De Q-ratio, of Tobin's Q-ratio, is een verhouding tussen de marktwaarde van een fysiek actief en de vervangingswaarde. De ratio is ontwikkeld door James Tobin, een Nobelprijswinnaar in economie. Tobin stelde een hypothese voor dat de gecombineerde marktwaarde van alle bedrijven op de aandelenmarkt Aandelenmarkt De aandelenmarkt verwijst naar openbare markten die bestaan voor het uitgeven, kopen en verkopen van aandelen die op een effectenbeurs of over-the-counter worden verhandeld. Aandelen, ook wel aandelen genoemd, vertegenwoordigen fractioneel eigendom van een bedrijf en moeten ongeveer gelijk zijn aan hun vervangingskosten. De ratio kan worden gebruikt voor het waarderen van een enkel bedrijf. Bedrijf Een bedrijf is een juridische entiteit die is opgericht door individuen, aandeelhouders of aandeelhouders met als doel winst te maken. Bedrijven mogen contracten sluiten, aanklagen en worden vervolgd, activa bezitten,federale en staatsbelastingen afdragen en geld lenen van financiële instellingen. en zelfs de hele aandelenmarkt.
Formule van de Q-verhouding
De originele formule voor de Q-verhouding is:
In de praktijk is het echter erg moeilijk om de vervangingskosten van de totale activa in te schatten. Zo is er een wijziging van de oorspronkelijke formule, waarbij de vervangingskosten van de activa worden vervangen door hun boekwaarde.
De Q-ratio kan worden berekend voor de totale markt:
Toepassingen van de Q-ratio
De Q-ratio wordt veel gebruikt om de waarde van een bedrijf te bepalen. Als de ratio groter is dan 1, is de marktwaarde Marktkapitalisatie Marktkapitalisatie (Market Cap) de meest recente marktwaarde van de uitstaande aandelen van een bedrijf. De marktkapitalisatie is gelijk aan de huidige aandelenkoers vermenigvuldigd met het aantal uitstaande aandelen. De investerende gemeenschap gebruikt vaak de marktkapitalisatiewaarde om bedrijven te rangschikken die hoger zijn dan de waarde van de geboekte activa. Het bedrijf is overgewaardeerd omdat de marktwaarde een afspiegeling is van een aantal niet-gemeten of niet-geregistreerde activa. Een ratio groter dan 1 geeft aan dat de inkomsten van een bedrijf hoger zijn dan de vervangingskosten van de activa. Dit feit kan potentiële concurrenten aantrekken die zouden proberen het bedrijfsmodel opnieuw te creëren om een deel van de winst te behalen.
Als de ratio lager is dan 1, is de waarde van de geboekte activa van het bedrijf hoger dan hun marktwaarde. Het impliceert dat de markt het bedrijf om de een of andere reden onderwaardeert. In dat geval kan het bedrijf aantrekkelijk zijn voor potentiële kopers die het bedrijf willen kopen in plaats van een vergelijkbaar bedrijf op te richten.
Het ideale scenario is wanneer de Q-ratio gelijk is aan 1. Het suggereert dat de markt de activa van het bedrijf eerlijk waardeert.
De verhouding hangt echter in belangrijke mate af van de nauwkeurigheid van de waarden die door accountants worden geregistreerd. Twee belangrijke items kunnen de waarde aanzienlijk beïnvloeden, maar kunnen vaak niet nauwkeurig worden vastgelegd door accountants:
1. Marktspeculatie
Marktspeculatie en markthype hebben vaak invloed op de waarde van een bedrijf, maar kunnen door accountants niet worden geregistreerd. Gebeurtenissen zoals de mening van een analist over de vooruitzichten van het bedrijf of geruchten over het bedrijf kunnen de marktwaardering veranderen, maar worden niet weerspiegeld in de administratie van het bedrijf.
2. Immateriële activa
Immateriële activa Immateriële activa Volgens de IFRS zijn immateriële activa identificeerbare, niet-monetaire activa zonder fysieke substantie. Zoals alle activa zijn immateriële activa activa waarvan wordt verwacht dat ze in de toekomst economisch rendement voor het bedrijf zullen genereren. Als activa op lange termijn strekt deze verwachting zich uit tot meer dan een jaar. zoals intellectueel eigendom of goodwill Goodwill In de boekhouding is goodwill een immaterieel actief. Het concept van goodwill speelt een rol wanneer een bedrijf dat een ander bedrijf wil overnemen, bereid is een prijs te betalen die aanzienlijk hoger is dan de reële marktwaarde van de nettoactiva van het bedrijf. De elementen waaruit het immateriële actief van goodwill bestaat, kunnen moeilijk te meten en vast te leggen zijn. Over het algemeen registreren accountants slechts een ruwe schatting van intellectueel eigendom of goodwill. Dus,een analyse van de waarde van een bedrijf met behulp van de Q-ratio moet worden aangepast voor de bovengenoemde items.
Gerelateerde metingen
Finance is de officiële aanbieder van de wereldwijde Financial Modelling & Valuation Analyst (FMVA) ™ FMVA®-certificering Sluit je aan bij 350.600+ studenten die werken voor bedrijven als Amazon, JP Morgan en Ferrari-certificeringsprogramma, ontworpen om iedereen te helpen een financiële analist van wereldklasse te worden . Om uw carrière verder te ontwikkelen, zijn de onderstaande aanvullende bronnen nuttig:
- Vergelijkbare bedrijfsanalyse Vergelijkbare bedrijfsanalyse Hoe een vergelijkbare bedrijfsanalyse uit te voeren. Deze gids laat u stap voor stap zien hoe u een vergelijkbare bedrijfsanalyse ("Comps") opbouwt, inclusief een gratis sjabloon en vele voorbeelden. Comps is een relatieve waarderingsmethode die naar ratio's van vergelijkbare beursgenoteerde bedrijven kijkt en deze gebruikt om de waarde van een ander bedrijf af te leiden
- Equity Capital Market Equity Capital Market (ECM) De aandelenkapitaalmarkt is een subset van de kapitaalmarkt, waar financiële instellingen en bedrijven samenwerken om financiële instrumenten te verhandelen
- Eigen Vermogen Aandeelhouders Eigen Vermogen (ook bekend als Eigen Vermogen) is een rekening op de balans van een bedrijf die bestaat uit aandelenkapitaal plus ingehouden winsten. Het vertegenwoordigt ook de restwaarde van activa minus passiva. Door de oorspronkelijke boekhoudkundige vergelijking te herschikken, krijgen we het eigen vermogen = activa - passiva
- Waarderingsmethoden Waarderingsmethoden Bij het waarderen van een bedrijf als continuïteit, worden er drie belangrijke waarderingsmethoden gebruikt: DCF-analyse, vergelijkbare bedrijven en eerdere transacties. Deze waarderingsmethoden worden gebruikt bij investeringsbankieren, aandelenonderzoek, private equity, bedrijfsontwikkeling, fusies en overnames, leveraged buyouts en financiering
