Een veilige haven is een bepaling in wet- of regelgeving die bescherming biedt tegen aansprakelijkheid. Voorwaardelijke aansprakelijkheid Een voorwaardelijke verplichting is een potentiële verplichting die al dan niet voorkomt. De relevantie van een voorwaardelijke verplichting hangt af van de waarschijnlijkheid dat de voorwaardelijke verplichting een feitelijke verplichting wordt, de timing ervan en de nauwkeurigheid waarmee het eraan verbonden bedrag kan worden geschat. of boete en vermindert de aansprakelijkheid als aan bepaalde voorwaarden is voldaan.
Voorbeelden die in dit artikel worden besproken:
- Regel voor zakelijke oordeelsvorming
- De Digital Millennium Copyright Act van 1998 (VS)
- Verrekenprijzen (India)
Regel voor zakelijke oordeelsvorming
Safe Harbor-bepalingen komen voor in een aantal wetten of contracten. Verkoop- en koopovereenkomst De verkoop- en koopovereenkomst (SPA) vertegenwoordigt het resultaat van belangrijke commerciële en prijsonderhandelingen. In wezen bevat het de overeengekomen elementen van de deal, bevat het een aantal belangrijke beschermingen voor alle betrokken partijen en biedt het het wettelijke kader om de verkoop van een onroerend goed te voltooien. . Een voorbeeld hiervan is de Business Judgement Rule. Bestuurders van bedrijven hebben een aantal taken en verantwoordelijkheden. Een van die plichten is om met zorg, vaardigheid en ijver te handelen. Een bestuurder die deze plicht schendt, kan verantwoordelijk worden gehouden voor zijn daden.
De zakelijke beoordelingsregel is een aanname dat, bij het nemen van een zakelijke beslissing, de bestuurders van een onderneming Corporation Een onderneming is een juridische entiteit die is opgericht door individuen, aandeelhouders of aandeelhouders, met als doel winst te maken. Bedrijven mogen contracten sluiten, aanklagen en worden aangeklaagd, activa bezitten, federale en staatsbelastingen afdragen en geld lenen van financiële instellingen. handelde op een geïnformeerde basis, te goeder trouw en dat de ondernomen actie in het beste belang van het bedrijf was.
Voorbeeld: A, een directeur bij ABC Ltd., besluit om in zee te gaan met een bepaalde grondstofleverancier - Tools Ltd. Een ander product waarin grondstoffen van Tools Ltd. worden gebruikt, wordt echter als van slechte kwaliteit beschouwd. De aandelenkoers van ABC Ltd. daalt aanzienlijk als gevolg van de samenwerking met Tools Ltd. Nu kan A verantwoordelijk worden gehouden voor zijn beslissing en de impact ervan op het bedrijf. Hij kan echter voor bescherming vertrouwen op de veiligehavenbepaling. Op grond hiervan, als wordt vastgesteld dat hij te goeder trouw heeft gehandeld, geen belangenconflict had, naar behoren was geïnformeerd en een redelijke derde persoon hetzelfde zou hebben gehandeld in de gegeven situatie, zou A niet persoonlijk aansprakelijk worden gesteld.
Daarom biedt de Safe Harbor Rule (Business Judgement Rule) bescherming aan bestuurders om persoonlijk aansprakelijk te worden gesteld, aangezien aan bepaalde criteria wordt voldaan.
De Digital Millennium Copyright Act van 1998 (VS)
Bepalingen in de Digital Millennium Copyright Act (DMCA) beschermen internetserviceproviders (ISP's) tegen aansprakelijkheid voor schendingen van het auteursrecht en andere illegale activiteiten van hun klanten. Elke DMCA-veilige haven beperkt de aansprakelijkheid voor inbreuk op het auteursrecht aanzienlijk. Elk is afzonderlijk, en als u onder een van beide valt, is uw aansprakelijkheid beperkt. En zelfs als u niet voldoet aan de eisen van een van de safe harbours, is dat geen indicatie dat u inbreuk maakt op het auteursrecht. Andere verdedigingsmechanismen, zoals redelijk gebruik, zijn nog steeds beschikbaar.
