Wat is assetallocatie?

Asset-allocatie verwijst naar een beleggingsstrategie waarbij individuen hun beleggingsportefeuilles verdelen over verschillende activaklassen om beleggingsrisico's te minimaliseren. De activaklassen Activaklasse Een activaklasse is een groep vergelijkbare beleggingsvehikels. Verschillende klassen of soorten beleggingsactiva - zoals vastrentende beleggingen - worden gegroepeerd op basis van een vergelijkbare financiële structuur. Ze worden doorgaans verhandeld op dezelfde financiële markten en zijn onderworpen aan dezelfde regels en voorschriften. vallen in drie brede categorieën: aandelen Aandelen Wat is een aandeel? Een persoon die aandelen in een bedrijf bezit, wordt een aandeelhouder genoemd en komt in aanmerking om een ​​deel van de resterende activa en inkomsten van het bedrijf te claimen (mocht het bedrijf ooit worden ontbonden). De termen 'aandelen', 'aandelen' en 'eigen vermogen'worden door elkaar gebruikt. , zijn de handels- en investeringsgidsen van vastrentende waarden Trading & Investing Finance bedoeld als zelfstudiemateriaal om te leren handelen in uw eigen tempo. Blader door honderden artikelen over handelen, beleggen en belangrijke onderwerpen voor financiële analisten. Meer informatie over activaklassen, obligatieprijzen, risico en rendement, aandelen en aandelenmarkten, ETF's, momentum, technisch en geldmiddelen en equivalenten Kasequivalenten Geldmiddelen en kasequivalenten zijn de meest liquide van alle activa op de balans. Kasequivalenten omvatten geldmarkteffecten en bankaccepten. Alles buiten deze drie categorieën (bijvoorbeeld onroerend goed, grondstoffen, kunst) wordt vaak alternatieve activa genoemd.investeringsgidsen zijn bedoeld als zelfstudiemateriaal om in uw eigen tempo te leren handelen. Blader door honderden artikelen over handelen, beleggen en belangrijke onderwerpen voor financiële analisten. Meer informatie over activaklassen, obligatieprijzen, risico en rendement, aandelen en aandelenmarkten, ETF's, momentum, technisch en geldmiddelen en equivalenten Kasequivalenten Geldmiddelen en kasequivalenten zijn de meest liquide van alle activa op de balans. Kasequivalenten omvatten geldmarkteffecten en bankaccepten. Alles buiten deze drie categorieën (bijvoorbeeld onroerend goed, grondstoffen, kunst) wordt vaak alternatieve activa genoemd.investeringsgidsen zijn bedoeld als zelfstudiemateriaal om in uw eigen tempo te leren handelen. Blader door honderden artikelen over handelen, beleggen en belangrijke onderwerpen voor financiële analisten. Meer informatie over activaklassen, obligatieprijzen, risico en rendement, aandelen en aandelenmarkten, ETF's, momentum, technisch en geldmiddelen en equivalenten Kasequivalenten Geldmiddelen en kasequivalenten zijn de meest liquide van alle activa op de balans. Kasequivalenten omvatten geldmarkteffecten en bankaccepten. Alles buiten deze drie categorieën (bijvoorbeeld onroerend goed, grondstoffen, kunst) wordt vaak alternatieve activa genoemd.technische en geldmiddelen en equivalenten Kasequivalenten Geldmiddelen en kasequivalenten zijn het meest liquide van alle activa op de balans. Kasequivalenten omvatten geldmarkteffecten en bankaccepten. Alles buiten deze drie categorieën (bijvoorbeeld onroerend goed, grondstoffen, kunst) wordt vaak alternatieve activa genoemd.technische en geldmiddelen en equivalenten Kasequivalenten Geldmiddelen en kasequivalenten zijn de meest liquide van alle activa op de balans. Kasequivalenten omvatten geldmarkteffecten en bankaccepten. Alles buiten deze drie categorieën (bijvoorbeeld onroerend goed, grondstoffen, kunst) wordt vaak alternatieve activa genoemd.

Factoren die de beslissing over de toewijzing van activa beïnvloeden

Bij het nemen van investeringsbeslissingen wordt de portefeuilleverdeling van een investeerder beïnvloed door factoren zoals persoonlijke doelen, risicotolerantie en investeringshorizon.

1. Doelfactoren

Doelfactoren zijn individuele ambities om een ​​bepaald rendement te behalen of om een ​​bepaalde reden of wens te sparen. Daarom hebben verschillende doelen invloed op hoe iemand investeert en op risico's.

