Kwantitatieve verkrapping, ook wel balansnormalisatie genoemd, is een soort monetair beleid dat door centrale banken wordt gevolgd. Het betekent simpelweg dat een centrale bank het tempo van herbelegging van opbrengsten van vervallende staatsobligaties verlaagt, en is precies het tegenovergestelde, aangezien de monetaire houding van kwantitatieve versoepeling Kwantitatieve versoepeling (QE) een monetair beleid is om geld te drukken, dat wordt uitgevoerd door de Centrale Bank om de economie te stimuleren. De centrale bank creëert. Kwantitatieve verkrapping betekent ook dat de centrale bank de rentetarieven kan verhogen als instrument om de geldhoeveelheid in de economie te beteugelen.
Bovendien kan de centrale bank een schema opstellen om te bepalen hoe het herinvesteringsproces wordt vertraagd, en dit moet worden gevolgd totdat de balans genormaliseerd is. Zo'n normalisatie wordt bepaald door de centrale bank zelf. Het doel is niet om al het geld dat in het verleden aan de regering is uitgeleend af te wikkelen, vooral omdat naarmate de valutastromen in elke economie toenemen, ook de omvang van de activa van de centrale bank groeit.
Overzicht
- Kwantitatieve verkrapping, ook wel balansnormalisatie genoemd, is een soort monetair beleid dat door centrale banken wordt gevolgd.
- Het is precies het tegenovergestelde standpunt van kwantitatieve versoepeling, een soort monetaire expansie die werd gevolgd na de wereldwijde financiële crisis van 2008.
Wat is kwantitatieve versoepeling?
Een van de manieren waarop een centrale bank geld in een economie injecteert, is door staatsobligaties te kopen. Als de obligaties vervallen, gebruikt de centrale bank de hoofdsom en de rente om nieuwe obligaties van de overheid te kopen. Het stelt de centrale banken in staat een stabiele balans te handhaven en heeft weinig tot geen invloed op de markt. Een dergelijke vorm van monetaire expansie staat bekend als kwantitatieve versoepeling, en werd voor het eerst geprobeerd door grote centrale banken wereldwijd van 2009-2017.
Na de grote recessie die werd veroorzaakt door de wereldwijde financiële crisis van 2008, is de Federal Reserve, de Europese Centrale Bank (ECB) Europese Centrale Bank De Europese Centrale Bank (ECB) een van de zeven instellingen van de EU en de centrale bank voor de gehele Eurozone. Het is een van de meest kritisch belangrijke centrale banken ter wereld en houdt toezicht op meer dan 120 centrale en commerciële banken in de lidstaten. , en de Bank of England volgden allemaal een tijdperk van kwantitatieve versoepeling. Dit werd gedaan door de rentetarieven te verlagen en staatsobligaties te kopen om de economische groei te stimuleren.
Wanneer is kwantitatieve aanscherping nodig?
Vanaf 2017 is de Federal Reserve Federal Reserve (The Fed) De Federal Reserve is de centrale bank van de Verenigde Staten en is de financiële autoriteit achter 's werelds grootste vrijemarkteconomie. , de ECB en de Bank of Japan besloten om hun monetairbeleidskoers om te buigen van kwantitatieve versoepeling. Ze stopten met het verlagen van de rentetarieven en verminderden het tarief van herbeleggingen uit de opbrengsten van vervallende staatsobligaties. Voor de Federal Reserve werd een schema van 15 maanden opgesteld om een genormaliseerde balans te bereiken.
Het werd voornamelijk gedaan om de stijgende inflatie aan te pakken. Aangezien de netto-activa-aankopen van de centrale banken positief waren, stegen de prijzen van deze activa. Een centrale bank kan de inflatie beheersen door geld uit het financiële systeem te halen. Omdat het de aankoop van obligaties vermindert, zullen andere kredietverstrekkers het vacuüm moeten opvullen dat is ontstaan in de vraag naar staatsobligaties.
Als er geen nieuwe kopers komen, zullen de rentetarieven moeten worden verhoogd om kredietverlening aantrekkelijker te maken voor kredietverstrekkers. Het ontmoedigt lenen door de kosten van lenen te verhogen, waardoor in wezen de geldhoeveelheid afneemt.
