Een Fund of Funds (FOF) is een investeringsvehikel waarbij een fonds belegt in een portefeuille die is samengesteld uit aandelen van andere fondsen in plaats van rechtstreeks in aandelen te beleggen. Aandelen Wat is een aandeel? Een persoon die aandelen in een bedrijf bezit, wordt een aandeelhouder genoemd en komt in aanmerking om een deel van de resterende activa en inkomsten van het bedrijf te claimen (mocht het bedrijf ooit worden ontbonden). De termen "aandelen", "aandelen" en "eigen vermogen" worden door elkaar gebruikt. , Obligaties Obligaties Te betalen Obligaties worden gegenereerd wanneer een bedrijf obligaties uitgeeft om contanten te genereren. Te betalen obligaties verwijst naar het geamortiseerde bedrag dat een emittent van een obligatie op zijn balans houdt. Het wordt beschouwd als een langlopende verplichting of andere effecten.De strategie van beleggen in een dakfonds is gericht op brede diversificatie en activaspreiding, waarbij beleggers een bredere blootstelling kunnen krijgen met minder risico's in vergelijking met directe beleggingen in effecten. Een dakfonds, ook wel multi-managerbelegging genoemd, geeft kleine beleggers een brede spreiding om hun beleggingen hopelijk te beschermen tegen ernstige verliezen die worden veroorzaakt door oncontroleerbare factoren zoals inflatie en het in gebreke blijven van tegenpartijen.
Portefeuillemanagers Portfoliomanager Portefeuillemanagers beheren beleggingsportefeuilles met behulp van een zesstappen portfoliobeheerproces. In deze gids leest u precies wat een portfoliomanager doet. Portefeuillemanagers zijn professionals die beleggingsportefeuilles beheren met als doel de beleggingsdoelstellingen van hun klanten te bereiken. hun expertise en ervaring gebruiken bij het identificeren van de beste selectie van fondsen om in te investeren, op basis van hun prestaties en winstgevendheid uit het verleden. Afhankelijk van de expertise van een portefeuillebeheerder, heeft een FOF-investering het potentieel om een hoger dan gemiddeld rendement te behalen. Een FOF kan worden aangeduid als geketend of ongebonden. Een FOF wordt als geketend geclassificeerd als het alleen belegt in fondsen die worden beheerd door hetzelfde bedrijf dat de FOF beheert, terwijl ongebonden FOF's de flexibiliteit hebben om te investeren in fondsen buiten hun bedrijfsaanbod.
Voordelen van een fonds van fondsen (FOF)
Hedgefondsen zijn vaak ondoorzichtig wat betreft hun vermogensclassificatie en investeringsstrategieën, en hedgefondsbeheerders maken het beleggers vaak moeilijk om het goede van het slechte te onderscheiden. Dit is echter anders met een FOF, die dient als proxy voor een investeerder. De fondsbeheerder voert due diligence uit en beheert het selectieproces van en het toezicht op de fondsen onder het beheer van hun bedrijf. Door middel van een FOF profiteren beleggers van professionele beheerdiensten en ook van meer transparantie over de participaties en investeringsstrategie van het fonds in vergelijking met een typisch hedgefonds.
Het formele due diligence-proces stelt FOF's in staat managers in te huren die gerenommeerde ervaring hebben met het beheren van een beleggingsportefeuille. Het proces omvat het uitvoeren van antecedentenonderzoeken van nieuwe fondsmanagers om hun geschiedenis te kennen en of ze ooit betrokken zijn geweest bij activiteiten die de prestaties van het fonds kunnen beïnvloeden. De FOF's kunnen contact opnemen met beveiligingsbedrijven om achtergrondcontroles uit te voeren, samen met het beoordelen van de inloggegevens van de manager. Door dit proces kan een fonds managers met een slechte reputatie of een geschiedenis van ondermaatse prestaties uit de wereld helpen.
Een FOF heeft tot doel het risico van een enkel fonds te diversifiëren door in verschillende soorten fondsen te beleggen. Een belegger met beperkt kapitaal kan in één FOF beleggen en een gediversifieerde portefeuille krijgen die bijvoorbeeld bestaat uit obligaties, goud, aandelen en schulden Marktwaarde van de schuld De marktwaarde van de schuld verwijst naar de marktprijs die beleggers bereid zouden zijn om een bedrijfsschuld tegen, die verschilt van de boekwaarde op de balans. . Zo'n portefeuillecombinatie wordt zelden gevonden in het gemiddelde beleggingsfonds. Het asset-allocatiemechanisme van de FOF vermindert de risicoblootstelling met als doel beleggers te beschermen tegen oncontroleerbare factoren die hun beleggingen kunnen wegvagen. Als een belegger bijvoorbeeld alleen obligaties aanhield in een bedrijf dat later door een ratingbureau werd verlaagd, zou de obligatie in waarde dalen. Als een investeerder echter één FOF had,hun risico zou gespreid zijn over verschillende beleggingen.