De vier veilige havens die door het Congres worden geboden in de volgende onderafdelingen van sectie 512 zijn:
(a) Tijdelijke digitale netwerkcommunicatie
(b) Systeemcaching
(c) Informatie die zich op aanwijzing van gebruikers op systemen of netwerken bevindt
(d) Hulpprogramma's voor informatielocatie
Elk van deze veilige havens vertegenwoordigt een bepaald aspect van de normale werking van internet dat het Congres wilde beschermen en promoten, zij het met enkele beperkingen.
Safe Harbor in verrekenprijzen (India)
Een "veilige haven" wordt in de Indiase belastingwetgeving (ITL) gedefinieerd als omstandigheden waarin de belastingautoriteiten de door de belastingbetaler opgegeven verrekenprijs moeten accepteren. India's Central Board of Direct Taxes (CBDT), de belangrijkste Indiase belastingdienst, heeft in september 2013 verrekenprijzen (TP) veilige havenregels uitgevaardigd. Verrekenprijzen verwijzen naar de praktijk van 'arm's length pricing' voor internationale transacties tussen groter bedrijf met meerdere entiteiten (gemeten als afzonderlijk beheerde entiteiten). Het concept van een zakelijke transactie is ervoor te zorgen dat beide partijen bij de deal in hun eigen belang handelen en niet onder druk of dwang van de andere partij staan.
Als een bedrijf bepaalde berekeningsmethoden naleeft en bepaalde selectievakjes volgt, accepteert de IT-afdeling de door het bedrijf aangenomen verrekenprijs zoals deze is. De berekening van verrekenprijzen voor tal van transacties was voorheen de verantwoordelijkheid van de IT-afdeling, die van mening was dat de door een bedrijf zelf berekende zakelijke prijs onjuist is vanwege onjuiste methoden. Dit leidde tot geschillen. Safe Harbor-regels verminderen de administratieve druk op de belastingdienst. Het belangrijkste is dat ze de fiscale onzekerheid verminderen die gepaard gaat met de belasting van verrekenprijzen. De meeste buitenlandse bedrijven aarzelden om hun activiteiten in India uit te breiden, gezien de grote onzekerheid met betrekking tot de berekening van de verrekenprijs en de belastingplicht door de IT-afdeling. De Safe Harbor-actie heeft deze onzekerheid echter drastisch verminderd.
Haaienafweermiddel
In de context van bedrijfsovernames werken veilige havens als een haaienafweermiddel om vijandige overnames van andere bedrijven te voorkomen. Door toepassing van deze bepaling kan een onderneming een lastige of verlieslatende onderneming verwerven om haar overnameprijs te verhogen en een overname door andere ondernemingen economisch onaantrekkelijk maken.
Andere bronnen
Bedankt voor het lezen van de Finance-gids voor veilige haven. Om uw financiële opleiding voort te zetten, zullen de volgende financiële bronnen nuttig zijn.
- Verrekenprijzen Verrekenprijzen Verrekenprijzen verwijzen naar de prijzen van goederen en diensten die worden uitgewisseld tussen algemeen gecontroleerde juridische entiteiten binnen een onderneming. Als een dochteronderneming bijvoorbeeld goederen verkoopt of diensten verleent aan de holding, wordt de aangerekende prijs verrekenprijs genoemd.
- IFRS-standaarden IFRS-standaarden IFRS-standaarden zijn International Financial Reporting Standards (IFRS) die bestaan uit een reeks boekhoudregels die bepalen hoe transacties en andere boekhoudkundige gebeurtenissen in de jaarrekening moeten worden gerapporteerd. Ze zijn ontworpen om de geloofwaardigheid en transparantie in de financiële wereld te behouden
- Systeemrisico Systeemrisico Systeemrisico kan worden gedefinieerd als het risico dat samenhangt met de ineenstorting of het falen van een bedrijf, bedrijfstak, financiële instelling of een hele economie. Het is het risico van een groot falen van een financieel systeem, waarbij een crisis ontstaat wanneer kapitaalverschaffers het vertrouwen in de gebruikers van kapitaal verliezen
- Belangrijkste boekhoudschandalen Belangrijkste boekhoudschandalen De afgelopen twee decennia waren er enkele van de ergste boekhoudschandalen in de geschiedenis. Miljarden dollars gingen verloren als gevolg van deze financiële rampen. In deze