2. Risicotolerantie

Risicotolerantie verwijst naar hoeveel een persoon bereid en in staat is om een ​​bepaald bedrag van zijn oorspronkelijke investering te verliezen in afwachting van een hoger rendement in de toekomst. Risicomijdende beleggers houden bijvoorbeeld hun portefeuille in ten gunste van veiligere activa. Integendeel, agressievere beleggers riskeren de meeste van hun beleggingen in afwachting van hogere opbrengsten. Meer informatie over risico en rendement Risico en rendement Bij beleggen zijn risico en rendement sterk gecorreleerd. Een hoger potentieel investeringsrendement gaat meestal hand in hand met een hoger risico. Verschillende soorten risico's zijn onder meer projectspecifiek risico, branchespecifiek risico, concurrentierisico, internationaal risico en marktrisico. .

3. Tijdshorizon

De factor tijdshorizon hangt af van de duur die een belegger gaat investeren. Meestal hangt het af van het doel van de investering. Evenzo brengen verschillende tijdshorizons een verschillende risicotolerantie met zich mee. Een langetermijnbeleggingsstrategie kan een belegger bijvoorbeeld ertoe aanzetten om te beleggen in een meer volatiele portefeuille of een portefeuille met een hoger risico, aangezien de dynamiek van de economie onzeker is en ten gunste van de belegger kan veranderen. Beleggers met kortetermijndoelen beleggen echter mogelijk niet in risicovollere portefeuilles.

Hoe assetallocatie werkt

Financieel adviseurs adviseren gewoonlijk dat beleggers hun beleggingen over verschillende activaklassen moeten spreiden om het volatiliteitsniveau van portefeuilles te verminderen. Een dergelijke fundamentele redenering maakt activaspreiding populair bij portefeuillebeheer, omdat verschillende activaklassen altijd verschillende rendementen zullen opleveren. Zo zullen investeerders een schild ontvangen om zich te beschermen tegen de verslechtering van hun investeringen.

Voorbeeld van assetallocatie

Stel dat Joe bezig is met het creëren van een financiële verzekering voor zijn pensioen. Daarom wil hij zijn besparing van $ 10.000 investeren voor een tijdshorizon van vijf jaar. Dus zijn financieel adviseur kan Joe adviseren om zijn portefeuille te diversifiëren over de drie hoofdcategorieën met een mix van 50/40/10 tussen aandelen, obligaties en contanten. Zijn portfolio kan er als volgt uitzien:

• Aandelen
  • Small-cap groeiaandelen - 25%
  • Aandelen met een grote kapitalisatie - 15%
  • Internationale aandelen - 10%
• Obligaties
  • Staatsobligaties - 15%
  • Hoogrentende obligaties - 25%
• Contant geld
  • Geldmarkt - 10%

De verdeling van zijn investering over de drie brede categorieën kan er daarom als volgt uitzien: $ 5.000 / $ 4.000 / $ 1.000.

Strategieën voor assetallocatie

Bij activaspreiding is er geen vaste regel over hoe een belegger mag beleggen en elke financieel adviseur volgt een andere benadering. Hieronder volgen de twee belangrijkste strategieën die worden gebruikt om investeringsbeslissingen te beïnvloeden.

1. Op leeftijd gebaseerde assetallocatie

Bij op leeftijd gebaseerde activaspreiding wordt de investeringsbeslissing gebaseerd op de leeftijd van de investeerders. Daarom adviseren de meeste financiële adviseurs beleggers om de beslissing over aandelenbeleggingen te nemen op basis van een aftrek van hun leeftijd van een basiswaarde van 100. Het cijfer hangt af van de levensverwachting van de belegger. Hoe hoger de levensverwachting, hoe hoger het aandeel van de beleggingen in risicovollere arena's, zoals de aandelenmarkt.

Voorbeeld

Laten we aan de hand van het vorige voorbeeld aannemen dat Joe nu 50 jaar is en hij verheugt zich op zijn pensionering op 60-jarige leeftijd. Volgens de op leeftijd gebaseerde beleggingsbenadering kan zijn adviseur hem adviseren om voor 50% in aandelen te beleggen. de rest in andere activa. Dit komt omdat als je zijn leeftijd (50) aftrekt van een honderd basiswaarde, je 50 krijgt.

2. Assetallocatie van levenscyclusfondsen

Bij de allocatie van levenscyclusfondsen of de beoogde datum maximaliseren beleggers hun investeringsrendement Return on Investment (ROI) Return on Investment (ROI) is een prestatiemaatstaf die wordt gebruikt om het rendement van een investering te evalueren of de efficiëntie van verschillende investeringen te vergelijken. (ROI) op basis van factoren zoals hun investeringsdoelen, hun risicotolerantie en hun leeftijd. Dit soort portfoliostructuur is complex vanwege standaardisatiekwesties. In feite heeft elke belegger unieke verschillen tussen de drie factoren.