Nadelen en risico's van een dakfonds (FOF)
Beleggers van dakfondsen betalen doorgaans hogere vergoedingen dan beleggers in traditionele beleggingsfondsen. De vergoeding omvat de vergoedingen van de onderliggende fondsen en de vergoedingen voor professioneel beheer die door de FOF's in rekening worden gebracht. Na betaling van alle beheervergoedingen en belastingen op de investering, kunnen beleggers in FOF's een lager nettorendement behalen dan wanneer ze in één regulier beleggingsfonds hadden belegd. Het gemiddelde tarief van de beheervergoedingen is 1,5% tot 2% van het beheerd vermogen, terwijl de prestatievergoedingen 15% - 25% van de winst kunnen bedragen. De Securities and Exchange Commission beperkt echter het bedrag aan vergoedingen dat een fonds zijn beleggers kan aanrekenen.
Hoewel diversificatie wordt beschouwd als een gunstige strategie om de risicoblootstelling te verminderen, leidt dit mogelijk niet tot optimale winsten, omdat het selecteren van fondsen die worden beheerd door een grote groep fondsbeheerders een moeilijke taak is. Beleggingen die zijn gericht op brede diversificatie, presteren doorgaans slechter in tijden waarin slechts een of twee marktsectoren of activaklassen het goed doen. Beleggers moeten ook begrijpen dat de in het verleden behaalde resultaten van het fonds en zijn beheerder geen garantie bieden voor toekomstige resultaten.
Het succes van FOF's hangt af van het vermogen van de fondsbeheerder om fondsen te kiezen die een hoog investeringsrendement opleveren. De fondsmanager ontvangt een vergoeding als percentage van het beheerd vermogen en als percentage van de winst. Afhankelijk van het bedrag aan prestatievergoedingen dat een beheerder ontvangt, kan hij hogere risico's nemen met als doel een hoger rendement te behalen voor zichzelf en de beleggers van het fonds. Als de manager een actieve handelaar is, kan hij frequente transacties uitvoeren om te profiteren van tijdelijke prijsschommelingen. Als gevolg hiervan zullen fondsbeleggers onderworpen zijn aan het hogere belastingtarief dat van toepassing is op kortetermijnvermogenswinsten in vergelijking met het lagere belastingtarief waaraan zij onderworpen zouden zijn bij gebruik van een "buy-and-hold" -strategie.
Sommige FOF's kunnen beperkingen opleggen aan opnames of overboekingen en zijn daarom moeilijk snel in contanten om te zetten, waardoor ze minder liquide zijn dan sommige andere beleggingen. De mogelijkheid om geld over te maken kan bijvoorbeeld beperkt zijn tot slechts één opname of overboeking per kwartaal of per jaar. Sommige fondsen introduceren dergelijke beperkingen om de variabiliteit in beleggingsportefeuilles te verminderen en om te beschermen tegen de massale uitstap van de kapitaalverschaffers van het fonds. In 2016 verloren fondsen van hedgefondsen bijvoorbeeld meer dan $ 100 miljard over een periode van 12 maanden als gevolg van een ondermaatse marktprestatie en massale uitstapjes uit de fondsen door beleggers. Als gevolg hiervan konden de fondsen geen goed rendement genereren, gedeeltelijk vanwege het verlies van enorme bedragen aan investeringskapitaal, waardoor het vermogen van de fondsen om nieuwe, meer winstgevende investeringen te verwerven, werd beperkt.
Gerelateerde metingen
- Investeren: een gids voor beginners Investeren: een gids voor beginners De gids Investeren voor beginners in financiën leert u de basisprincipes van beleggen en leert u hoe u aan de slag kunt. Lees meer over verschillende strategieën en technieken om te handelen, en over de verschillende financiële markten waarin u kunt beleggen.
- Aandelenbeleggingsstrategieën Aandelenbeleggingsstrategieën Aandelenbeleggingsstrategieën hebben betrekking op de verschillende soorten beleggen in aandelen. Deze strategieën zijn namelijk waarde-, groei- en indexbeleggen. De strategie die een investeerder kiest, wordt beïnvloed door een aantal factoren, zoals de financiële situatie van de investeerder, investeringsdoelen en risicotolerantie.
- Alternatieve investeringsmarkt Alternatieve investeringsmarkt (AIM) De alternatieve investeringsmarkt (AIM) werd op 19 juni 1995 gelanceerd als een subbeursmarkt van de London Stock Exchange (LSE). De markt is ontworpen om
- Long- en shortposities Long- en shortposities Bij beleggen vertegenwoordigen long- en shortposities directionele weddenschappen van beleggers dat een effect ofwel omhoog gaat (wanneer long) of omlaag (wanneer short). Bij het verhandelen van activa kan een belegger twee soorten posities innemen: long en short. Een belegger kan een actief kopen (long gaan) of verkopen (short gaan).
