Het Bazel III-akkoord is een reeks financiële hervormingen die zijn ontwikkeld door het Bazels Comité voor bankentoezicht (BCBS), met als doel de regelgeving, het toezicht en het risicobeheer te versterken.Systeemrisico Systeemrisico kan worden gedefinieerd als het risico dat samenhangt met de ineenstorting of het falen van een bedrijf, branche, financiële instelling of een hele economie. Het is het risico van een grote mislukking van een financieel systeem, waarbij een crisis ontstaat wanneer kapitaalverschaffers het vertrouwen verliezen in de gebruikers van kapitaal binnen het bankwezen. Als gevolg van de impact van de wereldwijde financiële crisis van 2008 op banken, werd Basel III ingevoerd om de banken beter in staat te stellen schokken als gevolg van financiële stress op te vangen. Kosten van schulden De kosten van schulden zijn het rendement dat een bedrijf biedt aan zijn debiteuren en crediteuren. Kosten van schulden worden gebruikt in WACC-berekeningen voor waarderingsanalyses.en om hun transparantie en openbaarmaking te versterken.
Basel III bouwt voort op de eerdere akkoorden, Basel I en II, en maakt deel uit van een continu proces om de regelgeving in de banksector te verbeteren. Het akkoord is bedoeld om te voorkomen dat banken de economie schaden door meer risico's te nemen dan ze aankunnen.
Het Bazels Comité
De BCBS werd in 1974 opgericht door de centrale bank Federal Reserve (The Fed). De Federal Reserve is de centrale bank van de Verenigde Staten en is de financiële autoriteit achter 's werelds grootste vrijemarkteconomie. gouverneurs van de Group of Ten (G10) -landen, als reactie op verstoringen op de financiële markten. De commissie is opgericht als een forum waar de lidstaten kunnen beraadslagen over aangelegenheden inzake bankentoezicht. BCBS is verantwoordelijk voor het waarborgen van financiële stabiliteit door de regelgeving, het toezicht en de bankpraktijken wereldwijd te versterken.
De commissie is in 2009 uitgebreid naar 27 rechtsgebieden, waaronder Brazilië, Canada, Duitsland, Australië, Argentinië, China, Frankrijk, India, Saudi-Arabië, Nederland, Rusland, Hong Kong, Japan, Italië, Korea, Mexico, Singapore, Spanje, Luxemburg, Turkije, Zwitserland, Zweden, Zuid-Afrika, het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten, Indonesië en België.
Het BCBS rapporteert aan de Group of Governors and Heads of Supervision (GHOS). Het secretariaat is gevestigd in Bazel, Zwitserland, bij de Bank for International Settlements (BIS). Sinds de oprichting heeft het BCBS de Basel I-, Basel II- en Basel III-akkoorden opgesteld.
Sleutelprincipes van Basel III
1. Minimale kapitaalvereisten
Het Basel III-akkoord verhoogde de minimumkapitaalvereisten voor banken van 2% in Bazel II naar 4,5% van het gewone vermogen, als percentage van de risicogewogen activa van de bank. Daarnaast is er een extra bufferkapitaalvereiste van 2,5% die de totale minimumvereiste op 7% brengt. Banken kunnen de buffer gebruiken wanneer ze met financiële stress worden geconfronteerd, maar dit kan leiden tot nog meer financiële beperkingen bij het uitkeren van dividend.
Vanaf 2015 is de Tier 1-kapitaalvereiste gestegen van 4% in Basel II naar 6% in Basel III. De 6% omvat 4,5% Common Equity Tier 1 en 1,5% extra Tier 1-kapitaal. De eisen zouden vanaf 2013 geïmplementeerd zijn, maar de implementatiedatum is meerdere keren uitgesteld en banken hebben nu tot 1 januari 2022 de tijd om de wijzigingen door te voeren.
2. Hefboomratio
Basel III introduceerde een niet-risicogebaseerde leverage ratio om te dienen als achtervang voor de risicogebaseerde kapitaalvereisten. Banken moeten een hefboomratio van meer dan 3% aanhouden. De niet-risicogebaseerde leverage ratio wordt berekend door het Tier 1-kapitaal te delen door de gemiddelde totale geconsolideerde activa van een bank.
Om aan de vereiste te voldoen, heeft de Federal Reserve Bank van de Verenigde Staten de hefboomratio vastgesteld op 5% voor verzekerde bankholdings en op 6% voor systematisch belangrijke financiële instellingen (SIFI).
3. Liquiditeitsvereisten
Basel III introduceerde het gebruik van twee liquiditeitsratio's: de Liquidity Coverage Ratio en de Net Stable Funding Ratio. De liquiditeitsdekkingsratio vereist dat banken voldoende zeer liquide activa aanhouden die bestand zijn tegen een stressfinancieringsscenario van 30 dagen, zoals gespecificeerd door de toezichthouders. Het mandaat voor de liquiditeitsdekkingsratio werd in 2015 ingevoerd tegen slechts 60% van de gestelde eisen en zal naar verwachting elk jaar met 10% toenemen tot 2019, wanneer het volledig van kracht wordt.
Aan de andere kant vereist de Net Stable Funding Ratio (NSFR) dat banken een stabiele financiering boven het vereiste bedrag aan stabiele financiering behouden gedurende een periode van een jaar van langdurige stress. De NSFR is ontworpen om liquiditeitsmismatches aan te pakken en zal in 2018 operationeel worden.
