Wat is geldillusie?

Geldillusie, ook wel prijsillusie genoemd, is een economische theorie die stelt dat individuen meestal de neiging hebben om hun inkomen en vermogen in nominale termen te zien, in tegenstelling tot reële termen.

Een andere manier om over het geldillusieconcept na te denken, is door aan te nemen dat individuen geen rekening houden met de effecten van inflatie. Inflatie Inflatie is een economisch concept dat verwijst naar stijgingen van het prijsniveau van goederen gedurende een bepaalde periode. De stijging van het prijsniveau betekent dat de valuta in een bepaalde economie koopkracht verliest (dat wil zeggen dat er minder kan worden gekocht met hetzelfde bedrag). op hun geld, dus menen ze ten onrechte dat hun opgebouwde rijkdom evenveel waard is als het voorgaande jaar.

Geschiedenis van het concept van de geldillusie

"The Money Illusion" is een boek dat in 1928 werd geschreven door econoom Irving Fisher. In Fisher's boek werd een Duitse winkelier beschreven in een tijd dat de Duitse munt (de Duitse mark in die tijd, niet de euro) een enorme devaluatie onderging als gevolg van hyperinflatie. Een hyperinflatie is een gebeurtenis waarbij er sprake is van een zeer hoge en versnellende inflatie - Duitsland heeft er een meegemaakt na de Eerste Wereldoorlog.

De winkelier geloofde dat ze winst maakte omdat ze hemden verkocht boven de prijs waarvoor ze ze had gekocht. Volgens Fisher ontving de winkelier echter minder geld of verloor geld door de verkoop van haar shirts. Het is omdat de winkelier koopkracht had verloren, of het aantal goederen en diensten dat ze met hetzelfde geldbedrag kon kopen, als gevolg van inflatoire druk.

Fisher concludeerde dat mensen in nominale termen en niet in reële termen over hun rijkdom nadenken, wat een vals gevoel van veiligheid voor de rijkdom van een individu opleverde.

Inzicht in geldillusie

De geldillusie is psychologisch van aard - individuen geloven ten onrechte in de accumulatie van hun rijkdom, maar ze houden geen rekening met inflatie. Als gevolg van een dergelijk feit, en ervan uitgaande dat de inflatie aanhoudend positief is, zal iemands rijkdom vaak worden overschat.

Economen geloven dat geldillusies om een ​​aantal redenen bestaan:

• Gebrek aan financiële educatie - Vaak houden mensen geen rekening met de effecten van inflatie op hun koopkracht of weten ze gewoon niets van inflatie.
• Prijsvastheid in goederen en diensten - Soms, prijzen voor goederen en diensten Producten en diensten Een product is een tastbaar item dat op de markt wordt gebracht voor verwerving, aandacht of consumptie, terwijl een dienst een immaterieel item is, dat voortkomt uit zal niet veranderen in prijs, hoewel de algehele economie aangeeft dat ze dat zouden moeten doen.

Economen noemen ook geldillusie als de belangrijkste reden waarom de inflatie goed is in de economie. Specifiek:

• Inflatie maakt loonsverhogingen mogelijk - Wanneer de inflatie laag is, zullen werkgevers vaak een bescheiden verhoging van de nominale lonen doorvoeren.

Money Illusion en de Phillips Curve

Geldillusie is een sleutelbegrip dat Milton Friedman verwerkte in zijn versie van de Philips-curve Phillips Curve De Phillips Curve is de grafische weergave van de kortetermijnrelatie tussen werkloosheid en inflatie binnen een economie. Volgens de Phillips Curve bestaat er een negatieve of omgekeerde relatie tussen het werkloosheidspercentage en het inflatiecijfer in een economie. , een economisch instrument dat de omgekeerde relatie tussen werkloosheid en inflatie weergeeft.

Friedman geloofde dat geldillusie de validiteit van de Philips-curvetheorie ondersteunde, voornamelijk omdat:

• Werknemers eisen geen stijgende lonen - Aangezien individuen hun rijkdom in nominale termen zien, vragen ze nauwelijks om inflatiegerelateerde loonsverhogingen. Hierdoor kon het bedrijf op zijn beurt meer werknemers aannemen tegen lagere kosten.

Met andere woorden, naarmate de inflatie toenam en werknemers niet om loonsverhogingen vroegen, nam het bedrijf gewoon meer mensen in dienst, waardoor de werkloosheid daalde.Werkloosheid Werkloosheid is een term die verwijst naar personen die inzetbaar zijn en een baan zoeken, maar geen baan kunnen vinden. Bovendien zijn het de mensen in het personeelsbestand of de pool van mensen die beschikbaar zijn voor werk, die geen passende baan hebben. .

• De prijzen reageren anders op gewijzigde vraagomstandigheden - Friedman was van mening dat een toename van de totale vraag eerder invloed had op de grondstoffenprijzen dan op de arbeidsmarktprijzen.

