ook in staat om extra elementen in de lijst in te voeren zonder deze te vervangen.
Python-gegevensstructuren - Tuples
Een tuple is een ingebouwde gegevensstructuur in Python die een geordende verzameling objecten is. In tegenstelling tot lijsten hebben tuples een beperkte functionaliteit.
Het belangrijkste onderscheidende kenmerk tussen lijsten en tupels is veranderlijkheid. Lijsten zijn veranderlijk, terwijl tupels onveranderlijk zijn. Tuples kunnen niet worden gewijzigd, toegevoegd of verwijderd nadat ze zijn gemaakt. Lijsten worden gedefinieerd door haakjes te gebruiken om de elementen te omsluiten, die worden gescheiden door komma's.
Het gebruik van haakjes bij het maken van tupels is optioneel, maar het wordt aanbevolen om onderscheid te maken tussen het begin en het einde van het tupel. Een voorbeeld-tupel wordt als volgt geschreven:
tuple_A = (item 1, item 2, item 3, ..., item n)
Leeg en één enkel item tupel
Bij het schrijven van een tuple met slechts één element, moet de codeur een komma achter het item plaatsen. Dit wordt gedaan om Python in staat te stellen onderscheid te maken tussen het tupel en de haakjes rondom het object in de vergelijking. Een tuple met een enkel item kan als volgt worden uitgedrukt:
some_tuple = (item 1,)
Als het tupel leeg is, moet de gebruiker als volgt een paar lege haakjes opnemen:
Empty_tuple = ()
Waarom Tuples de voorkeur hebben boven lijsten
Tuples hebben de voorkeur als de gebruiker niet wil dat de gegevens worden gewijzigd. Soms kan de gebruiker een object maken dat bedoeld is om tijdens zijn levensduur intact te blijven. Tuples zijn onveranderlijk, dus ze kunnen worden gebruikt om onbedoelde toevoeging, wijziging of verwijdering van gegevens te voorkomen.
Bovendien gebruiken tuples minder geheugen en maken ze de uitvoering van programma's sneller in vergelijking met het gebruik van lijsten. Lijsten zijn langzamer dan tuples omdat elke keer dat een nieuwe uitvoering met lijsten wordt gedaan, nieuwe objecten worden gemaakt en de objecten niet slechts één keer worden geïnterpreteerd. Tuples worden door Python geïdentificeerd als een onveranderlijk object. Daarom zijn ze gebouwd als één enkele entiteit.
Python-gegevensstructuren - Sets
Een set wordt gedefinieerd als een unieke verzameling unieke elementen die geen specifieke volgorde volgen. Sets worden gebruikt wanneer het bestaan van een object in een verzameling objecten belangrijker is dan het aantal keren dat het voorkomt of de volgorde van de objecten. In tegenstelling tot tuples zijn sets veranderlijk: ze kunnen worden gewijzigd, toegevoegd, vervangen of verwijderd. Een sample set kan als volgt worden weergegeven:
set_a = {"item 1", "item 2", "item 3",… .., "item n"}
Een van de manieren waarop sets worden gebruikt, is om te controleren of bepaalde elementen in een set zijn opgenomen of niet. Sets zijn bijvoorbeeld sterk geoptimaliseerd voor lidmaatschapstests. Ze kunnen worden gebruikt om te controleren of een set een subset is van een andere set en om de relatie tussen twee sets te identificeren.
Meer middelen
Finance is de officiële aanbieder van de Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ CBCA ™ -certificering De Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ -accreditatie is een wereldwijde standaard voor kredietanalisten die betrekking heeft op financiën, boekhouding, kredietanalyse, cashflowanalyse, convenantmodellering, terugbetalingen van leningen en meer. certificeringsprogramma, ontworpen om van iedereen een financiële analist van wereldklasse te maken.
Om uw kennis van financiële analyse te blijven leren en ontwikkelen, raden we de onderstaande aanvullende financiële bronnen ten zeerste aan:
- Aandelengegevens schrapen met Python Aandelengegevens schrapen met Python Financiële professionals die hun vaardigheden willen upgraden, kunnen dit doen door te leren hoe ze aandelengegevens kunnen schrapen met Python, een hoog niveau, geïnterpreteerd en algemeen.
- Overstappen van Excel naar Python Overstappen van Excel naar Python Veel bedrijven gaan nu over van Excel naar Python, een algemene programmeertaal op hoog niveau gemaakt door de Nederlandse programmeur Guido van Rossum
- Soorten financiële analyse Soorten financiële analyse Financiële analyse omvat het gebruik van financiële gegevens om de prestaties van een bedrijf te beoordelen en aanbevelingen te doen over hoe deze in de toekomst kunnen verbeteren. Financiële analisten voeren hun werk voornamelijk uit in Excel, waarbij ze een spreadsheet gebruiken om historische gegevens te analyseren en projecties te maken. Soorten financiële analyse
- Machine Learning for Finance - Python Fundamentals
