De nul-ondergrens verwijst naar de overtuiging dat de rentetarieven niet verder dan nul kunnen worden verlaagd. Traditioneel gebruikten centrale banken monetair beleid om het rentetarief te manipuleren. Rentetarief Een rentetarief verwijst naar het bedrag dat een kredietgever aan een kredietnemer in rekening brengt voor elke vorm van schuld, doorgaans uitgedrukt als een percentage van de hoofdsom. in de economie om hun fiscale doelstelling (en) te bereiken. Daarom zouden de banken de rente verlagen tijdens een recessie (om investeringen te bevorderen) en de rente verhogen tijdens een hausse (om de prijzen te beheersen).
Centrale banken waren van mening dat de rente van onderaf begrensd was op 0, dat wil zeggen dat de laagste rente die de centrale bank in de economie kon vaststellen 0% was. Na de recessie van 2008, die resulteerde in een laag vertrouwen van investeerders in de economie, konden zelfs de nulrentetarieven blijkbaar de investeringen en het herstel niet stimuleren.
De nul-ondergrens en de recessie van 2008
De meeste centrale banken gebruiken monetair beleid om de rentetarieven in de economie te beheersen volgens het nieuwe Keynesiaanse economische model. Keynesiaanse economische theorie De keynesiaanse economische theorie is een economische stroming die in grote lijnen stelt dat overheidsingrijpen nodig is om economieën te helpen uit de recessie te komen. Het idee komt voort uit de economische cycli van hoog en laag die van vrijemarkteconomieën kunnen worden verwacht en positioneert de regering als een "tegenwicht". Wanneer de rentetarieven echter de ondergrens van nul bereiken, kan zelfs het monetaire beleid het vermogen verliezen om groei te stimuleren. Tijdens de crash van 2008 werden bijvoorbeeld "onconventionele" instrumenten gebruikt, zodat het monetaire beleid kon helpen om de economie uit de liquiditeitsval te krijgen.
Gewoonlijk stimuleert een verlaging van de rentetarieven uitgaven, maar in een liquiditeitsval verandert een verandering in de geldhoeveelheid het bestedingspatroon niet. Daarom is het gebruik van monetair beleid niet effectief (zoals hierboven gezien).
Onconventioneel monetair beleid en de grote recessie
Als reactie op de wereldwijde financiële crisis van 2008 hebben centrale banken over de hele wereld de rentetarieven verlaagd en tegen 2009 de Amerikaanse Federal Reserve Federal Reserve (de Fed) De Federal Reserve is de centrale bank van de Verenigde Staten en is de financiële autoriteit achter 's werelds grootste vrije markteconomie. , de Bank of England en de Europese Centrale Bank hadden rentetarieven van bijna 0%. De nul-ondergrens betekende dat de banken niet langer in staat waren om traditioneel monetair beleid te voeren en een reeks onconventioneel monetair beleid moesten voeren als fiscale stimulans.
Het beleid van elke bank was verschillend, maar werd algemeen aangeduid als kwantitatieve versoepeling. Kwantitatieve versoepeling Kwantitatieve versoepeling (QE) is een monetair beleid voor het drukken van geld, dat door de centrale bank wordt geïmplementeerd om de economie te stimuleren. De Centrale Bank creëert en kredietversoepeling. Kredietverruiming richt zich op de activazijde van de balans en heeft tot doel krediet te vergemakkelijken door de aankoop van activa, terwijl kwantitatieve versoepeling zich richt op de passiefzijde van de balans en tot doel heeft reserves aan te trekken via valuta en andere liquide middelen.
De maatregelen, als onderdeel van het kredietverlichtingsprogramma, omvatten liquiditeitsprogramma's, swapovereenkomsten met andere centrale banken, een toename van het aantal gekochte effecten en een toename van de aankoop van zowel publieke als private activa. Dergelijke onconventionele beleidsmaatregelen werden gebruikt in combinatie met een fiscale stimulans om de economie uit een recessie te halen.
