De operationele ratio is een maatstaf voor efficiëntie die door het management wordt gebruikt om de dagelijkse operationele prestaties te bepalen. Deze maatstaf vergelijkt de bedrijfskosten, ook wel OPEX genoemd, met de netto-omzet. Het gewenste resultaat is een lagere ratio van de bedrijfskosten.
De operationele ratio-metriek beoordeelt hoe effectief een organisatie of team is in het handhaven van lagere operationele kosten en het genereren van een bepaald niveau van omzet en inkomsten. Een kleinere ratio geeft aan dat de organisatie meer inkomsten genereert in vergelijking met de totale uitgaven. Vaste en variabele kosten Kosten zijn iets dat op verschillende manieren kan worden geclassificeerd, afhankelijk van de aard ervan. Een van de meest populaire methoden is classificatie op basis van vaste kosten en variabele kosten. Vaste kosten veranderen niet met stijgingen / dalingen van het productievolume, terwijl de variabele kosten uitsluitend afhankelijk zijn.
De operationele ratio interpreteren
Een beleggingsanalist gebruikt verschillende tools om te bepalen hoe een organisatie presteert. Omdat het de nadruk legt op de kernactiviteiten van een bedrijf, is de operationele ratio een uitstekend hulpmiddel om de prestaties en het efficiëntieniveau van het bedrijf te beschrijven. Samen met het rendement op de verkoop van het bedrijf en het rendement op het eigen vermogen helpt de operationele ratio analisten om de werkefficiëntie te meten. De ratio helpt trends te analyseren en prestaties over een bepaalde periode te volgen.
Als de ratio toeneemt, werkt de organisatie niet zo efficiënt. In dat geval stijgen de bedrijfskosten in verhouding tot de omzet of verkopen. Aan de andere kant, als de ratio afneemt, betekent dit dat het bedrijf effectief bezuinigt op zijn uitgaven en tegelijkertijd meer omzet genereert.
Een organisatie kan worden gedwongen om kostenbeheersingsmaatregelen te nemen om haar marges te verbeteren als het een aanhoudend stijgende operationele ratio ervaart. De dalende bedrijfskosten in verhouding tot de verkoopopbrengsten worden als een positief teken gezien.
Componenten van de operationele ratio
Bedrijfskosten omvatten alle kosten behalve rentebetalingen. Rentelasten Rentelasten komen voort uit een bedrijf dat financiert door middel van schulden of financiële leasing. Rente wordt gevonden in de winst-en-verliesrekening, maar kan ook worden berekend via het schuldoverzicht. Het schema moet een overzicht geven van alle grote schulden die een bedrijf op zijn balans heeft, en de rente berekenen door de en belastingen te vermenigvuldigen. Organisaties houden geen rekening met niet-operationele kosten, zoals wisselkoerskosten, in de operationele ratio, aangezien dit extra kosten zijn die geen verband houden met de kernactiviteiten.
Bedrijfskosten omvatten algemene kosten zoals algemene verkoop- of administratieve kosten. Voorbeelden van overhead zijn onder meer de kosten die zijn gemaakt vanwege het bezitten van een hoofdkantoor, aangezien dit, hoewel dit noodzakelijk is, niet is gekoppeld aan het productieproces. Operationele kosten omvatten:
- Juridische en boekhoudkundige kosten
- Bankkosten
- Marketing- of verkoopkosten
- Kantoorkosten
- Lonen of salarissen
In sommige gevallen omvatten de bedrijfskosten de kosten van verkochte goederen (COGS). Dergelijke kosten houden rechtstreeks verband met het productieproces. Dat gezegd hebbende, houden sommige bedrijven de bedrijfskosten en directe productiekosten liever gescheiden. De directe productkosten kunnen bestaan uit:
- Materiële kosten
- Arbeidskosten
- Lonen en voordelen voor productiemedewerkers
- Reparatie- en onderhoudskosten van de machine
De totale omzet of inkomsten verschijnen meestal bovenaan een resultatenrekening. Resultatenrekening De resultatenrekening is een van de belangrijkste financiële overzichten van een bedrijf die hun winst en verlies over een bepaalde periode weergeeft. De winst of het verlies wordt bepaald door alle opbrengsten te nemen en alle kosten van zowel operationele als niet-operationele activiteiten af te trekken. Deze verklaring is een van de drie verklaringen die worden gebruikt in zowel bedrijfsfinanciering (inclusief financiële modellering) als boekhouding. als het totaal dat een organisatie genereert.
