Een kredietverzuimswap (CDS) is een type kredietderivaat dat de koper bescherming biedt tegen standaard Knowledge Finance-zelfstudiegidsen zijn een uitstekende manier om de technische kennis van financiën, boekhouding, financiële modellering, waardering, handel, economie en meer. en andere risico's. De koper van een CDS verricht periodieke betalingen aan de verkoper tot de vervaldatum van het krediet. In de overeenkomst verbindt de verkoper zich ertoe dat, als de emittent van de schuld in gebreke blijft, de verkoper de koper alle premies en rente zal betalen die tot de vervaldatum zouden zijn betaald.
Via een credit swap kan een koper risicobeheersingsmaatregelen nemen door het risico in ruil voor periodieke betalingen naar een verzekeringsmaatschappij te verleggen. Net als een verzekeringspolis stelt een CDS kopers in staat bescherming te kopen tegen een onwaarschijnlijke gebeurtenis die de investering kan beïnvloeden.
Credit default swaps ontstonden in 1994 toen ze werden uitgevonden door Blythe Masters van JP Morgan. Ze werden populair in het begin van de jaren 2000, en in 2007 bedroeg de uitstaande waarde van credit default swaps $ 62,2 biljoen. Tijdens de financiële crisis van 2008 werd de waarde van CDS hard geraakt en daalde tot $ 26,3 biljoen in 2010 en $ 25,5 biljoen in 2012. Er was geen wettelijk kader om swaps te reguleren, en het gebrek aan transparantie in de markt werd een punt van zorg toezichthouders.
Gebruik van Credit Default Swap (CDS)
Beleggers kunnen om de volgende redenen credit default swaps kopen:
Speculatie
Een belegger kan de credit default swap van een entiteit kopen in de overtuiging dat deze te laag of te hoog is en proberen hier winst mee te maken door een transactie aan te gaan. Een belegger kan ook kredietverzuimswapbescherming kopen om te speculeren dat het bedrijf waarschijnlijk in gebreke zal blijven, aangezien een toename van de CDS-spread een afname van de kredietwaardigheid weerspiegelt. Functieomschrijving van kredietanalist Deze functieomschrijving van kredietanalist beschrijft de belangrijkste vaardigheden, ervaring en opleiding voor de positie. Een kredietanalist moet het beoordelen en vice versa.
Een CDS-koper zou zijn bescherming ook kunnen verkopen als hij denkt dat de kredietwaardigheid van de verkoper zou kunnen verbeteren. De verkoper wordt gezien als een long naar de CDS en het krediet, terwijl de belegger die de bescherming heeft gekocht wordt gezien als een short op de CDS en het krediet. De meeste beleggers beweren dat een CDS helpt bij het bepalen van de kredietwaardigheid van een entiteit.
Arbitrage
Arbitrage is de praktijk waarbij een effect van de ene markt wordt gekocht en het tegelijkertijd op een andere markt tegen een relatief hogere prijs wordt verkocht, waardoor wordt geprofiteerd van een tijdelijk verschil in aandelenkoersen. Het berust op het feit dat de spreiding van de aandelenkoers en credit default swaps van een bedrijf een negatieve correlatie zou moeten weergeven. Als de vooruitzichten van het bedrijf verbeteren, zou de aandelenkoers moeten stijgen en zou de CDS-spread moeten verkrappen.
Als de vooruitzichten van het bedrijf echter niet verbeteren, zou de CDS-spread moeten toenemen en zou de aandelenkoers moeten dalen. Wanneer een bedrijf bijvoorbeeld een ongunstige gebeurtenis ervaart en de aandelenkoers daalt, zou een belegger een toename van de CDS-spread verwachten ten opzichte van de koersdaling van het aandeel. Arbitrage kan optreden wanneer de belegger de traagheid van de markt exploiteert om winst te maken.
Afdekking
Afdekking is een investering die erop gericht is het risico van ongunstige prijsbewegingen te verkleinen. Banken kunnen zich indekken tegen het risico dat een leningnemer in gebreke blijft door als koper van bescherming een CDS-contract aan te gaan. Als de lener in gebreke blijft, komt de opbrengst van het contract in evenwicht met de in gebreke gebleven schuld. Als er geen CDS is, kan een bank de lening aan een andere bank of financiële instelling verkopen.
De praktijk kan echter de relatie tussen bank en lener schaden, omdat het aantoont dat de bank geen vertrouwen heeft in de lener. Door een kredietverzuimswap te kopen, kan de bank het risico van wanbetaling beheersen terwijl de lening in haar portefeuille blijft.
Een bank kan ook profiteren van hedging om het concentratierisico te beheersen. Concentratierisico treedt op wanneer een enkele lener een aanzienlijk percentage van de leners van een bank vertegenwoordigt. Als die ene lener in gebreke blijft, is dit een enorm verlies voor de bank.
De bank kan het risico beheersen door een CDS te kopen. Door een CDS-contract af te sluiten, kan de bank haar diversiteitsdoelstellingen bereiken zonder haar relatie met de kredietnemer te schaden, aangezien deze geen partij is bij het CDS-contract. Hoewel CDS-afdekking het meest voorkomt bij banken, kunnen andere instellingen zoals pensioenfondsen, verzekeringsmaatschappijen en houders van bedrijfsobligaties CDS kopen voor soortgelijke doeleinden.