Impact van Basel III
De eis dat banken een minimumkapitaalbedrag van 7% in reserve moeten houden, maakt banken minder winstgevend. De meeste banken zullen proberen om een hogere kapitaalreserve aan te houden om zichzelf te beschermen tegen financiële problemen, zelfs als ze het aantal leningen dat aan kredietnemers wordt verstrekt, verminderen. Ze zullen meer kapitaal moeten aanhouden voor activa, waardoor hun balans kleiner wordt.
Uit een studie van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) in 2011 bleek dat het middellangetermijneffect van Bazel III op het bbp -0,05% tot -0,15% per jaar zou zijn. Om het hoofd boven water te houden, zullen banken gedwongen worden hun kredietverschillen te verhogen naarmate ze de extra kosten doorberekenen aan hun klanten.
De introductie van nieuwe liquiditeitsvereisten, met name de Liquidity Coverage Ratio (LCR) en Net Stable Funding Ratio (NSFR), zal de werking van de obligatiemarkt beïnvloeden. Om te voldoen aan de criteria voor liquide activa van LCR, zullen banken terugdeinzen voor het aanhouden van activa met een hoge uitloop, zoals Special Purpose Vehicles (SPV's) Special Purpose Vehicle (SPV) Een Special Purpose Vehicle / Entity (SPV / SPE) is een afzonderlijke entiteit die is opgericht voor een specifieke en beperkte doelstelling, en die buiten de balans wordt gehouden. SPV is een gestructureerde investeringsvehikel (SIV) en gestructureerde investeringsvehikel (SIV) Een gestructureerde investeringsvehikel (SIV) is een niet-bancaire financiële entiteit die is opgericht om investeringen te kopen die bedoeld zijn om te profiteren van het verschil in rentetarieven - bekend als de creditspread - tussen kortlopende en langlopende schulden. .
De vraag naar geseculariseerde activa en bedrijfsobligaties van lagere kwaliteit zal afnemen als gevolg van de voorkeur van de LCR voor banken die staatsobligaties en gedekte obligaties aanhouden. Als gevolg hiervan zullen banken meer liquide middelen aanhouden en het aandeel langlopende schulden vergroten om looptijdverschillen te verminderen en een minimale NSFR te handhaven. Banken zullen ook bedrijfsactiviteiten die meer onderhevig zijn aan liquiditeitsrisico's minimaliseren.
De implementatie van Basel III zal gevolgen hebben voor de derivatenmarkten, aangezien meer clearingmakelaars de markt verlaten vanwege hogere kosten. De Basel III-kapitaalvereisten zijn gericht op het verminderen van het tegenpartijrisico, dat afhangt van het feit of de bank handelt via een dealer of een centrale clearing-tegenpartij (CCP). Als een bank een derivatentransactie aangaat met een dealer, creëert Bazel III een verplichting en vereist een hoge kapitaalvereiste voor die transactie.
Integendeel, de handel in derivaten via een CCP resulteert in slechts 2% kosten, waardoor het aantrekkelijker wordt voor banken. Het vertrek van dealers zou de risico's onder minder leden consolideren, waardoor het moeilijk wordt om transacties van de ene bank naar de andere over te dragen en het systeemrisico vergroot.
Kritiek
Het Institute of International Finance, een bankvereniging met 450 leden in de Verenigde Staten, protesteerde tegen de implementatie van Bazel III vanwege het potentieel om banken te schaden en de economische groei te vertragen. Uit het onderzoek van de OESO bleek dat Basel III de jaarlijkse bbp-groei waarschijnlijk met 0,05 tot 0,15% zou doen afnemen.
Ook de American Bankers Association en een groot aantal democraten in het Amerikaanse Congres pleitten tegen de implementatie van Bazel III, uit angst dat het kleine Amerikaanse banken zou verlammen door hun kapitaalreserves op hypotheken en MKB-leningen te vergroten.
Andere bronnen
Finance is een wereldwijde leverancier van cursussen over financiële modellering en certificering van financiële analisten. FMVA®-certificering Sluit je aan bij meer dan 350.600 studenten die werken voor bedrijven als Amazon, JP Morgan en Ferrari. Om uw carrière als financieel professional verder te ontwikkelen en een grondiger begrip van de banksector te krijgen, kunt u de volgende aanvullende financiële bronnen raadplegen:
- Kredietrisico Kredietrisico Kredietrisico is het risico van verlies dat kan optreden als een partij zich niet houdt aan de voorwaarden van een financieel contract, voornamelijk
- Kapitaalcontroles Kapitaalcontroles Kapitaalcontroles zijn maatregelen die worden genomen door de overheid of de centrale bank van een economie om de uitstroom en instroom van buitenlands kapitaal in het land te reguleren. De genomen maatregelen kunnen de vorm hebben van belastingen, tarieven, volumebeperkingen of regelrechte wetgeving.
- Valutarisico Valutarisico Valutarisico, of wisselkoersrisico, verwijst naar de blootstelling waarmee beleggers of bedrijven die actief zijn in verschillende landen, te maken hebben met onvoorspelbare winsten of verliezen als gevolg van veranderingen in de waarde van een valuta ten opzichte van een andere valuta.
- Kwantitatieve versoepeling Kwantitatieve versoepeling Kwantitatieve versoepeling (QE) is een monetair beleid voor het drukken van geld, dat wordt uitgevoerd door de centrale bank om de economie te stimuleren. De centrale bank creëert
