De geldstroomindicatoren zijn maatstaven die door regeringen worden gebruikt om de geldstroom van en naar de nationale economie te volgen. De rekeningen tonen de bronnen van alle in de economie ontvangen fondsen en de bestedingen die ze in de economie hebben gekregen.
De nationale overheid, investeerders en financiële managers houden toezicht op de geldstroom om te bepalen hoe effectief ze plannen hebben gemaakt, wat voor soort middelen tot hun beschikking staan, hoe de middelen zijn geïnvesteerd en welke bronnen worden gebruikt om de middelen te financieren.
Geldstroomrekeningen in de VS.
In de Verenigde Staten worden de geldstroomrekeningen beheerd door de Federal Reserve Federal Reserve (de Fed). De Federal Reserve is de centrale bank van de Verenigde Staten en is de financiële autoriteit achter 's werelds grootste vrijemarkteconomie. , en ze worden ongeveer tien weken na het einde van het voorgaande kwartaal vrijgelaten. De geldstroomrekeningen worden ook wel financiële rekeningen genoemd en worden aangeduid als Z.1. De vrijgegeven rekeningen tonen de activa en passiva die elke sector van de nationale economie heeft bijgedragen en hoe de fondsen zijn gebruikt.
Het overzicht voor elke rekening toont de verdeling van kapitaal over de verschillende sectoren, en dit stelt economen in staat om te analyseren hoe fondsen de economie binnenkomen en verlaten. De rekeningen splitsen ook de totale schuld op per emittent en houder, evenals de verdeling van het bruto binnenlands product (bbp) bruto binnenlands product (bbp) bruto binnenlands product (bbp) is een standaardmaatstaf voor de economische gezondheid van een land en een indicator van zijn levensstandaard. Ook kan het bbp worden gebruikt om de productiviteitsniveaus tussen verschillende landen te vergelijken. .
Bij het voorbereiden van de geldstroomrekeningen volgt de Federal Reserve de methode van dubbele boekhouding. Hierdoor kunnen veranderingen in activa en passiva in de niet-financiële sectoren zoals huishoudens, non-profitorganisaties worden gevolgd Businessplan zonder winstoogmerk Een businessplan zonder winstoogmerk is niets anders dan een stappenplan van de non-profitorganisatie waarin de doelstellingen en doelstellingen, hoe het zijn gestelde doel kan bereiken, boerderijen, de overheid (federaal, staats- en lokaal), evenals in de buitenlandse sector.
Enkele van de financiële activa die in de geldstroom worden verantwoord, zijn onder meer spaardeposito's, schatkistactiva, pensioenfondsen, aandelen in beleggingsfondsen, Amerikaanse deposito's in het buitenland, bedrijfsaandelen en geldmarktfondsen.
Geldstroom in het VK
Het Office for National Statistics is verantwoordelijk voor het voorbereiden van de geldstroomrekeningen in het Verenigd Koninkrijk. De rekeningen geven informatie over debiteuren- en crediteurenrelaties en over hoe de activa en passiva in de nationale economie zijn veranderd. Volgens de ONS moet elk financieel actief een tegenboekingstransactie hebben, terwijl de totale geldbronnen gelijk moeten zijn aan het totale gebruik van de middelen.
De eerste geldstroomtabellen werden gepubliceerd in 2014 en sindsdien worden ze elk kwartaal van het jaar gepubliceerd in het Blue Book. De geldstroomrekening is gebaseerd op het principe dat alle geldstromen in de economie verantwoord moeten worden door de betreffende overheidsinstantie.
De sectoren die worden verantwoord in de Britse geldstroomrekening zijn onder meer de centrale overheid, lokale overheden, huishoudens, monetaire financiële instellingen, overheidsbedrijven Corporation Een bedrijf is een juridische entiteit die is opgericht door individuen, aandeelhouders of aandeelhouders met als doel te opereren voor winst. Bedrijven mogen contracten sluiten, aanklagen en worden vervolgd, activa bezitten, federale en staatsbelastingen afdragen en geld lenen van financiële instellingen. , particuliere niet-financiële vennootschappen en verzekeringsinstellingen.
Bovendien omvatten de financiële instrumenten die bij de berekening van de rekeningen in aanmerking worden genomen, schuldeffecten, kortlopende en langlopende leningen, financiële derivaten, aandelenopties voor werknemers, aandelen en aandelen in beleggingsfondsen, en chartaal geld en deposito's.
