Wat is de gemiddelde kostenbasis?

De gemiddelde kostenbasis wordt gedefinieerd als het middel om de aankoopprijs toe te kennen aan aandelen die ten grondslag liggen aan een beleggingsfonds. Beleggingsfondsen Een beleggingsfonds is een pool van geld die van veel beleggers wordt verzameld met het doel te beleggen in aandelen, obligaties of andere effecten. Beleggingsfondsen zijn eigendom van een groep investeerders en worden beheerd door professionals. Lees meer over de verschillende soorten fondsen, hoe ze werken en de voordelen en afwegingen van beleggen in deze fondsen of een rekening beheerd door een bewaarder (makelaar). Het wordt berekend als het totale bedrag dat is betaald om het beleggingsfonds of de belegging in een bewaarder te kopen, gedeeld door het totale aantal onderliggende aandelen. Het nut van de gemiddelde-kostenbasismethode is de eenvoud tijdens meerdere aankopen,herbelegging van dividenden Dividend Een dividend is een aandeel in de winst en ingehouden winsten dat een onderneming uitkeert aan haar aandeelhouders. Wanneer een bedrijf winst maakt en ingehouden winsten opbouwt, kunnen die winsten ofwel worden herbelegd in het bedrijf of als dividend aan aandeelhouders worden uitgekeerd. , en feitelijke meerwaarden.

Overzicht

• Kostenbasis is een hulpmiddel voor het bepalen van het startpunt of aankooppunt voor het starten van de belastingberekening, op voorwaarde dat er winst wordt gegenereerd. Winsten zijn het gegenereerde rendement en boven de kostenbasis.
• Gemiddelde kostenbasis is een van de beschikbare methoden naast verschillende andere methoden om de kostenbasis te bepalen.
• De gemiddelde kostenbasis wordt veel gebruikt vanwege het gebruiksgemak. De gemiddelde kostprijs is het totale aankoopbedrag gedeeld door het totaal aantal aandelen.

Belang van kostenbasis

De kostenbasis vormt het draaipunt waarrond de belegger te weten komt of hij winst of verlies heeft gemaakt. De gemiddelde kostenbasis is niet de enige methode; er zijn andere methoden zoals LIFO Last-In First-Out (LIFO). De Last-in First-out (LIFO) -methode voor voorraadwaardering is gebaseerd op de praktijk dat activa die als laatste worden geproduceerd of verworven, de eerste zijn die als last worden opgenomen. Met andere woorden, volgens de LIFO-methode worden de laatst gekochte of geproduceerde goederen eerst verwijderd en als kosten in rekening gebracht. Daarom blijven de oude voorraadkosten op de, HIFO, en specifieke identificatie die beschikbaar zijn. De gemiddelde kostenmethode is het gemakkelijkst te beheren en te berekenen. De gemiddelde kostenmethode is echter niet altijd de meest fiscaal efficiënte.

Voorbeeld 1: aankoop van beleggingsfondsen

Laten we aannemen dat een belegger hetzelfde beleggingsfonds (eenheden / aandelen) bij twee verschillende gelegenheden koopt, dat wil zeggen 1 februari 2019 en 2 maart 2019 voor een uitstroom van respectievelijk $ 1.000 en $ 2.500.

Na een maand wordt een dividend van $ 100 ontvangen en wordt de volledige opbrengst van het dividend herbelegd om nieuwe eenheden te kopen.

De gemiddelde kostenbasis wordt gedefinieerd als het totale aankoopbedrag gedeeld door het totaal aantal aandelen. Het komt neer op $ 28,53 .

De kostenbasis van $ 28,53 is het referentiepunt waarrond winsten en verliezen nu voor belastingdoeleinden zouden worden berekend.

Stel dat de belegger na een paar maanden 40 aandelen verkoopt voor $ 50.

Werken op basis van gemiddelde kosten

Het belang van de kostenbasis vloeit voort uit het feit dat het de prijs is die wordt gebruikt om te bepalen of een investeerder winst of verlies maakt. De aanwezigheid van winsten zou leiden tot belastingheffing. De gemiddelde kostenbasis mag niet worden opgevat als een indicatie voor prestaties.