Als zodanig is een daling van het werkloosheidspercentage een uitkomst die verband houdt met dalende reële lonen. Wanneer werknemers zich realiseren dat hun reële lonen dalen, zal het natuurlijke werkloosheidspercentage terugkeren naar een natuurlijk niveau omdat werkgevers het reële loon niet kunnen betalen.

• Er bestaat informatieasymmetrie - Werkgevers zullen profiteren van werknemers die niet op de hoogte zijn van veranderingen in hun reële of nominale lonen en prijzen.

Voorbeelden van geldillusie

Om een ​​concreet voorbeeld van geldillusie te geven, ga je van het volgende uit:

• Jaarlijkse inflatie: 2%
• Werkelijk opgebouwde rijkdom (excl. Het lopende jaar): $ 600.000
• Netto jaarinkomen na aftrek van kosten: $ 100.000

Iemand die in de val van de geldillusie valt, zal het volgende geloven:

• Dat de $ 600.000 in waarde zal blijven (tegen het einde van het jaar gelijk zal zijn aan $ 600.000).
• Stel dat de $ 100.000 niet hoeft te worden gecorrigeerd voor inflatie, dan zou het individu tegen het einde van het jaar nog eens $ 100.000 hebben verzameld.
• Daarom zal het individu geloven dat zijn vermogen $ 700.000 is.

De werkelijke rijkdom van het individu is echter:

• De $ 600.000 zal verslechteren met 2% of het inflatiepercentage, wat betekent dat de $ 600.000 tegen het einde van het jaar gelijk zal zijn aan $ 588.000.
• Stel dat de $ 100.000 niet hoeft te worden gecorrigeerd voor inflatie, dan zou het individu tegen het einde van het jaar nog eens $ 100.000 hebben verzameld.
• Daarom zal het vermogen van het individu $ 688.000 zijn ($ 12.000 lager dan wat hij zou denken te bezitten als hij in de val van de geldillusie zou vallen).

Een ander interessant voorbeeld van geldillusie kan worden afgeleid uit de volgende situaties:

• Een individu zal een verlaging van het nominale loon met 2% doorgaans als oneerlijk beschouwen (of hij verliest 2% van zijn koopkracht).
• Een individu zal gewoonlijk een nominale loonsverhoging van 2% zien, terwijl de inflatie 4% is, als redelijk (of ze verliezen 2% van hun koopkracht).

Beide situaties resulteren in hetzelfde financiële resultaat, maar individuen zien het meestal niet zo. Geldillusie blijft een interessant onderwerp in Behavioural Finance Behavioural Finance is de studie van de invloed van psychologie op het gedrag van investeerders of financiële beoefenaars. Het omvat ook de daaropvolgende effecten op de markten. Het richt zich op het feit dat investeerders niet altijd rationeel zijn.

Meer middelen

Finance is de officiële aanbieder van de Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ CBCA ™ -certificering De Certified Banking & Credit Analyst (CBCA) ™ -accreditatie is een wereldwijde standaard voor kredietanalisten die betrekking heeft op financiën, boekhouding, kredietanalyse, cashflowanalyse, convenantmodellering, terugbetalingen van leningen en meer. certificeringsprogramma, ontworpen om van iedereen een financiële analist van wereldklasse te maken.

Om u te helpen een financiële analist van wereldklasse te worden en uw carrière ten volle te ontwikkelen, zullen deze aanvullende bronnen zeer nuttig zijn:

• Asymmetrische informatie Asymmetrische informatie Asymmetrische informatie is, zoals de term suggereert, ongelijke, disproportionele of scheefstaande informatie. Het wordt meestal gebruikt met betrekking tot een soort zakelijke deal of financiële overeenkomst waarbij de ene partij over meer of meer gedetailleerde informatie beschikt dan de andere.
• Consumentenprijsindex (CPI) Consumentenprijsindex (CPI) De consumentenprijsindex (CPI) is een maatstaf voor het totale prijsniveau in een economie. De CPI bestaat uit een bundel van veel gekochte goederen en diensten. De CPI meet de veranderingen in de koopkracht van de valuta van een land en het prijsniveau van een mand met goederen en diensten.
• Inflatietargeting Inflatietargeting Inflatietargeting is een gangbare praktijk onder centrale banken over de hele wereld, die erop gericht is het prijsniveau in een economie te beïnvloeden door het gebruik van verschillende
• Koopkrachtpariteit Koopkrachtpariteit Het concept van koopkrachtpariteit (PPP) wordt gebruikt om multilaterale vergelijkingen te maken tussen het nationale inkomen en de levensstandaard van verschillende landen. Koopkracht wordt gemeten aan de hand van de prijs van een bepaalde korf met goederen en diensten. Pariteit tussen twee landen impliceert dus dat een munteenheid in één land zal kopen