Fysieke verslechtering verwijst naar het verlies in waarde van een onroerend goed als gevolg van de fysieke slijtage van een gebouw. Het kan ook de normale slijtage beschrijven die gebouwen ervaren naarmate ze ouder worden. Zo slijten de verwarmings- en koelsystemen op een bepaald moment in de toekomst. De slijtage van een woning kan worden veroorzaakt door natuurlijk voorkomende elementen zoals water, wind, extreme temperaturen, termieten of aardbevingen. Slijtage kan ook door mensen worden veroorzaakt door vandalisme, verwaarlozing, brand etc.
De mate van achteruitgang hangt af van het niveau van doorlopend onderhoud aan het onroerend goed, evenals van de oorspronkelijke kwaliteit van de constructie. Een gebouw dat is gebouwd met duurzame originele materialen, heeft een betere kans om achteruitgang te weerstaan in vergelijking met een gebouw dat is gebouwd met materialen van lage kwaliteit. Vastgoedeigenaren die regelmatig versleten items repareren en verbeteringen aanbrengen, zoals het opnieuw schilderen en veranderen van dakbedekkingsmateriaal naar moderne soorten dakbedekking, verminderen de mate van achteruitgang van het pand.
Korte samenvatting
- Fysieke verslechtering verwijst naar de slijtage die gebouwen ervaren naarmate ze ouder worden, wat resulteert in waardevermindering.
- Fysieke achteruitgang kan het gevolg zijn van de inwerking van elementen zoals overstromingen, aardbevingen, vuur, ultraviolet zonlicht, wind, enz.
- De achteruitgang kan te genezen of ongeneeslijk zijn, afhankelijk van de economische haalbaarheid van de reparatie.
Categorieën van fysieke achteruitgang
De volgende zijn de twee belangrijkste categorieën van fysieke achteruitgang van een onroerend goed:
1. Geneesbare achteruitgang
Een uithardbare bederf is een type aantasting dat economisch haalbaar is om te genezen. De economische haalbaarheid wordt aangegeven als de waardestijging van een pand groter is dan of gelijk is aan de verwachte reparatiekosten. De kosten voor het vervangen of herstellen van het artikel worden gebruikt als een realistische maatstaf voor de te genezen verslechtering.
Het meten van de uithardbare achteruitgang omvat het schatten van de waarde van items die moeten worden gerepareerd, zoals raamvervanging, opnieuw schilderen, tochtstrippen, dakreparatie, losse dakpannen bevestigen, defecte bedrading en reparaties aan het verwarmings- of koelsysteem. De metingen mogen alleen de bovenstaande items omvatten als de waardevermeerdering van een onroerend goed de reparatiekosten compenseert. Als de geschatte kosten van dakreparatie en losse dakpannen bijvoorbeeld $ 8.000 kosten, kan een potentiële koper zijn biedprijs met dezelfde waarde verlagen om de kosten van dergelijke reparaties te dekken.
2. Ongeneeslijke achteruitgang
Ongeneeslijke achteruitgang is een vorm van afschrijving die als ongeneeslijk wordt beschouwd, zelfs als de reparatie zou plaatsvinden. In eenvoudige bewoordingen zijn de reparatiekosten van het artikel / de artikelen hoger dan de waarde die het zou toevoegen, en daarom is er geen economisch voordeel om ze te repareren.
Ongeneeslijke achteruitgang kan ook worden gegroepeerd in korte en lange termijn. Kortetermijnartikelen verwijzen naar de artikelen met een kortere levensduur dan de verbeteringen zelf, terwijl langetermijnartikelen artikelen zijn waarvan de levensduur gelijk is aan of langer is dan de uitgevoerde verbeteringen. Als de fundering van een gebouw bijvoorbeeld defect is, zou een dergelijke reparatie als een ongeneeslijke verslechtering worden beschouwd, omdat de hele constructie helemaal opnieuw moet worden opgebouwd. De genezing overtreft de verwachte stijging van de waarde van het onroerend goed.
Andere vormen van achteruitgang van eigendommen
Afgezien van fysieke achteruitgang zijn er nog andere vormen van verslechtering die van invloed zijn op onroerend goed:
1. Functionele veroudering
Functionele veroudering is een vorm van achteruitgang door een kenmerk in het pand dat niet langer bruikbaar of functioneel is, en dat resulteert in waardeverlies voor het gehele pand. De verslechtering kan het gevolg zijn van een verscheidenheid aan factoren, zoals veranderende markteisen, evoluerende technologie, verouderde voorzieningen, architectonisch ontwerp, lokale economische omstandigheden, enz.