Voorbeeld

Laten we zeggen dat de oorspronkelijke investeringsmix van Joe 50/50 is. Na een tijdshorizon van vijf jaar kan zijn risicotolerantie ten opzichte van aandelen oplopen tot 15%. Als gevolg hiervan kan hij zijn 15% van de obligaties verkopen en het deel herbeleggen in aandelen. Zijn nieuwe mix wordt 65/35. Deze verhouding kan in de loop van de tijd blijven veranderen op basis van de drie factoren: investeringsdoelen, risicotolerantie en leeftijd.

Voorbeelden van andere strategieën

1. Toewijzing van activa met constant gewicht

De strategie voor activatoewijzing met constant gewicht is gebaseerd op het buy-and-hold-beleid. Dat wil zeggen, als een aandeel waarde verliest, kopen beleggers er meer van. Als het echter in prijs stijgt, verkopen ze een groter deel. Het doel is om ervoor te zorgen dat de verhoudingen nooit meer dan 5% afwijken van de originele mix.

2. Tactische toewijzing van activa

De tactische strategie voor activaspreiding gaat in op de uitdagingen die voortvloeien uit de strategische activaspreiding met betrekking tot het investeringsbeleid op lange termijn. Daarom is tactische activaspreiding gericht op het maximaliseren van beleggingsstrategieën op korte termijn. Als gevolg hiervan voegt het meer flexibiliteit toe bij het omgaan met de marktdynamiek, zodat de beleggers investeren in activa met een hoger rendement.

3. Toewijzing van verzekerde activa

Voor beleggers die risico lopen, is de verzekerde activaspreiding de ideale strategie. Het houdt in dat een basisinventariswaarde wordt vastgesteld waarvan de portefeuille niet mag dalen. Als het daalt, neemt de belegger de nodige maatregelen om het risico af te wenden. Anders, voor zover ze een waarde kunnen krijgen die iets hoger is dan de basisinventariswaarde, kunnen ze gemakkelijk kopen, vasthouden of zelfs verkopen.

4. Dynamische toewijzing van activa

De dynamische activaspreiding is het meest populaire type investeringsstrategie. Het stelt investeerders in staat om hun investeringsaandeel aan te passen op basis van de hoogte- en dieptepunten van de markt en de winsten en verliezen in de economie.

Meer middelen

Finance biedt de Financial Modelling & Valuation Analyst (FMVA) ™ FMVA®-certificering Sluit je aan bij 350.600+ studenten die werken voor bedrijven als Amazon, JP Morgan en Ferrari-certificeringsprogramma voor diegenen die hun carrière naar een hoger niveau willen tillen. Bekijk de onderstaande aanvullende financiële bronnen voor meer informatie en om uw carrière uit te breiden:

• Gids voor het proces van portefeuillebeheer Portefeuillemanager Portefeuillemanagers beheren beleggingsportefeuilles met behulp van een portfoliobeheerproces in zes stappen. In deze gids leest u precies wat een portfoliomanager doet. Portefeuillemanagers zijn professionals die beleggingsportefeuilles beheren met als doel de beleggingsdoelstellingen van hun klanten te bereiken.
• Aandelen versus vastrentende aandelen versus vastrentende aandelen versus vastrentende waarden. Aandelen- en vastrentende producten zijn financiële instrumenten met zeer belangrijke verschillen die elke financiële analist zou moeten kennen. Beleggingen in aandelen bestaan ​​doorgaans uit aandelen of aandelenfondsen, terwijl vastrentende waarden doorgaans bestaan ​​uit bedrijfs- of staatsobligaties.
• Risico en rendement Risico en rendement Bij beleggen zijn risico en rendement sterk gecorreleerd. Een hoger potentieel investeringsrendement gaat meestal hand in hand met een hoger risico. Verschillende soorten risico's zijn onder meer projectspecifiek risico, branchespecifiek risico, concurrentierisico, internationaal risico en marktrisico.
• Aandelenbeleggingsstrategieën Aandelenbeleggingsstrategieën Aandelenbeleggingsstrategieën hebben betrekking op de verschillende soorten beleggen in aandelen. Deze strategieën zijn namelijk waarde-, groei- en indexbeleggen. De strategie die een investeerder kiest, wordt beïnvloed door een aantal factoren, zoals de financiële situatie van de investeerder, investeringsdoelen en risicotolerantie.