Credit Valuation Adjustment (CVA) is de prijs die een belegger zou betalen om het tegenpartijkredietrisico van een afgeleid instrument af te dekken. Derivaten Derivaten zijn financiële contracten waarvan de waarde is gekoppeld aan de waarde van een onderliggend actief. Het zijn complexe financiële instrumenten die voor verschillende doeleinden worden gebruikt, waaronder hedging en toegang krijgen tot aanvullende activa of markten. . Het verlaagt de marktwaarde van een actief met de waarde van de CVA.
Figuur 1. Aanpassing kredietwaardering
Aanpassing van de kredietwaardering werd geïntroduceerd als een nieuwe vereiste voor boekhouding tegen reële waarde tijdens de wereldwijde financiële crisis van 2007/2008. Sinds de introductie heeft het tientallen marktdeelnemers op de derivatenmarkt aangetrokken, en de meesten van hen hebben CVA opgenomen in dealprijzen.
Formule voor het berekenen van aanpassing van de kredietwaardering
De formule voor het berekenen van CVA is als volgt geschreven:
Waar:
- T = looptijd van de langste transactie
- B t = Toekomstige waarde van één eenheid van de basisvaluta belegd tegen de huidige rentevoet op de T-vervaldatum
- R = Fractie van de portfoliowaarde die kan worden verwijderd in geval van wanbetaling
- T = tijd van standaard
- d PD (0, t) = Risico-neutrale kans op wanbetaling van de tegenpartij (tussen tijden s en t)
- E (t) = belichting op tijdstip T
Geschiedenis van de aanpassing van de kredietwaardering
Het concept van kredietrisicobeheer, dat aanpassing van de kredietwaardering omvat, is ontwikkeld als gevolg van het toegenomen aantal wanbetalingen in landen en bedrijven en financiële gevolgen. Topschandalen op het gebied van boekhouding De afgelopen twee decennia waren er enkele van de ergste boekhoudschandalen in de geschiedenis. Miljarden dollars gingen verloren als gevolg van deze financiële rampen. In deze . In de afgelopen tijd zijn er gevallen geweest van wanbetaling door soevereine entiteiten, zoals Argentinië (2001) en Rusland (1998). Tegelijkertijd stortte een groot aantal grote bedrijven in voor, tijdens en na de financiële crisis van 2007/2008, waaronder WorldCom, Lehman Brothers en Enron.
Aanvankelijk onderzoek naar kredietrisico's Kredietrisico Kredietrisico is het risico van verlies dat kan optreden als een partij zich niet houdt aan de voorwaarden van een financieel contract, voornamelijk gericht op de identificatie van een dergelijk risico. Specifiek lag de focus op het tegenpartijkredietrisico, dat verwijst naar het risico dat een tegenpartij haar financiële verplichtingen niet nakomt.
Vóór de financiële crisis van 2008 behandelden marktdeelnemers grote tegenpartijen bij derivaten als te groot om failliet te gaan en hebben zij daarom nooit rekening gehouden met hun tegenpartijkredietrisico. Het risico werd vaak genegeerd vanwege de hoge kredietwaardigheid van tegenpartijen en de geringe omvang van derivatenposities. De aanname was dat de tegenpartijen niet in gebreke konden blijven aan hun financiële verplichtingen zoals andere partijen.
Tijdens de financiële crisis van 2008 kende de markt echter tientallen ineenstortingen van bedrijven, waaronder grote tegenpartijen bij derivaten. Als gevolg hiervan zijn marktdeelnemers begonnen met het opnemen van kredietwaarderingsaanpassingen bij het berekenen van de waarde van over-the-counter Over-the-Counter (OTC) Over-the-counter (OTC) is de handel in effecten tussen twee tegenpartijen die buiten de formele uitwisselingen en zonder toezicht van een wisselregulator. OTC-handel vindt plaats op over-the-counter-markten (een gedecentraliseerde plaats zonder fysieke locatie), via dealernetwerken. afgeleide instrumenten.
Uitdagingen voor tegenpartijkredietrisico
Afgeleide instrumenten kunnen worden geclassificeerd als eenzijdig of bilateraal, afhankelijk van de aard van de uitbetaling.
1. Eenzijdige afgeleide instrumenten
Voor een eenzijdige houder van een derivaat ontstaat er een verlies als een tegenpartij zijn financiële verplichtingen niet nakomt. Het verliesbedrag dat een investeerder lijdt, is gelijk aan de reële waarde van het instrument op het moment van wanbetaling.
