Het acceptabel kwaliteitsniveau (AQL) is een concept voor kwaliteitscontrole. Het is het minimum aantal fouten dat aanvaardbaar is in een monster van een vervaardigd product voor de volledige partij van het product die moet worden geaccepteerd. Is het aantal fouten hoger dan de AQL, dan wordt de hele batch afgekeurd.
Bemonsteringsproces
Het steekproefproces vereist dat enkele voorlopige parameters Parameter A-parameter is een nuttig onderdeel van statistische analyse. Het verwijst naar de kenmerken die worden gebruikt om een bepaalde populatie te definiëren. Vroeger lag het vast, inclusief de AQL die zou worden gebruikt bij de uiteindelijke beslissing over het accepteren of weigeren van een batch product. De parameters zijn:
1. Inspectieniveau
De drie inspectieniveaus zijn normaal, aangescherpt en gereduceerd. Gewoonlijk wordt het normale niveau gebruikt om monsters op fouten te beoordelen. Het niveau is afhankelijk van de prestatie van de leverancier. Consistent slechte prestaties leiden tot verscherpte inspectie, wat een strikter proces is. Een goed trackrecord leidt daarentegen tot een verlaagd inspectieniveau.
2. Acceptabel kwaliteitsniveau
Het acceptabele kwaliteitsniveau is het aantal toegestane defecten in een batch. De AQL wordt overeengekomen tussen de afnemer en de leverancier op basis van het belang van het product. De AQL voor een partij t-shirts kan bijvoorbeeld 1 op 1.000 zijn, terwijl deze voor een partij batterijen voor mobiele telefoons veel lager is, zoals 0,001 per 1.000 of 1 op 1.000.000 fouten.
3. Bemonsteringsmethode
Er kunnen enkele steekproefmethoden worden gebruikt om kwaliteitsborging te verkrijgen op basis van het vereiste niveau van verfijning en nauwkeurigheid. De belangrijkste methoden zijn als volgt:
Enkele bemonstering is de meest gebruikelijke methode. Het vereist slechts één steekproef van grootte n en het aantal standaardinstellingen c. Daarom wordt het ook (n, c) -sampling genoemd. Als in de steekproef van n standaardwaarden groter zijn dan c, wordt de hele batch afgekeurd.
Dubbele bemonstering is een uitbreiding van de enkele bemonsteringsmethode. Als in dat geval de eerste steekproef besluiteloos is, wordt een tweede steekproef genomen om de beslissing te nemen.
Opeenvolgende bemonstering is een uitgebreide methode waarbij elk item uit de steekproef wordt getest, en een beslissing om het testen te accepteren, af te wijzen of door te gaan wordt genomen nadat elk item is getest.
De andere methoden zijn meervoudige bemonstering en bemonstering van partijen overslaan .
Een aanvaardbaar kwaliteitsniveau koppelen aan bemonstering
Voordat u alle punten met elkaar verbindt, moeten nog een paar concepten worden begrepen. De concepten zijn:
Risico van de producent
Het is de kans dat in een (n, c) -steekproef het aantal defaults groter of gelijk is aan de AQL. Daarom is het waarschijnlijk dat de partij wordt afgekeurd. Het wordt meestal aangeduid met de Griekse letter α (alfa).
OC Curve
De operationele karakteristieke curve (OC-curve) zet het percentage standaardwaarden of AQL (x-as) voor een enkele of (n, c) -steekproef uit tegen de waarschijnlijkheid dat een batch wordt geaccepteerd (y-as). De curve wordt hieronder geïllustreerd. Zoals de curve laat zien, neemt de kans op acceptatie snel af naarmate het aantal fouten toeneemt.
Voor degenen met kennis van statistiek, vertoont de OC-curve een bekende vorm: het is de overlevingsfunctie. De punten op de curve kunnen dus worden beschouwd als de waarschijnlijkheid dat een batch overleeft (wordt geaccepteerd), gegeven het percentage wanbetalingen voor een bepaalde steekproefmethode.
De verbinding
Bij het ontwerpen van een bemonsteringsproces wil een fabrikant of producent de kans op afkeuring minimaliseren - dat wil zeggen, ze willen α minimaliseren zoals hierboven gedefinieerd. Het is hetzelfde als maximaliseren (1-α) of de acceptatiekans voor een bepaalde steekproefmethode.
De producent kiest de AQL met behulp van de OC Curve in combinatie met zijn kennis over andere factoren, zoals de kwaliteit van de machines en arbeiders die bij het proces betrokken zijn, de kwaliteit van de grondstoffen, de kwaliteit die door klanten wordt gevraagd en alle andere factoren die de kwaliteit beïnvloeden.