Tekortkomingen van de operationele ratio-metriek
Een nadeel van de operationele ratio is dat er geen rekening wordt gehouden met schulden. Een aantal organisaties bouwt enorme schulden op. Dit vertaalt zich meestal in het betalen van hoge rentelasten, die nooit zijn opgenomen in de cijfers die worden gebruikt om de operationele ratio te berekenen. Twee organisaties kunnen vergelijkbare operationele ratio's rapporteren, maar hebben aanzienlijk verschillende bedragen aan schulden. Daarom moeten de schuldtarieven ook worden beoordeeld bij het waarderen van een bedrijf.
Zoals het geval is met de meeste andere financiële maatstaven, is het belangrijk om de operationele ratio over een aantal rapportageperiodes te volgen om erachter te komen of er een merkbare trend is.
Beleggers dienen de kosten van een bedrijf op veranderingen in de gaten te houden en deze resultaten ook af te zetten tegen winst en inkomsten. Bovendien moet de operationele ratio van een organisatie worden vergeleken met die van vergelijkbare bedrijven in dezelfde branche om een beter idee te krijgen van hoe positief of negatief de ratio is.
Laatste woord
Elke investeerder die een belang in een bedrijf wil kopen, doet er goed aan de operationele ratio in overweging te nemen. Het moet echter met de nodige voorzichtigheid worden bekeken, omdat de meeste bedrijven schulden niet opnemen in de berekening van de ratio.
Gerelateerde metingen
Finance is de officiële aanbieder van de wereldwijde Financial Modelling & Valuation Analyst (FMVA) ™ FMVA®-certificering Sluit je aan bij 350.600+ studenten die werken voor bedrijven als Amazon, JP Morgan en Ferrari-certificeringsprogramma, ontworpen om iedereen te helpen een financiële analist van wereldklasse te worden . Door cursussen, trainingen en oefeningen voor financiële modellen kan iedereen ter wereld een geweldige analist worden.
Om uw carrière verder te ontwikkelen, zijn de onderstaande aanvullende financiële bronnen nuttig:
- Kapitaaluitgaven Kapitaaluitgaven Kapitaaluitgaven verwijzen naar fondsen die door een bedrijf worden gebruikt voor de aankoop, verbetering of instandhouding van langetermijnactiva om de efficiëntie of capaciteit van het bedrijf te verbeteren. Activa op lange termijn zijn meestal fysiek en hebben een gebruiksduur van meer dan één boekhoudperiode.
- Kosten van verkochte goederen (COGS) Kosten van verkochte goederen (COGS) De kosten van verkochte goederen (COGS) zijn een maatstaf voor de "directe kosten" die worden gemaakt bij de productie van goederen of diensten. Het omvat materiaalkosten, directe arbeidskosten en directe fabriekskosten en is rechtevenredig met de omzet. Naarmate de inkomsten stijgen, zijn er meer middelen nodig om de goederen of dienst te produceren. COGS is vaak
- Efficiencyratio's Efficiencyratio's Efficiencyratio's zijn maatstaven die worden gebruikt bij het analyseren van het vermogen van een bedrijf om zijn middelen, zoals kapitaal en activa, effectief in te zetten,
- Hefboomratio's Hefboomratio's Een hefboomratio geeft het niveau van de schuld aan dat een bedrijfsentiteit heeft opgelopen ten opzichte van verschillende andere rekeningen in de balans, resultatenrekening of kasstroomoverzicht. Excel-sjabloon