Effectiviteit van onconventioneel monetair beleid
Het onconventionele monetaire beleid van verschillende centrale banken door middel van de aankoop van activa, verzachtte effectief de negatieve effecten van de nul-ondergrens. Het aankoopprogramma van activa van de Federal Reserve resulteerde in een verlaging van de korte rente met 3%. Het beleid verkleinde ook de output gap in de VS en had een cruciale impact op de renteverschillen.
In Europa was de impact van het onconventionele beleid beter meetbaar. De opbrengsten van goud waren 1% lager dan ze zouden zijn geweest als gevolg van kwantitatieve versoepeling. De meest impactvolle maatregel was de EURIBOR-EONIA-spread, die de rentetarieven verlaagde van 1,8% tijdens het uiteenvallen van de Lehman Brothers tot 0,05% na implementatie van het beleid.
De Europese Centrale Bank Europese Centrale Bank De Europese Centrale Bank (ECB) is een van de zeven instellingen van de EU en de centrale bank voor de hele eurozone. Het is een van de meest kritisch belangrijke centrale banken ter wereld en houdt toezicht op meer dan 120 centrale en commerciële banken in de lidstaten. gebruikten een versterkt ondersteuningsbeleid voor kredietverruiming om de renteverschillen te verkleinen, wat de economie tijdens de recessie hielp. Kwantitatieve versoepeling speelde een belangrijke rol in Europa bij het helpen stabiliseren van de economie na de ineenstorting van Lehman Brothers, hoewel het nog steeds niet voldoende was om een terugval van de economische activiteit te voorkomen.
Tijdens de recessie van 2008 was de tussenkomst van centrale banken nodig om de schade als gevolg van de financiële crisis tot een minimum te beperken, maar het monetaire beleid was nog te streng. Volgens onderzoek zouden nog eens 2% -4% renteverlagingen de werkloosheid en recessie hebben bevorderd, maar de nul-ondergrens verhinderde dat dit gebeurde.
Zelfs na de uitvoering van het onconventionele beleid verliep het economisch herstel nog steeds traag en was de werkloosheid hoog. De overheid moest op zoek naar ander beleid als alternatief om de effecten van de nulondergrens te ondervangen.
Uiteindelijk hebben centrale banken in Europa de zogenaamd onschendbare ondergrens geschonden door in feite negatieve rentetarieven door te voeren. Deze actie is zeer controversieel en de VS handhaaft vanaf 2019 de ondergrens van nul op de rentetarieven.
Gerelateerde metingen
Finance is de officiële aanbieder van de wereldwijde Financial Modelling & Valuation Analyst (FMVA) ™ FMVA®-certificering Sluit je aan bij 350.600+ studenten die werken voor bedrijven als Amazon, JP Morgan en Ferrari-certificeringsprogramma, ontworpen om iedereen te helpen een financiële analist van wereldklasse te worden . Om uw carrière verder te ontwikkelen, zijn de onderstaande aanvullende financiële bronnen nuttig:
- Economische depressie Economische depressie Een economische depressie is een gebeurtenis waarbij een economie in een staat van financiële onrust verkeert, vaak het resultaat van een periode van negatieve activiteit op basis van het bruto binnenlands product (BBP) van het land. Het is veel erger dan een recessie, waarbij het BBP aanzienlijk daalt en meestal jaren aanhoudt.
- Expansionary Monetary Policy Expansionary Monetary Policy Een expansief monetair beleid is een soort macro-economisch monetair beleid dat erop gericht is het tempo van de monetaire expansie te verhogen om de groei van de binnenlandse economie te stimuleren. De economische groei moet worden ondersteund door extra geldhoeveelheid.
- Omgekeerde rentecurve Omgekeerde rentecurve Een omgekeerde rentecurve geeft vaak de aanloop naar een recessie of economische vertraging aan. De rentecurve is een grafische weergave van de relatie tussen het rentetarief dat wordt betaald door een actief (meestal staatsobligaties) en de looptijd.
- Liquiditeitsval Liquiditeitsval Een liquiditeitsval is een situatie waarin een expansief monetair beleid (een toename van de geldhoeveelheid) de rente niet kan verhogen en dus niet leidt tot economische groei (toename van de output).