Stel dat de vermelde steekproefmethode een enkele steekproef (60, 4) is met de grootte van 60 en een afwijzingsniveau c gelijk aan 4. Als de producent zijn AQL instelt op 5% (3 per 60), is de waarschijnlijkheid van de het monster dat wordt geaccepteerd, is ongeveer 80%. Als de producent het in dit stadium te riskant vindt, kan hij de nodige wijzigingen aanbrengen zodat de AQL 2% is (1,2 per 60). Het levert de acceptatiekans op van ongeveer 99% op basis van de bovenstaande OC-curve.
De OC Curve kan ook worden gebruikt om een bemonsteringsmethode te kiezen. De producent kan de steekproefmethode kiezen die de kans op acceptatie voor een bepaalde AQL maximaliseert.
Stel dat een producent zich realiseert dat er geen manier is om het aantal defecten terug te brengen tot onder de 5%. Als ze de bovenstaande (60, 4) bemonsteringsmethode zouden gebruiken, zou hun kans op afwijzing 20% zijn, zoals blijkt uit de OC-curve, die erg hoog is. Om het probleem op te lossen, kunnen ze een andere steekproefmethode gebruiken door verschillende curven uit te zetten en er een te kiezen die zowel voor hen als voor hun klanten acceptabel is. In de onderstaande figuur kunnen de producenten bijvoorbeeld onderhandelen met (80, 6) in plaats van (60, 4) om de kans op acceptatie te vergroten tot 90%.
AQL in de praktijk
In de bovenstaande voorbeelden wordt slechts één bemonsteringsmethode besproken: de enkele bemonsteringsmethode. In de praktijk zouden de berekeningen complexer zijn dan degene die hierboven zijn geïllustreerd. Om het implementeren van kwaliteitsnormen eenvoudiger te maken, worden AQL-grafieken gebruikt.
Het aantal aanvaardbare fouten in een steekproef - afhankelijk van de batchgrootte, het inspectieniveau en de AQL - kan gemakkelijk van de grafieken worden afgelezen. De grafiek geeft drempels voor acceptatie en afwijzing van een batch, die kunnen worden gebruikt om de uiteindelijke beslissing te nemen.
AQL-grafieken gebruiken
Het AQL-diagram bestaat uit twee delen: het eerste is het inspectieniveau-diagram. Het wordt gebruikt om het inspectieniveau te kiezen op basis van de batchgrootte en het vereiste controleniveau. Stel bijvoorbeeld dat er een batch van 5.000 overhemden moet worden gestikt en dat het inspectieniveau is ingesteld op Normaal II. Het inspectieniveau, volgens de voorgeschreven tabel, bevindt zich op het snijpunt van de batchgrootte-rij en de inspectieniveaukolom. Zoals weergegeven in de onderstaande tabel, is dit inspectieniveau "L."
De volgende stap in het proces is om de juiste steekproefomvang te bepalen, de AQL te kiezen en een beslissing te nemen op basis van de drempels die door de grafiek worden gegeven. De drempels worden op dezelfde manier bepaald op het snijpunt van inspectieniveau rij en AQL-kolom.
Omdat de fabrikant een normale inspectie uitvoert, kiezen we voor de normale tafel. Merk op dat er verschillende tabellen zijn voor aangescherpte en beperkte bemonstering. Ervan uitgaande dat de AQL 4 per 1000 stuks is, krijgen we dat de steekproefomvang 200 overhemden moet zijn. Als er 15 of meer defecte overhemden zijn, moet de fabrikant de hele batch afkeuren.
Aanvullende bronnen
Finance biedt de Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ CBCA ™ -certificering De Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ -accreditatie is een wereldwijde standaard voor kredietanalisten die betrekking heeft op financiën, boekhouding, kredietanalyse, cashflowanalyse, convenantmodellering, lening terugbetalingen, en meer. certificeringsprogramma voor diegenen die hun carrière naar een hoger niveau willen tillen. Om te blijven leren en uw carrière vooruit te helpen, zijn de volgende bronnen nuttig:
- Meetniveau Meetniveau In statistieken is meetniveau een classificatie die de waarden die aan variabelen zijn toegewezen met elkaar in verband brengt. Met andere woorden, niveau van
- Niet-bemonsteringsfout Niet-bemonsteringsfout Niet-bemonsteringsfout verwijst naar een fout die voortkomt uit het resultaat van gegevensverzameling, waardoor de gegevens verschillen van de werkelijke waarden. Het is anders
- Afwijking van de steekproefselectie Afwijking van de steekproefselectie De afwijking van de steekproefselectie is de vertekening die het gevolg is van het niet garanderen van de juiste randomisatie van een populatiemonster. De gebreken van de steekproefselectie
- Totale waarschijnlijkheidsregel Totale waarschijnlijkheidsregel De totale waarschijnlijkheidsregel (ook bekend als de wet van de totale waarschijnlijkheid) is een fundamentele regel in statistieken met betrekking tot voorwaardelijke en marginale
