Reaganomics verwijst naar het economisch beleid van de Amerikaanse president Ronald Reagan tijdens zijn presidentschap in de jaren tachtig. Het beleid is ingevoerd om een lange periode van trage economische groei en hoge werkloosheid te bestrijden. Structurele werkloosheid Structurele werkloosheid is een vorm van werkloosheid die wordt veroorzaakt door de discrepantie tussen de vaardigheden van de werkloze bevolking en de banen die op de markt beschikbaar zijn. Structurele werkloosheid is een langdurige gebeurtenis die wordt veroorzaakt door fundamentele veranderingen in de economie. , en hoge inflatie die plaatsvond onder presidenten Gerald Ford en Jimmy Carter. Reaganomics was gebaseerd op vier sleutelconcepten: (1) verminderde overheidsuitgaven, (2) lagere belastingen, (3) minder regelgeving,en (4) vertraging van de groei van de geldhoeveelheid om de inflatie te beheersen. Inflatie Inflatie is een economisch concept dat verwijst naar stijgingen van het prijsniveau van goederen gedurende een bepaalde tijdsperiode. De stijging van het prijsniveau betekent dat de valuta in een bepaalde economie koopkracht verliest (dat wil zeggen dat er minder kan worden gekocht met hetzelfde bedrag). .
Achtergrond van Reaganomics
Het economische beleid van Ronald Reagan is gebaseerd op economie aan de aanbodzijde. Laffer Curve De Laffer Curve is een theoretische verklaring van de relatie tussen de door de overheid vastgestelde belastingtarieven en de belastinginkomsten die tegen dat belastingtarief worden geïnd. Het werd geïntroduceerd door de Amerikaanse econoom aan de aanbodzijde, Arthur Laffer. , wat een macro-economische theorie is die stelt dat economische groei kan worden gecreëerd door lagere belastingen en minder regelgeving. Reagan geloofde dat een belastingverlaging uiteindelijk meer inkomsten voor de regering zou opleveren.
Het idee is dat consumenten zullen profiteren van goedkopere goederen en diensten en dat de werkloosheid zal afnemen. Belastingverlagingen Tax Shield Een Tax Shield is een toegestane aftrek van het belastbaar inkomen dat resulteert in een vermindering van de verschuldigde belastingen. De waarde van deze schilden is afhankelijk van het effectieve belastingtarief voor het bedrijf of individu. Veel voorkomende uitgaven die aftrekbaar zijn, zijn onder meer afschrijving, amortisatie, hypotheekbetalingen en rentelasten. Hierdoor wordt meer geld in de portemonnee van de consument gestoken, dat zij uitgeven, en dit zal de bedrijfsgroei stimuleren en leiden tot meer aanwervingen. Het eindresultaat is een grotere belastinggrondslag, en dus meer inkomsten voor de overheid.
Het beleid wordt ook wel trickle-down economie genoemd, omdat lagere belastingen voor bedrijven en de rijken de investeringen op korte termijn zullen verhogen en de voordelen naar de samenleving als geheel zullen sijpelen.
Reagans beleid was een drastische verandering ten opzichte van zijn voorgangers, zoals presidenten Johnson en Nixon, die allebei de rol van de regering in de economie wilden vergroten. Aan de andere kant beloofde president Reagan de rol van de regering te verminderen en een meer laissez-faire benadering te kiezen.
Implementatie van Reaganomics
1. Lagere overheidsuitgaven
De overheidsuitgaven groeiden nog steeds, maar in een langzamer tempo. In plaats van binnenlandse initiatieven te financieren, concentreerde Reaganomics zich op nationale defensie, omdat Reagan geloofde dat de VS werd blootgesteld aan een "venster van kwetsbaarheid" voor de Sovjet-Unie en hun kernwapens.
2. Verlaagde belastingen
Het grootste deel van de belastingverlagingen was gericht op de hoogste inkomens. Reagan verlaagde de inkomstenbelastingen van 70% naar 28%, en hij indexeerde elke belastingschijf voor inflatie. De belastingverlagingen werden echter elders gecompenseerd door verhogingen van de loonheffingen en accijnzen op de sociale zekerheid. Reagan verlaagde ook de vennootschapsbelasting van 48% naar 34%.
