Directe verkoopkosten, beter bekend als directe verkoopkosten of kosten van verkochte goederen (COGS), is het bedrag aan contanten dat een bedrijf investeert in de productie van een goed of dienst die het verkoopt.
Directe verkoopkosten omvatten geen huur, facilitaire kosten of administratieve kosten. SG&A SG&A omvat alle niet-productiekosten die een bedrijf in een bepaalde periode heeft gemaakt. Dit omvat uitgaven zoals huur, reclame, marketing, boekhouding, procesvoering, reizen, maaltijden, managementsalarissen, bonussen en meer. Soms omvat het ook afschrijvingskosten. Aan de andere kant bevatten ze het volgende:
- Directe arbeidskosten
- Kosten voor nutsvoorzieningen Kosten voor nutsvoorzieningen De kosten voor nutsvoorzieningen zijn de kosten die worden gemaakt door het gebruik van hulpprogramma's zoals elektriciteit, water, afvalverwijdering, verwarming en riolering. De kosten worden gemaakt boven direct gerelateerd aan de productie
- Verzendkosten
- Verwerkingskosten
- Commissies betaald aan verkooppersoneel
- Advertentiekosten
Directe verkoopkosten berekenen
Directe verkoopkosten zijn niet bijzonder moeilijk te berekenen. De winst-en-verliesrekening van elk bedrijf Resultatenrekening De winst-en-verliesrekening is een van de belangrijkste financiële overzichten van een bedrijf die hun winst en verlies over een bepaalde periode weergeeft. De winst of het verlies wordt bepaald door alle opbrengsten te nemen en alle kosten van zowel operationele als niet-operationele activiteiten af te trekken. Deze verklaring is een van de drie verklaringen die worden gebruikt in zowel corporate finance (inclusief financiële modellering) als boekhouding. bevat een COGS-account, waar verkochte voorraad wordt vermeld. De voorraad die aan het begin van het jaar wordt vermeld, is wat er overblijft bij het bedrijf van het voorgaande jaar. Gedurende het hele jaar, naarmate er nieuwe inventaris wordt geproduceerd en diensten worden verleend, worden de kosten toegevoegd.
Aan het einde van het factureringsjaar wordt alle niet-verkochte voorraad aan het begin van het jaar van de voorraad afgetrokken, plus de extra geproduceerde goederen en geleverde diensten. Eenmaal afgetrokken, krijgt het bedrijf zijn directe verkoopkosten voor het jaar.
Voorbeelden
Arbeid en directe materialen die worden gebruikt om een product te produceren, zijn directe verkoopkosten. Er wordt bijvoorbeeld een vrouw ingehuurd om te werken aan de productie van houten knutselkisten. Ze krijgt een uurloon. Het bedrag dat ze krijgt voor elk uur dat ze werkt, is een directe verkoopkost. De houten en metalen scharnieren waaruit de doos bestaat, zijn ook directe verkoopkosten.
Directe kosten zijn bijna altijd variabel omdat ze zullen toenemen naarmate er meer goederen worden geproduceerd. De belangrijkste uitzondering op de regel is arbeid. De meeste lonen van werknemers zijn vast en veranderen niet in de loop van het jaar. Als werknemers echter overuren maken om aan de productiebehoeften te voldoen, stijgen de directe arbeidskosten.
Directe kosten versus indirecte kosten
Vanuit het oogpunt van boekhouding en budgettering is het van cruciaal belang om de uitgaven nauwkeurig te classificeren. Directe en indirecte kosten lijken op het eerste gezicht nogal vanzelfsprekend. Er is echter een zekere nuance tussen de twee.
Indirecte kosten zijn meestal nodig voor de productie en distributie van een goed of dienst, maar ze kunnen niet direct worden teruggekoppeld naar dat goed of die dienst. Ze zijn een soort voorwaarde voor een goed of dienst om tot productie te komen. Directe kosten zijn daarentegen specifiek voor een bepaald goed en / of een bepaalde dienst die het bedrijf aanbiedt.
Een goed begrip hebben van het verschil tussen directe en indirecte kosten is belangrijk omdat het bepaalt hoe een bedrijf prijzen koppelt aan de goederen en diensten Producten en diensten Een product is een tastbaar item dat op de markt wordt gebracht voor verwerving, aandacht of consumptie terwijl een dienst is een immaterieel item, dat voortkomt uit het aanbod. Door de werkelijke productiekosten te kennen, kan het bedrijf hun producten efficiënt en concurrerend prijzen.
Aanvullende bronnen
Finance biedt de Financial Modelling & Valuation Analyst (FMVA) ™ FMVA®-certificering Sluit je aan bij 350.600+ studenten die werken voor bedrijven als Amazon, JP Morgan en Ferrari-certificeringsprogramma voor diegenen die hun carrière naar een hoger niveau willen tillen. Om te blijven leren en uw carrière vooruit te helpen, zijn de volgende bronnen nuttig:
- Cost of Goods Manufactured (COGM) Cost of Goods Manufactured (COGM) Cost of Goods Manufactured, ook bekend als COGM, is een term die in de managementboekhouding wordt gebruikt en verwijst naar een schema of overzicht dat de totale productiekosten voor een bedrijf tijdens een specifieke periode.
- Inventariseerbare kosten Inventariseerbare kosten Inventariseerbare kosten, ook wel productkosten genoemd, verwijzen naar de directe kosten die verband houden met de fabricage van producten voor het genereren van inkomsten. Voordat de voorraad wordt verkocht, wordt deze als een actief op de balans geboekt. De verkoop van deze producten verplaatst de voorraad van de balans naar de kostenpost voor de kosten van verkochte goederen (COGS) in de resultatenrekening.
- Overheadkosten Overheadkosten zijn bedrijfskosten die verband houden met de dagelijkse gang van zaken. In tegenstelling tot bedrijfskosten zijn overheadkosten niet te herleiden tot een specifieke kostendrager of bedrijfsactiviteit. In plaats daarvan ondersteunen ze de algehele inkomstengenererende activiteiten van het bedrijf.
- Posten in de winst- en verliesrekening projecteren Posten in de resultatenrekening projecteren We bespreken de verschillende methoden voor het projecteren van posten in de winst- en verliesrekening. Het projecteren van regelitems in de winst-en-verliesrekening begint met verkoopopbrengsten en vervolgens met de kosten