Het waardeverlies is het gevolg van de aanname dat een specifiek kenmerk niet rendabel te vervangen is of niet kan worden gewijzigd. Een voorbeeld van functionele veroudering is een gebouw van zeven verdiepingen zonder lift (en). Het toevoegen van een lift wordt als geneesbaar beschouwd als de waardestijging van het huis groter is dan de kosten voor het installeren van de apparatuur.
2. Externe veroudering
Externe veroudering verwijst naar het verlies van de waarde van een onroerend goed als gevolg van externe factoren die de eigenaar niet of nauwelijks kan veranderen. Enkele van de externe factoren zijn onder meer recessie. Recessie Recessie is een term die wordt gebruikt om een vertraging van de algemene economische activiteit aan te duiden. In de macro-economie worden recessies officieel erkend na twee opeenvolgende kwartalen van negatieve bbp-groeicijfers. , wijzigingen in bestemmingsplannen, regionaal banenverlies, nieuwe ontwikkelingen die een negatieve invloed hebben op de waarde van onroerend goed (zoals de bouw van dichte woningen met een laag inkomen, districtsgevangenissen en rioolzuiveringsinstallaties in de buurt van het onroerend goed), milieubeperkingen en negatieve veranderingen in verkeerspatronen.
De bovengenoemde factoren zijn bijna niet te veranderen omdat ze zich buiten het pand bevinden. Het zal duur of vrijwel onmogelijk zijn om de nadelige effecten die niet op het onroerend goed zijn, te veranderen. Het valt bijvoorbeeld buiten de macht van een huiseigenaar om een provinciegevangenis te verplaatsen.
Evenzo, als het onroerend goed afhankelijk is van één grote werkgever en die werkgever stopt, zal er een verwoestende impact zijn op de waarde van onroerend goed in het gebied. Een dergelijke factor is onmogelijk te corrigeren en kan de financiële draagkracht van de eigenaar van het onroerend goed te boven gaan.
Meer middelen
Finance is de officiële aanbieder van de wereldwijde Financial Modelling & Valuation Analyst (FMVA) ™ FMVA®-certificering Sluit je aan bij 350.600+ studenten die werken voor bedrijven als Amazon, JP Morgan en Ferrari-certificeringsprogramma, ontworpen om iedereen te helpen een financiële analist van wereldklasse te worden . Om uw carrière verder te ontwikkelen, zijn de onderstaande aanvullende financiële bronnen nuttig:
- Afschrijvingskosten Afschrijvingskosten Afschrijvingskosten worden gebruikt om de waarde van installaties, eigendommen en apparatuur in de loop van de tijd af te stemmen op het gebruik en de slijtage. Afschrijvingskosten worden gebruikt om de kosten en waarde van een actief op lange termijn beter weer te geven in relatie tot de inkomsten die het genereert.
- Negatieve externe effecten Negatieve externe effecten Negatieve externe effecten treden op wanneer het product en / of de consumptie van een goed of dienst een negatief effect heeft op een derde partij buiten de markt. Bij een gewone transactie zijn twee partijen betrokken, namelijk de consument en de producent, die de eerste en de tweede partij bij de transactie worden genoemd.
- Materiële vaste activa materiële vaste activa (materiële vaste activa) materiële vaste activa (materiële vaste activa) is een van de belangrijkste vaste activa die op de balans voorkomen. Materiële vaste activa worden beïnvloed door investeringen, afschrijvingen en overnames / afstotingen van vaste activa. Deze activa spelen een sleutelrol bij de financiële planning en analyse van de activiteiten en toekomstige uitgaven van een bedrijf
- Lineaire afschrijving Lineaire afschrijving Lineaire afschrijving is de meest gebruikte en gemakkelijkste methode om de afschrijving van een actief toe te wijzen. Met de lineaire methode zijn de jaarlijkse afschrijvingskosten gelijk aan de kosten van het actief minus de restwaarde, gedeeld door de gebruiksduur (# jaren). Deze gids bevat voorbeelden, formules, uitleg