Hoe de geldstroom te meten
Er zijn verschillende indicatoren waarmee beleggers rekening kunnen houden bij het bepalen van de geldstroom in de economie:
1. Cash-niveaus van beleggingsfondsen
Beleggers kunnen naar de niveaus van onderlinge fondsen kijken om te bepalen hoeveel geld institutionele beleggers hebben om aandelen te kopen. Wanneer de niveaus van onderlinge fondsen laag zijn, toont dit aan dat de institutionele fondsen niet veel contanten hebben die ze kunnen gebruiken om in nieuwe aandelen te investeren. Elke vorm van hertoewijzing vereist dat de instelling een deel van de activa die ze al bezit, afstoot.
Als de instelling hoge niveaus van onderlinge fondsen heeft, toont dit aan dat ze over voldoende kapitaal beschikt dat ze kan gebruiken om aandelen te kopen. De cashniveaus van beleggingsfondsen zijn slechts een betrouwbare indicator van de fondsstroom op korte termijn en kunnen bij gebruik op lange termijn misleidende gegevens opleveren.
2. Marginale schuld
Marginale schuld is een andere indicator van de geldbeweging in en uit de economie. Wanneer bullmarkten overbought zijn, hebben beleggers de neiging om alles wat ze hebben in de markt te investeren in de hoop substantiële voordelen te plukken van de gunstige marktomgeving.
Dergelijk beleggersgedrag doet zich voor wanneer de marge-schuldniveaus het hoogst zijn, aangezien beleggers de mogelijkheid hebben om een geldrekening te gebruiken om de hele investering te dekken of een marginrekening te gebruiken (wat betekent dat ze een deel of al het kapitaal lenen dat ze aan een investering hebben toegewezen).
Een margerekening wordt aangeboden door een makelaardij om de aankoop van een effect door een belegger te vergemakkelijken. Wanneer grote bedragen aan margeschuld zijn ingezet voor de aankoop van effecten, bevestigt dit dat er een grote geldbeweging in de nationale economie plaatsvindt.
Gebruik van de stroomindicatoren
1. Prestatie-indicator
Overheden gebruiken de geldstroomindicator als een prestatie-indicator voor de hele economie. Het vergelijken van de gegevens van het huidige jaar en de gegevens van de voorgaande jaren kan de kracht van de economie en de trend van voorgaande jaren aantonen. Het kan ook de richting van de economie in de toekomst aangeven, en de specifieke sectoren die tot haar groei zullen leiden.
2. Formulering van monetair beleid
De overheid kan de gegevens van de geldstromen gebruiken om monetair en fiscaal beleid te formuleren. Na de implementatie van het beleid kan de regering de indicatoren gebruiken om te bepalen of het beleid economische stabiliteit of fluctuaties brengt en om manieren te vinden om de negatieve impact ervan aan te pakken.
Aanvullende bronnen
Finance biedt de Financial Modelling & Valuation Analyst (FMVA) ™ FMVA®-certificering Sluit je aan bij 350.600+ studenten die werken voor bedrijven als Amazon, JP Morgan en Ferrari-certificeringsprogramma voor diegenen die hun carrière naar een hoger niveau willen tillen. Om te blijven leren en uw carrière vooruit te helpen, zijn de volgende financiële bronnen nuttig:
- Kapitaalrekening Kapitaalrekening De kapitaalrekening wordt gebruikt om financiële transacties binnen een land te verantwoorden en te meten die geen actief effect hebben op het spaargeld, de productie of het inkomen van dat land. De kapitaalrekening vormt samen met de lopende en financiële rekeningen de betalingsbalans van het land
- Economische indicatoren Economische indicatoren Een economische indicator is een maatstaf die wordt gebruikt om de algehele gezondheidstoestand van de macro-economie te beoordelen, meten en evalueren. Economische indicatoren
- Bruto Nationaal Product (BNP) Bruto Nationaal Product Bruto Nationaal Product (BNP) is een maatstaf voor de waarde van alle goederen en diensten die worden geproduceerd door de inwoners en bedrijven van een land. Het schat de waarde van de eindproducten en diensten die worden vervaardigd door de inwoners van een land, ongeacht de productielocatie.
- Monetair beleid Monetair beleid Monetair beleid is een economisch beleid dat de omvang en het groeitempo van de geldhoeveelheid in een economie beheert. Het is een krachtig instrument om macro-economische variabelen zoals inflatie en werkloosheid te reguleren.
