Discretionair inkomen is het bedrag dat overblijft voor een persoon, huishouden of bedrijf na het betalen van de noodzakelijke of essentiële uitgaven.
Noodzakelijke uitgaven zijn uitgaven die wettelijk verplicht zijn of nodig zijn om te overleven.
Discretionair inkomen kan worden besteed aan niet-essentiële goederen en diensten Producten en diensten Een product is een tastbaar item dat op de markt wordt gebracht voor verwerving, aandacht of consumptie, terwijl een dienst een immaterieel item is dat voortkomt uit vakanties, luxe artikelen , enzovoort.
Inzicht in discretionair inkomen
Discretionair inkomen is de belangrijkste motor voor een markteconomie. Markteconomie Markteconomie wordt gedefinieerd als een systeem waarbij de productie van goederen en diensten wordt bepaald in overeenstemming met de veranderende wensen en mogelijkheden van de markt. Aangezien het succes van de algehele economie is gebaseerd op de groei van productie en bestedingen, is een belangrijk onderdeel van een bloeiende economie het verhogen van het discretionaire inkomen.
De drie manieren waarop discretionair inkomen kan worden toegewezen, zijn:
1. Uitgaven
Wanneer individuen en huishoudens een groter deel van hun discretionaire inkomen besteden aan goederen en diensten, vakanties, luxeartikelen en andere niet-essentiële artikelen, wordt geld gesluisd naar bedrijven die die goederen en diensten leveren.
De bedrijven kunnen de inkomsten vervolgens herinvesteren om hun activiteiten te laten groeien, wat leidt tot meer banen en een verdere stijging van het discretionaire inkomen. Bedrijven kunnen de inkomsten ook aan aandeelhouders terugbetalen, waardoor het discretionaire inkomen van de aandeelhouders toeneemt.
2. Investeren
Wanneer individuen en huishoudens meer van hun discretionaire inkomen investeren in verschillende soorten investeringen, levert het ook kapitaal op voor bedrijven. Het kapitaal kan worden gebruikt om de bedrijven uit te breiden en tot meer banen te leiden, evenals een hoger discretionair inkomen.
De investeringen zullen naar verwachting een soort rendement voor de investeerder genereren, waardoor het discretionaire inkomen van de investeerder later toeneemt.
3. Opslaan
Wanneer individuen en huishoudens meer van hun discretionair inkomen sparen, doen ze dat meestal via een bank of andere financiële instelling.
Een deel van de bedrijfsmodellen van de banken is het aannemen van geld van spaarders / spaarders, het voor hen veilig houden en een deel ervan uitlenen aan degenen die het geld nu nodig hebben. Leners kunnen individuen of bedrijven zijn die de fondsen gewoonlijk gebruiken voor activiteiten die de economie verder laten groeien.
Impact op de economie
De economie zal profiteren van meer uitgaven in plaats van sparen, en centrale banken beïnvloeden de neiging van consumenten om te consumeren of te besteden via monetair beleid Monetair beleid Monetair beleid is een economisch beleid dat de omvang en het groeitempo van de geldhoeveelheid in een economie beheert. Het is een krachtig instrument om macro-economische variabelen zoals inflatie en werkloosheid te reguleren. .
Een ruim monetair beleid met lage rentetarieven zal individuen en huishoudens stimuleren om minder te sparen en meer uit te geven.
Aan de andere kant zal een strak monetair beleid met hogere rentetarieven individuen en huishoudens stimuleren om meer te sparen en minder uit te geven.
Discretionair inkomen versus beschikbaar inkomen
Discretionair inkomen is het inkomen dat beschikbaar is na betaling van de noodzakelijke of essentiële uitgaven.
Voorbeelden van noodzakelijke uitgaven voor een persoon zijn:
- Belastingen
- Bepaalde vormen van verzekeringen
- Huur- of hypotheekbetalingen
- Betalingen van nutsvoorzieningen of andere rekeningen
- Eten
- Kleding
Voorbeelden van noodzakelijke uitgaven voor een bedrijf zijn:
- Salaris van werknemers betalen
- Voorraden
- Benodigdheden
- Huur
- Rentelasten aan schuldhouders
- Aflossingen
- Gereedschap
Het besteedbaar inkomen verwijst daarentegen naar het inkomen dat overblijft na het betalen van belastingen. Dit is het inkomen dat beschikbaar is om zowel essentiële als niet-essentiële uitgaven te betalen.
Praktisch voorbeeld
Een persoon ontvangt een jaarlijks bruto (vóór belastingen) inkomen van $ 50.000. Hij betaalt een belastingtarief van 30% over het jaar en maakt essentiële uitgaven van $ 2.000 / maand voor rekeningen, huur en boodschappen, enz. Wat is zijn besteedbaar inkomen?
Het bedrag aan betaalde belastingen wordt berekend als het inkomen vóór belastingen vermenigvuldigd met het belastingtarief, zoals hieronder weergegeven:
$ 50.000 x 30% = $ 15.000
Na belastingen is het beschikbare inkomen $ 35.000 ($ 50.000 - $ 15.000).
Wat is zijn discretionair inkomen?
Het bedrag dat gedurende het jaar aan essentiële uitgaven wordt besteed, is de maandelijkse uitgaven vermenigvuldigd met twaalf maanden in het jaar.
$ 2.000 x 12 maanden = $ 24.000
Na belastingen en essentiële uitgaven is het discretionaire inkomen $ 11.000.
Gerelateerde metingen
Finance is de officiële aanbieder van de wereldwijde Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ CBCA ™ -certificering De Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ -accreditatie is een wereldwijde standaard voor kredietanalisten die betrekking heeft op financiën, boekhouding, kredietanalyse en cashflowanalyse , convenantmodellering, terugbetalingen van leningen en meer. certificeringsprogramma, ontworpen om iedereen te helpen een financiële analist van wereldklasse te worden. Om uw carrière verder te ontwikkelen, zijn de onderstaande aanvullende bronnen nuttig:
- Marginale neiging om te consumeren Marginale neiging om te consumeren De marginale neiging om te consumeren (MPC) verwijst naar hoe gevoelig consumptie in een bepaalde economie is voor verenigde veranderingen in inkomensniveaus. MPC als concept werkt vergelijkbaar met prijselasticiteit, waar nieuwe inzichten kunnen worden verkregen door te kijken naar de omvang van de verandering in consumptie
- Cashflow Cashflow Cashflow (CF) is de toename of afname van de hoeveelheid geld die een bedrijf, instelling of individu heeft. In de financiële wereld wordt de term gebruikt om het bedrag aan contanten (valuta) te beschrijven dat in een bepaalde periode wordt gegenereerd of verbruikt. Er zijn veel soorten CF
- Discretionaire kosten Discretionaire kosten Een discretionaire uitgave is een niet-essentiële uitgave die wordt gemaakt door een persoon, huishouden of bedrijf. Een andere manier om discretionair te denken
- Bruto-inkomen Bruto-inkomen Bruto-inkomen verwijst naar het totale inkomen dat door een persoon wordt verdiend met een salaris vóór belastingen en andere inhoudingen. Het omvat alle inkomsten die een persoon uit alle bronnen ontvangt - inclusief lonen, huurinkomsten, rente-inkomsten en dividenden.