3. Verminderde regelgeving
Reagan heeft de prijscontroles op de Amerikaanse olie- en gasprijzen door president Nixon opgeheven. Hij gedereguleerde ook de kabel, langeafstandstelefonie, interstate busdienst en zeevaart.
4. Vertraag de geldgroei om de inflatie te beheersen
Er werd een samentrekkend monetair beleid gebruikt om de inflatie onder controle te houden. Bij een krimpend beleid verhoogt de centrale bank de rente om de kredietverlening duurder te maken.
Resultaten van Reaganomics
Economen debatteren nog steeds over de resultaten van Reaganomics tot op de dag van vandaag. Naysayers noemen het 'voodoo-economie' en voorstanders noemen het 'vrije markteconomie'. Echter, van begin jaren '80 tot eind jaren '90, de Dow Jones Industrial Average Dow Jones Industrial Average (DJIA) De Dow Jones Industrial Average (DJIA), ook wel bekend als 'de Dow Jones' of gewoon 'de Dow' , is een van de meest populaire en algemeen erkende beursindexen veertien keer gestegen, en er zijn veertig miljoen banen aan de economie toegevoegd.
Reaganomics heeft een van de langste en sterkste periodes van economische groei in de VS in gang gezet. Het resultaat van belastingverlagingen hing af van hoe snel de economie op dat moment groeide en hoe hoog de belastingen waren voordat ze werden verlaagd. Verlaging van belastingen verhoogt alleen de overheidsinkomsten tot een bepaald punt. Zodra de belastingen laag genoeg zijn, zal het verlagen van de belastingen de inkomsten verlagen.
Belastingverlagingen waren effectief in de tijd van president Reagan omdat het hoogste belastingtarief 70% bedroeg. Het effect zou veel zwakker zijn geweest als het belastingtarief minder dan 50% was, zoals in de huidige tijd.
De stijging van de rentetarieven duwde de economie aanvankelijk in een recessie, aangezien de hoge rentetarieven ervoor zorgden dat de vraag naar de Amerikaanse dollar toenam, waardoor de waarde van de Amerikaanse valuta toenam. Naarmate de prijs van USD steeg, werden uitgevoerde goederen duurder en nam de invoer toe. Uiteindelijk werd de economie echter minder volatiel en ging de economie een periode van sterke groei in.
Gerelateerde metingen
Finance biedt de Financial Modelling & Valuation Analyst (FMVA) ™ FMVA®-certificering Sluit je aan bij 350.600+ studenten die werken voor bedrijven als Amazon, JP Morgan en Ferrari-certificeringsprogramma voor diegenen die hun carrière naar een hoger niveau willen tillen. Om te blijven leren en uw carrière vooruit te helpen, zijn de volgende financiële bronnen nuttig:
- Fiscaal beleid Fiscaal beleid Fiscaal beleid verwijst naar het begrotingsbeleid van de overheid, waarbij de overheid haar uitgaven- en belastingtarieven binnen de economie manipuleert. De overheid gebruikt deze twee instrumenten om de economie te monitoren en te beïnvloeden. Het is de zusterstrategie van het monetair beleid.
- Keynesiaanse economische theorie Keynesiaanse economische theorie De keynesiaanse economische theorie is een economische stroming die in grote lijnen stelt dat overheidsingrijpen nodig is om economieën te helpen uit de recessie te komen. Het idee komt voort uit de economische cycli van hoogconjunctuur die kunnen worden verwacht van vrijemarkteconomieën en positioneert de regering als een 'tegenwicht'
- Kwantitatieve versoepeling Kwantitatieve versoepeling Kwantitatieve versoepeling (QE) is een monetair beleid voor het drukken van geld, dat wordt uitgevoerd door de centrale bank om de economie te stimuleren. De centrale bank creëert
- Vraag en aanbod Vraag en aanbod De wetten van vraag en aanbod zijn micro-economische concepten die stellen dat in efficiënte markten de geleverde hoeveelheid van een goed en de hoeveelheid die van dat goed wordt gevraagd, aan elkaar gelijk zijn. De prijs van dat goed wordt ook bepaald door het punt waarop vraag en aanbod aan elkaar gelijk zijn.