2. Bilaterale afgeleide instrumenten
Bilaterale derivaten zijn complexer dan unilaterale derivaten, aangezien de eerste het tegenpartijrisico in twee richtingen omvat. Dit betekent dat zowel de tegenpartij als de belegger een tegenpartijrisico lopen. Het voordeel van bilaterale derivaten is dat het derivaat op elke waarderingsdatum een activa- of passivapositie kan innemen.
Als tegenpartij A bijvoorbeeld vandaag een positieve vermogenspositie heeft, is hij blootgesteld aan tegenpartij B.Als A zijn verplichting niet nakomt, is hij het positieve actief verschuldigd aan B. Hetzelfde geldt als B zich in een negatieve passiefpositie bevindt omdat, bij wanbetaling is hij de negatieve passiefpositie verschuldigd aan A.
CVA-waarderingsmethoden
Er zijn verschillende methoden die worden gebruikt om derivaten te waarderen, en deze variëren van eenvoudige tot geavanceerde methoden. Het bepalen van de te gebruiken methode voor aanpassing van de kredietwaardering hangt af van de verfijning van de organisatie en de beschikbare middelen voor de marktdeelnemers.
1. Eenvoudige aanpak
De eenvoudige methode berekent de marktwaarde van het instrument. De berekening wordt vervolgens herhaald om de disconteringsvoeten aan te passen aan de creditspread van de tegenpartij. Bereken het verschil tussen de twee resulterende waarden om de aanpassing van de kredietwaardering te verkrijgen.
2. Beoordeling van het swaption-type
Het swaption-type is een complexere methodologie voor aanpassing van de kredietwaardering die geavanceerde kennis van derivatenwaarderingen en toegang tot specifieke marktgegevens vereist. Het gebruikt de kredietopslag van de tegenpartij om de vervangingswaarde van het actief te schatten.
3. Simulatiemodellering
Hierbij worden marktrisicofactoren en risicofactorscenario's gesimuleerd. De derivaten worden vervolgens geherwaardeerd met behulp van meerdere simulatiescenario's. Het verwachte uitzettingsprofiel van elke tegenpartij wordt bepaald door de resulterende matrix samen te voegen. Het verwachte blootstellingsprofiel van elke tegenpartij wordt aangepast om het door onderpand gedekte verwachte blootstellingsprofiel af te leiden.
Meer middelen
We hopen dat u genoten heeft van de uitleg van Finance over een aanpassing van de kredietwaardering. Finance biedt de Financial Modelling & Valuation Analyst (FMVA) ™ FMVA®-certificering Sluit je aan bij 350.600+ studenten die werken voor bedrijven als Amazon, JP Morgan en Ferrari-certificeringsprogramma voor diegenen die hun carrière naar een hoger niveau willen tillen. Om te blijven leren en uw carrière vooruit te helpen, zijn de volgende bronnen nuttig:
- Basisrisico Basisrisico Basisrisico is het risico dat de futuresprijs niet in een normale, gestage correlatie verandert met de prijs van de onderliggende waarde, om de effectiviteit van een afdekkingsstrategie bij het minimaliseren van de blootstelling van een handelaar aan mogelijk verlies teniet te doen. Het basisrisico wordt geaccepteerd in een poging om het prijsrisico af te dekken.
- Credit Default Swap (CDS) Credit Default Swap Een credit default swap (CDS) is een type kredietderivaat dat de koper bescherming biedt tegen wanbetaling en andere risico's. De koper van een CDS verricht periodieke betalingen aan de verkoper tot de vervaldatum van het krediet. In de overeenkomst verbindt de verkoper zich ertoe dat, als de emittent van de schuld in gebreke blijft, de verkoper de koper alle premies en rente zal betalen
- Afdekkingsregeling Afdekkingsregeling Afdekkingsregeling verwijst naar een investering die tot doel heeft het niveau van toekomstige risico's te verminderen in het geval van een ongunstige prijsbeweging van een actief. Hedging biedt een soort verzekeringsdekking ter bescherming tegen verliezen als gevolg van een investering.
- Options: Calls and Puts Options: Calls and Puts Een optie is een vorm van derivatencontract dat de houder het recht geeft, maar niet de verplichting, om een activum tegen een bepaalde datum (vervaldatum) te kopen of verkopen tegen een bepaalde prijs (strike prijs). Er zijn twee soorten opties: oproepen en putten. Amerikaanse opties kunnen op elk moment worden uitgeoefend
