Een straddle-strategie is een strategie waarbij gelijktijdig een longpositie en een shortpositie op een effect worden ingenomen. Beschouw het volgende voorbeeld: Een handelaar koopt en verkoopt een calloptie Calloptie Een calloptie, gewoonlijk een 'call' genoemd, is een vorm van een derivatencontract dat de koper van een calloptie het recht geeft, maar niet de verplichting, om een aandeel of ander financieel instrument kopen tegen een specifieke prijs - de uitoefenprijs van de optie - binnen een bepaald tijdsbestek. en putoptie Putoptie Een putoptie is een optiecontract dat de koper het recht geeft, maar niet de plicht, om de onderliggende waarde tegen een bepaalde prijs (ook wel uitoefenprijs genoemd) te verkopen vóór of op een vooraf bepaalde vervaldatum. Het is een van de twee belangrijkste soorten opties, het andere type is een call-optie.tegelijkertijd voor dezelfde onderliggende waarde op een bepaald moment. Beide opties hebben exact dezelfde vervaldatum en uitoefenprijs.
De straddle-strategie wordt meestal gebruikt door een handelaar als ze niet zeker weten op welke manier de prijs zal bewegen. De transacties in verschillende richtingen kunnen elkaars verliezen compenseren.
Bij een straddle-transactie kan de handelaar beide opties long (kopen) (call en put) of beide opties short (verkopen). Het resultaat van een dergelijke strategie is afhankelijk van de uiteindelijke koersbeweging van de bijbehorende voorraad. Het niveau van prijsbeweging, en niet de richting van de prijs, heeft invloed op het resultaat van een straddle.
Vereisten voor een gespreide handel
Een transactie wordt als een straddle beschouwd als deze aan de volgende vereisten voldoet:
- De handelaar kan call- of putopties kopen of verkopen
- De opties moeten deel uitmaken van dezelfde beveiliging
- De uitoefenprijs Uitoefenprijs De uitoefenprijs is de prijs waartegen de houder van de optie de optie om een onderliggend effect te kopen of te verkopen kan uitoefenen, afhankelijk van het feit of hij een call- of putoptie heeft. Een optie is een contract met het recht om het contract uit te oefenen tegen een specifieke prijs, die bekend staat als de uitoefenprijs. moet hetzelfde zijn voor beide transacties
- De vervaldatum van de opties moet hetzelfde zijn
Wanneer moet u de strategie voor spreidingsopties gebruiken?
De strategie voor straddle-opties kan in twee situaties worden gebruikt:
1. Directionele spelen
Dit is wanneer er sprake is van een dynamische markt en hoge prijsschommelingen, wat resulteert in veel onzekerheid voor de handelaar. Wanneer de prijs van het aandeel kan stijgen of dalen, wordt de straddle-strategie gebruikt. Het wordt ook wel impliciete vluchtigheid genoemd.
2. Volatiliteitsspel
Wanneer er zich een gebeurtenis in de economie voordoet, zoals een aankondiging van inkomsten Winstrichtlijnen Een winstadvies is de informatie die wordt verstrekt door het management van een beursgenoteerd bedrijf over de verwachte toekomstige resultaten, inclusief schattingen of de vrijgave van het jaarlijkse budget, de volatiliteit in de marktstijgingen voordat de aankondiging wordt gedaan. De handelaren kopen meestal aandelen in bedrijven die op het punt staan winst te maken.
Soms gebruiken veel handelaren de straddle-strategie te vroeg, waardoor de ATM-call- en ATM-putopties kunnen toenemen en ze erg duur kunnen worden om te kopen. Handelaren moeten assertief zijn en de markt verlaten voordat een dergelijke situatie zich voordoet.
Voorbeeld van een spreidoptie
De straddle-optie wordt gebruikt wanneer er een hoge volatiliteit op de markt en onzekerheid in de prijsbeweging is. Het zou optimaal zijn om de straddle te gebruiken als er een optie is met een lange vervaldatum. De handelaar moet er ook voor zorgen dat de optie tegen het geld is, wat betekent dat de uitoefenprijs hetzelfde moet zijn als de prijs van de onderliggende waarde.
De handelaar geniet een voordeel wanneer de waarden van de call of put groter of kleiner zijn dan toen de strategie voor het eerst werd geïmplementeerd. Het kan helpen de kosten van het verhandelen van het actief te compenseren, en het achtergebleven geld wordt als winst beschouwd.