Risico's van Credit Default Swap
Een van de risico's van een credit default swap is dat de koper het contract niet nakomt, waardoor de verkoper de verwachte inkomsten wordt onthouden. De verkoper draagt de CDS over aan een andere partij als een vorm van bescherming tegen risico, maar dit kan leiden tot wanbetaling. Wanneer de oorspronkelijke koper de overeenkomst verlaat, kan de verkoper worden gedwongen om een nieuwe CDS aan een derde te verkopen om de initiële investering terug te verdienen. De nieuwe CDS kan echter tegen een lagere prijs worden verkocht dan de originele CDS, wat tot verlies leidt.
De verkoper van een credit default swap loopt ook een jump-to-jump-risico. De verkoper kan maandelijkse premies innen. Risicopremie voor aandelen De risicopremie voor aandelen is het verschil tussen het rendement op eigen vermogen / individuele aandelen en het risicovrije rendement. Het is de vergoeding voor de belegger voor het nemen van een hoger risiconiveau en het investeren in aandelen in plaats van risicovrije effecten. van de nieuwe koper in de hoop dat de oorspronkelijke koper betaalt zoals afgesproken. Een in gebreke blijven van de kant van de koper schept echter een onmiddellijke verplichting voor de verkoper om de miljoenen of miljarden te betalen die verschuldigd zijn aan kopers van bescherming.
De financiële crisis van 2008
Vóór de financiële crisis van 2008 werd er meer geld geïnvesteerd in credit default swaps dan in andere pools. De waarde van credit default swaps bedroeg $ 45 biljoen, vergeleken met $ 22 biljoen geïnvesteerd in de aandelenmarkt, $ 7,1 biljoen aan hypotheken en $ 4,4 biljoen aan Amerikaans schatkistpapier. Medio 2010 bedroeg de waarde van uitstaande CDS $ 26,3 biljoen.
Veel investeringsbanken Lijst met de beste investeringsbanken Lijst van de 100 beste investeringsbanken ter wereld alfabetisch gesorteerd. De belangrijkste investeringsbanken op de lijst zijn Goldman Sachs, Morgan Stanley, BAML, JP Morgan, Blackstone, Rothschild, Scotiabank, RBC, UBS, Wells Fargo, Deutsche Bank, Citi, Macquarie, HSBC, ICBC, Credit Suisse, Bank of America Merril Lynch waren hierbij betrokken, maar het grootste slachtoffer was de investeringsbank van Lehman Brothers, die $ 600 miljard aan schulden had, waarvan $ 400 miljard werd gedekt door CDS. De verzekeraar van de bank, American Insurance Group, had niet genoeg geld om de schuld te vereffenen, en de Federal Reserve van de Verenigde Staten moest tussenbeide komen om de schuld te redden.
Bedrijven die in swaps handelden, werden tijdens de financiële crisis gehavend. Omdat de markt niet gereguleerd was, gebruikten banken swaps om complexe financiële producten te verzekeren. Beleggers waren niet langer geïnteresseerd in het kopen van swaps en banken begonnen meer kapitaal aan te houden en werden risicomijdend bij het verstrekken van leningen.
De Dodd-Frank Wall Street Report Act van 2009 werd ingevoerd om de kredietverzuimswapmarkt te reguleren. Het heeft de meest risicovolle swaps afgeschaft en banken verboden om klantendeposito's te gebruiken om in swaps en andere derivaten te beleggen. De wet vereiste ook de oprichting van een verrekenkantoor voor handel en prijsswaps.
Gerelateerde metingen
Bekijk de volgende bronnen van Finance om andere manieren van beleggen te ontdekken dan credit default swaps:
- Handel met voorkennis Handel met voorkennis Handel met voorkennis verwijst naar de praktijk van het kopen of verkopen van effecten van een openbaar verhandeld bedrijf terwijl u in het bezit bent van belangrijke informatie die
- Long- en shortposities Long- en shortposities Bij beleggen vertegenwoordigen long- en shortposities directionele weddenschappen van beleggers dat een effect ofwel omhoog gaat (wanneer long) of omlaag (wanneer short). Bij het verhandelen van activa kan een belegger twee soorten posities innemen: long en short. Een belegger kan een actief kopen (long gaan) of verkopen (short gaan).
- Aandelenbeleggingsstrategieën Aandelenbeleggingsstrategieën Aandelenbeleggingsstrategieën hebben betrekking op de verschillende soorten beleggen in aandelen. Deze strategieën zijn namelijk waarde-, groei- en indexbeleggen. De strategie die een investeerder kiest, wordt beïnvloed door een aantal factoren, zoals de financiële situatie van de investeerder, investeringsdoelen en risicotolerantie.
- Kredietrisico Kredietrisico Kredietrisico is het risico van verlies dat kan optreden als een partij zich niet houdt aan de voorwaarden van een financieel contract, voornamelijk