Risico's in verband met kwantitatieve aanscherping
Stijgende prijzen van aandelen en obligaties zijn gunstig voor beleggers, en het verkopen van deze activa kan een bearish beleggerssentiment creëren en een negatieve invloed hebben op de economische groei. Met een nooit eerder gevolgde kwantitatieve verkrapping, was er altijd een risico op een crash op de obligatiemarkt, de aandelenmarkt en zelfs de economie.
1. Naarmate de druk toeneemt om de obligatierendementen te laten stijgen, is er een groot risico op een drastische daling van de obligatiekoersen, wat moet worden vermeden.
2. Aandelen zijn bijzonder gevoelig voor bearish beleggerssentiment. Het betekent ook dat de verwachte toekomstige rendementen voor een bepaalde conjunctuurcyclus somber zijn, en hoewel beleggers geconditioneerd zijn aan volatiliteit, kan een terugtrekking van liquiditeit uit de markten een crisis op de aandelenmarkt veroorzaken.
3. Naarmate de economie steeds meer wordt benut, kunnen stijgende kredietkosten op mondiaal niveau een economische crisis veroorzaken. Overheden draaien op tekorten, de huizenmarkt wordt gesteund door hypotheken en de consument besteedt veel geld aan geleend geld, waarbij het spaargeld door krediet wordt vervangen. Wanneer de kredietgroei afzwakt, komt dit dus tot uiting in de vorm van een afgenomen vraag, wat betekent dat de economische groei afneemt.
4. Bovendien, als activaprijzen beginnen te dalen, wordt een negatief vermogenseffect waargenomen in de economie. Alle factoren samen zorgen voor een trage economie, die een drastisch effect zou kunnen hebben op de economische groei in een tijd waarin de wereldeconomie net hersteld was van de wereldwijde financiële crisis van 2008 2008-2009 wereldwijde financiële crisis De wereldwijde financiële crisis van 2008-2009 verwijst naar tot de enorme financiële crisis waarmee de wereld van 2008 tot 2009 werd geconfronteerd. De financiële crisis eiste zijn tol van individuen en instellingen over de hele wereld, waarbij miljoenen Amerikanen diep werden getroffen. Financiële instellingen begonnen te zinken, velen werden opgeslorpt door grotere entiteiten en de Amerikaanse regering werd gedwongen om reddingsoperaties aan te bieden.
Meer middelen
Finance is de officiële aanbieder van de wereldwijde Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ CBCA ™ -certificering De Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ -accreditatie is een wereldwijde standaard voor kredietanalisten die betrekking heeft op financiën, boekhouding, kredietanalyse en cashflowanalyse , convenantmodellering, terugbetalingen van leningen en meer. certificeringsprogramma, ontworpen om iedereen te helpen een financiële analist van wereldklasse te worden. Om uw carrière verder te ontwikkelen, zijn de onderstaande aanvullende bronnen nuttig:
- Federal Funds Rate Federal Funds Rate In de Verenigde Staten verwijst de Federal Funds-rente naar het rentetarief dat bewaarinstellingen (zoals banken en kredietverenigingen) andere bewaarinstellingen in rekening brengen voor nachtelijke uitlening van kapitaal uit hun reserves, op een niet-gedekte basis.
- Fiscaal beleid Fiscaal beleid Fiscaal beleid verwijst naar het begrotingsbeleid van de overheid, waarbij de overheid haar uitgaven- en belastingtarieven binnen de economie manipuleert. De overheid gebruikt deze twee instrumenten om de economie te monitoren en te beïnvloeden. Het is de zusterstrategie van het monetair beleid.
- Black Swan Event Black Swan Event Een zwarte zwaangebeurtenis, een term die vaak wordt gebruikt in de financiële wereld, is een extreem negatieve gebeurtenis of gebeurtenis die onmogelijk te voorspellen is. Met andere woorden, zwarte zwaangebeurtenissen zijn gebeurtenissen die onverwacht en onkenbaar zijn. De term werd gepopulariseerd door voormalig Wall Street-handelaar Nassim Nicholas Taleb
- Monetair transmissiemechanisme Monetair transmissiemechanisme Het monetaire transmissiemechanisme verwijst naar het proces waardoor monetairbeleidsbeslissingen de economische groei, prijzen en andere aspecten van de