Stel dat de aandelen van Apple worden verhandeld tegen $ 60, en de handelaar besluit een long straddle te beginnen door de call-optie en de put-optie te kopen tegen de uitoefenprijs van $ 120. Het gesprek kost $ 25, terwijl de put $ 21 kost. De totale kosten voor de handelaar bedragen $ 46 (25 + 21).
Als de strategie van de handelaar mislukt, is zijn maximale verlies $ 46. Op de vervaldatum wordt het Apple-aandeel verhandeld tegen $ 210, daarom vervalt de putoptie onmiddellijk omdat deze uit het geld is, maar de call-optie is in-the-money (de uitoefenprijs is onder de handelsprijs) en wanneer de optie vervalt is de opbrengst van de optie $ 90 (210 - 120). De initiële kosten voor de handelaar van $ 46 worden hiervan verder afgetrokken, waardoor de handelaar een winst van $ 44 (90 - 46) overhoudt.
Stel dat de handelaar de markt verlaat vóór de vervaldatum en dat het Apple-aandeel wordt verhandeld tegen de uitoefenprijs van $ 120. De call-optie is $ 10, terwijl de put-optie $ 25 is, de uitbetaling is als volgt:
Bellen: ($ 10 - $ 25) = - $ 15 verlies
Put: ($ 25 - $ 21) = $ 4 winst
Het nettoverlies is - $ 11 .
Lange spreidstand
Bij een lange straddle koopt de handelaar zowel de call- als putopties. De vervaldatum en uitoefenprijs voor de opties moeten hetzelfde zijn. Het wordt aanbevolen om de optie te kopen wanneer het aandeel ondergewaardeerd of verdisconteerd is, ongeacht hoe het aandeel beweegt. Het wordt voor beleggers als een transactie met een laag risico beschouwd, omdat, zoals in het voorbeeld wordt aangetoond, de kosten voor het kopen van de call- en putopties het maximale verlies zijn waarmee de handelaar wordt geconfronteerd.
Korte spreidstand
Een short straddle is het tegenovergestelde van een long straddle en treedt op wanneer de handelaar zowel call- als putopties verkoopt met dezelfde uitoefenprijs en vervaldatum. Het is het beste om de call- en putopties te verkopen wanneer het aandeel overgewaardeerd is, ongeacht hoe het aandeel beweegt. Het is riskant voor de belegger omdat hij de totale waarde van de aandelen voor zowel de opties kan verliezen als de verdiende winst beperkt is tot de premie op beide opties.
Gerelateerde metingen
Finance is de officiële aanbieder van de Financial Modelling and Valuation Analyst (FMVA) ™ FMVA®-certificering Sluit je aan bij 350.600+ studenten die werken voor bedrijven als Amazon, JP Morgan en Ferrari-certificeringsprogramma, ontworpen om iedereen om te vormen tot een financiële analist van wereldklasse.
Om uw kennis van financiële analyse te blijven leren en ontwikkelen, raden we de onderstaande aanvullende bronnen ten zeerste aan:
- Kroonluchter Exit Kroonluchter Exit Kroonluchter Exit (CE) is een op volatiliteit gebaseerde indicator die stop loss exit-punten identificeert voor lange en korte handelsposities. Chuck Le Beau, een erkend expert in exitstrategieën, ontwikkelde de CE-indicator. Alexander Elder introduceerde de strategie echter bij handelaren
- Long- en shortposities Long- en shortposities Bij beleggen vertegenwoordigen long- en shortposities directionele weddenschappen van beleggers dat een effect ofwel omhoog gaat (wanneer long) of omlaag (wanneer short). Bij het verhandelen van activa kan een belegger twee soorten posities innemen: long en short. Een belegger kan een actief kopen (long gaan) of verkopen (short gaan).
- Stop-loss-order Stop-loss-order Een stop-loss-order is een instrument dat door handelaren en beleggers wordt gebruikt om verliezen te beperken en risicoblootstelling te verminderen. Lees meer over stop-loss-orders in dit artikel.
- Trade Order Timing Trade Order Timing - Trading Trade order timing verwijst naar de houdbaarheid van een specifieke handelsorder. De meest voorkomende soorten timing van handelsorders zijn marktorders, GTC-orders en fill or kill orders.