Zoals hierboven geïllustreerd, helpt de kostenbasis bij het vaststellen van het startpunt voor het berekenen van de winst of het verlies vanuit fiscaal oogpunt. Verliezen worden niet belast, terwijl winsten worden belast. Niet alle winsten worden echter gelijkelijk belast. Kortetermijnwinsten worden tegen een hoger tarief belast, terwijl langetermijnwinsten tegen een lager tarief worden belast. De gemiddelde kostenbasis helpt dus om te bepalen wat belastbaar is en wat niet.

Voorbeeld 2: aankoop van ETF's

Een belegger genaamd de heer X besluit om blootstelling aan een mandje effecten veilig te stellen met behulp van een exchange-traded fund (ETF) Exchange Traded Fund (ETF) Een Exchange Traded Fund (ETF) is een populair investeringsvehikel waar portefeuilles flexibeler en gediversifieerd kunnen worden over een breed scala van alle beschikbare activaklassen. Lees deze gids om meer te weten te komen over verschillende soorten ETF's. . De kostenbasis van de aankoop kan op verschillende manieren worden bepaald, vooral in de Verenigde Staten. Aan het ene uiteinde van het spectrum is er de FIFO-methode en aan de andere kant is er de gemiddelde kostenmethode.

Stel dat meneer X 100 aandelen van bedrijf QQQ koopt voor $ 10 elk, voor een netto uitstroom van $ 1.000 op 2 januari 2020. Aan het begin van het volgende kwartaal, 3 april, besluit meneer X nog eens 50 aandelen van QQQ voor $ 7 per stuk, in totaal $ 350. Laten we nu eens kijken naar de kostenbasis volgens de twee verschillende methoden.

Zoals hierboven geïllustreerd, kunnen we duidelijk zien dat de methode van gemiddelde kosten de minst bestraffende methode is om de kostenbasis te berekenen. Een belegger kan alleen profiteren van de FIFO-methode wanneer de eerste tranche aandelen tegen een lagere prijs wordt gekocht.

Het is misschien niet altijd het geval, zoals blijkt uit het bovenstaande voorbeeld. Daarom biedt de gemiddelde kostenbasis het beste compromis tussen verlaging van de kostenbasis en rekengemak.

Meer middelen

Finance biedt de Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ CBCA ™ -certificering De Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ -accreditatie is een wereldwijde standaard voor kredietanalisten die betrekking heeft op financiën, boekhouding, kredietanalyse, cashflowanalyse, convenantmodellering, lening terugbetalingen, en meer. certificeringsprogramma voor diegenen die hun carrière naar een hoger niveau willen tillen. Om te blijven leren en uw carrière vooruit te helpen, zijn de volgende bronnen nuttig:

• Activity-based costing Activity-based costing Activity-based costing is een meer specifieke manier om overheadkosten toe te wijzen op basis van "activiteiten" die daadwerkelijk bijdragen aan overheadkosten. Een activiteit is
• Belasting op vermogenswinsten Belasting op vermogenswinsten Belasting op vermogenswinsten is een belasting die wordt geheven over vermogenswinst of de winst die een persoon maakt door activa te verkopen. De belasting wordt pas geheven als het actief in contanten is omgezet, en niet als het nog in handen is van een investeerder.
• LIFO vs. FIFO LIFO vs. FIFO Te midden van het voortdurende debat tussen LIFO en FIFO in de boekhouding, is het niet altijd gemakkelijk om te beslissen welke methode moet worden gebruikt. LIFO en FIFO zijn de twee meest gebruikte technieken bij het waarderen van de kosten van verkochte goederen en inventaris.
• Hoe de IRS.gov-website te gebruiken Hoe de IRS.gov-website te gebruiken IRS.gov is de officiële website van de Internal Revenue Service (IRS), de belastingdienst van de Verenigde Staten. De website wordt gebruikt door bedrijven en